Στέλνω αυτό το γράμμα για να μοιραστώ μια συλλογική εμπειρία του θαλάμου μου τόσο με τους φαντάρους της σειράς μου που τη Δευτέρα παρουσιάζονται στις μονάδες τους, όσο και με επίδοξους μελλοντικούς φαντάρους.
Κυριακή ημέρα εξόδου για τη μισή πρώτη Επιλαρχία στο ΚΕΝ Αυλώνα και μετά την βραδινή αναφορά μας δέκα άτομα επωμίζονται να καθαρίσουν το ΚΨΜ μετά από έναν αγώνα που παρακολούθησαν οι φαντάροι.
Ο συνάδελφος του θαλάμου μας, ένας από τους δέκα, μόλις τελειώνει κατευθύνεται στο γραφείο του διανυκτερεύοντα λοχαγού και του ζητά πέντε λεπτά να κάνει ένα τσιγάρο έξω από τον θάλαμο πριν πάει για ύπνο.
Η απάντηση του λοχαγού είναι αρνητική καθώς «δε θεωρεί απαραίτητο το τσιγάρο» και πέρα από αυτό μόλις πάει να φύγει ο συνάδελφος του φωνάζει «ουστ» ξεσπώντας σε γέλια μαζί με τρία τέσσερα άτομα που βρίσκονταν στο γραφείο του. Προφανώς η συμπεριφορά του αυτή εξόργισε τον συνάδελφο ο ποίος γύρισε στον θάλαμο ταπεινωμένος και μέσα στα νεύρα. Η αντίδρασή μας ήταν μονόδρομος και προτάθηκε να ντυθούμε όλοι εκείνη την ώρα και να πάμε παραπονούμενοι στο γραφείο του λοχαγού να ζητήσουμε να μας μιλάει με τον στοιχειώδη σεβασμό ή εναλλακτικά να βγούμε την άλλη ημέρα το πρωί στην αναφορά. Μολονότι πολλοί φαντάροι ταυτίστηκαν με την πρόταση, τελικά δεν έγινε τίποτα καθώς μετά από συζήτηση φάνηκε ότι δεν είναι όλοι πρόθυμοι, κάτι το οποίο αποθάρρυνε και τον συνάδελφο. Ωστόσο μια αναπάντεχη εξέλιξη μας περίμενε το πρωί γιατί καθώς την ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν, μα τον ρουφιάνο κανείς, η συζήτηση μας διέρρευσε από έναν σπιούνο του θαλάμου μας. Έτσι ο συνάδελφος κλήθηκε το πρωί στο γραφείο και ο διάλογος ήταν ο ακόλουθος: «έμαθα ότι παρεξηγήθηκες με αυτό που σου είπα χθες και ξεσηκώνεις τους άλλους φαντάρους του θαλάμου να βγείτε αναφορά στον διοικητή. Θέλω να ξέρεις ότι έκανα πλάκα, αν με γνώριζες καλύτερα δεν θα με παρεξηγούσες και αν είναι να σου ζητήσω συγγνώμη σου ζητάω». Ο συνάδελφος γύρισε στον θάλαμο δικαιωμένος και ακόμη και οι πιο αμετανόητοι κατάλαβαν πως και μόνο η συζήτηση που κάναμε κατάφερε να ασκήσει πιέσεις.
Ο συνάδελφος του θαλάμου μας, ένας από τους δέκα, μόλις τελειώνει κατευθύνεται στο γραφείο του διανυκτερεύοντα λοχαγού και του ζητά πέντε λεπτά να κάνει ένα τσιγάρο έξω από τον θάλαμο πριν πάει για ύπνο.
Η απάντηση του λοχαγού είναι αρνητική καθώς «δε θεωρεί απαραίτητο το τσιγάρο» και πέρα από αυτό μόλις πάει να φύγει ο συνάδελφος του φωνάζει «ουστ» ξεσπώντας σε γέλια μαζί με τρία τέσσερα άτομα που βρίσκονταν στο γραφείο του. Προφανώς η συμπεριφορά του αυτή εξόργισε τον συνάδελφο ο ποίος γύρισε στον θάλαμο ταπεινωμένος και μέσα στα νεύρα. Η αντίδρασή μας ήταν μονόδρομος και προτάθηκε να ντυθούμε όλοι εκείνη την ώρα και να πάμε παραπονούμενοι στο γραφείο του λοχαγού να ζητήσουμε να μας μιλάει με τον στοιχειώδη σεβασμό ή εναλλακτικά να βγούμε την άλλη ημέρα το πρωί στην αναφορά. Μολονότι πολλοί φαντάροι ταυτίστηκαν με την πρόταση, τελικά δεν έγινε τίποτα καθώς μετά από συζήτηση φάνηκε ότι δεν είναι όλοι πρόθυμοι, κάτι το οποίο αποθάρρυνε και τον συνάδελφο. Ωστόσο μια αναπάντεχη εξέλιξη μας περίμενε το πρωί γιατί καθώς την ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν, μα τον ρουφιάνο κανείς, η συζήτηση μας διέρρευσε από έναν σπιούνο του θαλάμου μας. Έτσι ο συνάδελφος κλήθηκε το πρωί στο γραφείο και ο διάλογος ήταν ο ακόλουθος: «έμαθα ότι παρεξηγήθηκες με αυτό που σου είπα χθες και ξεσηκώνεις τους άλλους φαντάρους του θαλάμου να βγείτε αναφορά στον διοικητή. Θέλω να ξέρεις ότι έκανα πλάκα, αν με γνώριζες καλύτερα δεν θα με παρεξηγούσες και αν είναι να σου ζητήσω συγγνώμη σου ζητάω». Ο συνάδελφος γύρισε στον θάλαμο δικαιωμένος και ακόμη και οι πιο αμετανόητοι κατάλαβαν πως και μόνο η συζήτηση που κάναμε κατάφερε να ασκήσει πιέσεις.
Συνάδελφοι έχουμε μεγάλη δύναμη. Σε κάθε αυθαιρεσία, κάθε καψώνι, κάθε παραβατική συμπεριφορά απέναντί μας, σηκώνουμε το κεφάλι ψηλά. Δεν ψαρώνουμε. Χτίζουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τους συναδέλφους μας. Αντιμετωπίζουμε συλλογικά τα προβλήματά μας και βγαίνουμε μαζικά παραπονούμενοι. Είναι μύθος πως δεν υπάρχουν δικαιώματα μα μόνο υποχρεώσεις στον στρατό. Είναι ακόμη μεγαλύτερος αστικός μύθος ότι εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο στρατός, ακριβώς για να υποτασσόμαστε και να υπομένουμε το μακρύ και το κοντό του κάθε καραβανά χωρίς να αντιδράμε. Όπως έξω από τον στρατό μας λένε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική (ΤΙΝΑ) ,τα μνημόνια, η λιτότητα και η βάρβαρη πολιτική της ΕΕ είναι μονόδρομος, με τα ίδια αφηγήματα προσπαθούν να μας ενσωματώσουν και μέσα στον στρατό.
Συνάδελφοι μας φοβούνται…. Όχι μη παραβιάσουν κάποιον κώδικα δεοντολογίας αλλά γιατί διακυβεύεται η ανέλιξή τους, εκτίθεται το στρατόπεδό τους μέσα από γράμματα και καταγγελίες στον Σπάρτακο.
Σκεφτόμαστε και δρούμε συλλογικά, αντιμετωπίζουμε όλοι μαζί σαν μια γροθιά τα προβλήματά μας, περιθωριοποιούμε τους ρουφιάνους και τους παρτάκιδες που λειτουργούν το ίδιο ιδιοτελώς μέσα στον στρατό όπως και έξω.
ΔΕΝ ΨΑΡΩΝΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΗΠΑ-ΕΕ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Τηλ: 6932 955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου