του Μ.ΜΗΤΣΟΥ
Οι άνθρωποι δεν το κρύβουν. Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Μοσάντ, έργο της είναι «να συλλέγει πληροφορίες, να αναλύει τα στοιχεία της αντικατασκοπίας και να πραγματοποιεί ειδικές μυστικές επιχειρήσεις έξω από τα σύνορα του Ισραήλ».
O Όφερ Κάστι, ο εκπαιδευτικός συντάκτης της Χααρέτζ, δεν περιλαμβάνεται στους Ισραηλινούς που τα διαβατήριά τους «κλωνοποιήθηκαν» κατά τον σχεδιασμό της δολοφονίας του Μαχμούντ αλ Μαμπούχ, στο Ντουμπάι. Μοιάζει όμως πολύ με έναν από τους εκτελεστές. Πρώτα τού τηλεφώνησε η μητέρα του και τον ρώτησε, δήθεν αθώα, αν είχε ταξιδέψει πρόσφατα στο εξωτερικό. Ύστερα άρχισαν να διαμαρτύρονται οι φίλοι του που δεν τους είχε φέρει τίποτα από το duty free του Ντουμπάι. Το αποκορύφωμα ήταν μια μέρα στο σούπερ μάρκετ, όταν τον πλησίασε μια ηλικιωμένη κυρία, τον χτύπησε φιλικά στον ώμο και του είπε: «Μπράβο! Καλά τους έκανες τους Άραβες».
Οι αποκαλύψεις για τη δολοφονία του ηγετικού στελέχους της Χαμάς μπορεί να έχουν προκαλέσει αμηχανία στην ισραηλινή κυβέρνηση και ενόχληση στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αλλά ένα μεγάλο μέρος της ισραηλινής κοινής γνώμης δεν μπορεί να κρύψει τον θαυμασμό του. «Οι ειδικές επιχειρήσεις όπως εκείνη στο Ντουμπάι αποτελούσαν πάντα ένα μικρό μέρος της συνολικής δράσης της Μοσάντ», έγραψε στη Χααρέτζ ο Γιόσι Μελμάν, ειδικός σε θέματα αντικατασκοπίας. «Αυτές όμως της προσφέρουν τη λάμψη της, το φωτοστέφανό της. Και ταυτόχρονα την τυφλώνουν και την αποπροσανατολίζουν από τον βασικό της στόχο, που είναι το Ιράν και η Χεζμπολάχ».
Υπάρχουν βέβαια κι άλλοι παράγοντες που καθορίζουν την επιλογή ενός στόχου. Ο Νετανιάχου μπορεί να ήθελε, για παράδειγμα, να εκδικηθεί για την αποτυχία μιας αποστολής που σημάδεψε την πρώτη του θητεία. Χρησιμοποιώντας και πάλι πλαστά διαβατήρια, εκείνη τη φορά καναδικά, δύο πράκτορες της Μοσάντ προσπάθησαν το 1997 να δολοφονήσουν τον σημερινό εξόριστο ηγέτη της Χαμάς Χαλέντ Μασχάλ, ρίχνοντας δηλητήριο στο αυτί του, στο Αμμάν. Οι επίδοξοι δολοφόνοι συνελήφθησαν, ο βασιλιάς Χουσεΐν απαίτησε το αντίδοτο, ο Μασχάλ επέζησε και το Ισραήλ αναγκάστηκε να αποφυλακίσει τον τότε αρχηγό της οργάνωσης Άχμεντ Γιασίν (για να τον δολοφονήσει επτά χρόνια αργότερα). Τότε είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί ο αρχηγός της Μοσάντ. Ίσως να κάνει το ίδιο και ο σημερινός. Ο επόμενος θα συνεχίσει ασφαλώς τις δολοφονίες, αλλά με μεγαλύτερη προσοχή, με καλύτερη οργάνωση.
Και χρησιμοποιώντας, πάντα, διπλούς πράκτορες. Δύο Παλαιστίνιοι της Φάταχ παραδόθηκαν από την Ιορδανία στις αρχές του Ντουμπάι, γεγονός που σημαίνει ότι ενδέχεται να εμπλέκονται στη δολοφονία του αλ Μαμπούχ. Η Χαμάς κατηγόρησε άλλωστε αμέσως την αντίπαλη παλαιστινιακή οργάνωση, και ιδίως τον υπεύθυνο ασφαλείας Μοχάμεντ Νταχλάν, για συνενοχή στον φόνο. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου· στη Μέση Ανατολή αυτή η αρχή δεν έφυγε ποτέ από το προσκήνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου