Σε μια προσπάθεια μείωσης της εξάρτησης από τον άνθρακα και μείωσης της ρύπανσης, οι κινεζικές κρατικές αρχές έχουν ενθαρρύνει τη χρήση του φυσικού αερίου.
Η Κίνα βασίζεται κατά κύριο λόγο σε χώρες της Κεντρικής Ασίας για να προμηθευτεί το εν λόγω αέριο. Αλλά όπως η Κίνα βαθαίνει τους ενεργειακούς δεσμούς της με την Κεντρική Ασία, μπορεί να βρεθεί απέναντι σε μια δυσάρεστη κατάσταση που δεν έχει αντιμετωπίσει ακόμη: περιφερειακές συνοριακές διαφορές που μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές του ενεργειακού εφοδιασμού της.
Η κατανάλωση φυσικού αερίου της Κίνας αυξήθηκε 13,9% από έτος σε έτος το 2013. Η συνολική κατανάλωση αντιπροσώπευε το 5,9% των καταναλισκόμενων πόρων πρωτογενούς ενέργειας, από 5,4%, καθιστώντας την Κίνα τoν τρίτο μεγαλύτερο χρήστη φυσικού αερίου στον κόσμο. Το εκτιμώμενο ποσοστό για το 2014 είναι 6,3%.
Αν και η εγχώρια παραγωγή αερίου έχει αυξηθεί εκθετικά, η αυξανόμενη κατανάλωση ενέργειας εξακολουθεί να την κάνει έναν καθαρό εισαγωγέα. Η Κεντρική Ασία παίζει τώρα καθοριστικό ρόλο στην παροχή φυσικού αερίου προς την Κίνα, αντιπροσωπεύοντας το 80% των εισαγωγών της χώρας αυτής, μέσω αγωγών.
Παρά τις αυξημένες εισαγωγές, μόνο για το 2013 υπήρξε ένα χάσμα μεταξύ προσφοράς και ζήτησης που αποτιμάτει σε 22 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, για την περίπτωση που θα έπρεπε να ικανοποιηθούν όλες οι ανάγκες για το φυσικό αέριο.
Για να καλύψει αυτή την διαφορά, αλλά και σε μια προσπάθεια αλλαγής της ισορροπίας στην πολιτική προμηθειών, η πρόσφατη συμφωνία με τη Ρωσία για τις παραδόσεις φυσικού αερίου.
Αλλά η Κίνα είναι ήδη οικονομικά βαθιά συνδεδεμένη στην Κεντρική Ασία. Το 2005 άρχισε να επενδύει ενεργά στο πλούσιο σε ενέργεια Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν και Καζακστάν, και απέκτησε μετοχές στις μεγάλες ενεργειακές εταιρείες της Κεντρικής Ασίας. Οι κινεζικές εξαγορές των ενεργειακών περιουσιακών στοιχείων στην Κεντρική Ασία έχουν αυξηθεί τόσο πολύ ώστε στο Καζακστάν ανησύχησαν δημόσια ότι μπορεί να μετατραπούν σε μια αποικία της Κίνας.
Οι εισαγωγές φυσικού αερίου από το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν διέρχονται μέσα από τον αγωγό φυσικού αερίου Κεντρικής Ασίας-Κίνας, τον οποίο το Πεκίνο σχεδιάζει να επεκτείνει, ενισχύοντας τη συνολική ικανότητα της γραμμής, έτσι ώστε μέχρι το 2020 θα είναι σε θέση να φιλοξενήσει περίπου 40% του συνόλου των εισαγόμενου φυσικού αερίου της Κίνας.
Όταν η επέκταση του αγωγού είναι πλήρης, θα εδραιωθεί η ένταξη των πέντε χωρών της Κεντρικής Ασίας (Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Καζακστάν, Κιργιζία και Τατζικιστάν) εντός της διαδρομής του. Η τέταρτη και τελευταία επέκταση του αγωγού στο Τατζικιστάν και την Κιργιζία, που ονομάζεται Γραμμή Α, θα φέρει με τα τέλη διέλευσης ευπρόσδεκτα έσοδα σε αυτές τις δύο φτωχότερες χώρες της Κεντρικής Ασίας.
Αλλά οι συνοριακές διαφορές σε αυτές τις χώρες θα μπορούσαν να σημάνουν ένα πρόβλημα για τον αγωγό. Μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ συνοριοφυλάκων της Κιργιζίας και του Τατζικιστάν αρχές του έτους, πάνω από την κατασκευή ενός δρόμου της Κιργιζίας στην επίμαχη περιοχή, οδήγησε σε τραυματισμένους στρατιώτες, διαταραχές του εμπορίου, καθώς και μια πλήρη διπλωματική διένεξη. Τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών ήταν κλειστά για περισσότερο από δύο μήνες.
Αν και αυτό ήταν μια από τις πιο σοβαρές πρόσφατες συγκρούσεις στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, υπάρχουν τουλάχιστον πέντε ή έξι μικρότερες εμπλοκές ανά μήνα, καθώς οι σχέσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων κατά μήκος των συνόρων έχουν επιδεινωθεί. Το κλείσιμο των συνόρων επηρεάζει επίσης την κίνηση των διεθνών φορτίων μέσω της Κιργιζίας και του Τατζικιστάν, συμπεριλαμβανομένων των φορτηγών από τη Γερμανία, την Κίνα, την Ουκρανία και την Τουρκία.
Η πολιτική αστάθεια είναι ένα άλλο πιθανό πρόβλημα: Η φτώχεια κατά μήκος των πολιτικών, περιφερειακών και εθνικών γραμμών είναι βαθιά ριζωμένη στην μετα-επαναστατική Κιργιζία και το μετεμφυλιακό Τατζικιστάν.
Η μεταβλητότητα αυτών των δύο χωρών θα μπορούσε να αποδειχθεί μια αχίλλειος πτέρνα για την επέκταση του αγωγού. Αλλά στην πραγματικότητα, και οι πέντε χώρες της περιοχής έχουν συνοριακές διαφορές σε ποικίλους βαθμούς μεταξύ τους, χάρη σε μια ελλιπή οριοθέτηση των συνόρων μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Η πιο αμφιλεγόμενη διαφορά είναι στην κοιλάδα Φεργκάνα, όπου το Τατζικιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Κιργιστάν έχουν ιστορικές αξιώσεις σε κομμάτια γης στα εδάφη του άλλου και έχουν οικονομικά συμφέροντα στις οδούς μεταφοράς και στους υδάτινους πόρους. Τόσο το Τατζικιστάν όσο και η Κιργιζία έχουν προβληματικές διασυνοριακές σχέσεις και ακόμη μεγαλύτερες πολιτικές διαφωνίες με το Ουζμπεκιστάν.
Σε όλη την περιοχή κυριαρχεί η δυσαρέσκεια για το τοπικό βιοτικό επίπεδο, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η διαφθορά και τα παγιωμένα δικτατορικά καθεστώτα που συνιστούν επίσης μια απειλή για τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα.
Η Γραμμή Δ θα επεκταθεί για περισσότερο από 7.000 χιλιόμετρα (4.349 μίλια) στην ανατολική Κίνα, η οποία θα είναι πολύ μεγαλύτερη και πιο ακριβή από ό, τι οι υπόλοιποι αγωγοί. Οι επενδύσεις και μετέπειτα επιρροή της Κίνας στην Κεντρική Ασία θα μπορούσαν να είναι το εφαλτήριο για ένα νέο, πιο πολύπλοκο, κεφάλαιο στις σχέσεις μεταξύ των δύο.
http://www.defencenews.gr/index.php/energeiaka/1057-i-energeiaki-emploki-tou-pekinou-stin-kentriki-asia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου