Καθώς έχουν αποπλεύσει ήδη από το λιμάνι της Σούδας το αμφίβιο ελικοπτεροφόρο USS Kearsarge και το αμφίβιο πλοίο υποστήριξης USSPonce, τα οποία προηγουμένως παρέλαβαν 400 περίπου πεζοναύτες που είχαν φθάσει αεροπορικώς στα Χανιά τις προηγούμενες μέρες, κατευθυνόμενα στην περιοχή της Λιβύης, κρίνουμε σκόπιμο να επιστρέψουμε και να περιγράψουμε τις πολιτικές διεργασίες που προηγήθηκαν, δίνοντας έμφαση στο ρόλο της ελληνικής κυβέρνησης.
Αν και το ενδιαφέρον των ΜΜΕ επικεντρώνεται στις διαμάχες που ξεσπούν μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε επίπεδο Συμβουλίου Ασφαλείας-Γενικής Συνέλευσης ΟΗΕ όπου Ρωσία-Κίνα αντιτάσσονται στην αμερικανοβρετανική πίεση για ανάληψη άμεσης δράσης, στη διχογνωμία που εντοπίζεται σε επίπεδο ΝΑΤΟ, με την Ιταλία να μη θέλει να θέσει σε κίνδυνο τις οικονομικές και πολιτικές της συμφωνίες με το καθεστώς Καντάφι, μπλοκάροντας τη χρήση των πολύτιμων Νατοϊκών βάσεων που βρίσκονται στο έδαφος της σε ενδεχόμενη επίθεση στη Λιβύη και τη συνήθη (ευτυχώς) αδυναμία λήψης συλλογικής απόφασης της Ε.Ε., νομίζουμε ότι θα πρέπει να κρατήσουμε το εξής: αν και η σφαγή του Λιβυκού λαού από το καθεστώς Καντάφι, που εκμεταλλεύεται την υπεροπλία του έναντι των εξεγερμένων και στρέφει βαρύ πυροβολικό, σύγχρονα τεθωρακισμένα και κυρίως την Πολεμική Αεροπορία (με πιλότους Ουκρανούς μισθοφόρους), ώθησε μερικές αντιπροσωπείες των εξεγερμένων να ζητήσουν την ξένη παρέμβαση ώστε να εμποδιστούν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί, Όλοι ήταν κάθετα αντίθετοι στο ενδεχόμενο Νατοϊκής Εισβολής και Επέμβασης.
Ιδιαίτερη σημασία δίνουμε στο σχετικό σεμινάριο, με θέμα «Πολιτικές αναταραχές, οικονομική αβεβαιότητα και ασφάλεια στη Μεσόγειο», που διοργανώθηκε από την Ειδική Ομάδα για τη Μέση Ανατολή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ (εκπρόσωποι Κοινοβουλίων των χωρών - μελών), σε συνεργασία με το Ελληνικό Κοινοβούλιο και την Ελληνική Κοινοβουλευτική Αντιπροσωπεία, καθώς οι σχεδιασμοί Νατοϊκής επέμβασης στοχοποιούν ολόκληρο το φόντο Μ.Ανατολής και Β.Αφρικής, βρίσκοντας πρόθυμους συνεργάτες την ελληνική κυβέρνηση, πρωτοστατούντος των Γ.Παπανδρέου και Ευ.Βενιζέλου.
Οι Νατοϊκοί με ξεκάθαρο τρόπο εντοπίζουν το πρόβλημα και τον εχθρό. Στην σχετική ιστοσελίδα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, αναγράφονταν ότι τα μέλη αυτού του Νατοϊκού οργάνου θα «εξερευνήσουν τις επιπτώσεις από τις λαϊκές εξεγέρσεις στην περιοχή». Το πλέγμα των πολιτικών-οικονομικών στόχων του σεμιναρίου «που φέτος εστίασε στις βαθιές και σαρωτικές πολιτικές αλλαγές σε όλη τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή» και των άμεσων προτεραιοτήτων του ΝΑΤΟ στην Μεσόγειο αντικατοπτρίζονταν από τους συμμετέχοντες και τη θεματολογία: 50 βουλευτές από χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ και της Μεσογειακής Συνεργασίας, οι Έλληνες υπουργοί Εξωτερικών, Άμυνας και Οικονομικών, εμπειρογνώμονες και διπλωμάτες από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, που «θα διερευνούσαν πώς αυτές οι αλλαγές μεταβάλλουν το τοπίο της ασφάλειας στην περιοχή για τα μέλη του ΝΑΤΟ και άλλες χώρες μη μέλη».
Ο παρατηρητής των εξελίξεων στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, που με φρίκη παρακολουθεί τις νέες επιθέσεις του κράτους τρομοκράτη-Ισραήλ εναντίον της Λωρίδας της Γάζας, συνερίζεται τις προειδοποιήσεις του λαού του Λιβάνου σχετικά με την σχεδιαζόμενη νέα Ισραηλινή εισβολή και αντιλαμβάνεται την όξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Τουρκίας-Ισραήλ-Συρία-Παλαιστίνη με φόντο τις ΑΟΖ και τα ενεργειακά κοιτάσματα που προκαλούν παγκόσμιο ενδιαφέρον και τείνουν να ανατρέψουν γεωστρατηγικές ισορροπίες δε θα θεωρούσε άτοπη την προσέγγιση του Σεμιναρίου για «την πολιτική και οικονομική κατάσταση στο Λίβανο», καθώς και την «οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση στην περιοχή της Μεσογείου και τον τρόπο που αυτή διαμορφώνει το ευρύτερο περιβάλλον άμυνας και της ασφάλειας».
Οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ετοιμάζονται ξανά να επαναλάβουν το ιρακινό μοντέλο εισαγόμενης Δημοκρατίας, με τους κεντροαριστερούς-κεντροδεξιούς-πρασινοκόκκινους πολιτικούς να γυρνούν την πλάτη στους μέχρι πρότινος δικτάτορες συνεργάτες και συνομιλητές τους, διεκδικώντας γέφυρες με τους εξεγερμένους και επιχειρώντας την ποδηγέτηση τους. Να θυμίσουμε ότι οι χώρες της βόρειας Αφρικής με την εξαίρεση της Λιβύης δεκαετίες τώρα ανήκουν στο πρόγραμμα συνεργασίας του ΝΑΤΟ, που λέγεται «Μεσογειακός Διάλογος» (Mediterranean Dialog). Το αντίστοιχο πρόγραμμα του ΝΑΤΟ που αφορά τις χώρες της Μ. Ανατολής είναι η «Πρωτοβουλία της Κωνσταντινούπολης» (Istanbul Cooperation Initiative - ICI) γνωστότερο και ως πρόγραμμα για την ευρεία Μ. Ανατολή. Να σημειώσουμε ότι και η ΕΕ έχει ανάλογο συνεταιρισμό με τις χώρες της Β. Αφρικής!
Σύμφωνα πάλι με την ίδια ιστοσελίδα, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, Γερμανός βουλευτής, Karl A. Lamers, ζήτησε πρόσφατα η Συνέλευση «να αναπτύξει μια νέα προσέγγιση για την περιοχή και να προετοιμάσει την άμεση στήριξη των αναδυόμενων δημοκρατικών δυνάμεων των χωρών, που για καιρό ζούσαν κάτω από αυταρχικά καθεστώτα». Μάλιστα, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ «είναι έτοιμη ν' ανταποκριθεί σε τυχόν αιτήματα βοήθειας στη δημοκρατική και θεσμική ανάπτυξη στην περιοχή».
Το γεγονός ότι πίσω από την ευαισθησία αμερικανών και ευρωπαίων ηγετών ηγετών κρύβεται η αγωνιώδης προσπάθεια τους να εξασφαλίσουν και να επεκτείνουν τα οικονομικά-πολιτικά οφέλη που επεφύλαξε για τον αστικό κόσμο των χωρών τους η συνεργασία τους με δικτατορικά καθεστώτα που διαδέχτηκαν τους αποικιοκράτες και η Νέα καπιταλιστική Ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων, αποδεικνύεται από την πολιτική-κατασταλτική-πολεμική προεργασία σε επίπεδο ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ. Δε θα πρέπει εξάλλου να περνά απαρατήρητη η όξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ Κίνας-Ε.Ε. (με την Ιταλία, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία να διαγκωνίζονται)-ΗΠΑ για το ποιος θα κυριαρχήσει και στην Αφρική, εντάσσοντας τη στη ζώνη επιρροής του.
Η συγκίνηση για τα θύματα-άμαχους, χωρίς να γίνεται βεβαίως καμιά αναφορά στους αντίστοιχους που προκάλεσαν και προκαλούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Βαλκάνια-Νταρφούρ-Ιράκ-Αφγανιστάν-Πακιστάν κλπ καμουφλάρουν την ειλημμένη απόφαση της Συνόδου του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα για παρέμβαση του Παγκόσμιου Χωροφύλακα για την Καταστολή Εξεγέρσεων που προκαλεί η οικονομική κρίση και για την προστασία τους αστικού καθεστώτος εξουσίας (αδιάφορο για το αν ο εκπρόσωπος του πολιτικού συστήματος φορά δημοκρατικό κουστούμι ή στρατιωτική στολή). Στη Λιβύη θα βρουν εφαρμογή τα σενάρια των ασκήσεων Ευρωστρατού, της Πολυεθνικής Ταξιαρχίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (SEEBRIG) και της Βαλκανικής Ταξιαρχίας, που έχοντας ως πρόσχημα την σωτηρία πολιτών των χωρών μελών τους που βρέθηκαν στον κυκλώνα εμφύλιων συγκρούσεων, την υποστήριξης της ειρήνης (PSO) και της ανθρωπιστικής βοήθειας (HA). Πρόσφατη η λαϊκή κατακραυγή για το αντίστοιχο σεμινάριο των Σχηματισμών Μάχης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έγινε στις 3-4 Φλεβάρη 2011 στο Κιλκίς, το οποίο κατέληξε σε άσκηση - επίδειξη καταστολής πλήθους, με την επωνυμία «Καλλίμαχος», όπου Έλληνες Μισθοφόροι με εξάρτηση Ματατζή, καταδίωκαν διαδηλωτές που κρατούσαν πανό με σύνθημα «FREEDOM»!
Η ΑΣΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
Αίσθηση όμως προκάλεσε η ωμότητα της τοποθέτησης του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευ.Βενιζέλου, κάνοντας κατανοητό σε όλους την συσχέτιση μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής: «είμαστε παρόντες στις εξελίξεις, θέλουμε να είμαστε στο κεντρικό ρεύμα του ΝΑΤΟ γιατί θέλουμε να προστατεύσουμε τα ιδιαίτερα συμφέροντά μας στην περιοχή και αυτή τη στιγμή υπό εθνική σημαία στα διεθνή ύδατα έξω από τη Λιβύη κινείται μια ελληνική φρεγάτα και μια δεύτερη βρίσκεται στην Κρήτη έτοιμη να ανταλλάσσεται με την πρώτη».
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένη να προχωρήσει αδίστακτα στην εφαρμογή εξυπηρέτησης των αστικών συμφερόντων εντός και εκτός συνόρων. Η απόφαση της να δολοφονήσει για Παραδειγματισμό τους 300 Μετανάστες Εργάτες Απεργούς Πείνας, να φτάσει στα άκρα την επιβολή της αντεργατικής και αντικοινωνικής της πολιτικής, να εφαρμόσει μέχρι κεραίας το Μνημόνιο, βρίσκει συνέχεια στις δηλώσεις Βενιζέλου, οποίος αποκαλύπτει και τη βαθύτερη επιλογή του ελληνικού αστικού κόσμου να σταθεί με κάθε τρόπο στο πλευρό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και ιδιαίτερα των ΗΠΑ, διεκδικώντας οικονομικά και γεωστρατηγικά οφέλη. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ το τουρκικό κατεστημένο, για τους δικούς του λόγους, προβάλλει ένα ειρηνόφιλο προφίλ και βρίσκεται απομονωμένο και διωκόμενο στην Κύπρο, η αστική Ελλάδα παρουσιάζεται πολεμοχαρής, προσφέρει βάσεις-εναέριο χώρο και κυρίως το λιμάνι της Σούδας και την Κρήτη, την αξιοποίηση του ελληνικού συστήματος εναέριας προειδοποίησης και ελέγχου, του λεγόμενου «Erieye EMB-145 AEW & C», που συμπεριλαμβάνει και τα ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ, επενδύοντας στον στρατηγικό της ρόλο. Όλοι συμφωνούν ότι Σούδα-Κρήτη και Λάρνακα-Κύπρος θα είναι οι βάσεις εφόρμησης και ανεφοδιασμού των αμερικανοβρετανικών δυνάμεων! Ταυτόχρονα, δύο ελληνικές φρεγάτες έχουν ήδη ενταχθεί στη Νατοϊκή αρμάδα που κινείται μεταξύ Κρήτης και του Κόλπου της Σύρτης. Η φρεγάτα «Ψαρά» είναι ήδη κοντά στα λιβυκά παράλια και η «Ύδρα» βρίσκεται στην Κρήτη σε ετοιμότητα, όπως και το πλοίο γενικής υποστήριξης του Στόλου «Αλιάκμων», που έχει ως αποστολή την υποστήριξη των πολεμικών πλοίων που επιχειρούν σε μεγάλη απόσταση από τη βάση τους.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, στην τοποθέτηση του ο Ευ.Βενιζέλος κατονόμασε ως «ασύμμετρη απειλή» την πολιτική κατάσταση στις χώρες του ευρωΝΑΤΟικού περίγυρου. Έκανε λόγο για «νέα φαινόμενα», περιγράφοντας τις λαϊκές εξεγέρσεις, που στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το Νοέμβρη του 2010 στη Λισαβόνα, όπου καθορίστηκε το νέο «στρατηγικό δόγμα» δεν είχαν προβλεφθεί. «Δεν ξέραμε, είπε, ότι λίγους μήνες μόλις αργότερα σε μία πολύ κρίσιμη περιοχή, που υπερβαίνει βεβαίως τα όρια του άρθρου 5 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού, αλλά είναι πάρα πολύ κοντά στην ευρωπαϊκή ήπειρο και κυρίως είναι πάρα πολύ κοντά στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ελλάδα, θα είχαμε τέτοιου είδους προκλήσεις, τέτοιου είδους αλλαγές».
Αναφερόμενος στις νέες στοχεύσεις του ΝΑΤΟ, είπε ότι αυτό «ενδεχομένως έχει να αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις και νέες αποστολές, καθώς η ίδια η έννοια της ασύμμετρης απειλής πλέον αποκτά και πρόσθετο περιεχόμενο». Για να εξειδικεύσει λέγοντας: «Δεν αρκεί να μιλάμε για την τρομοκρατία, δεν αρκεί να μιλάμε για τις περιβαλλοντικές αλλαγές, δεν αρκεί να μιλάμε για την ασφάλεια του εφοδιασμού, τώρα πρέπει να μιλάμε και για μια νέα πολιτική κατάσταση σε μία ευρύτατη περιοχή, η οποία έχει τεράστιο και άμεσο ενδιαφέρον από πλευράς ασφάλειας και άμυνας για εμάς».
Ο φιλόδοξος υπουργός, που πέρα από την εκπροσώπηση της κυβερνητικής πολιτικής και των στοχεύσεων του ελληνικού αστικού κόσμου, με το αίμα των λαών φαίνεται να οικοδομεί ζεστές σχέσεις με τον αμερικανικό παράγοντα, έφτασε να μιλήσει για άντληση συμπερασμάτων από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ (ξεχνώντας την καταδίκη της επέμβασης ακόμη και από τον ΟΗΕ, τις εκατόμβες των θυμάτων, τη χαώδη σημερινή καθημερινότητα ενός λαού υπό κατοχή, που τον καταληστεύουν οι πολυεθνικές του πετρελαίου κλπ), στην πρώην Γιουγκοσλαβία (να του θυμίσουμε τα Προτεκτοράτα, τις Μαφίες-συενργάτες των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-Ε.Ε., τη δολοφονία αμερικανών στρατιωτών από Κοσσοβάρο στη Γερμανία) και στο Αφγανιστάν (αλήθεια, μήπως μπορεί να συμβουλέψει αμερικάνους και νατοϊκούς πως θα φύγουν από εκεί;):
«Τώρα, που καλούμαστε και ως ΝΑΤΟ να διαχειριστούμε μία κρίση, πρέπει να εφαρμόσουμε τα νέα δόγματα για την πρόβλεψη, την πολιτική διαχείριση και την επιχειρησιακή διαχείριση των κρίσεων και φυσικά αυτό το κάνουμε πάντα μέσα στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Και το κάνουμε προφανώς αξιοποιώντας την πολύτιμη ιστορική εμπειρία που έχουμε συγκεντρώσει ως Δύση από την υπόθεση του Ιράκ, από την υπόθεση του Αφγανιστάν και παλαιότερα από την υπόθεση της τέως Γιουγκοσλαβίας. Άρα είμαστε όλοι σοφότεροι και ίσως και αυτό εξηγεί την πάρα πολύ σώφρονα προσέγγιση που έκανε και το Συμβούλιο του Βορείου Ατλαντικού σε επίπεδο μονίμων αντιπροσώπων την περασμένη Παρασκευή στις Βρυξέλλες». Θέσεις που επανέλαβε και στη σχετική επιτροπή της Βουλής.
ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΩ Η ΑΣΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Εξειδικεύοντας τη συμβολή της Ελλάδας στους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ανέφερε: «Έχουμε το γεωγραφικό πλεονέκτημα της εγγύτητας λόγω της Κρήτης και η βάση της Σούδας έχει διατεθεί για να εξυπηρετήσει και πολλές άλλες χώρες, όπως τη Γερμανία και φυσικά τις Ηνωμένες Πολιτείες». «Και βεβαίως η γεωγραφική μας θέση μας καθιστά εξαιρετικά υπεύθυνους και σώφρονες, γιατί γνωρίζουμε πόσο μεγάλη σημασία έχει να είσαι το προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης, να είσαι το προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτή την περιοχή του κόσμου, πολύ κοντά στη Μέση Ανατολή, πολύ κοντά στη Βόρεια Αφρική, πολύ κοντά στις χώρες του Κόλπου».
Αποκαλύπτοντας τέλος τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και προσδοκίες, κατέληξε: «ανοίγεται ένα πάρα πολύ σημαντικό πεδίο προσφοράς θεσμικής, αναπτυξιακής τεχνογνωσίας εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και εκ μέρους του ΝΑΤΟ, σε όλες αυτές τις περιοχές. Θα έλεγα ότι πρέπει να αφήσουμε να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, να διαχειριστούμε την τρέχουσα τώρα κρίση στη Λιβύη, που είναι μία κρίση με στρατιωτικά και ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά, για να δούμε πώς θα εκφραστεί και η ίδια η λιβυκή κοινωνία».
ΔΙΚΙΟ ΕΙΝΑΙ, ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ
Μπορεί η Τρέμη, ο Πρετεντέρης και τα άλλα «χρυσά παιδιά» των καναλαρχών να σχίζουν τα ρούχα τους στο άκουσμα του συνθήματος «δίκιο είναι, το δίκιο του εργάτη», αλλά για τα συμφέροντα των αφεντικών τους, δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και πολιτικοί των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-Μπακογιάννη είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα. Φυσικά προπαγανδίζοντας αρχικά ότι «είναι εθνική ανάγκη, πρόκειται για το καλό της εθνικής μας οικονομίας», απαιτώντας την συναίνεση των εργαζομένων που θα πληρώσουν το κόστος σε χρήμα και σε αίμα, ντύνοντας πάντα τα αστικά συμφέροντα με εθνικό μανδύα.
Αυτό επιχείρησε εξάλλου να κάνει με τον γνωστό ατσούμπαλο τρόπο ξανά ο Ευ.Βενιζέλος καλώντας τον λαό μας «να χαίρεται για τις εξελίξεις στην περιοχή και το ρόλο της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, καθώς, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αντιλαμβάνονται τη στρατηγική θέση της χώρας και εμείς πρέπει να το θεωρούμε αυτό ως θετική εξέλιξη γιατί σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας και περιορισμού της δημοσιονομικής κυριαρχίας της χώρας, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να προβάλουμε την κυριαρχία μας και τη σημασία μας σε κρίσιμα θέματα άμυνας και ασφάλειας και της Συμμαχίας και της ΕΕ».
ΚΑΘΥΠΟΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ, ΕΠΙΒΟΛΗ ΑΡΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ, ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΟΙ ΠΡΩΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Με ιδιαίτερο ζήλο η κυβέρνηση εργάζεται για την αντιμετώπιση των βασικών προτεραιοτήτων του ελληνικού αστικού κόσμου. Ήδη η κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου και ο ίδιος προσωπικά έχει αρχίσει να κρατά αποστάσεις από το καθεστώς Καντάφι, τον φίλο της οικογένειας Παπανδρέου από τα παλιά, συντασσόμενοι με τις δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που αναζητούν διαύλους επικοινωνίας με τους εξεγερμένους και μια διάδοχη πολιτική κατάσταση που να εξασφαλίζει την προστασία του αστικού καθεστώτος εξουσίας και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε σύσκεψη που μελέτησε τις εξελίξεις στη Λιβύη και στη Μέση Ανατολή, στο υπουργείο Εξωτερικών, με τη συμμετοχή διπλωματών, πανεπιστημιακών και του ειδικού απεσταλμένου στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, εξετάστηκαν ζητήματα που σχετίζονται «με την ανθρωπιστική βοήθεια, τη μεταναστευτική πίεση, την ελληνική επιχειρηματική παρουσία, την επόμενη μέρα, καθώς και η ιδέα συγκρότησης ενός Κέντρου Δημοκρατίας που θα βοηθήσει την κοινωνία των πολιτών αυτών των χωρών». Στη σύσκεψη αποφασίσθηκε η συγκρότηση μιας Ομάδας Εργασίας που θα υποβάλει τα συμπεράσματά της και τις προτάσεις της στον υπουργό Εξωτερικών, ενόψει της συμμετοχής του στο έκτακτο συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, στις 10 του Μάρτη.
Ο ρόλος Προστάτη του ελληνικού κράτους απέναντι στις ελληνικές επενδύσεις στο εξωτερικό, άλλοτε στρατιωτικός-πολιτικός και άλλοτε οικονομικός (αφού το ελληνικό κράτος έχει φτάσει στο σημείο να Εγγυάται με τους φόρους του λαού μας, ακόμη και τις επενδύσεις των Ελλήνων επιχειρηματιών στα Βαλκάνια, για να αναρωτούνται κάποιοι σήμερα με θράσος και υποκρισία πως δημιουργήθηκαν τα ελλείμματα) περιγράφτηκε από τον υπουργό Εξωτερικών Δ.Δρούτσα, όταν ενημερώνοντας την Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής για τις εξελίξεις αποκάλυψε ότι αυτό που κυρίως ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι η υπεράσπιση των ελληνικών επενδύσεων τόσο στη Λιβύη, όσο και στην Αίγυπτο και την Τυνησία: «Έχουμε στη Λιβύη επενδύσεις περίπου ενός δισ. δολαρίων και δεν μας επιτρέπεται να αδρανούμε», είπε χαρακτηριστικά, και πρόσθεσε ότι «προετοιμαζόμαστε για κάθε ενδεχόμενο».
Την ίδια θέση επανέλαβε και ο υφυπουργός Εξωτερικών Σ. Κουβέλης, μετά τη συνάντησή του με τους Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στη Β. Αφρική: «ο μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει στη Λιβύη, όπου, λόγω της ρευστότητας της κατάστασης, δεν είναι βέβαιο ότι τα κρατικά συμβόλαια και οι όροι πληρωμής που έχουν οι επιχειρηματίες θα τηρηθούν από το όποιο κυβερνητικό σχήμα ακολουθήσει (...) Προσπαθούμε να διασφαλίσουμε να μην υπάρξουν ζημιές και να διατηρηθούν τα υπογεγραμμένα συμβόλαια». Ζήτησε καταγραφή των ζημιών εξαιτίας των ταραχών, για να τις διεκδικήσει η ελληνική πολιτεία από την όποια λιβυκή κυβέρνηση.
ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Εμείς πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα δεν έχουν καμιά ανησυχία για τις επενδύσεις των Ελλήνων επιχειρηματιών. Αποτελούν τμήμα της Υπεραξίας που με αίμα και ιδρώτα παρήγαγαν Έλληνες και ξένοι εργάτες. Τα επενδυμένα κέρδη των κατασκευαστικών εταιρειών προέρχονται από τα Μεγάλα Έργα και την ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ που πληρώθηκαν σε τριπλάσια τιμή από το ποσό των συμβάσεων. Οι επενδύσεις των τραπεζών είναι τα κέρδη από τα δικά μας δάνεια και τα πανωτόκια, των καρτέλ των βιομηχανιών τροφίμων, των εταιρειών πετρελαίου που λεηλατούν το οικογενειακό εισόδημα. Γιατί πρέπει ο λαός μας να αναλάβει το κόστος σε αίμα και χρήμα της εισβολής; Γιατί να γίνουμε συνένοχοι σε ακόμη μια ιμπεριαλιστική εισβολή και επέμβαση που είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει Αντεκδίκηση;
Η ανεπτυγμένη καπιταλιστικά Δύση που καταληστεύει τον πλούτο των λαών της Αφρικής και Ασίας, που συνεργάζεται με τα δικτατορικά καθεστώτα και συνεκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους που οι σατράπες κρατούν σε καθεστώς δουλείας, πρέπει να δεχτεί και περιθάλψει τα προσφυγικά κύματα των Απελπισμένων και τους διωκόμενους πολιτικά, προσφέροντας τους Πολιτικό Άσυλο. Να σταματήσει η Ελλάδα να παίζει το ρόλο Φρουρού των Ευρωπαϊκών συνόρων, μια Ευρώπης Φρούριο που οφείλει το υψηλό βιοτικό της επίπεδο και στην εκμετάλλευση αυτών των λαών. Να διαλυθεί η FRONTEX, να ανοίξουν τα Ευρωπαϊκά Σύνορα και να επιστραφεί ο κλεμμένος πλούτος των λαών Αφρικής και Μ.Ανατολής.
Είναι ανάγκη όσο ποτέ η παρέμβαση ενός νέου εργατικού διεθνιστικού κινήματος. Αμφισβητώντας τα εθνικά θέσφατα. Προβάλλοντας την αναγκαιότητα Ανατροπής των Κυβερνήσεων της αντεργατικής λαίλαπας, της κτηνώδους κρατικής καταστολής του σύγχρονου Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού και των πολεμικών τυχοδιωκτισμών για την εξυπηρέτηση αστικών και ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας τα έθνη-κράτη φαντάζουν συχνά όμηροι των πολυεθνικών, των τραπεζιτών, των χρηματιστηρίων. Είναι μύθος ότι μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν προμαχώνες υπεράσπισης των εργατικών συμφερόντων. Αναλαμβάνουν επιτελικό ρόλο στο σχεδιασμό και επιβολή με αστυνομικούς, στρατιωτικούς και δικαστικούς μηχανισμούς των όρων εθνικής και υπερεθνικής εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης από την αστική τάξη, συνεπικουρούμενοι από Κατεστημένο συνδικαλισμό, ΜΜΕ, Υπερεθνικές Ολοκληρώσεις και Παγκόσμιους Χωροφύλακες. Δείτε: ενώ συντελείτε η έξοδος εκατοντάδων χιλιάδων ξένων εργατών από την Λιβύη, εργαζόμενων υπό καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης, δέσμιοι συμφωνιών που υπέγραψαν πολυεθνικές και κράτη καταγωγής τους, ταυτόχρονα οι ηγέτες της Δύσης προβάλλουν το φόβο των μεταναστευτικών κυμάτων από τη Β.Αφρική για να δικαιολογήσουν την ιμπεριαλιστική επέμβαση, καλλιεργούν ρατσισμό και εμφύλιους της εργατικής τάξης.
Η ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού κινήματος εργατικής κατεύθυνσης που θα μπλοκάρει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και κάθε διευκόλυνση στις επιθέσεις των Συμμαχιών Προθύμων, αναδεικνύοντας την προσπάθεια μαζικού κινήματος μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις, παλεύοντας για το κλείσιμο των βάσεων και την αποδέσμευση-διάλυση των Ε.Ε.-ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ, συμβαδίζει με την απαίτηση διάλυσης των καπιταλιστικών-ιμπεριαλιστικών Ολοκληρώσεων. Η Επανάσταση προβάλλει ως Δυνατότητα, γίνεται πραγματικότητα, ενώ τίθεται το ζήτημα της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής και μιας νέας Διεθνιστικής Ενοποίησης για τον κόσμο της εργασίας.
Εκφράζουμε την Αλληλεγγύη μας στους λαούς της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής που εξεγείρονται, έχοντας στραμμένα με αγωνία τα μάτια μας στη Λιβύη. Καλούμε τους φαντάρους και το μόνιμο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων να αρνηθούν την συμμετοχή τους στο νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα. Άμεσο όμως καθήκον είναι μεταξύ άλλων η συμβολή μας στον υπερήφανο αγώνα των Μεταναστών Εργατών Απεργών πείνας που η κυβέρνηση οδηγεί στο θάνατο.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου