του Παναγιώτη Γαβάνα
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 4 Δεκεμβρίου 2000 με το ψήφισμά της 55/76 καθιέρωσε την 20η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων. Ένας λόγος που επιλέχτηκε αυτή η ημερομηνία ήταν ότι είχε ήδη καθιερωθεί σε κάποιες χώρες ως Ημέρα Προσφύγων της Αφρικής. Τα ζητήματα που αφορούν στους πρόσφυγες και τους μετανάστες γενικότερα είναι πολλά. Στο κείμενο που ακολουθεί –λαμβάνοντας υπόψη αυτό το γεγονός- επικεντρώσαμε την ανάλυση στο νέο κατασκεύασμα-έκτρωμα της ΕΕ, το EUROSUR, αλλά, πολύ συνοπτικά, και στις αιτίες που γεννούν το πρόβλημα των προσφύγων.
Ίδρυση και προβαλλόμενοι στόχοι του EUROSUR
Μετά από πέντε χρόνια προετοιμασίας η ΕΕ, τον Δεκέμβριο του 2013, έθεσε σε λειτουργία το σύστημα επιτήρησης των συνόρων EUROSUR (European border surveillance system). Το πρώτο βήμα που έγινε ήταν η δικτύωση των «εθνικών κέντρων ελέγχου» 19 χωρών. Σ΄ αυτά ανήκουν όλα τα κράτη που βρέχονται από τη Μεσόγειο καθώς και τα κράτη των ανατολικών εξωτερικών συνόρων. Στα κράτη αυτά ανήκει και η Νορβηγία ως κράτος που συνδέθηκε με την Συνθήκη Σένγκεν. Σε ένα χρόνο θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ, και επιπρόσθετα η Ισλανδία, η Ελβετία και το Λιχτενστάιν.
Την αναγκαία ρύθμιση για την εκκίνηση της πλατφόρμας το ευρωκοινοβούλιο την έχει ήδη ψηφίσει χωρίς πολλές συζητήσεις. Τον περασμένο Οκτώβριο οι πνιγμένοι στα ανοιχτά της Λαμπεντούζα χρησιμοποιήθηκαν επιπλέον ως αιτιολόγηση για το νέο σύστημα επιτήρησης. Επίσημα προβάλλονται τα επιχειρήματα, ότι το EUROSUR έχει ως καθήκοντά του την αποκάλυψη της εγκληματικότητας εκείνων που περνούν τα σύνορα, μεταξύ αυτών το εμπόριο ναρκωτικών και το λαθρεμπόριο. Προτεραιότητά του όμως είναι η καταπολέμηση της ανεπιθύμητης μετανάστευσης: Αν οι μετανάστες εντοπιστούν έγκαιρα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, τότε δεν θα φτάνουν στα διεθνή ύδατα ή στην επικράτεια των χωρών-μελών της ΕΕ, όπου έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν αίτηση για άσυλο.
Όλες οι πληροφορίες των «Εθνικών Κέντρων Ελέγχου» θα συγκεντρώνονται στον Frontex. Στο επιτελείο του Frontexπου βρίσκεται στη Βαρσοβία γίνεται η επεξεργασία των πληροφοριών που συλλέγονται στους σταθμούς με ραντάρ, στην αναγνώριση από αέρα καθώς και τις πληροφορίες από τα συστήματα αναγνώρισης των πλοίων. Στο μεταξύ η Κομισιόν της ΕΕ έχει δώσει τεχνικές λεπτομέρειες που αφορούν στις πληροφορίες που ανταλλάσσονται. Κάθε συμμετέχων επιτρέπεται για παράδειγμα να αποφασίζει ποιες από τις πληροφορίες του επιτρέπεται να επεξεργαστούν: Πιθανές είναι οι αστυνομικές ή οι στρατιωτικές πληροφορίες. Λόγος γίνεται επίσης για «Intelligencereports», δηλαδή για κατά κάποιο τρόπο εκθέσεις των μυστικών υπηρεσιών. Για να γίνει δυνατή η μεταβίβασή τους, μπορούν ξεχωριστά κράτη να συνάψουν μεταξύ τους συμφωνίες συνεργασίας. Έτσι θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα να πληροφορείται το τι συμβαίνει στις ισπανικές ακτές ή αν η Ιταλία βρίσκεται σε διαμάχη με τη Μάλτα, για το ποιος θα σώσει τους ναυαγούς. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Κομισιόν το EUROSUR επιδιώκει μια «προσέγγιση που βασίζεται στις πληροφορίες» («intelligence-driven approach»). Μ΄ αυτό εννοείται ότι γίνεται επεξεργασία όλων των πληροφοριών και των στατιστικών στοιχείων, ώστε να χρησιμεύσουν ως βάση για την «ανάλυση ρίσκου». Μ΄ αυτό τον τρόπο ο Frontex θέλει να προβλέπει τις ροές των προσφύγων.
Δορυφόροι και Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη
Η Κομισιόν εκτιμά ότι μέχρι το 2020 για τη δημιουργία, τον εξοπλισμό και την συντήρηση των «Εθνικών Κέντρων Ελέγχου» καθώς και για το αρχηγείο του EUROSUR στη Βαρσοβία τα κόστη θα φθάσουν τα 338,7 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό όμως αυτό θα μπορούσε πολύ εύκολα να διπλασιαστεί ή να τριπλασιαστεί αν σ΄ αυτό προστεθούν οι προετοιμασίες και οι έρευνες για την τεχνική του υλοποίηση.
Μια από τις πιο σημαντικές πηγές πληροφοριών του EUROSUR είναι οι εικόνες που λαμβάνονται από τις παρατηρήσεις των δορυφόρων οι οποίες μεταφέρονται στο δορυφορικό κέντρο της ΕΕ (EUSC). Η ΕΕ ξεκίνησε το δικό της δορυφορικό πρόγραμμα το οποίο παλιότερα χρησίμευε για την παρατήρηση του «περιβάλλοντος και της ασφάλειας» και τώρα ονομάζεται «Κοπέρνικος». Τουλάχιστον έξι δορυφόροι παρακολούθησης της Γης εκτοξεύονται για αυτό το σκοπό στο διάστημα. Ο Frontex όμως αγοράζει και εικόνες δορυφόρων τούς οποίους χειρίζονται ευρωπαϊκά εξοπλιστικά κοντσέρν. Με λίγα λόγια, το Airbus Group (παλιότερα EADS) κερδίζει από κάθε ανάλυση ρίσκου του Frontex, η οποία βασίζεται στους δορυφόρους.
Ταυτόχρονα η Κομισιόν χρηματοδοτεί μια πλειάδα ερευνητικών προγραμμάτων για τη βελτιστοποίηση της αξιολόγησης των πληροφοριών. Ο Frontex θέλει να γνωρίζει έγκαιρα, πότε αναχωρούν πλοία/βάρκες από τις βορειοαφρικανικές ακτές με κατεύθυνση την ΕΕ. Εδώ προωθούνται προγράμματα τα οποία βοηθούν στην εξακρίβωση της λειτουργίας τέτοιου είδους κινούμενων σωμάτων: Ένα Software αναγνωρίζει «ύποπτες» κινήσεις πλοίων, για παράδειγμα πλοία μικρού μεγέθους, τον αργό ρυθμό τους ή ασυνήθιστες διαδρομές. Σε τέτοιου είδους έρευνες συμμετέχουν πολλά εξοπλιστικά κοντσέρν κρατών-μελών της ΕΕ καθώς επίσης και επιστημονικά ινστιτούτα, όπως το Frauenhofer Institutστη Γερμανία στο οποίο γίνονται έρευνες στην Φυσική Υψηλών Συχνοτήτων και στην Τεχνολογία Ραντάρ.
Αντικείμενο μελέτης αποτελεί ακόμη η χρήση επιτήρησης που υποστηρίζεται από δορυφόρους καθώς και η χρήση από την συνοριακή εθνοφυλακή μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τα οποία μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν μόνο από τον στρατό. Με τη συμμετοχή της Γερμανίας δοκιμάζεται στην Ισπανία η καταλληλότητα του ισραηλινού μη επανδρωμένου αεροσκάφους «Heron». Σε ένα άλλο σχέδιο η ΕΕ προωθεί δοκιμαστικές πτήσεις πάνω από την Μεσόγειο του μη επανδρωμένου αεροσκάφους «Predator» το οποίο κατασκευάζεται στις ΗΠΑ. Υπεύθυνος για αυτό είναι το Λιμενικό Σώμα της Ισπανίας και ο ιταλικός στρατός. Επίσης, μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα μπορούν να απογειώνονται από πλοία του Λιμενικού, και σε συνδυασμό με μεγαλύτερα συστήματα, να λαμβάνουν χώρα πτήσεις επιτήρησης έξω από την επικράτεια των ευρωπαϊκών χωρών. Εδώ δεν πρόκειται πλέον για διάσωση ναυαγών: Σε διάφορες περιγραφές τέτοιου είδους προγραμμάτων γίνεται βεβαίως λόγος περί καταπολέμησης της «παράνομης μετανάστευσης» και «λαθρεμπορίου». Έχουν ονομαστεί επίσης πιθανοί τρόποι δράσης: Θα μπορεί συνεπώς να επιτηρείται με μη επανδρωμένα αεροσκάφη η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λιβύης, Τυνησίας και Λαμπεντούζα, επιπλέον η θαλάσσια οδός του Γιβραλτάρ και τα σύνορα μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας.
Εικονικά σύνορα
Ο εξοπλισμός των θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων με το EUROSUR συμπληρώνει τους ήδη υπάρχοντες μηχανισμούς στοχεύοντας στην παρεμπόδιση της ανεπιθύμητης μετανάστευσης. Στη νέα τράπεζα πληροφοριών για τις βίζες VIS, αποθηκεύονται τα δακτυλικά αποτυπώματα όλων εκείνων που κάνουν αίτηση. Ετησίως υπολογίζονται περίπου 20 εκατομμύρια σύνολα δεδομένων. Η υπηρεσία συλλογής πληροφοριών των δακτυλικών αποτυπωμάτωνEURODAC ιδρύθηκε για να εντοπίζει μεταξύ των άλλων αυτούς που έχουν υποβάλλει περισσότερες φορές αίτηση για άσυλο και επεξεργάζεται περίπου 1,7 εκατομμύρια καταχωρήσεις ανά έτος. Στο σύστημα πληροφοριών ISIS, με βάση την Συμφωνία Σένγκεν, αποθηκεύονται όλοι οι μετανάστες που έχει λήξει η άδεια παραμονής τους και είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τις χώρες της ΕΕ. Αυτοί ανέρχονται κάθε έτος περίπου στους 900.000.
Τώρα κάνει την εμφάνισή του στην ΕΕ ένα νέο εικονικό σύνορο: Υπό την πίεση της Ολλανδίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας, η ΕΕ θέλει μελλοντικά να παίρνει τα δακτυλικά αποτυπώματα από όλους τους ταξιδιώτες και να τα διατηρεί ως αποθήκες δεδομένων. Αυτό το «Entry-Exit-System» μοιάζει με την συλλογή πληροφοριών η οποία λαμβάνει χώρα στις ΗΠΑ και θα επιτρέπει ανά πάσα στιγμή να μετριέται ο αριθμός των μεταναστών που είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείπουν τις χώρες της ΕΕ. Ναι μεν στα περισσότερα κράτη-μέλη καταχωρείται το ποιος εισέρχεται και εξέρχεται από ένα κράτος, όμως τα συστήματα αυτά δεν είναι δικτυωμένα. Δεν μπορεί δηλαδή να διαπιστωθεί εάν για παράδειγμα ένα άτομο που είναι υποχρεωμένο να έχει βίζα και το οποίο μπήκε μέσω Ισπανίας, (ότι αυτό το άτομο) έχει εξέλθει μέσω Πολωνίας. Τώρα θα πρέπει όλες οι διαβάσεις των συνόρων να προμηθευτούν σαρωτές δακτυλικών αποτυπωμάτων –μια τεράστια επένδυση από την οποία θα επωφεληθούν κυρίως οι κατασκευαστές των βιομετρικών συστημάτων.
Μέσα στην ΕΕ τυπικά ισχύει η ανεμπόδιστη ελευθερία κίνησης και εγκατάστασης: Η υπογραφείσα από όλα τα κράτη-μέλη Συμφωνία Σένγκεν το 1995 καθορίζει, ότι τα εσωτερικά σύνορα επιτρέπεται να τα περάσει κάποιος χωρίς έλεγχο. Η προέλευση για παράδειγμα των ταξιδιωτών δεν μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο. Ταυτόχρονα όμως το σύστημα κανόνων της Συμφωνίας Σένγκεν περιορίζεται με μια σειρά από «αντισταθμιστικά μέτρα». Η συνοριακή αστυνομία επιτρέπεται να κάνει ελέγχους σε μια ακτίνα 30 χιλιομέτρων από τα σύνορα. Οι έλεγχοι αυτοί οφείλουν να έχουν δειγματοληπτικό χαρακτήρα, όμως αντί αυτού συχνά η αστυνομία ενοχλεί τους ανθρώπους με σκούρο δέρμα και τα μέτρα επεκτείνονται μέχρι βαθιά στο εσωτερικό των χωρών. Επανειλημμένα λαμβάνουν χώρα ετησίως αστυνομικές επιχειρήσεις στις οποίες αστυνομικοί υπάλληλοι μέσα στην ΕΕ ελέγχουν ταυτόχρονα ανθρώπους και οχήματα στους συγκοινωνιακούς κόμβους.
Οι νεκροί αναμένεται να αυξηθούν
Στο EUROSUR μπορούν να συμμετέχουν και χώρες εκτός ΕΕ. Την αρχή έκανε η Λιβύη: Το καλοκαίρι του 2012 η κυβέρνησή της υπέγραψε ένα επίσημο μνημόνιο συνεργασίας με την ΕΕ. Στην Τρίπολη και τη Βεγγάζη ιδρύθηκαν δυό κέντρα ελέγχου τα οποία συνδέουν σε ένα δίκτυο όλες τις χώρες που βρέχονται από την Μεσόγειο. Η πλατφόρμα αυτή με το χαριτωμένο όνομα «Ιππόκαμπος της Μεσογείου» κατασκευάζεται αυτό το διάστημα από την Ισπανία, η υποδομή είναι επίσης μέρος του EUROSUR. Η ΕΕ άσκησε επίσης μια ανάλογη πίεση στην Αίγυπτο και στην Τυνησία –από ότι φαίνεται με επιτυχία. Σύμφωνα με πληροφορίες των Μέσων Ενημέρωσης μέσα στο 2014 η Τυνησία θα συμμετέχει στην κοινή επιτήρηση της Μεσογείου.
Τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ εξοπλίζονται σε αφάνταστο βαθμό για την απόκρουση της μετανάστευσης. Τα ευρωπαϊκά κοντσέρν εξοπλισμού κερδίζουν από δω εκατομμύρια ευρώ. Περιστατικά, όπως ο μαρτυρικός πνιγμός εκατοντάδων μεταναστών στα ανοικτά των ιταλικών ακτών, χρησιμοποιούνται από τους υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ για να ληφθούν και νέα μέτρα.
Η συνοριακή πολιτική της ΕΕ όμως θα οδηγήσει σε περισσότερους θανάτους επειδή οι επιλεγμένες διαδρομές των προσφύγων γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες. Αυτό το αναγνώρισε και ο Frontex, ο οποίος τώρα προβλέπει ότι περισσότεροι μετανάστες επιλέγουν τον χερσαίο δρόμο μέσω των θυλάκων της Θέουτα και της Μελίγια, απέναντι από το Γιβραλτάρ. Αυτοί εξακολουθούν να ασφαλίζονται με συρματόπλεγμα το οποίο προκαλεί πολλούς θανάσιμους τραυματισμούς. Απ΄ την άλλη, η κατασκευή του τείχους της ντροπής στον Έβρο, έχει οδηγήσει στην αύξηση της εισροής των προσφύγων μέσω των νησιών του Αιγαίου.
Μερικά στατιστικά στοιχεία που αφορούν στους πρόσφυγες
|
Το «φρούριο Ευρώπη» και οι «παρείσακτοι»
Γιατί χάνονται χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο στα νερά της Μεσογείου;
- επειδή η ΕΕ με τα μονοπώλιά της και τα επιδοτούμενα εμπορεύματά της ανταγωνίζεται επιτυχώς τις αφρικανικές και τις αραβικές οικονομίες αφαιρώντας από τους ανθρώπους αυτών των χωρών τη βάση για την επιβίωσή τους,
- επειδή τα τρόφιμα, οι ψαρότοποι, τα κοιτάσματα πρώτων υλών των χωρών τους εξυπηρετούν αποκλειστικά την αξιοποίηση των κεφαλαίων των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών και για αυτό το λόγο χρειάζονται ελάχιστες εργατικές δυνάμεις επί τόπου,
- επειδή με τους ανθρώπους εκεί δεν μπορούν απλά να γίνουν συναλλαγές,
- επειδή υπολογίζονται ως περιττοί, δηλαδή ως υπερπληθυσμός που ενοχλεί, φυτοζωώντας εδώ κι εκεί,
- επειδή η ελευθερία που εγγυήθηκαν στους πρώην αποικιοκρατούμενους να επιτρέπεται οι ίδιοι να φροντίζουν τα της ύπαρξής τους, δεν περιλαμβάνει ούτε την πραγματική δυνατότητα να ζήσουν στην πατρίδα τους ούτε και το δικαίωμα να την αφήσουν, λόγω των εκεί συνθηκών, αναγκάζοντάς τους να επιλέγουν επικίνδυνους τρόπους διαφυγής ώστε να προσφέρουν την εργατική τους δύναμη στις μητροπόλεις του καπιταλισμού,
- επειδή από τότε που ξέσπασε η καπιταλιστική κρίση δεν χρειάζονται πλέον σαν εργάτες γης και
- επειδή η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένουν, ότι τα αφρικανικά κράτη δεν επιτρέπεται να επιδοτούν τα γεωργικά τους προϊόντα, αν θέλουν να συνεχίσουν να παίρνουν πιστώσεις από τη Δύση,
- επειδή δεν γίνεται ανεκτό, όταν οι «παρείσακτοι» βρίσκονται σε ανάγκη, να ξεσηκώνονται ενάντια στην πολιτικά κυρίαρχη τάξη τους ή να στρέφονται σε άλλα πολιτικά μέσα, στο βαθμό που αυτά έρχονται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις περί τάξης των ευρωπαϊκών και αμερικανικών δυνάμεων,
- επειδή η ΕΕ και οι ΗΠΑ προσπαθούν να οργανοποιήσουν τους απελπισμένους ώστε να αυξήσουν την επιρροή τους στην Αφρική, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, στην κεντρική Ασία,
- επειδή οι δυτικές κυβερνήσεις υποστηρίζουν τις εξεγέρσεις των απελπισμένων «ανάλογα με τις ανάγκες» ενάντια σε δυσάρεστες για αυτούς κυβερνήσεις (Συρία, Λίβανος, Ιράν κτλ),
- επειδή οι ιμπεριαλιστικές χώρες για την επιβολή των συμφερόντων τους προσπαθούν να διασπάσουν εθνικά και θρησκευτικά ολόκληρα κράτη και να χρηματοδοτήσουν τους αναγκαίους για αυτό το σκοπό πολέμους (Ερυθραία, Σουδάν, Σομαλία),
- επειδή τα κράτη της Δύσης ρουφιανεύουν και καταδιώκουν τα κινήματα και τις οργανώσεις που δεν τούς είναι αρεστά/ές, βασανίζουν τα μέλη και τους οπαδούς τους, τούς σκοτώνουν με τηλεκατευθυνόμενους δολοφόνους, τούς αφήνουν να εξοντωθούν από τις εθνοφρουρές κτλ (Υεμένη, Πακιστάν, Σομαλία, Κουρδιστάν…),
- επειδή κατά τη διεξαγωγή του πολέμου τους υποστηρίζουν τα φιλικά και σύμμαχα προς αυτούς καθεστώτα, τις δικτατορίες, τις μοναρχίες και τα θεοκρατικά καθεστώτα για τη συνεισφορά τους στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, εξοπλίζοντάς τους και μετατρέποντάς τους σε υποτελείς τους (Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Τουρκία κτλ),
- επειδή υποστηρίζουν ανοιχτά τα πραξικοπήματα και τις στρατιωτικές δικτατορίες τους που ήρθαν στην εξουσία (Αλγερία) ή το λιγότερο τα καλύπτουν και τα εξοπλίζουν στρατιωτικά (Αίγυπτος),
- επειδή προσπαθούν με οικονομικά εμπάργκο και αποκλεισμούς να χειροτερέψουν την θέση των λαών στα κράτη που είναι μη αρεστά σ΄ αυτούς, ώστε οι λαοί, πεινασμένοι πλέον, να ξεσηκωθούν ενάντια στις κυβερνήσεις τους,
- επειδή οι ΗΠΑ και η ΕΕ, εκεί που δεν αρκεί η ειρηνική διπλωματία, η οποία στοχεύει στην επιβολή των συμφερόντων τους, μεταβαίνουν στην ανοιχτή διεξαγωγή του πολέμου, οργανώνουν μονάδες μισθοφόρων ή οι ίδιοι βομβαρδίζουν, εισβάλλουν ή καταλαμβάνουν χώρες (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Μάλι κτλ), φυσικά, απλά, για να «προστατέψουν τον άμαχο πληθυσμό»,
- επειδή με ένα ερμητικά κλειστό συνοριακό καθεστώς καταστρέφεται κάθε ελπίδα των «προστατευμένων», του «αθώου άμαχου πληθυσμού», των «απροστάτευτων ανδρών, γυναικών και παιδιών» να διαφεύγουν με νόμιμο και ασφαλή τρόπο με τα ευρωπαϊκά φέριμποτ ή τα αεροπλάνα απ΄ αυτή τη φρίκη, για να καταλήξουν στον ευλογημένο Μολώχ των γερμανικών, των γαλλικών, των βρετανικών ή των ελληνικών φτωχογειτονιών, ώστε να καθαρίζουν εκεί τις τουαλέτες των McDonalds ή τους διαδρόμους των ιδιωτικών και δημόσιων υπηρεσιών, να εισπνέουν τα παρασιτοκτόνα στις φυτείες των ισπανικών αγροκοντσέρν ή να διαθέτουν το σώμα τους στα πορνεία για τις διεφθαρμένες ψυχές της ελεύθερης Δύσης.
Ακόμη κι αν δεν θέλει να το πει κανείς: οι νεκροί πρόσφυγες είναι αναπόφευκτοι για τα συμφέροντα των καπιταλιστικών κρατών και των εταιριών τους! Είναι αναγκαίοι ως μέρος των θυμάτων του ιμπεριαλισμού! Οι νεκροί δεν είναι θύματα «αδίστακτων συμμοριών που προωθούν λαθραία πρόσφυγες», όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, αλλά η συνέπεια μιας αποτελεσματικής περίφραξης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ.
Αναφορικά με τα παραπάνω τίθενται τα εύλογα ερωτήματα: Πως είναι δυνατόν να υποστηρίζεται από ένα κομμάτι της Αριστεράς στη χώρα μας, ότι η καπιταλιστική ολοκλήρωση που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι δυνατό να μετατραπεί σε «Ευρώπη των εργαζομένων»; Πως μπορεί να προβάλλεται ως επιχείρημα, ότι η παραμονή της Ελλάδας σ΄ αυτό τον ιμπεριαλιστικό οργανισμό είναι πρόοδος ενώ η έξοδός της οπισθοδρόμηση;http://orizondas.blogspot.gr/2014/06/eurosur.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου