Μια Διεθνιστική Καμπάνια που μας αφορά όλους και όλες (εισαγωγή του e la libertà)
Η καταστολή που εξαπέλυσαν εναντίον των εξεγέρσεων των λαϊκών μαζών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής τα δικτατορικά καθεστώτα, οι διεθνείς και περιφερειακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι αντιδραστικές φονταμενταλιστικές οργανώσεις, έχει σαν αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, εκατομμύρια πρόσφυγες και επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης για το σύνολο των λαών της περιοχής. Το μέγεθος της ανθρώπινης καταστροφής μπορεί να συγκριθεί μόνο με τα μεγέθη των καταστροφών των δύο παγκοσμίων πολέμων.
Μια άλλη σημαντική παράμετρος της συντριβής των λαϊκών εξεγέρσεων είναι η φυλάκιση – απαγωγή – εξαφάνιση (από αυτές τις ίδιες αντεπαναστατικές δυνάμεις), του πιο πρωτοπόρου δυναμικού των λαϊκών κινημάτων της Μέσης Ανατολής: συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, επαναστάτριες και επαναστάτες, άνθρωποι που όρθωσαν το ανάστημά τους και πρωτοστάτησαν σε αγώνες για την υπεράσπιση των ταξικών δικαιωμάτων των καταπιεσμένων μαζών, για ελευθερία και δημοκρατία, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, για την οργάνωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων, για την ελευθερία του λόγου, για τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων, αυτοί κι αυτές που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των καταπιεσμένων, διώχτηκαν άγρια και πολλοί/πολλές απ’ αυτές/αυτούς βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη φυλακή. Αντιμετωπίζουν καθημερινά τα βασανιστήρια, την απειλή της εκτέλεσης, την αβεβαιότητα για το μέλλον τους, έχοντας στερηθεί οποιοδήποτε δικαίωμα. Πολλές και πολλοί έχουν εξαφανιστεί και οι συγγενείς τους δεν μπορούν να μάθουν τι απέγιναν.
Η αλληλεγγύη προς αυτούς τους αγωνιστές κι αυτές τις αγωνίστριες είναι ένα από τα σημαντικά καθήκοντα της αριστεράς. Τα καπιταλιστικά κράτη, είτε συμμετέχοντας στους ίδιους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς, είτε σε εχθρικούς, στην πραγματικότητα συνεργάζονται συστηματικά για την επέκταση και ανάπτυξη κατασταλτικών πρακτικών εναντίον των αγώνων των λαϊκών μαζών και εναντίον των πρωτοποριών του. Μ’ αυτό τον τρόπο ο κρατικός αυταρχισμός γίνεται μια συντονισμένη δραστηριότητα των σύγχρονων καπιταλιστικών κρατών και των ιμπεριαλιστικών τους συμμαχιών, που προωθείται με συστηματικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ως εκ τούτου, η υποστήριξη της καμπάνιας αλληλεγγύης προς τους πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες στη Μέση Ανατολή δεν αποτελεί μόνο μια εκδήλωση διεθνιστικής δράσης, απαραίτητη για την αριστερά που τοποθετείται ενάντια στον καπιταλισμό, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα και αγώνα ενάντια στον αυταρχισμό και την καταστολή στη δικιά μας χώρα. Εάν οι καπιταλιστές σε όλο τον κόσμο συνεργάζονται για να συντρίψουν τις αντιστάσεις μας, θα πρέπει και οι «από κάτω» όλων των χωρών να συνεργαστούμε για να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους.
Συνεργασίες, σαν αυτή στην οποία καλούν οι αγωνιστές/αγωνίστριες που στηρίζουν την Καμπάνια για τους πολιτικούς κρατούμενους της Μέσης Ανατολής, μπορούν να γίνουν επίσης η δικιά μας απάντηση, η απάντηση των λαϊκών μαζών και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, στον όλο και περισσότερο κλιμακούμενο ανταγωνισμό των εθνικών καπιταλισμών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Κυρίως του ανταγωνισμού των καπιταλιστών της Ελλάδας και της Τουρκίας, στον οποίο πάντοτε εγκυμονείται ο κίνδυνος μιας αλληλοσφαγής της νεολαίας των δυο χωρών. Η αλληλεγγύη προς τους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές που διώκονται και φυλακίζονται από το αυταρχικό καθεστώς του ΑΚΡ, είναι υποστήριξη των λαϊκών μαζών της Τουρκίας και των αγώνων τους και ταυτόχρονα αναδεικνύει τη δυνατότητα της κοινής πάλης των δύο λαών ενάντια στον εθνικισμό και την πολεμοκαπηλεία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το e la libertà ανταποκρίθηκε άμεσα στην πρόσκληση των συντρόφων και συντροφισσών της Συμμαχίας Σοσιαλιστών της Μέσης Ανατολής που πήραν την πρωτοβουλία για την έναρξη της καμπάνιας αλληλεγγύης προς τους πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες της Μέσης Ανατολής. Ως e la libertà, υπογράψαμε το κείμενο έναρξης της Καμπάνιας και καλούμε τις οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, τις οργανώσεις του κινήματος και κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια να στηρίξει την «Καμπάνια Αλληλεγγύης Προς τους Πολιτικούς/ές Κρατούμενους/ες της Μέσης Ανατολής».
Ελευθερία στους/στις πολιτικούς/ές κρατουμένους/ες στη Μέση Ανατολή που ζητούν κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία
Δεκέμβριος 2017
Παρακάτω υπάρχουν σύντομες βιογραφίες 17 πολιτικών κρατουμένων που εκπροσωπούν μερικούς και μερικές από τους/τις θαρραλέους/ες μαχητές/τριες για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή σήμερα. Οι περισσότεροι/ες έχουν φυλακιστεί από αυταρχικά καθεστώτα. Κάποιοι/ες έχουν απαχθεί από θρησκευτικές εξτρεμιστικές οργανώσεις όπως η ISIS και η Αλ Κάιντα.
Υπάρχουν τουλάχιστον 100.000 πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες στη Συρία, κυρίως στα μπουντρούμια του καθεστώτος Άσαντ. Περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι έχουν κρατηθεί από την κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία τους τελευταίους 17 μήνες. 60.000 πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες σαπίζουν στις φυλακές της Αιγύπτου. Υπάρχουν 6.300 Παλαιστίνιοι/ες πολιτικοί/ες κρατούμενοι/ες στο Ισραήλ. Το Ιράν έχει στη φυλακή εκατοντάδες πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες. Η Σαουδική Αραβία εξακολουθεί να καταστέλλει οποιαδήποτε έκφραση διαφωνίας. Στο πλαίσιο αυτό, πολλοί στην αμερικανική και ευρωπαϊκή αριστερά είναι επιλεκτικοί στην καταδίκη τους. Ακόμη χειρότερα, ορισμένες αυτοαποκαλούμενες αριστερές και αντιπολεμικές οργανώσεις υπερασπίζονται ανοιχτά το καθεστώς Άσαντ. Ορισμένοι σιωπούν για την καταστολή στο Ιράν.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση, η Συμμαχία Σοσιαλιστών της Μέσης Ανατολής, μαζί με διάφορες σοσιαλιστικές και εργατικές ακτιβιστικές οργανώσεις και άτομα, ξεκίνησαν μια νέα εκστρατεία αλληλεγγύης για τους/τις πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες στη Μέση Ανατολή.
Ο στόχος αυτής της εκστρατείας είναι τετραπλός:
1. Να φέρει στο προσκήνιο τους πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες που είναι εργαζόμενοι/ες, αγωνίζονται για την κοινωνική δικαιοσύνη, φεμινίστριες, αντιρατσιστές/στριες και ακτιβιστές/στριες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αντιτάχθηκαν στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, την κατοχή, τον αυταρχισμό, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και τον εξτρεμισμό.
2. Να αντιταχθεί σε όλες τις διεθνείς και περιφερειακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή: τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Κίνα, τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, την Τουρκία και το Ιράν.
3. Να απαιτήσει τη δίκη των κρατικών φορέων και των μη κρατικών φορέων που ευθύνονται για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου στη Μέση Ανατολή. (Υποστηρίζουμε πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη δίωξη εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας με την επιβολή της παγκόσμιας δικαιοδοσίας, όπως οι υποθέσεις που υποβάλλονται από ντόπιους και Σύριους δικηγόρους στην Ισπανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ.)
4. Να προβάλει ότι η απαίτηση για άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στη Μέση Ανατολή είναι ένα κρίσιμο κομμάτι της πάλης ενάντια στην ανάπτυξη του αυταρχισμού και του ρατσισμού στην ίδια μας την χώρα.
Τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε; Εάν επιθυμείτε να αναλάβετε δράση για να εκφράσετε την αλληλεγγύη σας προς αυτούς τους φυλακισμένους, μπορείτε να κάνετε τα εξής:
1. Προσκαλέστε έναν/μια ομιλητή/ρια από τη Συμμαχία Σοσιαλιστών της Μέσης Ανατολής για να απευθυνθεί στο σωματείο ή την οργάνωση ή τη σχολή σας.
2. Επιλέξτε έναν/μία φυλακισμένο/η και γράψτε γι’ αυτόν/ην στο μπλογκ/ιστοσελίδα σας ή στην τοπική εφημερίδα σας.
3. Συνδεθείτε με τους υποστηρικτές αυτής της εκστρατείας για την οργάνωση δραστηριοτήτων που συνδέουν τους εργατικούς αγώνες, τους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, τους φεμινιστικούς αγώνες, τους αντιρατσιστικούς αγώνες και τους αγώνες LGBT στη χώρα σας, με παρόμοιες υποθέσεις στη Μέση Ανατολή.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο info@allianceofmesocialists.org
Για μια μερική λίστα των αρχικών υποστηρικτών αυτής της καμπάνιας, δείτε τις τελευταίες δύο σελίδες αυτού του φυλλαδίου.
Σύριοι πολιτικοί κρατούμενοι
Η Razan Zaitouneh, η Samira al-Khalil, ο Wa’el Hamada και ο Nazim Hammadi - οι Τέσσερις της Ντούμα - είναι τέσσερις ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που απήχθησαν στις 9 Δεκεμβρίου 2013 από το Κέντρο Τεκμηρίωσης Παραβάσεων [VDC] στη Ντούμα στην επαρχία της Δαμασκού. Οι ένοπλες ομάδες που ασκούσαν de facto έλεγχο επί της Ντούμα την εποχή εκείνη περιλαμβάνουν το Στρατό του Ισλάμ, ο οποίος είναι μέρος του Ισλαμικού Μετώπου. Η Ραζάν Ζαϊτούνεχ, επικεφαλής του Κέντρου, υπερασπίστηκε πολιτικούς κρατούμενους στη Συρία από το 2001 και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην προαγωγή και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω της εργασίας της ως δικηγόρος, ακτιβίστρια και δημοσιογράφος. Συνδιοργάνωσε επίσης τις Τοπικές Επιτροπές Συντονισμού (LCC). Ως αποτέλεσμα της εργασίας της, απειλήθηκε τόσο από τη συριακή κυβέρνηση όσο και από ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης στη Ντούμα. Η Σαμίρα Αλ Χαλίλ υπήρξε για πολλά χρόνια πολιτική ακτιβίστρια και φεμινίστρια και είχε φυλακιστεί από τη συριακή κυβέρνηση από το 1987 έως το 1991 για τον ακτιβισμό της. Ο Ουά’ελ Χαμάντα ήταν επίσης ακτιβιστής πριν από την εξέγερση του 2011 και ήταν ενεργό μέλος των LCC και του VDC. Ο Χαμαντί, δικηγόρος και ποιητής, ήταν ένας από τους σημαντικότερους εθελοντές υπερασπιστές των πολιτικών κρατουμένων πριν και μετά την εξέγερση του 2011 στη Συρία. Συνέβαλε στη δημιουργία των τοπικών επιτροπών συντονισμού. Η περίπτωσή τους υποστηρίχθηκε από την Διεθνή Αμνηστία, το Κέντρο για την Ισότητα των Γυναικών, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την Ιρακινή Ένωση Υπεράσπισης των Δικαιωμάτων των Δημοσιογράφων και πολλές άλλες ομάδες. Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: https://www.lrwc.org/syria-ngos-renew-call-for-release-of-douma-4-human-rights-activists-missing-for-three-years-joint-statement/
Jihad Asa’ad Muhammad. Στις 10 Αυγούστου του 2013, οι δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας συνέλαβαν τον Σύριο δημοσιογράφο και μαρξιστή αντιφρονούντα Τζιχάντ Ασά’αντ Μουχμάμαντ κοντά στην οδό Αθάουρα στο κέντρο της Δαμασκού. Τα νέα της σύλληψής του επιβεβαιώθηκαν από την αδελφή του Λίνα, συντρόφισσα μαρξίστρια και αντικυβερνητική ακτιβίστρια που αναγκάστηκε να κρυφτεί. Ο Τζιχάντ ήταν από τους λίγους επαναστάτες ακτιβιστές που παρέμειναν στην πρωτεύουσα της Συρίας, ένα φαινομενικά ήσυχο κέντρο κάτω από τη σιδερένια γροθιά του καθεστώτος, παρά τη δυσοίωνη απειλή της σύλληψης που αιωρούνταν πάνω από το κεφάλι του. Ο Τζιχάντ έγραψε για τις χιλιάδες των απλών Σύριων της εργατικής τάξης που σαπίζουν στις φυλακές του Άσαντ. Αυτοί είναι οι αφανείς ήρωες και ηρωίδες της Συριακής επανάστασης - και όλων των επαναστάσεων - και ο Τζιχάντ αγωνίστηκε να φέρει τις υποθέσεις τους στο φως. Μίλησε για την Ουμμ Χάιθαμ, μία από τις χιλιάδες Σύριες που αναζητούσε ακούραστα τον κρατούμενο σύζυγό της και τους γιους τους. Μίλησε για τις επαναστάτριες γυναίκες από κοινωνικά συντηρητικές και πατριαρχικές κοινότητες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της Συριακής επανάστασης. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Τζιχάντ, δείτε: https://budourhassan.wordpress.com/2013/09/27/freedom-for-jihad-and-syrias-wretched-of-the-earth/
Oday Tayem. Στις 29 Αυγούστου του 2013, οι συριακές δυνάμεις ασφαλείας συνέλαβαν τον Παλαιστινιο-Σύριο ακτιβιστή Οντάι Ταγιέμ ύστερα από επιδρομή στο σπίτι του στη Τζαραμάνα, ένα προάστιο που ελέγχεται από το καθεστώς, νοτιοανατολικά της Δαμασκού. Κατά τη διάρκεια των πέντε μηνών που ακολούθησαν την κράτησή του στην απομόνωση, οι προσπάθειες των μελών της οικογένειας και των φίλων του Οντάι να μάθουν τον συγκεκριμένο κλάδο της ασφάλειας, όπου κρατείται, απέτυχαν. Γεννημένος στις 12 Μαΐου 1993 στα νότια της πρωτεύουσας της Συρίας στο στρατόπεδο προσφύγων του Αλ-Γιαρμούκ, ήταν ο μεγαλύτερος από τους τρεις αδελφούς του. Ο πατέρας του είναι πρόσφυγας από το χωριό α-Σατζάρα που υπέστη εθνοκάθαρση, κοντά στον Τιβεριάδα και η οικογένεια της μητέρας του μεταφέρθηκε από την Κάφρ Καννά, μια πόλη κοντά στη Ναζαρέτ, το 1948 κατά τη νάκμπα. Σε ηλικία επτά χρονών, ο Οντάι συμμετείχε σε διαμαρτυρίες στη Συρία για την υποστήριξη της δεύτερης Παλαιστινιακής Ιντιφάντα το 2000. Όπως μια ολόκληρη νεαρή γενιά Σύριων Παλαιστινίων, ο Οντάι δεν εγκατέλειψε τον αγώνα και άφησε τις σπουδές του στο Λίβανο για να συμμετάσχει στη «Συριακή Ιντιφάντα» του 2011. Η Ομάδα Δράσης για τους Παλαιστινίους στη Συρία, οργάνωση παρακολούθησης που εδρεύει στο Λονδίνο και ιδρύθηκε το 2012, έχει τεκμηριώσει τα ονόματα 756 Παλαιστινίων που κρατούνται σήμερα και 300 ακόμη που αγνοούνται. (Budourhassan.wordpress.com/2014/01/31/oday-tayem-son-of-the-two-intifadas/)
Τούρκοι/Τουρκάλες πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες
Ο Selahattin Demirtaş, συμπρόεδρος του κοινωνικού δημοκρατικού «Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών» (HDP) και πρώην υποψήφιος για την προεδρία, του οποίου το κόμμα έλαβε το 13% των ψήφων στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2015, βρίσκεται υπό κράτηση από το Νοέμβριο του 2016. Ο Σελαχεντίν Ντεμίρτας, ο οποίος ανήκει στη διωκόμενη κουρδική εθνική μειονότητα, ένας νομικός υπερασπιστής και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικός, περιμένει σήμερα να δικαστεί. Αντιμετωπίζει 142 χρόνια φυλάκισης για τη συμμετοχή του στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) και της τουρκικής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση του Ερντογάν του χρέωσε την «ίδρυση τρομοκρατικής οργάνωσης και διάδοση τρομοκρατικής προπαγάνδας.»
Η Figen Yüksekdağ, συμπρόεδρος του του κοινωνικού δημοκρατικού «Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών» (HDP), βρίσκεται επίσης υπό κράτηση από τον Νοέμβριο του 2016 και κατηγορείται για «διανομή τρομοκρατικής προπαγάνδας». Η κ. Φιγκέν Γιουκσεκντάγ, η οποία είναι Κούρδισα, είναι ακτιβίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών από τότε που εγκατέλειψε το αγροτικό της χωριό στην ηλικία των 18 ετών. Ήταν επίσης συντάκτρια του περιοδικού Σοσιαλίστρια και συνιδρύτρια του Σοσιαλιστικού Κόμματος των Καταπιεσμένων το 2010, το οποίο στη συνέχεια συγχωνεύθηκε με το HDP το 2014.
Ο Ahmet Sik, συνδικαλιστής, ερευνητής δημοσιογράφος και συγγραφέας πολλών βιβλίων που έχουν επικρίνει τόσο το κυβερνών κόμμα AKP του προέδρου Ερντογάν όσο και τον πρώην σύμμαχό του και τώρα αντίπαλό του, Φετουλλάχ Γκιουλέν. Ο Άχμετ Σικ κρατείται από τον Δεκέμβριο του 2016 με την κατηγορία της «προπαγάνδας υπέρ της τρομοκρατίας». Ο Σικ, ο οποίος έχει πάρει το Παγκόσμιο Βραβείο Ελευθερίας του Τύπου της UNESCO για το 2014, δήλωσε τα εξής στην πρώτη συνεδρίαση της δίκης του τον Ιούλιο του 2017: «Ασκώ τη δημοσιογραφία εξαρτώμενος από τη δύναμη της αλήθειας. Η δημοσιογραφία δεν μπορεί να ασκηθεί ακολουθώντας τη γραμμή.»
Αιγύπτιοι/ες πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες
Η Mahienour el-Massry είναι δικηγόρος, φεμινίστρια και πολιτική ακτιβίστρια. Συμμετείχε ενεργά και ήταν ηγετικό στέλεχος στο κίνημα που έγινε γνωστό ως αιγυπτιακή επανάσταση το 2011. Σήμερα βρίσκεται στη φυλακή με τον συγκατηγορούμενό της Moatasem Medhat και περιμένει την απόφαση του δικαστή με την κατηγορία της διοργάνωσης διαμαρτυρίας για να επικρίνει τις ενέργειες της στρατιωτικής κυβέρνησης και για «προσβολή του προέδρου». Το 2014 καταδικάστηκε σε φυλάκιση επειδή διαδήλωσε χωρίς άδεια και παρέμεινε στη φυλακή για δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έλαβε το Διεθνές Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ludovic-Trarieux. Σύμφωνα με το Al-Jadaliaya: «Δεν υπήρξε ούτε ένας αγώνας στον οποίο να μην συμμετέχει η Μαχιενούρ: τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των φοιτητών, τα δικαιώματα των γυναικών, τα εργασιακά δικαιώματα, η βία της αστυνομίας, η στέγαση για τους φτωχούς, η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, η κλιματική αλλαγή, τα δικαιώματα των παιδιών του δρόμου και τα δικαιώματα των Σύριων προσφύγων.»
Ο Alaa Abd El-Fattah, είναι μπλόγκερ, προγραμματιστής λογισμικού και πολιτικός ακτιβιστής από μια οικογένεια ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αντιφρονούντων διανοούμενων. Από το 2014 εκτίει ποινή πενταετούς διάρκειας για παραβίαση του νόμου περί διαδηλώσεων εναντίον της στρατιωτικής κυβέρνησης και διαδηλώσεων εναντίον των στρατιωτικών δικών για πολίτες το 2013. Ο ’Αλά’α Αμπντ Ελ-Φάταχ, του οποίου η ιστοσελίδα, Manalaa κέρδισε το βραβείο Special Reporters Without Borders το 2005, ήταν ένας από τα εξέχοντες ακτιβιστές του επαναστατικού κινήματος το 2011. Έχει αντιταχθεί στο στρατιωτικό καθεστώς του Μουμπάρακ, στην κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και στο στρατιωτικό καθεστώς του στρατηγού Ελ-Σίσσι.
Παλαιστίνιοι/ες πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες
Ο Marwan Barghouti είναι ένας πολύ σεβαστός πολιτικός ηγέτης από την πρώτη Παλαιστινιακή Ιντιφάντα, την εξέγερση κατά της ισραηλινής κατοχής το 1987. Έχει υποστηρίξει την «ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των ισότιμων και ανεξάρτητων χωρών του Ισραήλ και της Παλαιστίνης με βάση την πλήρη απόσυρση από τα παλαιστινιακά εδάφη που καταλήφθηκαν το 1967», Έχει επίσης υποστηρίξει το δικαίωμα αντίστασης στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Μετά την απόπειρα να τον δολοφονήσει το 2001, το ισραηλινό κράτος τον συνέλαβε το 2002 και έκτοτε τον φυλάκισε ισόβια με κατηγορίες για «δολοφονία και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση». Τον Απρίλιο του 2017, ο Μαρουάν Μπαργούτι διοργάνωσε απεργία πείνας στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 1.000 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι στο εσωτερικό των ισραηλινών φυλακών για να αντιταχθούν στα βασανιστήρια, στην απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.
Η Khalida Jarrar είναι ακτιβίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών, δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μέλος του παλαιστινιακού κοινοβουλίου και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην επιτυχή είσοδο της Παλαιστίνης στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για να διωχθεί το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου εναντίον Παλαιστινίων. Τον Απρίλιο του 2015 τέθηκε υπό διοικητική κράτηση και στη συνέχεια καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 15 μηνών για «ενθάρρυνση της τρομοκρατίας». Παρόλο που απελευθερώθηκε τον Ιούνιο του 2016, κρατήθηκε και πάλι τον Ιούλιο του 2017 από την ισραηλινή οργάνωση ασφάλειας για υποτιθέμενη παραβίαση της εθνικής ασφάλειας. Το 2015, ένα δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz αποκάλεσε τη δίκη της, «μια καφκική διαστρέβλωση του στρατιωτικού νόμου», και αποφάνθηκε ότι οι κατηγορίες εναντίον της ήταν «κενές και γελοίες» ζητώντας την απελευθέρωσή της.
Η Shireen Issawi είναι δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα και διακεκριμένη υπερασπίστρια των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων κρατουμένων από την κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ· έχει συμμετάσχει στην παρακολούθηση, τεκμηρίωση και υπεράσπιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττουν οι ισραηλινές αρχές εναντίον Παλαιστινίων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές. Η κ. Ισάουι συνελήφθη από τις ισραηλινές αρχές στις 6 Μαρτίου 2014 και από τότε κρατείται συνεχώς από το Ισραήλ σε προφυλάκιση.
Ιρανοί/ές πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες
Ο Reza Shahabi, ο οποίος πρόσφατα τερμάτισε μια απεργία πείνας 50 ημερών στη φυλακή Rajai Shahr στην Τεχεράνη, είναι μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου του συνδικάτου εργατών λεωφορείων της Τεχεράνης. Ο Σαχαμπί φυλακίστηκε πολλές φορές από το 2010 όταν καταδικάστηκε για «στάση», για τη συμμετοχή σε εργατικές απεργίες και την οργάνωση εργαζομένων. Έχει περάσει 19 μήνες απομόνωσης και 4 απεργίες πείνας. Πρόσφατα είχε δύο εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά η ιρανική κυβέρνηση αρνήθηκε την ιατρική περίθαλψη. Εκτός από τη βαθιά του αφοσίωση στα δικαιώματα των εργαζομένων, είναι σθεναρός υποστηρικτής της ισότητας των γυναικών. Έχει επικρίνει έντονα τις αντεργατικές πολιτικές τόσο του πρώην προέδρου Αχμαντινετζάντ όσο και του σημερινού προέδρου Ρουχανί. Ο Σαχαμπί εξέφρασε ανοιχτά την αντίθεσή του στις στρατιωτικές παρεμβάσεις του Ιράν στην περιοχή. Σε μια επιστολή από τη φυλακή, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εργατών το 2013, δήλωσε: «Ενώ καταδικάζουμε τις πολεμοκάπηλες και τυχοδιωκτικές πολιτικές των τμημάτων της ιρανικής κυβέρνησης, απαιτούμε την άρση των οικονομικών κυρώσεων που έχουν ως άμεσο στόχο τους τις οικογένειες της εργατικής τάξης και τους σκληρά εργαζόμενους και καταδικάζουμε έντονα κάθε συζήτηση ή σκέψη για μια στρατιωτική επίθεση η οποία θα είναι μια θανατηφόρα κατάρα ...»
Η Narges Mohammadi, πτυχιούχος της εφαρμοσμένης φυσικής, είναι δημοσιογράφος, ακτιβίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αναπληρώτρια διευθύντρια του Κέντρου για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ιράν, που ιδρύθηκε από την βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Σιρίν Εμπαντί. Το 2009, μετά από μαζικές διαμαρτυρίες ενάντια στη νοθεία για την εκλογή του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, συνελήφθη με την κατηγορία της «συνάθροισης και συνωμοσίας εναντίον της εθνικής ασφάλειας» και καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκισης. Από το 2013, μετά την εμφάνιση σοβαρών προβλημάτων υγείας, απελευθερώθηκε μετά την καταβολή εγγύησης. Το 2015, συνελήφθη ξανά με την κατηγορία της στάσης και για την έναρξη μιας εκστρατείας εναντίον της θανατικής ποινής. Η αντίθεσή της στην εκτέλεση αθώων σουνιτών πολιτικών κρατουμένων χρησιμοποιήθηκε από τα δικαστήρια για να την κατηγορήσει ότι «υποστήριζε την ISIS». Το 2016 της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 16 ετών, την οποία εκτίει τώρα. Η Ναργκές Μοχαμμαντί, στην οποία συχνά δεν επιτρέπεται να βλέπει ή να μιλάει στα μικρά παιδιά της, πάσχει από σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά εξακολουθεί να λέει τη γνώμη της. Το Δεκέμβριο του 2016, αφού έλαβε το βραβείο Weimar για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έγραψε στην επιστολή της εκτίμησης από τη φυλακή: «ως γυναίκα που καταπιέζεται [...], «θα προτιμούσα να είμαι φυλακισμένη και μακριά από την οικογένεια και τους φίλους, από το να μου δοθεί τυπική ελευθερία». Τόνισε ότι οι πόλεμοι και οι κυρώσεις που έχουν ως στόχο απλούς Ιρανούς απειλούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Zeynab Jalalian. Η Ζεϊνάμπ Τζαλαλιάν είναι Κούρδισα πολιτική ακτιβίστρια η οποία συνελήφθη και φυλακίστηκε το 2008 για τις δραστηριότητές της με την πολιτική πτέρυγα του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος. Της απευθύνθηκε η θανατική ποινή, η οποία αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια φυλάκιση χωρίς την πιθανότητα αποφυλάκισης. Μετά τη σύλληψή της και τη φυλάκισή της, υπέστη συστηματική κακομεταχείριση, βασανιστήρια και απομόνωση επειδή αρνήθηκε να «ομολογήσει» τις ένοπλες ενέργειες που της απέδωσε το κράτος. Λόγω της εσκεμμένης έλλειψης θεραπευτικής αγωγής από τις σωφρονιστικές αρχές και το κράτος, έχει μείνει τυφλή.
Οι αρχικοί υποστηρικτές της εκστρατείας αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατουμένους στη Μέση Ανατολή
Μερική Λίστα
Δεκέμβριος 2017
Omar Abbas, Σύριος φοιτητής, ΗΠΑ
Frieda Afary, δημιουργός του Iranian Progressives in Translation, ΗΠΑ
Said Afshar, Radio Hambastegi (Radio Solidarity), Σουηδία
Saleem al-Beik, συγγραφέας από την Παλαιστίνη
Leila Al-Shami, συγγραφέας και ακτιβίστρια, μία από τους/τις συγγραφείς του Burning Country: Syrians in Revolution and War
María Álvarez για την Convergencia-La Verdad (CS-LV) Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
Anti-War Committees in Solidarity with the Struggles for Self Determination [Αντιπολεμικές Επιτροπές Αλληλεγγύης στους Αγώνες για Αυτοδιάθεση], ΗΠΑ
Urayz Aydin, Αποκλεισμένος (για πολιτικούς λόγους για υπογραφή σε λίστα υπογραφών υπέρ της ειρήνης) Πανεπιστημιακός ερευνητής, Τουρκία
Joey Ayoub, ιδρυτής του Hummus For Thought και τοπικός συντάκτης του Global Voices
Alejandro Benedetti για το Regrupamiento hacia El PST (rPST-Μπουένος Άιρες, Αργεντινή)
Jairus Banaji, SOAS, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου
Clay Claiborne, Σκηνοθέτης του Vietnam: American Holocaust, Linux Beach Productions, ΗΠΑ
Joseph Daher, ακαδημαϊκός και ακτιβιστής Ελβετό-Σύριος και δημιουργός του Syria Freedom Forever – سوريا الحرية للأبد, Ευρώπη
Alex DeJong, Συνδιευθυντής του International Institute for Research and Education, Ολλανδία
E la libertà, Ελλάδα
Ann Eveleth, μέλος των Αντιπολεμικών Επιτροπών Αλληλεγγύης στους Αγώνες για Αυτοδιάθεση [Anti-War Committees in Solidarity with the Struggles for Self Determination], Αναβίωση του Δικτύου Κινήματος Ειρήνης και της Διεθνούς Αλληλεγγύης στη Συρία [Revive the Peace Movement Network, and Syria Solidarity International].
Bob French, εκ μέρους του News and Letters Committees, των ΗΠΑ
Shiyam Galyon, Συριο-Αμερικανίδα συγγραφέας και ακτιβίστρια
Razan Ghazzawi, Σύρο-Παλαιστίνια ακαδημαϊκός και ακτιβίστρια, Ευρώπη
Stanley Heller, μέλος της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Καθηγητών (συνταξιούχων) και διαχειριστής του Promoting Enduring Peace και παρουσιαστής του, The Struggle Video News
Rohini Hensman, συγγραφέας του Workers, Unions and Global Capitalism, Ινδία
Monica Hill, Εκδότρια του Freedom Socialist Newspaper, εκ μέρους του Freedom Socialist Party, ΗΠΑ
Mohammad Abd Al-Hakim Ibrahim, Ερευνητής, Αίγυπτος
Elizabeth Juarez, Λατινοαμερικάνα Φεμινίστρια και Ανεξάρτητη Αγωνίστρια στις ΗΠΑ και μέλος της Feminicidos en Mexico: Esta Es La Verdad Que Se Oculta (Femicide in Mexico: This is the Hidden Truth)
Yusef Khalil, Σοσιαλιστής της Μέσης Ανατολής, International Socialist Organization, ΗΠΑ
Rima Majed, κοινωνιολόγος, Λίβανος
Yasser Munif, Σύριος καθηγητής κοινωνιολογίας, ΗΠΑ
Dorothy Naor, Ισραηλινή ακτιβίστρια ειρήνης
Oakland Socialist, ΗΠΑ
Peshraw Mohammed, ηγετικό στέλεχος του Socialist Center Review στο ιρακινό Κουρδιστάν και τη Γερμανία
Piergiorgio Moro, ακτιβιστής εργατικών δικαιωμάτων - Μελβούρνη, Αυστραλία
Michael Pugliese εκ μέρους του Los Angeles Branch of Solidarity
Khury Petersen-Smith, ερευνητής και ακτιβιστής, ΗΠΑ
Bahram Rahmani, μέλος του Council of Iranian Writers in Exile, Σουηδία
Beesan Ramadan, Ακτιβίστρια, Κατεχόμενη Παλαιστίνη
John Reimann, πρώην πρακτικογράφος, Carpenters Local 713, ΗΠΑ
Fouad Roueiha, Ιταλο-Σύριος δημοσιογράφος, Ευρώπη
Ahmed Shawki, συγγραφέας του Black Liberation and Socialism και μέλος της Συντακτικής Ομάδας του Haymarket Books
Dilip Simeon, συγγραφέας, ιστορικός, διανοούμενος, Ινδία
Erek Slater, δεκαετής οδηγός λεωφορείου του Chicago Transit Authority (CTA), - Εκλεγμένο Μέλος Συνδικάτου Βάσης [Shop Steward] και του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Amalgamated Transit Union (ATU), Local 241 (10.000 ενεργά και συνταξιούχοι εργαζόμενοι στις μεταφορές στο Σικάγο και 200.000 ενεργά μέλη στις ΗΠΑ και τον Καναδά)
Tristan Sloughter, Democratic Socialists of America, Σαν Ντιέγκο
Ashley Smith, Συγγραφέας στο Socialist Worker (ΗΠΑ), Μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του International Socialist Review
F. Taban, αρχισυντάκτης του Akhbar-e Rooz
Farooq Tariq, εκπρόσωπος του Awami Workers Party, Γενικός γραμματέας της Pakistan Kissan Rabita Committee
David Turpin Jr., International Brotherhood of Electrical Workers, Local 134., ΗΠΑ
Cliff Willmeng, Νοσηλεύτρια, Steward, United Food & Commercial Workers Local 7, UFCW Local 7 Vice President, ΗΠΑ
Siamand Zandi, Ιρανός συγγραφέας, μεταφραστής και παραγωγός του The Campaign in Defense of Prisoners of Conscience, Καναδάς.
Μετάφραση: E la libertà
Πηγή: «International Campaign in Solidarity with Middle Eastern Political Prisoners», Alliance of Syrian and Iranian Socialists, Δεκέμβριος 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου