http://news.kathimerini.gr
Οι αντάρτες κρατούν εδάφη και όπλα
The Economist
Οταν ο Σαΐφ αλ Ισλάμ, ο αγαπημένος γιος του Μουαμάρ Καντάφι, αιχμαλωτίστηκε από τους αντάρτες στην ορεινή πόλη Ζιντάν στις 19 Νοεμβρίου, χιλιάδες άτομα ξεχύθηκαν στους δρόμους της λιβυκής πρωτεύουσας για να πανηγυρίσουν χορεύοντας. Ο Αμπντουλάχ αλ Σενούσι, ο μισητός αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών, ένας από τους κορυφαίους συμβούλους του Καντάφι, ο οποίος παρέμενε επί μακρόν ασύλληπτος, φέρεται να αιχμαλωτίστηκε και αυτός, αν και οι πληροφορίες για την κράτησή του αμφισβητήθηκαν τόσο από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο όσο και από μέλη του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου.
Η άλλοτε επαπειλούμενη εξέγερση των οπαδών του Καντάφι μοιάζει τώρα λιγότερο πιθανή. Ωστόσο, οι νέες Αρχές της Λιβύης πασχίζουν ακόμη να οικοδομήσουν μια κυβέρνηση με συνοχή. Πολλοί από τους αντάρτες οι οποίοι βοήθησαν στον πόλεμο κατά του συνταγματάρχη Καντάφι θεωρούν ότι δικαιούνται μερίδιο στην εξουσία. Συνεχίζουν να κρατούν εδάφη και όπλα που κατέλαβαν το καλοκαίρι, χωρίς να υπάγονται σε κάποια κεντρική εξουσία. Στις αρχές του μηνός, αντίπαλες ομάδες μαχητών συγκρούστηκαν λόγω εδαφικών διαφορών στην πόλη της Ζαουίγια, δυτικά της Τρίπολης. Οι εθνικοί ηγέτες επιχείρησαν να μεσολαβήσουν. Η αστυνομία της εποχής Καντάφι, παρότι έχει αναλάβει εκ νέου υπηρεσία, είναι πολύ αδύναμη για να παρέμβει. Οι μάχες εξασθένησαν μόνο μετά την άφιξη ειδικών δυνάμεων, με επικεφαλής τον άνδρα ο οποίος υπήρξε ηγέτης τους επί Μουαμάρ Καντάφι.
Αβεβαιότητα
Η εξουσία παραμένει ρευστή στη μετεπαναστατική Λιβύη. Οι μαχητές της Ζιντάν αρνήθηκαν αρχικά να παραδώσουν τον αιχμάλωτο Σαΐφ αλ Ισλάμ στην κεντρική εξουσία, ίσως για να τον χρησιμοποιήσουν ως διαπραγματευτικό χαρτί. Οταν ανακοινώθηκε το νέο μεταβατικό υπουργικό συμβούλιο στις 22 Νοεμβρίου, δεν ήταν σύμπτωση ο διορισμός του Οσάμα αλ Τζουγουαλί στο υπουργείο Αμύνης. Κατάγεται από τη Ζιντάν. Ωστόσο, επικρατεί αβεβαιότητα για το εύρος της εξουσίας που θα έχει. Ο συνταγματάρχης Καντάφι διατηρούσε σε καθεστώς αδυναμίας το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του για να αποφεύγει τα πραξικοπήματα. Η οικοδόμηση ενός νέου εθνικού στρατού δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Αυτή η αποστολή μπορεί να ανατεθεί στον στρατηγό Χαλιφά Χαφτάρ, εξόριστο για πολύ καιρό στις ΗΠΑ. Εν αναμονή βρίσκονται ο Αμπντέλ Χακίμ Μπελχάτζ, διοικητής της ταξιαρχίας της Τρίπολης, ο οποίος ηγήθηκε της εξέγερσης στην πρωτεύουσα, και ο Φαουαζί Μπουκατίφ, ο οποίος ηγήθηκε των στρατευμάτων στην Ανατολή. Οι προοπτικές τους είναι φτωχές αφού τους αποδόθηκε ο τίτλος των ισλαμιστών και προστατευομένων του Κατάρ. Μπορεί να περιμένουν, όμως, την κατάλληλη ευκαιρία έως τα μέσα του ερχόμενου έτους, όταν το μεταβατικό υπουργικό συμβούλιο θα αντικατασταθεί από ένα νέο που θα επιλέξει η εκλεγμένη Βουλή.
Η πρόσβαση σε ρευστό χρήμα είναι ένα άλλο πρόβλημα για τους υπουργούς. Οι περισσότερες καταθέσεις της Λιβύης στο εξωτερικό παραμένουν παγωμένες, καθώς εκκρεμεί η επαλήθευση του μηχανισμού επαναπατρισμού τους. Ο υπουργός Οικονομικών άφησε να εννοηθεί ότι για να αποφευχθεί η διαφθορά, δεν θα αφήσει τη χώρα να γεμίσει με χρήμα. Αλλά χωρίς χρήμα, δεν είναι εύκολο να δρομολογήσει τα σχέδιά του για τη συλλογή των όπλων και την πληρωμή των ανταρτών έτσι ώστε να γυρίσουν στα σπίτια τους. Η Λιβύη απειλείται έτσι με ακόμη πιο βίαιες συγκρούσεις μεταξύ μαχητών και όσων προβαίνουν σε μονομερείς ενέργειες για την τύχη φυλακισμένων «υψηλής αξίας».
Οι αντάρτες κρατούν εδάφη και όπλα
The Economist
Οταν ο Σαΐφ αλ Ισλάμ, ο αγαπημένος γιος του Μουαμάρ Καντάφι, αιχμαλωτίστηκε από τους αντάρτες στην ορεινή πόλη Ζιντάν στις 19 Νοεμβρίου, χιλιάδες άτομα ξεχύθηκαν στους δρόμους της λιβυκής πρωτεύουσας για να πανηγυρίσουν χορεύοντας. Ο Αμπντουλάχ αλ Σενούσι, ο μισητός αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών, ένας από τους κορυφαίους συμβούλους του Καντάφι, ο οποίος παρέμενε επί μακρόν ασύλληπτος, φέρεται να αιχμαλωτίστηκε και αυτός, αν και οι πληροφορίες για την κράτησή του αμφισβητήθηκαν τόσο από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο όσο και από μέλη του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου.
Η άλλοτε επαπειλούμενη εξέγερση των οπαδών του Καντάφι μοιάζει τώρα λιγότερο πιθανή. Ωστόσο, οι νέες Αρχές της Λιβύης πασχίζουν ακόμη να οικοδομήσουν μια κυβέρνηση με συνοχή. Πολλοί από τους αντάρτες οι οποίοι βοήθησαν στον πόλεμο κατά του συνταγματάρχη Καντάφι θεωρούν ότι δικαιούνται μερίδιο στην εξουσία. Συνεχίζουν να κρατούν εδάφη και όπλα που κατέλαβαν το καλοκαίρι, χωρίς να υπάγονται σε κάποια κεντρική εξουσία. Στις αρχές του μηνός, αντίπαλες ομάδες μαχητών συγκρούστηκαν λόγω εδαφικών διαφορών στην πόλη της Ζαουίγια, δυτικά της Τρίπολης. Οι εθνικοί ηγέτες επιχείρησαν να μεσολαβήσουν. Η αστυνομία της εποχής Καντάφι, παρότι έχει αναλάβει εκ νέου υπηρεσία, είναι πολύ αδύναμη για να παρέμβει. Οι μάχες εξασθένησαν μόνο μετά την άφιξη ειδικών δυνάμεων, με επικεφαλής τον άνδρα ο οποίος υπήρξε ηγέτης τους επί Μουαμάρ Καντάφι.
Αβεβαιότητα
Η εξουσία παραμένει ρευστή στη μετεπαναστατική Λιβύη. Οι μαχητές της Ζιντάν αρνήθηκαν αρχικά να παραδώσουν τον αιχμάλωτο Σαΐφ αλ Ισλάμ στην κεντρική εξουσία, ίσως για να τον χρησιμοποιήσουν ως διαπραγματευτικό χαρτί. Οταν ανακοινώθηκε το νέο μεταβατικό υπουργικό συμβούλιο στις 22 Νοεμβρίου, δεν ήταν σύμπτωση ο διορισμός του Οσάμα αλ Τζουγουαλί στο υπουργείο Αμύνης. Κατάγεται από τη Ζιντάν. Ωστόσο, επικρατεί αβεβαιότητα για το εύρος της εξουσίας που θα έχει. Ο συνταγματάρχης Καντάφι διατηρούσε σε καθεστώς αδυναμίας το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του για να αποφεύγει τα πραξικοπήματα. Η οικοδόμηση ενός νέου εθνικού στρατού δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Αυτή η αποστολή μπορεί να ανατεθεί στον στρατηγό Χαλιφά Χαφτάρ, εξόριστο για πολύ καιρό στις ΗΠΑ. Εν αναμονή βρίσκονται ο Αμπντέλ Χακίμ Μπελχάτζ, διοικητής της ταξιαρχίας της Τρίπολης, ο οποίος ηγήθηκε της εξέγερσης στην πρωτεύουσα, και ο Φαουαζί Μπουκατίφ, ο οποίος ηγήθηκε των στρατευμάτων στην Ανατολή. Οι προοπτικές τους είναι φτωχές αφού τους αποδόθηκε ο τίτλος των ισλαμιστών και προστατευομένων του Κατάρ. Μπορεί να περιμένουν, όμως, την κατάλληλη ευκαιρία έως τα μέσα του ερχόμενου έτους, όταν το μεταβατικό υπουργικό συμβούλιο θα αντικατασταθεί από ένα νέο που θα επιλέξει η εκλεγμένη Βουλή.
Η πρόσβαση σε ρευστό χρήμα είναι ένα άλλο πρόβλημα για τους υπουργούς. Οι περισσότερες καταθέσεις της Λιβύης στο εξωτερικό παραμένουν παγωμένες, καθώς εκκρεμεί η επαλήθευση του μηχανισμού επαναπατρισμού τους. Ο υπουργός Οικονομικών άφησε να εννοηθεί ότι για να αποφευχθεί η διαφθορά, δεν θα αφήσει τη χώρα να γεμίσει με χρήμα. Αλλά χωρίς χρήμα, δεν είναι εύκολο να δρομολογήσει τα σχέδιά του για τη συλλογή των όπλων και την πληρωμή των ανταρτών έτσι ώστε να γυρίσουν στα σπίτια τους. Η Λιβύη απειλείται έτσι με ακόμη πιο βίαιες συγκρούσεις μεταξύ μαχητών και όσων προβαίνουν σε μονομερείς ενέργειες για την τύχη φυλακισμένων «υψηλής αξίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου