Πηγή: ethnos.gr
Η μεγαλύτερη ανησυχία όσων παρακολουθούν στενά τις δραματικές εξελίξεις στη Λιβύη είναι η ανάγκη κάλυψης του κενού εξουσίας που, όπως όλα δείχνουν, αναμένεται να αφήσει πίσω του ο Μουαμάρ Καντάφι.
Οι πλέον απαισιόδοξοι προειδοποιούν πως η χώρα θα βυθιστεί σε εμφύλιο πόλεμο και αυτός με τη σειρά του θα ανοίξει τον δρόμο στην άνοδο του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Αρκετοί όμως αναλυτές διαφωνούν επισημαίνοντας πως τα αποθέματα πετρελαίου της χώρας θα λειτουργήσουν τελικά ως «θεματοφύλακας» της κοινωνικής συνοχής κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου.
Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Λιβύη είναι πως, έπειτα από 42 χρόνια συστηματικής αδρανοποίησης των όποιων θεσμών, οργανισμών ή κινημάτων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την παντοδυναμία του Καντάφι, αντίθετα με την Τυνησία ή την Αίγυπτο, η κυβερνώσα οικογένεια πέτυχε τον σκοπό της. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως όργανο, είτε αυτό λέγεται στρατός, είτε κοινοβούλιο είτε συνδικαλιστική ένωση, είτε πολιτικό κόμμα ώστε να διαχειριστεί από μόνο του την επόμενη μέρα.
Οσο για τις φυλές της Λιβύης πάνω στις οποίες ο Καντάφι οικοδόμησε μια «ισορροπία τρόμου» οπλίζοντας και χρηματοδοτώντας τη μία εναντίον της άλλης, καμία από αυτές δεν έχει «πανεθνική» παρουσία. Το χειρότερο σενάριο μάλιστα θέλει ορισμένα μέλη των φυλών που παραμένουν «πιστές» στον Καντάφι να «οδηγήσουν» τελικά τη χώρα στον εμφύλιο.
Επιτροπές πολιτών
Ωστόσο, υπάρχουν και λιγότερο καταστροφικές εκτιμήσεις. Ηδη στο ανατολικό τμήμα της χώρας ετοιμάζεται να συγκροτηθεί μια προσωρινή κυβέρνηση παρά το γεγονός ότι ούτε εκεί διακρίνεται κάποιο πρόσωπο ή ομάδα που να έδειχνε εκ των προτέρων ικανή να διαχειριστεί την κρίση.
Μάλιστα, εδώ και αρκετές ημέρες έχουν συγκροτηθεί επιτροπές πολιτών στις οποίες συμμετέχουν κυρίως δικηγόροι, πρεσβύτερα μέλη φυλών και αξιωματικοί του στρατού και οι οποίες αποδεικνύουν πως υπάρχει περιθώριο συνεργασίας στη μετα-Καντάφι εποχή.
Ορισμένοι αναλυτές εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε διπλωμάτες και ηγετικά στελέχη του στρατού που εγκατέλειψαν τον Καντάφι.
Οπως επισημαίνουν, αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να αναλάβουν προσωρινά τα ηνία της χώρας. Αναφερόμενοι στην απειλή του ριζοσπαστικού Ισλαμισμού, ουδείς αναλυτής διαφωνεί πως η Λιβύη αποτελεί «πιο πρόσφορο έδαφος» από την Αίγυπτο ή την Τυνησία, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει καμία «θεσμική δομή».
Ωστόσο, πολλοί σπεύδουν να επισημάνουν πως ο Σουφισμός, η μορφή του Ισλάμ που ασπάζονται οι περισσότεροι Λίβυοι, έχει επιδείξει «μεγάλη αντίσταση» στο ριζοσπαστικό Ισλάμ.
Τσάβες - Μουγκάμπε οι μοναδικοί σύμμαχοι του Καντάφι
Αίνιγμα οι επόμενες κινήσεις του
Τι θα απογίνει ο Καντάφι; Απαντες πλέον συμφωνούν πως οι μέρες του στην εξουσία είναι μετρημένες (εκτός και αν ο Λίβυος ηγέτης διατηρεί κάποιον «κρυφό» εφεδρικό στρατό). Ωστόσο, κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του.
Ορισμένοι πρώην συνεργάτες του δηλώνουν βέβαιοι πως ο Καντάφι θα τα δώσει «όλα» καταστρέφοντας ό,τι έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει και σκοτώνοντας όσους περισσότερους μπορεί προτού αυτοκτονήσει. Αλλοι πιστεύουν πως ο Λίβυος ηγέτης θα εγκλωβιστεί στην Τρίπολη, όπου και θα πέσει στα χέρια εξεγερμένων.
Σε περίπτωση πάντως που αποφασίσει να φύγει από τη χώρα, οι επιλογές του είναι εξαιρετικά περιορισμένες. ο μοναδικός σύμμαχος που του έχει απομείνει φαίνεται να είναι ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες. Ορισμένοι εκτιμούν πως ο Λίβυος ηγέτης πρόκειται να κατευθυνθεί προς τη λατινοαμερικανική χώρα. Μία δεύτερη επιλογή θα ήταν να στραφεί στον παλιό του φίλο, τον δικτάτορα της Ζιμπάμπουε Ρόμπερτ Μουγκάμπε.
ΜΕΛΙΝΑ ΧΑΡΙΤΑΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου