Πρέπει να προχωρήσουμε σε στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη; (...) Στα τέλη Φεβρουαρίου το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κάλεσε ομοφώνως σε απομόνωση του καθεστώτος Καντάφι: πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων της οικογενείας, και των πιστών του καθεστώτος, στο εξωτερικό, εμπάργκο στα όπλα με προορισμό τη Λιβύη, προσφυγή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για πιθανά εγκλήματα πολέμου (...).
Πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο; Να επιβάλουμε, όπως προτείνουν κάποιοι, μια ζώνη αεροπορικού αποκλεισμού πάνω από το λιβυκό έδαφος για να εμποδίσουμε τον Καντάφι να χρησιμοποιήσει τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερά του;
Οι Λίβυοι εξεγερθέντες δεν ζητούν τίποτ' άλλο. Στον ΟΗΕ, Κινέζοι και Ρώσοι αντιτίθενται στην ιδέα αυτή για λόγους αρχής. Επίσης, ούτε η Αφρικανική Ενωση ούτε ο Αραβικός Σύνδεσμος, οι δύο άμεσα ενδιαφερόμενοι οργανισμοί της περιοχής, ζητούν κάτι τέτοιο.
Αμερικανοί και Ευρωπαίοι επισημαίνουν τη δυσκολία μιας τέτοιας επιχείρησης. Η Ουάσιγκτον θυμίζει ότι η επιβολή μιας ζώνης εναέριου αποκλεισμού αποτελεί πράξη πολέμου. Προϋποθέτει κατ' αρχάς το βομβαρδισμό της λιβυκής αντιαεροπορικής άμυνας και απαιτεί εν συνεχεία ένα σημαντικό μηχανισμό για την επιτήρηση ενός τόσο μεγάλου εναέριου χώρου. Οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Βρετανία έχουν δίκιο να εμφανίζονται προσεκτικές κι επιφυλακτικές. Αλλά έχουν επίσης δίκιο να μη θέλουν ν' αποκλείσουν τίποτα. Ο συνταγματάρχης Καντάφι είναι απρόβλεπτος, αλλά μας έχει μάθει ένα πράγμα: ότι είναι ικανός για το χειρότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου