Ο Στρατός κατά των Μεταναστών: επιστολή καταγγελίας από το 2006

Άμεση ανταπόκριση γνώρισε η πρωτοβουλία του ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ με την οποία καλούμε όλους τους συναδέλφους φαντάρους που για 23 χρόνια δίνουμε καθημερινά τη μάχη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Φαντάρου Πολίτη με Στολή.

Στην καταγγελία αυτή που μας έρχεται από το 2006 καταγράφεται η πραγματική και συνάμα απάνθρωπη δράση εναντίον των μεταναστών:  

2006: ο πόλεμος κατά των μεταναστών σε Φαρμακονήσι και Κόνιστα!

Όλοι έχουν να διηγηθούν ιστορίες από το στρατό, τουλάχιστον όσοι έχουν πάει.

·         Τους καλύτερους φίλους τους κάνεις στο στρατό

·         Στον στρατό γίνεσαι άντρας

·         Αν φας και καμιά φάπα παραπάνω δεν πειράζει, για το καλό σου είναι

·         Στο στρατό μαθαίνεις πειθαρχία και σεβασμό στους ανώτερους σου

Είναι μερικά από τα κλισέ που ακούγονται στις περισσότερες συζητήσεις για το στρατό, ανάκατα με απίστευτες ιστορίες για σκοπιές, μαγειρεία, αποχωρητήρια κτλ. Αυτά ακριβώς τα κλισέ θέλει και ο στρατός να θυμούνται όλοι, και τίποτα παραπάνω, από την θητεία τους. Ο λόγος είναι απλός, ο στρατός σαν μόρφωμα, θέλει να κρύψει τον πραγματικό ρόλο που επιτελεί, την εμπέδωση και την αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας καθώς και την τυφλή αποδοχή ενός ιεραρχικού μοντέλου που πρέπει όλοι να το ενστερνιστούν αδιαμαρτύρητα.

Στο πλαίσιο αυτής της λειτουργίας, ο στρατός έρχεται να ισοπεδώσει κάθε έννοια διαφορετικότητας και κριτικής σκέψης. Προάγει ένα σύστημα συλλογικής ευθύνης στο οποίο, προκειμένου να εξαλείψει οποιαδήποτε ανομοιογένεια αλλά και οποιαδήποτε αντίδραση, προβάλλει την ενότητα όλων των φαντάρων μέσα από την φυλή, την ιθαγένεια, την γλώσσα κτλ.

Έτσι ο στρατός έχει δομηθεί σε μονάδες πολλαπλών ταχυτήτων. Υπάρχουν μονάδες για ευνοημένους και η πλειονότητα των μονάδων που είναι για τους υπόλοιπους. Μονάδες υποστελεχωμένες και «παραμεθόριες» και μονάδες μέσα ή δίπλα σε αστικά κέντρα που «εξασφαλίζουν» λίγες υπηρεσίες και πολλές εξόδους για λίγους και «εκλεκτούς». Στις μονάδες 2^ης κατηγορίας, η αγγαρεία, το καθημερινό τρέξιμο, η έλλειψη υλικών κτλ είναι καθημερινό φαινόμενο και δικαιολογείται από τους αξιωματικούς σαν την συνεισφορά του φαντάρου προς το έθνος. Στις μονάδες 2^ης κατηγορίας το ποσοστό αναλφαβητισμού τρομάζει, η οικονομική και κοινωνική ανισότητα είναι πιο ορατή από ότι στη ζωή έξω από το στρατό. Συνεπώς το πεδίο εγχάραξης της κυρίαρχης αντίληψης, στο εσωτερικό του στρατού είναι προσφορότερο και αποτελεσματικότερο.  Η προσωπική μου εμπειρία σε νούμερα έχει ως εξής:

·         Σε μονάδα της παραμεθορίου (583ΤΠ Κόνιτσας) υπήρχαν περίπου 20 αναλφάβητοι συνάδελφοι σε σύνολο 130 στρατιωτών, λίγο καλύτερα ήταν τα νούμερα στο 588ΤΕ της Λέρου.

·         Αρκετοί συνάδελφοι ζητούσαν άδεια μόνο και μόνο να βγουν να δουλέψουν για να τα βγάλουν πέρα.

·         Πολλοί συνάδελφοι δεν βγαίναν καν έξω στις εξόδους τους γιατί δεν είχαν χρήματα ούτε για έναν καφέ.

Σε αυτό το πλαίσιο η προπαγάνδα από την πλευρά των αξιωματικών ήταν τεράστια. Εθνικοπατριωτικά κηρύγματα, επεκτατικά τσιτάτα για τις χαμένες πατρίδες, ρατσισμός σε βάρος μεταναστών με το πρόσχημα της καταπάτησης των εδαφών μας κ.α.

Σε μερικές περιπτώσεις πέρα από την προπαγάνδα κάποιοι αξιωματικοί πέρναγαν και σε πράξεις.

Χαρακτηριστικό περιστατικό συνέβη τον Ιανουάριο του 2006 στην βραχονησίδα Φαρμακονήσι, προκεχωρημένο φυλάκιο στην δικαιοδοσία του 588ΤΕ Λέρου. Δουλεμπορικό «πέταξε» στην θάλασσα, 100 μέτρα από το Φαρμακονήσι, αδιευκρίνιστο αριθμό μεταναστών, οι οποίοι άρχισαν να κολυμπούν προς το νησί. Ο Αξιωματικός υπηρεσίας εκείνο το βράδυ, υπολοχαγός στον βαθμό, άνοιξε πυρ στον αέρα με πραγματικά πυρά προκειμένου να «απωθήσει» τους μετανάστες.

Το περίεργο είναι ότι δεν υπήρξε καμία αναφορά στα ΜΜΕ, παρά μόνο μιας αναφοράς από το Δίκτυο Σπάρτακος, η οποία θάφτηκε.

Αντίστοιχο περιστατικό συνέβη το καλοκαίρι του 2006 σε αναγνωριστική περιπολία στα βουνά της Κόνιτσας από περιπολία εθνοφυλάκων με επικεφαλής των υποδιοικητή του 583ΤΠ Κόνιτσας, ταγματάρχη στον βαθμό.

Όλα τα παραπάνω διαφημίζονταν στο εσωτερικό των στρατοπέδων σαν αγώνας υπέρ της ελευθερίας και των δικαιωμάτων των ελλήνων απέναντι στους «βάρβαρους». Η καθημερινή εξόντωση από τις υπηρεσίες είχε σαν αντάλλαγμα ότι όλοι μαζί διασφαλίζαμε «το καλό της πατρίδας», οι ελλείψεις σε υλικά απαλυνόταν με την ιδέα της «εθνικής ομοψυχίας» απέναντι στους «λαθρομετανάστες», τους Τούρκους, τους Αλβανούς κτλ.

Πέρα όμως από τον εξωτερικό εχθρό, ο στρατός έχει να αντιμετωπίσει και τον εσωτερικό.

Χαρακτηριστικές είναι οι διαβαθμισμένες διαταγές που άρχισαν να βλέπουν το φώς της δημοσιότητας (Δίκτυο Σπάρτακος, Ιός της Κυριακής κ.α.) από το 2006 περίπου, οι οποίες διακινούνταν σε όλες τις μονάδες της επικράτειας. Οι διαταγές αυτές είχαν να κάνουν με την δημιουργία, τον εξοπλισμό και την εξάσκηση ειδικών μονάδων καταστολής πλήθους. Εκδόθηκαν διαταγές για τη διεξαγωγή ασκήσεων τέτοιων μονάδων (Νέα Σάντα Κιλκίς, 951 Τάγμα Στρατονομίας) και διανεμήθηκαν σε πολλές μονάδες ως εγχειρίδιο χρήσης σε αντίστοιχές περιπτώσεις.

Με αυτή τη μεθοδολογία λοιπόν ο στρατός αναλαμβάνει πρώτα την προπαγάνδα και την πλύση εγκεφάλου, καταστέλλοντας και απομονώνοντας οποιαδήποτε αντίδραση και κριτική, και συνεχίζει «καταδεικνύοντας» ποιος είναι ο εχθρός σε κάθε περίπτωση.

Απέναντι σε αυτό ο καθένας που διεξάγει την θητεία του πρέπει να αντισταθεί συλλογικά βγαίνοντας στην αναφορά, κοινοποιώντας τα προβλήματα του μέσα στις μονάδες, διεκδικώντας τα δικαιώματα του.

Άλλωστε ο φαντάρος είναι πολίτης με στολή!

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437

Diktiospartakos.blogspot.com

diktiospartakos@blogspot.com