Κατά την διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης στις 9 Μαΐου στη Μόσχα, ο ρωσικός στρατός αποκάλυψε και επίσημα μια ολοκαίνουργια σειρά των τεθωρακισμένων οχημάτων που καλούνται «Αρμάτα». Τα οχήματα, συμπεριλαμβανομένων και των αρμάτων μάχης T-14, θα πρέπει να είναι ανώτερα από τα δυτικά πρότυπα. Λίγες μέρες μετά την μεγάλη παρέλαση στη Μόσχα στις 9 Μαΐου για τον εορτασμό της επετείου της νίκης επί της Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η αίσθηση είναι τέλεια: Τα πρώτα μοντέλα προ-παραγωγής μιας νέας, τεχνολογικά επαναστατικής σειράς του νέου ρωσικού άρματος μάχης, παρουσιάστηκαν στην μεγαλύτερη, για εδώ και πολλές δεκαετίες, παρέλαση στη Μόσχα.
Στον κατασκευαστή της σειράς «Αρμάτα», στη βαριά βιομηχανία του ομίλιου Uralvagonzavod, που έχει την έδρα της στην πόλη Νίζνι Ταγκίλ στο Σβερτλόφσκ στα Ουράλια, εργάζονται από το 2009 πάνω στα νέα οχήματα. Τόσο για τον ρωσικό, όσο και τον διεθνή τομέα κατασκευής αρμάτων μάχης, η σειρά «Αρμάτα» (που είναι ο πληθυντικός της ελληνικής λέξης «άρμα») είναι ένα βήμα μπροστά των υφιστάμενων μοντέλων.
Μια ιστορική σπανιότητα
Νέες εξελίξεις στα οπλικά συστήματα, ειδικά στα άρματα μάχης, είναι πολύ σπάνιες, και λιγότερο πιθανές από ό, τι για παράδειγμα στην κατασκευή νέων μαχητικών αεροσκαφών: Όλα τα υφιστάμενα άρμα μάχης σήμερα είναι τουλάχιστον αρκετές δεκαετίες παλιά, παρά τις πολλές αναβαθμίσεις και τους ενδιάμεσους εκσυγχρονισμούς για την αύξηση των επιδόσεων μάχης στη βασική δομή τους. Το γερμανικό Leopard 2 κατασκευάζεται από το 1979, το αμερικανικό Μ-1 Abrams περίπου από το 1980, το γαλλικό Leclerc από το 1991, το βρετανικό Challenger 2 από το 1994 και στην Ιταλία το Ariete από το 1995 . Η υφιστάμενο σύγχρονο ρωσικό άρμα μάχης, το Τ-90 από την Uralvagonzavod, είναι διαθέσιμο από το 1992-1993.
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι ο σχεδιασμός του ίδιου του συστήματος «Αρμάτα»: Οι Ρώσοι έχουν δημιουργήσει ένα ενιαίο βασικό σχέδιο, που είναι η βάση μιας ολοκληρωμένης σειράς οχημάτων, η οποία περιλαμβάνει τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, αυτοκινούμενα οβιδοβόλα, ρουκετοβόλα, αντιεροπορικά, και ούτω καθεξής. Επειδή όλα αυτά τα τα οχήματα έχουν (σε μεγάλο βαθμό) το ίδιο σασί, η παραγωγή και η συντήρηση είναι ευκολότερη και φθηνότερη. Ως εκ τούτου, το «Αρμάτα» περιγράφεται ως μια «καθολική μάχιμη πλατφόρμα».
Η ναυαρχίδα της σειράς: T-14
Η ναυαρχίδα της σειράς «Αρμάτα» είναι το κύριο άρμα μάχης T-14 (στο παρελθόν ήταν γνωστό και ως T-99). Το όνομα του είναι ελαφρώς συγκεχυμένο, όπως σε σύγκριση με το Τ-90 και τα άλλα μοντέλα, όπως το T-72 ή το Τ-80, αποτελεί ένα βήμα προς τα πίσω - και έχει επίσης ενδιαφέρον, όπως ένα Τ-14 υπήρξε ήδη κατά το μακρινό παρελθόν, μια αμερικανικο-βρετανική συνεργασία στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία δεν κατέληξε ποτέ στο στάδιο της παραγωγής.
Αλλά ό, τι και να συμβαίνει, στις φωτογραφίες και τα βίντεο που είδαμε από την Μόσχα αναγνωρίσαμε το ρωσικό πρότυπο παραδόξως αδέξια, κάτι σαν σχήματα από κουτιά, με ομοιότητες με το βρετανικό Challenger και το γαλλικό Leclerc, και σημαντικά μεγαλύτερο από τον προκάτοχό του. Φυσικά, δεν είναι όλα τα στοιχεία στη Δύση γνωστά, αλλά η σημερινή κατάσταση των πληροφοριών έχει ως εξής: Το T-14 ζυγίζει περίπου 55 τόνους (το σασί αντέχει έως 65 τόνους που σημαίνει ότι αυτό επιτρέπει περαιτέρω τροποποιήσεις), ο ντιζεολοκινητήρας είναι 1500 ιπποδύναμης από την Chelyabinsk, η ταχύτητα είναι 80 με 90 χλμ/ώρα (είναι πιθανό να έχει «μεγαλοποιηθεί», ρεαλιστικά θα πρέπει να είναι περίπου γύρω στα 75 χλμ/ώρα), η αυτονομία πάνω από 500 χιλιόμετρα.
Καλύτερο άρμα μάχης του κόσμου;
Ως κύριο όπλο είναι ένα νεόδμητο 125-χιλιοστών λείο πυροβόλο με 32 βλήματα στον αυτόματο γεμιστή, το οποίο μπορεί να βάλει και αντιαρματικούς πυραύλους. Περισσότερα πυρομαχικά βρίσκονται σε ξεχωριστό χώρο. Η εμβέλεια του προβόλου υπολογίζεται να είναι 5 έως 8 χιλιόμετρα, μέσω του αυτόματου γεμιστή επιτυγχάνται ένας ρυθμός βολής 10 έως 12 βλημάτων ανά λεπτό. Ειδικά το μοντέλο του πυροβόλου 2A82 καλείται ως το πιο ισχυρότερο του κόσμου: Ρώσοι εμπειρογνωμόνες λένε ότι η δύναμη πυρός αυτού του πυροβόλου είναι ανώτερη του μέχρι σήμερα καλύτερου πυροβόλου στον κόσμο, το γερμανικό L/55 διαμετρήματος 120 χιλιοστών της Rheinmetall. Το ρωσικό μοντέλο έχει αξιολογηθεί ως 17% ισχυρότερο του γερμανικού.
Το L/55 εξοπλίζει και τα Leopard 2 A6 του Ελληνικού Στρατού. Σύμφωνα με πληφορορίες, έχει μια ικανότητα διείσδυσης καθαρού χάλυβα πάχους 810 χιλιοστών από απόσταση 2000 μέτρων.
Το πιο διαδεδομένο πυροβόλο στα δυτικά μοντέλα είναι το ελαφρώς μικρότερο και πιο αδύναμο L/44 διαμετρήματος 120 χιλιοστών, επίσης της Rheinmetall, το οποίο εξοπλίζει μεταξύ άλλων και τα πιο παλιά Leopard 2 του Ελληνικού Στρατού. Ο αριθμός L/55 ή L/44 για τη περίπτωση, αντιπροσωπεύει το μήκος διαμετρήματος, το όπλο είναι συνεπώς 44 φορές το μήκος των 120 χιλιοστών, δηλαδή 5,28 μέτρα σε μήκος. Το L/44 δεν συναντάται μόνο στις περισσότερες παραλλαγές του Leopard, αλλά έχει τοποθετηθεί και στο αμερικανικό Abrams και το ιαπωνικό Typ 90, και ως εκ τούτου έχει εξαπλωθεί σε πολλές άλλες χώρες.
Τηλεχειριζόμενος πύργος
Αλλά είναι πάνω από όλα τα άλλα χαρακτηριστικά που κάνουν το T-14 κάτι ιδιαίτερο. Πρώτον, η κατασκευή πύργου: Σε αυτή την κεντρική μονάδα σε ένα άρμα μάχης βρίσκουν υπό κανονικές συνθήκες χώρο 2 έως 3 μέλη του πληρώματος (αρχηγός, πυροβολητής και σπάνια ο γεμιστής). Αλλά ο πύργος του Τ-14 δεν είναι επανδρωμένος, και συμπεριλαμβανομένου του κυρίου όπλου και του πολυβόλου (σε προηγούμενα σχέδια φαίνεται να έχει τοποθετηθεί πλευρικά ένα πολυβόλο 30 χιλιοστών) ελέγχεται από το πλήρωμα με τηλεχειρισμό. Το πλήρωμα κάθεται δηλαδή στον κύριο εσωτερικό χώρο του οχήματος, στο μπροστινό μέρος, μέσα σε ένα είδος θωρακισμένης κάψουλας.
Με διάσπαρτες τις εξωτερικές κάμερες, το πλήρωμα - τρεις άνδρες, αν και μόνο δύο επαρκούν για την περίπτωση -απολαμβάνει μια θέα 360 μοιρών. Λαμβάνοντας υπόψη ακριβώς αυτή την αρχιτεκτονική, που στην Δύση την σκέφτηκαν πριν από πολλές δεκαετίες αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ, η προστασία του πληρώματος αυξάνεται σημαντικά, δεν κάθονται στον εκτεθειμένο πύργο, αλλά μέσα σε ένα άρμα μάχης, μέσα στο άρμα μάχης.
Και αυτό το άρμα μάχης έχει προφανώς ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο θώρακα. Όλες οι λεπτομέρειες, σχετικά με την ισχύ των στρωμάτων θωράκισης και των χρησιμοποιούμενων υλών και υλικών δεν είναι γνωστές (εκτός από τον ειδικό χάλυβα που χρησιμοποιείται στη σύγχρονη θωράκιση, διατίθενται βολφράμιο, μαλακά μέταλλα, κεραμικά, μαγνησίτης, καουτσούκ, ακόμη και κοιλότητες, ειδικά στο τελευταίο τρίτο ενός άρματος μάχης).
Αλλά το περισσότερο εντυπωσιακό στα Τ-14 που παρήλασαν στη Μόσχα είναι η παχιά πλευρική πρόσθετη θωράκιση («ποδιές»), που πιθανώς περιέχoυν ένα είδος ενεργητικής θωράκισης: Αυτή αποτελείται από «πλακάκια» ή «τούβλα» που αντιδρούν σε ένα συγκεκριμένο τρόπο πλήγματος. Είτε μέσω μιας έκρηξης, για να αντισταθμίσουν το εισερχόμενο βλήμα, ή φουσκώνοντας σχεδόν όπως ένας αερόσακος.
Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό: Το T-14 διαθέτει επίσης ένα ενεργό σύστημα προστασίας από αντιαρματικούς πυραύλους και άλλα βλήματα, που λειτουργεί υπό την επωνυμία Afganit και βρίσκεται στην περιοχή κάτω από τον πύργο. Τα συστήματα αυτά λειτουργούν με «αισθητήρες εγγύτητας» εκτοξεύοντας σύννεφα από ατσαλένια θρύψαλα και εκρηκτικά, ενώ θα μπορούσε να εμπεδωθεί αυτόματα και ο πύργος του T-14 στην άμυνα. Σε σκίτσα που είδαμε τους προηγούμενες μήνες το T-14 παρουσιάζεται με ένα εξάκανο Gatling πάνω στον πύργο, το οποίο θα είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για το σκοπό αυτό. Στο πίσω μέρος του T-14, στην περιοχή του μπλοκ του κινητήρα, παρατηρήθηκα ποδιές, που και αυτές είναι για την ανάσχεση των αντιαρματικών πυρομαχικών.
Συνολικά οι παρατηρητές εκτιμούν ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ένα άλλο άρμα μάχης (ή άλλο τεθωρακισμένο όχημα) που είναι εξίσου προστατευμένο με αυτό το νέο ρωσικό τανκς.
Φήμες αναφέρουν ότι θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί ακόμη και ένα πυροβόλο διαμετρήματος 152 χιλιοστών. Αν και αυτό φαίνεται απίθανο, θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας σύγχυσης με το επίσης νέο αυτοκινούμενο οβιδοβόλο - αλλά σε αυτή την περίπτωση θα είναι μακράν το πιο ισχυρό αντιαρματικό πυροβόλο στον κόσμο (το πρότυπο πυροβλολοτου ΝΑΤΟ είναι 120 χιλιοστών).
Συγκρίσιμες εξελίξεις υπήρξαν μόνο στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το ρωσικό Kliment-Woroschilow-2, ένα είδος κινούμενου φορυρίου, το οποίο ήταν μια μέτρια επιτυχία, αλλά και το σοβιετικό ISU-152, το οποίο όμως ήταν ένα είδος οβιδοβόλου και δεν είχε έναν περιστρεφόμενο πύργο όπως αυτός υπάρχει στα άρματα μάχης.
Κριτική
Ο Γερμανός κορυφαίος ειδικός στον τομέα των αρμάτων μάχης Ρόλφ Χίλμες, δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό των Ρώσων συναδέλφων του. Το βέλτιστο άρμα μάχης δεν υπάρχει, λέει, καθώς και το ρωσικό T-14 έχει εξαναγκαστεί σε μια σειρά από συμβιβασμούς. «Η βελτιστοποίηση της επιβίωσης του πληρώματος είναι σαφώς εις βάρος της βιωσιμότητας των άλλων συστατικών, όπως το όπλο. Αυτό κάθεται τώρα σε μια λιγότερο προστατευμένη ενότητα. Και τα πλήγματα σε αυτή την εξαιρετικά εκτεθειμένη περιοχή, η οποία βρίσκεται πάντα σχετικά υψηλά, οδηγούν στη συνέχεια σχετικά γρήγορα σε αυτό που αποκαλείται «Firepower-Kill» - και έτσι αναπόφευκτα σε ματαίωση της αποστολής.
Πολλοί συμβιβασμοί
Το πλεονέκτημα που ο διοικητής του άρματος δεν είναι πλέον στον πύργο μπορεί να μετατραπεί σε μειονέκτημα, , επειδή η παρατήρηση του πεδίου της μάχης, όπως η αναγνώριση στόχων, θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με κάμερες ή συσκευές θερμικής απεικόνισης. Οι εικόνες από αυτές τις συσκευές μπορούν να φθάσουν στο πλήρωμα μόνο με βίντεο που απεικονίζεται στις οθόνες - εδώ η ποιότητα της εικόνας είναι πολύ χειρότερη από εκείνες τις οπτικές συσκευές με μια άμεση θέα, και επιπλέον όταν οι κάμερες και οι οθόνες δεν θα μπορούν να τροφοδοτούνται έστω και για μερικά δευτερόλεπτα με τα απαραίτητα 24 βολτ από το ηλεκτρικό σύστημα. Και πάλι: «Αποστολή ματαιώθη».
Σοκ και δέος;
Με το Τ-14 οι Ρώσοι κατασκευαστές έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο και διόρθωσαν κάποια προβλήματα των προκατόχων μοντέλων, έτσι ο Χίλμες. Αλλά για ένα θαματουργό άρμα μάχης, το οποίο θα μπορούσε να επιφέρει σοκ και δέος στη Δύση, δεν θα μπορούσε να γίνεται λόγος.
http://defencenews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου