Ανοιχτή επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, που περιγράφει τους λόγους που οδηγούν σε παραιτήσεις στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, συνέταξαν αξιωματικοί, θέλοντας να δημοσιοποιήσουν έτσι τις θέσεις τους, καθώς είναι η μοναδική ίσως ομάδα εργαζομένων η οποία δεν έχει συνδικαλιστική εκπροσώπηση και δικαίωμα δημόσιου λόγου. Στην επιστολή αντικρούονται, μεταξύ άλλων, θέσεις που έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί σχετικά με τις αποδοχές και τα χρόνια υπηρεσίας των ένστολων. Οπως αναφέρεται:
1 Στα χρόνια υπηρεσίας των στρατιωτικών υπολογίζεται και η φοίτησή τους στις στρατιωτικές σχολές, αφού οι σπουδαστές υπάγονται στον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα και έχουν όλες τις υποχρεώσεις των εν ενεργεία στρατιωτικών. Επίσης, όλα τα ατομικά είδη που χρησιμοποιούν τα χρεώνονται και σε περίπτωση απώλειας ή φθοράς τα αντικαθιστούν. Αυτό το χρονικό διάστημα οι σπουδαστές αμείβονται με το 15% του μισθού ανθυπολοχαγού ή του λοχία ανάλογα με τη σχολή (Αξκών ή Υπαξκών) και πληρώνουν τις αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, αρχίζοντας έτσι τη συντάξιμη υπηρεσία τους από την ηλικία των 18 ετών.
Ολα τα ατομικά είδη που χρησιμοποιούν οι στρατιωτικοί τα χρεώνονται και σε περίπτωση απώλειας τα αντικαθιστούν
2 Από την ημέρα της ονομασίας τους σε αξιωματικούς τίθενται υπό την προστασία του Νόμου «Περί Καταστάσεως Αξιωματικών» Ν.Δ. 1400/73, όπου με απόλυτη σαφήνεια καθορίζεται τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται να κάνει ο Ελληνας αξιωματικός.
3 Οσοι εξέρχονται από το στράτευμα λόγω παραίτησης ή απόταξης ή λόγω υποβολής ειδικής έκθεσης αποστρατείας υποχρεούνται να καταβάλουν υπέρ του Δημοσίου αποζημίωση ίση με το γινόμενο του βασικού μισθού του κατεχόμενου βαθμού επί τους υπολειπόμενους μήνες υποχρέωσης παραμονής στο στράτευμα. Οσοι αποχωρήσουν με αίτησή τους πριν από την εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεών τους και έχουν εκπαιδευτεί στο εξωτερικό υποχρεούνται να καταβάλουν εκτός από την ανωτέρω αποζημίωση και τη δαπάνη της εκπαίδευσής τους. «Σε ποια άλλη κατηγορία εργαζομένων», διερωτώνται, «υπάρχει υποχρέωση ελάχιστου χρόνου παραμονής».
4 Η αίτηση αποστρατείας ή παραιτήσεως αποτελεί νομικό δικαίωμα των ένστολων πολιτών και «δεν δύναται να ανακληθεί», πράγμα που σημαίνει ότι η υποβολή αίτησης αποστρατείας πρέπει να είναι προϊόν ώριμης και κατασταλαγμένης σκέψης. Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας διατηρεί το δικαίωμα να τους ανακαλέσει στην ενέργεια όποτε αυτό απαιτηθεί.
5 Αν κάποιος αξιωματικός παραιτηθεί ύστερα από 26 χρόνια, θα πάρει σύνταξη περίπου 1.800 ευρώ μεικτά ή 1.600 ευρώ καθαρά. Εάν ο ίδιος στρατιωτικός εξαντλήσει το μέγιστο χρόνο παραμονής (35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας), η σύνταξή του θα είναι 2.400 ευρώ μεικτά ή 2.000 ευρώ καθαρά. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, θα πάρει κατά μέσο όρο από 10 έως 15 μεταθέσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική και οικονομική και οικογενειακή του ζωή. Επίσης κατά μέσο όρο, τουλάχιστον μέχρι το βαθμό του αντισυνταγματάρχη, θα κάνει 3 με 4 υπηρεσίες τον μήνα, που στα 26 χρόνια υπηρεσίας αντιστοιχούν σε 936 έως 1.248 ημέρες 24ωρης παραμονής εντός του χώρου υπηρεσίας και, φυσικά, χωρίς καμία επιπλέον αποζημίωση (με εξαίρεση τα τελευταία χρόνια τις Κυριακές, που καταβάλλεται σε ορισμένες περιπτώσεις αποζημίωση υπό μορφή ημερών εκτός έδρας 26 ευρώ). «Αυτή είναι άλλη μία πτυχή των υψηλά αμειβόμενων στρατιωτικών», επισημαίνεται στην επιστολή, με την οποία υποστηρίζεται πως ενδεχόμενες περικοπές θα οδηγήσουν σε «τσουνάμι παραιτήσεων».
Ο ΣΥΣΜΕΔ για την αποζημίωση εξωτερικού
«Αντισυνταγματική η φορολόγηση»
Αντισυνταγματική είναι η φορολόγηση της αποζημίωσης εξωτερικού που παίρνουν οι στρατιωτικοί, σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΥΣΜΕΔ).
Ο ΣΥΣΜΕΔ είχε υποβάλει ερωτήματα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας σχετικά με τη φορολόγηση της αποζημίωσης εξωτερικού των στρατιωτικών, ζητώντας να πληροφορηθεί εάν αυτή είναι νόμιμη. Επειδή όμως δεν υπήρξε απάντηση, ζητήθηκε η γνωμοδότηση του δικηγόρου Γιώργου Καταπόδη.
Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, η αποζημίωση για την υπηρεσία στο εξωτερικό, λόγω του χαρακτήρα της, δεν υπόκειται ούτε σε αυτοτελή φορολόγηση, όπως προβλέπεται από τον νόμο 3790/09 (ΦΕΚ 143 Α) για τους υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών. Και επειδή στην περίπτωση των στρατιωτικών «το επίδομα αλλοδαπής καταβάλλεται με τις ίδιες προϋποθέσεις που χορηγείται στους υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών», η φορολόγησή του πρέπει να θεωρείται αντισυνταγματική και γενικότερα μη συμβατή με τις αρχές και κανόνες του φορολογικού μας συστήματος, υποστηρίζει ο κ. Καταπόδης.
Ιωάννα Ηλιάδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου