http://www.enet.gr
Η εξαθλίωση έχει οδηγήσει Βρετανούς να ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, ενώ η εικόνα αστέγων κάτω απ' το Μπιγκ Μπεν σοκάρει. Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Ερευνών την περασμένη βδομάδα δείχνουν ότι τα τελευταία δύο χρόνια 600 χιλιάδες επιπλέον παιδιά στη Βρετανία ζουν στο όριο της φτώχειας ή και κάτω από αυτό. Ποσοστό που εκτιμάται ότι θα αυξηθεί δραματικά έως το 2020, μεγαλώνοντας το χάσμα μεταξύ των πολύ φτωχών και των πολύ πλουσίων.
Ο υπουργός Εργασίας και Συντάξεων Ιαν Ντάνκαν Σμιθ παραδέχθηκε ότι «το χάσμα αυτό είχε μεγαλώσει σημαντικά την τελευταία πενταετία λόγω της μισθολογικής ανισότητας στη χώρα, η οποία είναι μεγαλύτερη από ποτέ».
Το ζήτημα προκάλεσε τη σκληρή αντιπαράθεση στη Βουλή του Ντέιβιντ Κάμερον και του ηγέτη των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ, ο οποίος κατηγόρησε τον βρετανό πρωθυπουργό ότι η πολιτική λιτότητας που ακολουθεί έχει οδηγήσει στην ανεργία 2,57 εκατομμύρια πολίτες, στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 17 χρόνων, με ένα εκατομμύριο από αυτούς να είναι κάτω των 25 ετών.
Οι μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα, η κατάρρευση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης, η μείωση μισθών αλλά και η απόφαση της κυβέρνησης να μειώσει τα οικογενειακά επιδόματα την απομακρύνουν δραματικά από τον αρχικό της στόχο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η δέσμευση της κυβέρνησης Κάμερον να μειώσει στο 5% το ποσοστό φτώχειας έως το 2020 είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει. Αντί αυτού, υπολογίζεται ότι το 2013 περίπου 3,1 εκατομμύρια παιδιά, 2,5 εκατομμύρια γονείς, 4 εκατομμύρια ενήλικες χωρίς παιδιά και 2,1 εκατομμύρια συνταξιούχοι θα ζουν στην απόλυτη φτώχεια. Ενας όρος που χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις όπου ο μισθός του εργαζομένου πέφτει κάτω από το 60% του μέσου εισοδήματος.
Το παράδοξο είναι ότι η κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον επιχειρεί, εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων 80 χρόνων κι ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν καθημερινά τη δουλειά τους, να προωθήσει την πολιτική της λεγόμενης «γενικής αξιοπιστίας», η οποία βασίζεται στην ένταξη περισσότερων στην αγορά εργασίας.
Πρόκειται για εκατομμύρια Βρετανούς, ανάμεσά τους και ανύπαντρες μητέρες, που δεν έχουν εργαστεί ποτέ και ζουν έως σήμερα αποκλειστικά από κρατικά επιδόματα και σε εργατικές κατοικίες.
Μια νοσηρή ομολογούμενος κατάσταση που μαστίζει τη βρετανική κοινωνία εδώ και δεκαετίες, η οποία αναγκάζεται βιαίως να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα χωρίς τις απαιτούμενες προϋποθέσεις.
«Δέχομαι ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να πετύχουμε την επανεκκίνηση της οικονομίας και να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας, όμως δεν σκοπεύουμε να εγκαταλείψουμε την οικονομική μας πολιτική που έχει επιφέρει μείωση των επιτοκίων» δήλωσε ο Ντέιβιντ Κάμερον.
Την ίδια ώρα ωστόσο η τράπεζα της Αγγλίας ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ενισχύσει με 75 δισ. λίρες την αγορά και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη της, με τον Τσάρλι Μπιν, νούμερο δύο στην ιεραρχία της τράπεζας, να υποστηρίζει ότι η όποια ανάκαμψη της οικονομίας θα έρθει μετά το 2012.
Οικονομολόγοι του Σίτι προειδοποιούν πάντως ότι η αύξηση στα ποσοστά ανεργίας είναι απλώς η αρχή μιας αναπόφευκτης χειροτέρευσης στη αγορά εργασίας. «Δεν μπορεί να αποτελεί έκπληξη μια τέτοια διαπίστωση όταν είναι γνωστό ότι η ανάπτυξη της οικονομίας είναι κατά το ήμισυ απ' ό,τι χρειάζεται για να διατηρηθούν και να μην αυξηθούν τα ποσοστά των ανέργων».
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αναμένεται να το αντιμετωπίσουν οι νέοι, καθώς ήδη το ποσοστό της ανεργίας ανάμεσά τους φτάνει το 21%, το μεγαλύτερο από το 1992.
Ο Πολ Κένι, γενικός γραμματέας του συνδικάτου GMB, κατηγόρησε την κυβέρνηση των Τόρις και των Φιλελευθέρων ότι πόνταραν λανθασμένα στη δυνατότητα του ιδιωτικού τομέα να απορροφήσει τις 250 χιλιάδες των απολυμένων από το Δημόσιο, από τους οποίους οι 111 χιλιάδες ήταν μόλις το τελευταίο τρίμηνο, με αποτέλεσμα ορδές ανθρώπων να βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα εάν θα φάνε ή θα πληρώσουν για τη θέρμανσή τους.
Η Βρετανία βυθίζεται καθημερινά στο βάλτο της οικονομικής ύφεσης αποκαλύπτουν πλέον πολιτικοί αναλυτές, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι το ποσοστό των Βρετανών που ζουν στο όριο της φτώχειας έχει φτάσει στα επίπεδα εξαθλίωσης του 1974-77.
Η εξαθλίωση έχει οδηγήσει Βρετανούς να ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, ενώ η εικόνα αστέγων κάτω απ' το Μπιγκ Μπεν σοκάρει. Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Ερευνών την περασμένη βδομάδα δείχνουν ότι τα τελευταία δύο χρόνια 600 χιλιάδες επιπλέον παιδιά στη Βρετανία ζουν στο όριο της φτώχειας ή και κάτω από αυτό. Ποσοστό που εκτιμάται ότι θα αυξηθεί δραματικά έως το 2020, μεγαλώνοντας το χάσμα μεταξύ των πολύ φτωχών και των πολύ πλουσίων.
Ο υπουργός Εργασίας και Συντάξεων Ιαν Ντάνκαν Σμιθ παραδέχθηκε ότι «το χάσμα αυτό είχε μεγαλώσει σημαντικά την τελευταία πενταετία λόγω της μισθολογικής ανισότητας στη χώρα, η οποία είναι μεγαλύτερη από ποτέ».
Το ζήτημα προκάλεσε τη σκληρή αντιπαράθεση στη Βουλή του Ντέιβιντ Κάμερον και του ηγέτη των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ, ο οποίος κατηγόρησε τον βρετανό πρωθυπουργό ότι η πολιτική λιτότητας που ακολουθεί έχει οδηγήσει στην ανεργία 2,57 εκατομμύρια πολίτες, στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 17 χρόνων, με ένα εκατομμύριο από αυτούς να είναι κάτω των 25 ετών.
Οι μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα, η κατάρρευση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης, η μείωση μισθών αλλά και η απόφαση της κυβέρνησης να μειώσει τα οικογενειακά επιδόματα την απομακρύνουν δραματικά από τον αρχικό της στόχο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η δέσμευση της κυβέρνησης Κάμερον να μειώσει στο 5% το ποσοστό φτώχειας έως το 2020 είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει. Αντί αυτού, υπολογίζεται ότι το 2013 περίπου 3,1 εκατομμύρια παιδιά, 2,5 εκατομμύρια γονείς, 4 εκατομμύρια ενήλικες χωρίς παιδιά και 2,1 εκατομμύρια συνταξιούχοι θα ζουν στην απόλυτη φτώχεια. Ενας όρος που χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις όπου ο μισθός του εργαζομένου πέφτει κάτω από το 60% του μέσου εισοδήματος.
Το παράδοξο είναι ότι η κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον επιχειρεί, εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων 80 χρόνων κι ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν καθημερινά τη δουλειά τους, να προωθήσει την πολιτική της λεγόμενης «γενικής αξιοπιστίας», η οποία βασίζεται στην ένταξη περισσότερων στην αγορά εργασίας.
Πρόκειται για εκατομμύρια Βρετανούς, ανάμεσά τους και ανύπαντρες μητέρες, που δεν έχουν εργαστεί ποτέ και ζουν έως σήμερα αποκλειστικά από κρατικά επιδόματα και σε εργατικές κατοικίες.
Μια νοσηρή ομολογούμενος κατάσταση που μαστίζει τη βρετανική κοινωνία εδώ και δεκαετίες, η οποία αναγκάζεται βιαίως να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα χωρίς τις απαιτούμενες προϋποθέσεις.
«Δέχομαι ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να πετύχουμε την επανεκκίνηση της οικονομίας και να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας, όμως δεν σκοπεύουμε να εγκαταλείψουμε την οικονομική μας πολιτική που έχει επιφέρει μείωση των επιτοκίων» δήλωσε ο Ντέιβιντ Κάμερον.
Την ίδια ώρα ωστόσο η τράπεζα της Αγγλίας ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ενισχύσει με 75 δισ. λίρες την αγορά και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη της, με τον Τσάρλι Μπιν, νούμερο δύο στην ιεραρχία της τράπεζας, να υποστηρίζει ότι η όποια ανάκαμψη της οικονομίας θα έρθει μετά το 2012.
Οικονομολόγοι του Σίτι προειδοποιούν πάντως ότι η αύξηση στα ποσοστά ανεργίας είναι απλώς η αρχή μιας αναπόφευκτης χειροτέρευσης στη αγορά εργασίας. «Δεν μπορεί να αποτελεί έκπληξη μια τέτοια διαπίστωση όταν είναι γνωστό ότι η ανάπτυξη της οικονομίας είναι κατά το ήμισυ απ' ό,τι χρειάζεται για να διατηρηθούν και να μην αυξηθούν τα ποσοστά των ανέργων».
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αναμένεται να το αντιμετωπίσουν οι νέοι, καθώς ήδη το ποσοστό της ανεργίας ανάμεσά τους φτάνει το 21%, το μεγαλύτερο από το 1992.
Ο Πολ Κένι, γενικός γραμματέας του συνδικάτου GMB, κατηγόρησε την κυβέρνηση των Τόρις και των Φιλελευθέρων ότι πόνταραν λανθασμένα στη δυνατότητα του ιδιωτικού τομέα να απορροφήσει τις 250 χιλιάδες των απολυμένων από το Δημόσιο, από τους οποίους οι 111 χιλιάδες ήταν μόλις το τελευταίο τρίμηνο, με αποτέλεσμα ορδές ανθρώπων να βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα εάν θα φάνε ή θα πληρώσουν για τη θέρμανσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου