Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Η εξέγερση των πεινασμένων

Αϊτή
http://www.enet.gr/
Ενα μήνα μετά τον σεισμό στην Αϊτή, η κατάσταση γίνεται κάθε μέρα και πιο απελπιστική. «Πεινάμε, δεν έχουμε να φάμε» φώναζαν χθες μπροστά στα κτίρια που στεγάζουν Αμερικανούς και κυανόκρανους χιλιάδες πεινασμένοι Αϊτινοί. Οι στρατιώτες άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό κάποιων από τους διαμαρτυρόμενους.Ζουν εξαθλιωμένοι σε μια πόλη που αποτελείται από τα μπάζα των σπιτιών τους. Κουρτίνες, στρώματα, γυναικεία εσώρουχα, παιχνίδια, καταπλακωμένα αυτοκίνητα και πτώματα αποτελούν μια άμορφη μάζα. Κοιμούνται μπροστά στα συντρίμμια των σπιτιών τους, όπου βρίσκονται ακόμα θαμμένοι οι δικοί τους άνθρωποι, στους χωματόδρομους. Ανάμεσα στα μπάζα δένουν μουσαμάδες για να γλιτώσουν από τις δυνατές μπόρες.
Μια ουρά ατέλειωτη σχηματίζεται μπροστά στα σιδερόφραχτα γκισέ της WESTERN UNION. Οσοι τυχεροί παίρνουν τα χρήματα που στέλνουν οι μετανάστες συγγενείς τους, τρέχουν στη διπλανή είσοδο του σουπερμάρκετ. Δεν προλαβαίνουν να γεμίσουν τα ράφια. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων, σχηματίζουν τεράστιες ουρές στο ταμείο του έξυπνου Ιταλού ιδιοκτήτη που νοίκιασε ένα από τα εναπομείναντα όρθια κτίρια.
Βοηθούν οι Κύπριοι
Εξι μέλη της οργάνωσης «Εθελοντές Γιατροί-Κύπρος» χειρουργούν σε μια πυκνοκατοικημένη παραγκούπολη, το Σεν Μάρτιν. Είναι οι Ο. Σοφοκλέους, Μ. Θεοδώρου, Κ. Ρούσια, Ν. Ιωάννου, Ν. Χρυσοστόμου. Στέκονται στην αυλή τού γεμάτου ρωγμές ιατρικού κέντρου. Χειρουργώντας, φωτογραφίζουν περιστατικά επισημαίνοντας πως τα βλέπουν για πρώτη φορά στη ζωή τους. Προσπαθώντας να σταματήσουν αιμορραγίες, το αίμα από τα μολυσμένα τραύματα πετάγεται στο πρόσωπο και τα ρούχα τους. Απέναντι είναι ο παιδικός σταθμός από τα ερείπια του οποίου χθες έβγαλαν τα πτώματα 20 μωρών.
Μόλις φθάνουμε μαζεύονται εκατοντάδες άνθρωποι. Τα παιδιά τους ακολουθούν. Ανδρες και γυναίκες φωνάζουν δυνατά: «Πεινάμε, δεν έχουμε να φάμε». Κρατάνε κουπόνια για συσσίτιο, περιμένοντας τη βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών.
Προχωρούν πάνω-κάτω ανάμεσα στα μπάζα άσκοπα. Ο λασπόδρομος σε λίγα λεπτά γεμίζει ανθρώπους σε κατάσταση υστερίας. Στις άκρες του, νέες γυναίκες μαζεύουν ξύλα, ανάβουν φωτιά, φτιάχνουν με βρώμικο νερό ένα χυλό. Ολοι είναι ρακένδυτοι και ξυπόλυτοι. Αποφασίζουμε να επιστρέψουμε πριν από το σούρουπο. *
Αποστολή: ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΑΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου