Συνέντευξη στην Θάνεια Βέζου– «Πριν»
Ο Ερντογκάν ξεκίνησε με πρόσχημα τον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας» μια τεράστια επίθεση στους Κούρδους, κυρίως γιατί θέλει να μπει σε προεκλογική περίοδο μέσα στην δίνη του πολέμου και να μπορέσει, ως μόνος εγγυητής της «ανακωχής», να κερδίσει τις εκλογές.
-Oι τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία είναι ραγδαίες με συνεχείς επιθέσεις στο νότο και ένα κλίμα που μυρίζει μπαρούτι σ’ ολόκληρη τη χώρα. Πείτε μας τη δίκη σας εκτίμηση για αυτήν την κατάσταση.
– Τα τελευταία 2,5 περίπου χρόνια και μέχρι περίπου λίγο πριν τις εκλογές της 7ης Ιούνη, το τουρκικό κράτος βρισκόταν σε διαδικασίες ειρήνευσης με τους Κούρδους.
Αν και τυπικά δεν είχε υπάρξει καμία πρόοδος στις διαδικασίες ή στα ζητούμενα από κουρδικής πλευράς, θα λέγαμε πως τουλάχιστον υπήρχε ανακωχή στις ένοπλες συγκρούσεις. Ακριβώς πριν τις εκλογές και όταν ο Ερντογάν και το ΑΚΡ είχαν καταλάβει πως το HDP θα έμπαινε στη βουλή και θα τους στερούσε την αυτοδυναμία, ξεκίνησαν την επίθεση απέναντι στους Κούρδους. Ο Ερντογάν δήλωνε, πως δεν τίθεται θέμα «κουρδικού ζητήματος» στη χώρα και οι επιθέσεις του εντείνονταν με επιθέσεις στα γραφεία του HDP σε προεκλογικά βανάκια, με αποκορύφωση την βομβιστική επίθεση στην προεκλογική συγκέντρωση του HDP στο Ντιγιάρμπακιρ. Οι επιθέσεις αυτές προεκλογικά στοίχιζαν τη ζωή σε περισσότερους από 10 πολίτες.
- Ποια ήταν η σημασία των εκλογών για τον Ερντογάν;
– Οι τελευταίες εκλογές ήταν πολύ σημαντικές για τον Ερντογάν γιατί ήθελε να βγει με αυτοδυναμία και να προχωρήσει σε μια σειρά συνταγματικών αλλαγών που θα τον καθιστούσαν υπερ-πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κάτι που όπως γνωρίζετε δεν έγινε ποτέ…
- Το ΑΚΡ ποια στάση είχε κρατήσει;
– Στην Τουρκία τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα από την αρχή. Ανοιχτά το ΑΚΡ είχε στηρίξει τους ISIS και άλλες εξτρεμιστικές ομάδες ενάντια στο καθεστώς Άσαντ. Την ίδια περίοδο, οι Κούρδοι ξεκίνησαν να χτίζουν τα αυτόνομα καντόνια της Ροζάβα και έτσι η Τουρκία απέκτησε σύνορα με τα αυτόνομα καντόνια των Κούρδων. Αυτή ήταν μια εξέλιξη την οποία καθόλου δεν ήθελε το τουρκικό κράτος και γι’ αυτό, κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Κομπάνι, συνέχιζε να εξοπλίζει και να ενισχύει τους ISIS.
Η στάση αυτή του τουρκικού κράτους, ήταν που εξόργισε τους Κούρδους και ξεκίνησαν δυναμικές διαδηλώσεις σ’ όλη την χώρα με πολλούς τραυματίες, συλληφθέντες και νεκρούς. Το ΑΚΡ έχασε επίσης απ’ αυτές τις περιοχές κι ένα τεράστιο ποσοστό ψηφοφόρων του. Η ηρωική αντίσταση όμως των Κούρδων του Κομπάνι, νίκησε την πολεμική μηχανή των βαρβάρων του ISIS κι έτσι το ΑΚΡ αναγκάστηκε να στραφεί σ’ άλλους συμμάχους. Τότε ήρθε η σειρά των ΗΠΑ, που χρόνια ζητούσαν την στρατιωτική βάση στο “Ιντζιρλικ και ποτέ μέχρι τώρα η Τουρκία δεν τους την είχε δώσει. Έτσι με επίσημη δικαιολογία τον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας» εγκαινιάζονται οι σχέσεις με τον καινούριο σύμμαχο αυτή τη φορά, τους Αμερικάνους. Οι μόνες -σχεδόν-επιθέσεις που έγιναν ήταν φυσικά ενάντια στους Κούρδους και φυσικά πολλές επιχειρήσεις και στα «δυτικά» της χώρας με συλλήψεις Κούρδων αλλά και τούρκων αγωνιστών, συνδικαλιστών κτλ.
Φυσικά στις κούρδικες περιοχές του νότου της χώρας η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη με τον τουρκικό στρατό και την τουρκική αστυνομία να επιτίθενται όχι μόνο σε στρατιωτικές βάσεις του ΡΚΚ, αλλά και σε άμαχο πληθυσμό, μεγάλο μέρους του οποίου είναι παιδιά. Στις πόλεις Σιλβάν, Τζίζρε, Γκεβέρ, Γιουκσέκοβα κτλ. έχει τεθεί σε εφαρμογή στρατιωτικός νόμος και οι περιοχές έχουν κηρυχτεί σε περιοχές εκτάκτου ανάγκης, με την κυκλοφορία των πολιτών σχεδόν απαγορευμένη, ελεύθερους σκοπευτές παντού κτλ. Έχουν συλλάβει δημάρχους και άλλα μέλη των τοπικών αρχών καθώς και πάρα πολλούς πολίτες. Η κατάσταση είναι πραγματικά ασφυκτική.
-Περιγράφετε, μια κατάσταση χουντικής έμπνευσης. Γιατί να φτάσει μέχρι εκεί ο Ερντογάν και να μην μείνει κυρίους στους στρατιωτικούς στόχους του ΡΚΚ;
– Το τουρκικό κράτος, έχει δημιουργήσει όλη αυτήν την κατάσταση στις κουρδικές περιοχές γιατί φοβάται τις αναδράσεις των Κούρδων όπως σας είπα πριν. Οι πορείες στην Τουρκία στιςς 6-7 Οκτώβρη του 2014, όταν μαινόταν ο πόλεμος στο Κομπάνι και η Τουρκία συνέχιζε να στηρίζει τους ISIS, ήταν μεγαλειώδεις και συσπείρωσαν το μεγαλύτερο κομμάτι του κουρδικού λαού ενάντια στον Ερντογάν. Σε καμία περίπτωση λοιπόν τώρα δεν θέλει να μπει σε προεκλογική περίοδο με τους Κούρδους να ξεσηκώνονται. Φοβάται μην, όπως και πριν από ένα χρόνο, και οι Τούρκοι στηρίξουν τον κουρδικό λαό, φοβάται πως τα ποσοστά του θα πέσουν εντελώς στο νότο.
Σε γενικές γραμμές ο Ερντογάν δεν μπορεί να αποδεχτεί το αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης Ιούνη. Δεν θέλει με τίποτα σύνορα στο νότο με τις αυτόνομες περιοχές των Κούρδων (άλλωστε το Κομπάνι έδωσε ξανά ελπίδα και νόημα στον κουρδικό αγώνα). Θέλει να παίξει ρόλο στη Συρία, σαν ρυθμιστής και των τωρινών αλλά και των μεταπολεμικών εξελίξεων! Απ” αυτές τις τρεις θέσεις πηγάζουν όλες του οι κινήσεις…
Χθες στην πόλη Ντάλιτζα, το πιο νοτιοανατολικό σημείο της Τουρκίας (σύνορα με Ιράκ) το ΡΚΚ ανατίναξε ένα στρατιωτικό όχημα και σκοτώθηκαν περίπου 30 στρατιώτες (κάποια ΜΜΕ μιλούν για 17, κάποια για 30 κι άλλα για 35). Αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο πλήγμα για το τουρκικό στρατό και αυτό φυσητά θα εκμεταλλευτεί ο Ερντογάν για να πολώσει το κλίμα και να σηκώσει τα εθνικιστικά ένστικτα, διεκδικώντας ψήφους και από το εθνικιστικό ΜΗΡ. Και με αυτό το κλίμα θέλει να φτάσει μέχρι στις εκλογές.
- Το ΕΜΕΡ και σ’ αυτές τις εκλογές στηρίζει το HDP; Είδαμε μια διαφορετική στάση όσον αφορά τα υπουργεία που συνταγματικά πρόσφερε το ΑΚΡ στα πολιτικά κόμματα.
– To HDP είναι ένα κόμμα που το ΕΜΕΡ φυσικά και σ αυτές τις εκλογές θα στηρίξει, όπως και άλλα σοσιαλιστικά κόμματα. Το ΑΚΡ και ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου έδωσαν εντολή (σύμφωνα με το σύνταγμα) και σε τρεις βουλευτές του HDP να συμμετέχουν στην υπηρεσιακή κυβέρνηση για δύο μήνες μέχρι τις εκλογές σε υπουργικές θέσεις. Ένας από τους τρεις βουλευτές ήταν ο Λ. Τουζέλ από το κόμμα μας, ο οποίος και δεν δέχτηκε τη θέση του υπουργού, δεν δέχτηκε φυσικά να συμμετάσχει σε μια φασιστική κυβέρνηση πολέμου. Οι 2 βουλευτές του HDP δέχτηκαν τη θέση με βασικά επιχειρήματα την αποτροπή της απόλυτης νοθείας στις εκλογές μιας και τα άλλα δύο κόμματα (CHP, ΜΗΡ) δεν είχαν δεχτεί και αυτά τις θέσεις. Επίσης θα μπορούσαν μέσα από υπουργικές θέσεις να γνωστοποιούν στους λαούς της Τουρκίας την κατάσταση στο νότο κτλ. Το ΑΚΡ λόγω αυτής της εξέλιξης (της αποδοχής δηλαδή των δυο υπουργείων από το HDP) άλλαξε το νόμο και τώρα οι δυο υπουργοί είναι ουσιαστικά υπουργοί χωρίς υπουργεία, έχουν δηλαδή θα λέγαμε μόνο τον τίτλο.
ΣΕ ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ Η ΤΟΥΡΚΙΑ
Το Μπλοκ της Ειρήνης στην πρώτη γραμμή
-Ταυτόχρονα στην Τουρκία, έχει αναπτυχθεί ένα μεγάλο αντιπολεμικό κίνημα με κύριο εκφραστή του το Μπαρίς Μπλόκου (Μπλοκ της Ειρήνης), εσείς συμμετέχετε σ’ αυτό ως κόμμα Εργασίας και ταυτόχρονα εσείς είστε και στην επιτροπή του Μπλοκ της Ειρήνης. Πείτε μας για αυτό μερικά πράγματα.
-Όλα ξεκίνησαν μετά τις εκλογές της 7ης Ιούνη, όπου αμέσως μετά ο στρατός πήρε θέσεις μάχης στα νότια σύνορα της Τουρκίας. Τότε έγινε ξεκάθαρο σε μας, ότι ο Ερντογάν δεν θα αποδεχτεί εύκολα την ήττα του στις εκλογές. Τα αντανακλαστικά μας ήταν άμεσα μιας και η χώρα μας ουσιαστικά βρίσκεται πολλά χρόνια σε εμπόλεμη κατάσταση. Τότε ιδρύσαμε το Μπλοκ της Ειρήνης. Περίπου 100 οργανώσεις, κόμματα, επιτροπές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι και πολλές πλατφόρμες (πλατφόρμες συζήτησης που ξεκίνησαν να εμφανίζονται περίπου μετά το Γκεζί). Το βασικό σλόγκαν μας ήταν «Η Τουρκία να μην μπει σε πόλεμο».
- Ποιά ήταν η παρέμβαση σας ως Μπλοκ Ειρήνης;
– Εμείς ως Μπλοκ Ειρήνης κάναμε δυο αποστολές στον κούρδικο νότο. Συγκεκριμένα στην περιοχή Λιζ και την περιοχή Σιλβάν. Στην περιοχή της Σιλβάν, οι κάτοικοι είχαν κάνει ανθρώπινη ασπίδα ανάμεσα σε δυο λόφους. Από τον ένα επιτίθονταν οι Τούρκοι και απ’ τον άλλο οι αντάρτες του ΡΚΚ, μπήκαν λοιπόν στη μέση, ζητώντας ειρήνη! Το τουρκικό κράτος αυτές τις περιοχές τις διέλυσε. Έβαλε πυρκαγιές, για να κάψει τα δάση και να στρέψει τους όρους πολέμου υπέρ του. Συλλάβανε μέχρι και τους εθελοντές που πήγαιναν να σβήσουν την πυρκαγιά. Δήμαρχοι και λοιποί σύμβουλοι εκλεγμένοι με το κουρδικό κόμμα, συνελήφθησαν απλά και μόνο επειδή προσπάθησαν να βοηθήσουν την κατάσταση στις περιοχές που οι πυρκαγιές μαίνονταν. Το τουρκικό κράτος έβαζε φωτιές μέχρι και σε χωριά, αναβιώνοντας πρακτικές της δεκαετίας του ’90 απέναντι στους Κούρδους. Ως μπλοκ της ειρήνης κάναμε πολλές επισκέψεις σ αυτές τις περιοχές.
Θα ήθελα να προσθέσω μια τελευταία πληροφορία για τις τελευταίες εξελίξεις.
Μετά τη δημοσίευση από την εφημερίδα Χουριέτ των δηλώσεων του Ερντογάν ότι «Αν μου είχατε δώσει 400 βουλευτές, δεν θα γινόταν τίποτα απ’ όλα αυτά» και το πλήθος αντιδράσεων που προκλήθηκαν ενάντια στην αλαζονεία του Ερντογάν πολεμήθηκε με μένος από τους οπαδούς του.
Δυο φορές εισέβαλαν στα γραφεία της εφημερίδας και τα έσπασαν.
Η κατάσταση έφτασε βέβαια στο απροχώρητο, μετά την έκρηξη απ’ το ΡΚΚ στρατιωτικού οχήματος και τον θάνατο περίπου 20 τούρκων στρατιωτών. Από εκείνη τη στιγμή και μετά αγριεμένοι ψηφοφόροι του ΑΚΡ και διάφορες άλλες εθνικιστικές ομάδες ξεκίνησαν ένα πογκρόμ σπάζοντας και όποιον είναι ή μοιάζει με Κούρδος. Όλα αυτά με συνένοχη την αστυνομία, η οποία επιτέθηκε με σφοδρότητα στις πορείες της ειρήνης, αλλά προφύλασσε τις ορδές των εθνικιστών που κατέστρεφαν και έκαιγαν τα πάντα στο διάβα τους. Η κατάσταση εξελίσσεται πολύ άσχημα, αλλά πάντα πιστεύουμε πως ένα μεγάλο αντιπολεμικό κίνημα θα νικήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου