Οι συνάδελφοι που δώσανε τέλος στη ζωή τους στη Ρόδο και το Διδυμότειχο δεν είχανε «χρόνια προβλήματα». Δεν «θα αυτοκτονούσαν έτσι κι αλλιώς». Δεν είχαν «συναισθηματικά προβλήματα». Δεν «ήταν λαπάδες», ούτε «μεμονωμένα περιστατικά». Είναι τα θύματα των απάνθρωπων και δολοφονικών συνθηκών που αντιμετωπίζει η νεολαία στον ελληνικό στρατό. Η τελευταία αυτοκτονία έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αντίστοιχων γεγονότων που δείχνουν πόσο κενές είναι όλες οι διακηρύξεις για βελτίωση των συνθηκών θητείας στα στρατόπεδα.
Οι αυτοκτονίες στον στρατό δεν προκαλούνται από τα προσωπικά προβλήματα που έχει ο φαντάρος. Είναι, εξάλλου, πολλαπλάσιες από ότι στην υπόλοιπη κοινωνία, όπου κανείς μπορεί να έχει τα ίδια ψυχολογικά προβλήματα. Η αυτοκτονία είναι αποτέλεσμα μιας πρωτόγνωρης κατάστασης όπου ο κάθε στρατιώτης εναπόκειται στην καλή διάθεση ή τον ιδεολογικό τραμπουκισμό των «ανωτέρων», η αξιοπρέπεια αντικαθίσταται με το κυνήγι του βύσματος και η λογική εξαφανίζεται μπροστά στην τήρηση της ιεραρχίας και της πειθαρχίας. Είναι αποτέλεσμα της εξώθησης των στρατιωτών στα όρια της φυσικής και ψυχολογικής αντοχής τους και είναι φυσικό κάποιοι να «σπάνε». Για τους αξιωματικούς ένα είναι το ζητούμενο: να γίνει η δουλειά με κάθε κόστος. Φαντάροι υπηρέτες των αξιωματικών, παιδιά για τα θελήματα, άνθρωποι για όλες τις δουλειές.
Στην παραμεθόριο το σκηνικό συμπληρώνεται με σκηνάκια, εφόδους, ενέδρες, κίτρινους και λευκούς συναγερμούς, «εξωτικές» αγγαρείες ως φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό των στρατοπέδων. Οι τετράωρες έξοδοι στην πόλη αρκούν μόνο για να χαλάσεις το χαρτζιλίκι σου στους τοπικούς μαγαζάτορες, ή να κάνεις ένα μπάνιο σε κάποιο πανδοχείο, αφού μόνο εκεί θα βρεις ζεστό νερό και κάποιον τρόπο να διώξεις τους κοριούς από πάνω σου. Η έξοδος, όταν δε γίνεται με υπηρεσιακό σημείωμα (για 2-3 ώρες και μετά σκοπιά), διαρκεί από 4 έως 7 ώρες και οι δουλειές που πρέπει να προλάβουν να κάνουν οι φαντάροι αρκετές: πλύσιμο ρούχων, φαγητό, τηλεφωνήματα, αγορές για την κάλυψη προσωπικών αναγκών και άλλα.
Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου υπήρχε πράγματι κάποιο επιβαρημένο ψυχικό ιστορικό του φαντάρου είναι ευθύνη του στρατού το ότι δεν έγινε έγκαιρη διάγνωση ώστε να προστατευτεί ο στρατευμένος. «Ψυχική αγωγή στο στρατό» είναι τα λογύδρια των βαθμοφόρων. Οι ψυχολογικές εξετάσεις στην κατάταξη περιλαμβάνουν συνοπτική εξέταση από ένα ψυχολόγο (κυρίως στρατεύσιμο με ελάχιστη εμπειρία) μερικές μέρες μετά την κατάταξη, ενώ η γραμμή υποστήριξης που διαφημίζεται στα στρατόπεδα είναι «φαντάροι» οι οποίοι παρουσιάζονται ως ειδήμονες και δεν ασχολούνται καθόλου πέρα από τα τυπικά.
Η κατάσταση βέβαια είναι όμοια και στις εξετάσεις φυσικής κατάστασης με αποτέλεσμα συχνούς θανάτους φαντάρων με αδιάγνωστα προβλήματα υγείας κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Συνάδελφοι που πέφτουν νεκροί κατά τη διάρκεια ασκήσεων και υπηρεσιών, φαντάροι που τους είχαν αρνηθεί ακόμα και την επίσκεψη στο γιατρό της μονάδας, με τη συνενοχή και τις εγκληματικές ευθύνες πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Δεν χρειάζεται όμως να έχει κάποιος οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας για να βρεθεί νεκρός σε κάποιο από τα συχνά «ατυχήματα».
Το πρόσφατο περιστατικό με την έκρηξη παλιού ξεχασμένου πολεμικού υλικού και τον τραυματισμό 3 οπλιτών δεν είναι μεμονωμένο. Δεκάδες είναι τα στρατόπεδα στα οποία οι φαντάροι αναφέρουν βάναυσα περιστατικά παραβίασης κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, κανόνων των οποίων η παραβίαση οδηγεί σε ατυχήματα: φυλάκιο Μανίτσας, Πολίχνιτο Λέσβου, Μάλεμε, ΣΤΕΠ Σερρών και η μαύρη λίστα είναι ατελείωτη…
Για τους αξιωματικούς, οι αιτίες των ατυχημάτων είναι προφανείς. Έλλειψη συγκέντρωσης από τον εκπαιδευόμενο οπλίτη, κακή συμπεριφορά (που να επισείει και ποινολόγιο), ανυπακοή και «υπερβάλλον ζήλος»! Το παράλογο της στρατιωτικής θητείας δεν έχει καμία ευθύνη, ούτε φυσικά η θητεία που, όσο μειώνεται τόσο εντατικοποιείται. Κάθε μέρα φαντάροι-ταχυδακτυλουργοι γίνονται σκοπάνθρωποι και λατζέρηδες, αγγαρειομάχοι και οδηγοί, υπάλληλοι γραφείου και αχθοφόροι.
Υπουργείο και στρατιωτική ηγεσία μας κοροϊδεύουν. Υπόσχονται μείωση της θητείας, βελτίωση των συνθηκών, κάνουν επιθεωρήσεις στα στρατόπεδα. Κι ενώ οι φαντάροι συνεχίζουν να αποδεκατίζονται από αυτοκτονίες, τραυματισμούς και ατυχήματα, ενδιαφέρονται μονάχα για τις αγορές όπλων και τις μετατάξεις των βυσμάτων τους. 40% του στρατού στη διάθεση του ΝΑΤΟ, 6500 στρατιωτικοί σε 16 χώρες εκτός συνόρων, 6000 φαντάροι-υπηρέτες για μήνες ολόκληρους στα θέρετρα των αξιωματικών, 6000 «βύσματα» με μετατάξεις, απαλλαγές, αποσπάσεις σε γραφεία.
Καλούμε όλους τους φαντάρους να καταγγέλλουν τα γεγονότα, να δώσουν μάχες με τον ψυχολογικό και βιολογικό πόλεμο που τους διεξάγει κάθε μέρα η στρατιωτική ιεραρχία, να βγουν παραπονούμενοι στις αναφορές, να αρνηθούν τη μετάθεση στην ΕΛΔΥΚ. Στη μνήμη όλων εκείνων των συναδέλφων μας που δολοφονήθηκαν σε κάποιο στρατόπεδο επειδή διατάχθηκαν να εκτελέσουν απανωτές σκοπιές-αγγαρείες-φυλάκια-σκοινάκια-κ.τ.λ. και όλων εκείνων που τραυματίστηκαν ακόμα και με μόνιμη βλάβη, για να υπηρετήσουν το «καμάρι της Ελλάδας», τον ελληνικό στρατό.
ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ
1. Ναυτική Βάση Βοτανικού Ναυτική
2. 862 ΑΒΕΤ (Αθήνα)
3. 650 ΠΑΥΠ (Ξάνθη)
4. ΑΣΔΥΣ
5. Στρατόπεδο Γιώργου Τζαβέλα
6. ΑΣΔΕΝ
7. Δ/ΓΕΝ
8. Στρατόπεδο Παπαφλέσσα
9. 96 ΤΥΠΕΘ (Χίος)
10. Στρατόπεδο Παλάσκα
11. Στρατόπεδο Μιχαήλ Βόγδου (Ξάνθη)
12. ΣΜΧ (Λουτράκι)
13. Tαχέων Σκαφών
14. Β/Κ Αντικήρων
15. Ναύσταθμος Σαλαμίνας
16. Στρατόπεδο Αβραμίδη
17. 546 Μ/ΚΤΠ
18. 574 ΤΠ
19. ΚΕΤΘ
20. 724 ΤΜΧ
21. 744 ΤΜΧ
22. 518 ΤΠ
23. 732 ΔΣΕ
24. 558 ΤΠ
25. 316 ΣΠΤΧ
26. 289 ΤΠ
27. 193 ΜΠΕΠ
28. ΚΕΥΠ
29. 16 Μ/ΚΜΠ
30. 98 ΤΥΕΘ
31. 50 ΛΜΧ
32. ΣΜΧ-ΛΟΥΤΡΑΚΙ
33. 95 ΤΥΕΘ
34. ΚΕΜΧ
35. 79 ΛΜΧΕΘ
36. 180 ΜΚΒ
37. 4Ο ΤΕΦ
38. ΥΝΤΕΛ
39. 649 ΤΕ
40. 2Η ΜΑΛ
41. ΚΕΠΒ
42. ΚΕΥΓ
43. ΜΟΦΑΤ
44. ΝΒΚΑΝ
45. ΝΒΝΕ
46. Δ/ΓΕΝ
47. ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΕΡΙΣΣΑΚΗ
48. ΜΛΑΤ
49. 117 ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΑΧΗΣ
50. ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΔΕΛΑΠΟΡΤΑ
51. 516 Μ/Κ ΤΠ
52. 644 Μ.ΚΤΠ
53. 2Ο ΤΕΑΣ
54. 153 ΤΕ
55. ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΧΕΙΜΑΡΑ
56. 618 Μ/Κ ΤΠ
57. 95 ΤΕ
58. ΤΕΧΝΙΚΟ ΑΡΧΙΠΟΛΗΣ
59. 116 ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΑΧΗΣ
60. ΣΕΤΗΛ (ΠΥΡΓΟΣ)
Επιτροπή φαντάρων που συμμετέχουν στο Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος, ενάντια στις Αυτοκτονίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου