Σύνοδος Κορυφής ΕΕ για μεταναστευτικό: Νέα Frontex για αποτελεσματικότερο πλάνο «καταστολής-καταγραφής-απελάσεων»

Μετά από πρόταση του επίτροπου για θέματα μετανάστευσης και εσωτερικών υποθέσεων Δ. Αβραμόπουλου και ύστερα από παραίνεση των κυβερνήσεων Γαλλίας και Γερμανίας, στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (17-18 Δεκεμβρίου) για το μεταναστευτικό αποφασίσθηκε η μετεξέλιξη της Frontex σε μια υπερεθνική υπηρεσία με αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά και καθήκοντα: θα περιλαμβάνει ευρωπαϊκή ακτοφυλακή και συνοριοφυλακή, δυνατότητα επέμβασης χωρίς άδεια από την αντίστοιχη χώρα και 2.000 αστυνομικούς στο ενεργητικό της. Παρά τις επιμέρους διαφωνίες, οι «28» συμφώνησαν στην ανάγκη διασφάλισης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, θέτοντας ως στόχο την ενίσχυση της Frontex υπό τους νέους όρους μέχρι τα τέλη Ιουνίου του 2016.

Παράλληλα, οι ηγέτες της ΕΕ αποφάσισαν την ενίσχυση της λειτουργίας των λεγόμενων hot spots και την επιτάχυνση της δημιουργίας νέων ώστε να επεκταθούν οι διαδικασίες καταγραφής και διαχωρισμού των μεταναστών σε «πρόσφυγες πολέμου» ή μη, καθώς και τη δημιουργία ενός “ευρωπαϊκού γραφείου επαναπατρισμών” που θα αναλάβει τη συστηματική επιστροφή μεταναστών στις χώρες τους. Πρακτικά, η ΕΕ, έχοντας υποδεχθεί έναν αριθμό ικανό για να καλύψει τις ανάγκες των κρατών της σε φθηνό εργατικό δυναμικό, το μόνο που «εξασφαλίζει» για όσους περνάνε τα ευρωπαϊκά σύνορα είναι σύλληψη και επαναπροώθηση στη χώρα καταγωγής. Εξάλλου, στα συμπεράσματα της Συνόδου υπογραμμίζεται ότι η εφαρμογή της γενικότερης στρατηγικής για το περιορισμό των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη είναι μέχρι στιγμής «μη ικανοποιητική» και «πρέπει να επιταχυνθεί». Και προφανώς όταν αναφέρονται σε περιορισμό των μεταναστευτικών ροών, εννοούν με κάθε μέσο και με κάθε συνέπεια: πνιγμούς και θανάτους, καταστολή και ξύλο, σύλληψη και απέλαση.

Ουσιαστικά, το μεταναστευτικό ζήτημα και τα δραματικά γεγονότα στο Παρίσι είναι οι αφορμές που επιταχύνουν την εφαρμογή των αποφάσεων του ευρωπαϊκού αστικού κατεστημένου για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Άμυνας-Ασφάλειας: Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή, ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ, ενοποίηση της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας, γενικευμένη εφαρμογή των δογμάτων άμυνας-ασφάλειας εναντίον των ασύμμετρων απειλών, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, με πρώτο στόχο την Συρία και ακολούθως την Λιβύη!

Η νέα δύναμη στην οποία θα μετεξελιχθεί η FRONTEX έρχεται να εξυπηρετήσει ακριβώς αυτό το ρόλο, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης γύρω από τον τομέα άμυνας και ασφάλειας. Δημιουργείται προκειμένου να εξασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της φύλαξης των ευρωπαϊκών συνόρων, επειδή ορισμένες χώρες όπως Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Μάλτα, αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακριβώς λόγω της αύξησης των μεταναστευτικών ροών. Προφανώς, όμως, δημιουργείται σε συνεργασία ΕΕ και ευρωπαϊκών κρατών, υπό το κοινό όφελος και των δύο πλευρών έναντι των μεταναστών, των κάθε λογής καταπιεσμένων και κατατρεγμένων, της εργατικής τάξης συνολικότερα. Δημιουργείται προκειμένου το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να ενισχύσει την ταξική κυριαρχία στο εσωτερικό και το εξωτερικό των ευρωπαϊκών συνόρων.

Θα ήταν επομένως λάθος να εξετάσουμε τη βίαιη ταξική επίθεση με όρους «εθνικού κινδύνου», ανατροπής «της λαϊκής κυριαρχίας», επιβολής «Γερμανικής Κατοχής και Τέταρτου Ραϊχ», όπως βολεύει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που απαιτεί «εθνική ενότητα», πρωταγωνιστεί στην άγρια αντεργατική επίθεση και στον πόλεμο κατά των μεταναστών, αλλά και στις νέες επεμβάσεις!  Καμία «εθνική κυριαρχία» δεν χάνεται, όταν περιορίζονται τα περιθώρια δράσης ενός έθνους-κράτους. Γιατί το έθνος-κράτος δεν εκπροσωπεί καμία «εθνική κυριαρχία» και κανένα ενιαίο «εθνικό συμφέρον», αφού κυριαρχεί ως το κράτος των επιχειρηματιών, των τραπεζών και του πολιτικού τους προσωπικού, έναντι των εργαζομένων, της νεολαίας χωρίς προοπτική, των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων.

Και καμία πραγματική «λαϊκή κυριαρχία» δεν υπήρξε στην Ελλάδα στη μεταπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και πουθενά στον καπιταλιστικό κόσμο, ώστε να λέμε ότι «χάνεται» τώρα-εκτός και αν διεκδικεί κανείς κάποια «λαϊκή κυριαρχία» και «λαϊκή επιβολή της θέλησης» καταστολής των μεταναστών με στρατοχωροφυλακή, αρμοδιότητα που το ελληνικό κράτος θα τη μοιράζεται όλο και περισσότερο με την Frontex! Αυτό που συμβαίνει, είναι πολύ απλά ότι η Ε.Ε παίρνει τα ηνία σε τομείς τις καταστολής που η ίδια μπορεί να ασκήσει πολύ καλύτερα και αποτελεσματικότερα για το σύνολο του ευρωπαϊκού καπιταλιστικού συστήματος, σε σχέση με το κάθε κράτος-μέλος μεμονωμένα. Η ελληνική αστική τάξη έχει συμφέρον να θωρακιστεί, όπως και οι άλλες αστικές τάξεις, απέναντι στους «εσωτερικούς» και «εξωτερικούς» εχθρούς, και σε αυτά τα βήματα βαδίζει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Η κυβέρνηση που μιλάει για δήθεν ανθρωπιστική αλληλεγγύη, ζητάει περισσότερη Frontex, συλλαμβάνει/απελαύνει μετανάστες, εντείνει τον πόλεμο εναντίον τους.

Άλλωστε, η ίδια η ελληνική κυβέρνηση έχει εντείνει το τελευταίο διάστημα τον πόλεμο κατά των μεταναστών με κάθε πιθανό τρόπο. Οι διαδικασίες για τη δημιουργία των νέων κέντρων καταγραφής (hotspots) επιταχύνουν συνεχώς, ενώ προωθείται η δημιουργία νέων στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών, καθώς και η επαναλειτουργία όσων δεν λειτουργούσαν τελευταία. Επιιπλέον, μέσα από λεγόμενα του ίδιου του πρωθυπουργού, επισημαίνεται ότι η Ελλάδα κλιμακώνει τις επιχειρήσεις διαλογής των μεταναστών ώστε όσοι δεν δικαιούνται ή δεν κάνουν αίτηση για άσυλο, να επαναπροωθούνται στις χώρες καταγωγής τους. Δεν είναι τυχαίο ότι στη συνάντηση του Τσίπρα με τη Μέρκελ κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής, ο Έλληνας πρωθυπουργός ανέφερε ότι «η Ελλάδα επιθυμεί να αξιοποιήσει την τεχνογνωσία της Frontex», με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι δηλώσεις αυτές από πλευράς κυβέρνησης γίνονται με πνεύμα υπερηφάνειας, εκφράζοντας παράλληλα το παράπονο προς την ΕΕ και τη Frontex πως δεν ανταποκρίνονταν το προηγούμενο διάστημα στις εκκλήσεις της Ελλάδας για βοήθεια στην αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών.

Επιπλέον, η Ελλάδα αλλά και η ΕΕ συνολικότερα, έχοντας έρθει σε συμφωνία με την Τουρκία, συνεργάζονται στο ζήτημα αυτό με τον Ερντογάν, παρέχοντας του δις ευρώ, την ίδια στιγμή που αυτός σκοτώνει και τρομοκρατεί στις περιοχές των Κούρδων, αλλά και στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην υπόλοιπη Τουρκία. Το γεγονός αυτό δείχνει πως ο ελληνικός στρατός -δηλαδή το κράτος- αλλάζει τις προτεραιότητες του ως προς τους πιθανούς εχθρούς τους. Έτσι, το παραδοσιακό σενάριο υπεράσπισης της «εθνικής κυριαρχίας» από τον εξ Ανατολάς κίνδυνο και ιδιαίτερα την Τουρκία υποβαθμίζεται μπροστά σε αυτό της αντιμετώπισης των «ασύμμετρων απειλών» από όπου κι αν προέρχονται. Χαρακτηριστική είναι η άσκηση «Παρμενίωνας 2015» (ένας γενικευμένος πόλεμος δεν θα ξεκινήσει στο Αιγαίο με την Τουρκία αλλά από το ξέσπασμα ταραχών λόγω του κινδύνου «μετανάστευση-τρομοκρατία-εγκληματικότητα). Παράλληλα, υπάρχει ετοιμότητα και για εμπλοκή στη διαχείριση των μεταναστών, όπως αποδείχθηκε από την άσκηση πιθανού στρατιωτικού νόμου σε Κω και Κάλυμνο το καλοκαίρι, καθώς και από τη συμβολή στη διαμόρφωση νέων χώρων συγκέντρωσης των μεταναστών σε Ελληνικό και Τάε Κβον Ντο. Και το λιμενικό εξακολουθεί να βουλιάζει βάρκες, με στρατιωτικού τύπου επιχειρήσεις…

Ευρύτερα, σε αυτόν το γενικευμένο πόλεμο, η Ελλάδα αποτελεί την αιχμή του δόρατος: πέρα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που εδώ και χρόνια στηρίζει, όντας χώρας υποδοχής μεταναστών και με βάση τις συνθήκες Δουβλίνου και Σένγκεν που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδέχεται στο έπακρο, έχει αναβαθμισμένο ρόλο στην ευρωπαϊκή πολιτική της αντιμετώπισης των μεταναστευτικών ροών. Εξάλλου, τα γεγονότα στην Ειδομένη πριν λίγες μέρες όπου η ελληνική αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις, ξύλο και δακρυγόνα κατά μεταναστών, δημοσιογράφων και αλληλέγγυων κηρύσσοντας ουσιαστικά στρατιωτικό νόμο στην περιοχή, αποδεικνύουν του λόγου του αληθές. Ουσιαστικά, όλο αυτό το διάστημα, το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση του ασχολούνται μόνο με την καταστολή, τη διαλογή και τις απελάσεις των μεταναστών, χτίζοντας φράχτες, hotspots και στρατόπεδα συγκέντρωσης και προσπαθώντας να επαναπροωθήσουν όλους τους μετανάστες που δεν είναι πρόσφυγες πολέμου.

Αντιστάσεις από τους μετανάστες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ανάγκη κλιμάκωσης του διεθνιστικού-αντιπολεμικού κινήματος σε ταξική αλληλεγγύη με τους μετανάστες.

Ήδη, η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για τη ζωή και το μέλλον των μεταναστών οδήγησε σε μια σειρά πρώτον αντιστάσεων από τους ίδιους. Περισσότεροι από 200 μετανάστες που διασώθηκαν από τη Μεσόγειο τις τελευταίες εβδομάδες διαδήλωσαν σήμερα στη Λαμπεντούζα, διαμαρτυρόμενοι γιατί είναι υποχρεωμένοι να δώσουν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα προκειμένου να τους επιτραπεί να φύγουν από το νησάκι αυτό. Οι διαδηλωτές, κυρίως Ερυθραίοι, Σουδανοί και Σομαλοί, θέλουν να πάνε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου βρίσκονται ήδη οι συγγενείς τους, όμως με βάση τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς πρέπει να καταθέσουν αίτημα για χορήγηση ασύλου στην πρώτη ευρωπαϊκή χώρα όπου θα ληφθούν τα αποτυπώματά τους. Την ίδια στιγμή, στη διαδήλωση που έγινε στο κέντρο της Αθήνας στις 18 Δεκεμβρίου, οι μετανάστες έδωσαν δυναμικό παρών.

Το επόμενο διάστημα πρέπει να κλιμακωθεί ο εργατικός διεθνιστικός αγώνας ενάντια σε κυβέρνηση, μνημόνια, Ε.Ε., ΔΝΤ και ΝΑΤΟ. Η πάλη των εργαζομένων ενάντια στις αναδιαρθρώσεις που επιχειρούνται πρέπει να συνδεθεί με την αντιιμπεριαλιστική πάλη, με την αμφισβήτηση των επιλογών του κεφαλαίου - ελληνικού και ευρωπαϊκού. Να συνδεθεί με την έμπρακτη στήριξη των λαών που αγωνίζονται σε Τουρκία, Κομπάνι, Ουκρανία και Παλαιστίνη. Η ταξική στήριξη και αλληλεγγύη προς τους μετανάστες, ως μια προσπάθεια ένταξης τους στη συνολική κοινωνική προσπάθεια διεκδίκησης των κοινών μας δικαιωμάτων, είναι κάτι παραπάνω από σημαντική. Χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός ενάντια στον ανοιχτό πόλεμο τόσο κατά των μεταναστών όσο κι εναντίον εργαζόμενων, άνεργων, νέων και συνταξιούχων.

Απαιτούμε:

·         Να φύγουν οι δυνάμεις της Frontex από την Ελλάδα. Να κλείσουν εδώ και τώρα τα γραφεία της στον Πειραιά.

·         Έξοδος από ΕΕ-ΝΑΤΟ με στόχο να διαλυθούν οι ιμπεριαλιστικοί αυτοί μηχανισμοί.

·         Κατάργηση των συνθηκών Δουβλίνο και Σένγκεν, του Ευρωστρατού και της Frontex.

·         Καμία εμπλοκή του ελληνικού στρατού σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και καμία συμμετοχή στον πόλεμο κατά των μεταναστών και κατά του εσωτερικού εχθρού.

·         Κανένας διαχωρισμός πρόσφυγα – μετανάστη. Καμία δημιουργία/λειτουργία hotspot και στρατοπέδων συγκέντρωσης.

·         Να γκρεμιστεί ο φράχτης του Έβρου. Απρόσκοπτη είσοδος-έξοδος των μεταναστών από τα σύνορα.

·         Νομιμοποίηση και αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων σε όλους μετανάστες.

·         Να ανοίξουν δημόσια κτήρια για τη στέγαση των μεταναστών με όλες τις αναγκαίες παροχές. Να συνδεθεί το αίτημα αυτό με το ζήτημα των αστέγων και των αποκλεισμένων και με τη διεκδίκηση δημόσιου χώρου - δημόσιων αγαθών.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ