«Ο πατριωτισμός αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων» Σάμιουελ Τζόνσον

ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ:

Ο Σάμιουελ Τζόνσον, γνωστός Βρετανός συγγραφέας, ποιητής και διανοητής, ο οποίος αναπαύεται σήμερα στο Αβαείο του Γουέστμινστερ, είχε πει κάποτε πως «Ο πατριωτισμός αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων». 

Απεβίωσε το 1784 οπότε είναι αδύνατον να γνωρίζει πως αυτή η φράση, εδώ και πολλά χρόνια, περιγράφει απόλυτα την ελληνική αστική πολιτική.

Τους Έλληνες αστούς πολιτικούς, τους επιχειρηματίες, την Εκκλησία, τους Στρατιωτικούς και τους Δημοσιογράφους!

Δημοσιογράφοι που από "αγνό πατριωτισμό και μόνο"....

Επαναλαμβάνουμε για να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις... "από αγνό πατριωτισμό και μόνο" ...

Θέλουν την Αμερικανική Φιλία...

Τα Αμερικανικά όπλα από συγκεκριμένες Αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες που συνεργάζονται με συγκεκριμένους Έλληνες επιχειρηματίες...

Τις Αμερικανικές βάσεις...

Τις Αμερικανικές και Νατοϊκές επεμβάσεις...

Αλλά και την στρατηγική συμμαχία με το κράτος του Ισραήλ που συνεχίζει την Κατοχή της Παλαιστίνης...

Την συμμετοχή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε όλους τους βρώμικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους...

Διαβάστε κριτικά και με προσοχή το κείμενο... 

Ύποπτα παιχνίδια Πάνου Καμμένου σε βάρος της Εθνικής Άμυνας και του Αλέξη Τσίπρα!

22/03/2018 13:54

Σε απίστευτο φιάσκο εξελίσσεται η υπόθεση της αναβάθμισης σημαντικού μέρους του στόλου των ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών F-16, με τις επιπτώσεις να αφορούν ευθέως την εθνική άμυνα, την εξωτερική πολιτική, αλλά και την ίδια την πολιτική ηγεσία της χώρας. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος, τορπιλίζει την προοπτική επίτευξης συμφωνίας, ενώ το τελευταίο διάστημα έδειχνε διάθεση κινητοποίησης για την εξεύρεση λύσης στις τελευταίες εκκρεμότητες για να ολοκληρωθεί η συμφωνία.

Λίγο πριν μεταβεί στο Μέγαρο Μαξίμου για να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο εβρισκόμενος στη Βουλή Πάνος Καμμένος, ζήτησε από τους συνεργάτες του να του φέρουν τον φάκελο του προγράμματος για να τον πάρει μαζί του και να παρουσιάσει το θέμα στον πρωθυπουργό.

Μόλις πήρε τον φάκελο στα χέρια του και τον άνοιξε… εξερράγη, βλέποντας την τιμή να προσδιορίζεται στα 1,5 περίπου δισεκατομμύρια δολάρια (κάτι παραπάνω από 1,2 δισ. ευρώ). Για να ακολουθήσει το επίμαχο μέρος της «έκρηξης». Ο υπουργός μας, με οργίλο ύφος είπε ότι ξεκαθάρισε ότι δεν δίνει (σ.σ. δικά του είναι;) παραπάνω από 1,1 δισεκατομμύρια ΔΟΛΑΡΙΑ!

Στο θέμα αυτό, στη μεθόδευση που ακολουθείται, έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στο παρελθόν και δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Από πού κι ως που η ελληνική πλευρά συζητά τον προϋπολογισμό της σε δολάρια; Όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε σε ομιλία του λόγο για 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ, ψευδόταν;

Είναι αλήθεια ότι από την αρχή της διαπραγμάτευσης της LOA η αμερικανική πλευρά έθετε το θέμα, δηλαδή η κατασκευάστρια εταιρία Lockheed Martin και το αμερικανικό κράτος, καθότι ακολουθείται η μέθοδος της διακρατικής σύμβασης, μέσω δηλαδή των προγραμμάτων FMS (Foreign Military Sales), και ΔΕΝ ΕΛΑΒΕ ΠΟΤΕ απάντηση;

Κι αυτό διότι ενώ όλοι αντιλαμβάνονταν ότι η ελληνική πλευρά εκφράζεται σε ευρώ για τον προϋπολογισμό της, διότι εάν συζητούσε το 1,1 δισεκατομμύριο σε δολάρια η διαπραγμάτευση δεν θα είχε κανέναν νόημα απολύτως, οι αναφορές του Πάνου Καμμένου σε δολάρια περιέπλεκαν το θέμα.

Ο γνωστός παρορμητισμός του και η τάση να κάνει τα πάντα «στο γόνατο» (αληθεύει ότι είχε πείσει τον εαυτό του ότι θα πουλούσε τα ελικόπτερα NH-90 στο Κατάρ – δίχως τη συναίνεση του ΓΕΣ ασφαλώς – και θα έπαιρνε αεροσκάφη και πολλά άλλα…), ακόμα κι όταν τον ρωτούσαν στο τέλος δεν ήταν και πολύ σίγουροι τι ακριβώς είχε πει, οπότε απέφευγαν να δεσμευθούν.

ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΡΕΛΟΙ;

Όταν ο φάκελος φέρει, πλην της υπουργικής, τις υπογραφές της στρατιωτικής και πολιτικής ιεραρχίας του ΥΠΕΘΑ, των αρχηγών ΓΕΕΘΑ και ΓΕΑ, της ηγεσίας της ΓΔΑΕΕ και όλων των εμπλεκομένων στην ιεραρχία, μήπως θέλει να συμπεράνουμε ότι όλα αυτά τα πρόσωπα που υπογράφουν είναι συλλογικά… παλαβοί να πιστεύουν ότι έληξε η διαπραγμάτευση με τα νούμερα από ελληνικής πλευράς να υπολογίζονται σε ευρώ και μοναδικός γνωστικός είναι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας; Δικαιούται άραγε να τους αδειάζει με τέτοιον τρόπο; Και δεν είναι μόνον αυτοί!

Κατά τη διάρκεια της άσκησης «ΗΝΙΟΧΟΣ», αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι υπήρξε μια συζήτηση «στα όρθια» ανάμεσα στον πρεσβευτή Τζέφρι Πάιατ και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας. Το συμπέρασμα της συζήτησης θα περιγραφόταν ως παρόμοιο του «ε-τε-λεί-ω-σε» γνωστής ελληνικής ταινίας με πολιτικάντη που «δουλεύει» τους ψηφοφόρους του που ρωτούν για το ρουσφέτι τους.

Άρα στους «τρελούς» να προσθέσουμε και τον Αμερικανό πρεσβευτή; Εάν επιθυμούν ας διαψεύσουν τη συζήτηση . Δεν τον συνοδεύει τέτοια φήμη. Ούτε καν αυτή του αφελούς. Μόνο που, επιστρέφοντας στο παράδειγμα της ελληνικής ταινίας, εδώ δεν κάνουμε «ρουσφέτι» σε κανέναν.

Αν κάποιος «καίγεται», στην κυριολεξία, για να τελειώσει η υπόθεση είναι η Πολεμική Αεροπορία, κι εδώ δεν σηκώνει δούλεμα, για να εξηγούμαστε. Και μάλιστα από έναν άνθρωπο που παρίστανε πάντα τον «πολιτικό προστάτη» των απανταχού «ενστόλων» (μη δόκιμος όρος, το γνωρίζουμε).

Επίσης, επανερχόμενοι στη συζήτηση με τον Τζέφρι Πάιατ που αναφέρουν πηγές, μας μοιάζει αυτοκαταστροφικό όταν το «δούλεμα» αφορά μια συμμαχική χώρα. Αν η αυτοκαταστροφική τάση αφορούσε ένα πρόσωπο, μικρή η ζημιά, ενώ κάποιοι ίσως υπερθεμάτιζαν ότι στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσαν να μιλήσουν και για θετική εξέλιξη.

ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Το πρόβλημα είναι ότι αφορά μια χώρα, η οποία μάλιστα έχει σοβαρότατα προβλήματα και καλώς ή κακώς ποντάρει στους συμμάχους της σε πολλαπλά επίπεδα για να κατορθώσει να στηθεί στα πόδια της. Δεν μπορεί όλοι να έχουν παρανοήσει κι ένα πρόσωπο να τους βγάζει τρελούς με επιχειρήματα που απέχουν πολύ από αυτό που όλοι θα κατανοούσαμε ως φυσιολογική συμπεριφορά.

Ποιους όμως αφορούν οι επιπτώσεις των υπουργικών ενεργειών – μεθοδεύσεων στο ζήτημα της αναβάθμισης των μαχητικών F-16;

Την εθνική άμυνα επειδή η Πολεμική Αεροπορία αγωνιά για την έγκριση και την έναρξη του προγράμματος, έρμαιο επί μια δεκαετία των πράξεων και των παραλείψεων των υπουργών Εθνικής Άμυνας του τόπου, την ολιγωρία των οποίων την αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά αυτή την εποχή, με την πλήρη αποθράσυνση της Τουρκίας, ενώ γνώριζε και γνωρίζει τι έχει να αντιμετωπίσει προσεχώς στο Αιγαίο και όχι μόνο.

Τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας με έμφαση την κρίσιμη διμερή σχέση Ελλάδας – Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς είναι έρμαιο της μη φυσιολογική αντιμετώπισης κρίσιμων ζητημάτων από την πλευρά ενός προσώπου που διαδραματίζει ως εκ της θέσεώς του κρίσιμο ρόλο, με τη συμπεριφορά του να είναι ακατανόητη.

Τέλος, αφορούν και την πολιτική ηγεσία της χώρας, το πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος διασύρεται από τη συμπεριφορά του κυβερνητικού του εταίρου, το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κανείς από έναν πολιτικό που τοποθετεί παραδοσιακά τον «πατριωτισμό» και την εθνική άμυνα στο επίκεντρο της πολιτικής του δράσης. Για να μην αναφερθούμε καν στη ζημία για την ελληνική αμυντική βιομηχανία που θα εμπλακεί σε έναν βαθμό στο πρόγραμμα.

Το Μέγαρο Μαξίμου όμως φέρει ευθύνη από τη στιγμή που έχει αφήσει εν λευκώ το θέμα σε έναν άνθρωπο ο οποίος με δηλώσεις του έχει αναιρέσει αυτά που έχει πει ο πρωθυπουργός στη Βουλή! Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στη Βουλή μιλώντας ορθολογικά, παρουσία του Πάνου Καμμένου, σε προϋπολογισμό 1,1 δισεκατομμυρίου ευρώ για το πρόγραμμα.

Κι αν δεν ήταν πολιτικά δόκιμο να διορθώσει επιτόπου τον πρωθυπουργό, το ερώτημα προς τον Αλέξη Τσίπρα είναι να μας πει εάν τον έπιασε αργότερα και του διευκρίνισε ότι το 1,1 είναι σε δολάρια. Διότι αν θυμόμαστε καλά, δεν είναι μία μόνο η φορά που ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο θέμα.

Εάν πρωθυπουργός και υπουργός Εθνικής ‘Άμυνας δεν μπορούν να βγάλουν άκρη μεταξύ τους για ένα τόσο απλό θέμα, πώς να δουλέψουν τα μέλη της ομάδας διαπραγμάτευσης της σύμβασης που έκαναν απίστευτη δουλειά επιτυγχάνοντας σημαντικότατες μειώσεις, φέρνοντάς την μια ανάσα από τα 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ.

Κι όχι μόνο, αφού το ποσό που απομένει να θεωρείται σχεδόν νομοτελειακά βέβαιο (σ.σ. συνηγορεί η πρότερη εμπειρία στις προμήθειες των F-16) ότι θα καλυφθεί στη φάση της διαπραγμάτευσης με τους προμηθευτές των απαρτίων της αναβάθμισης. Οπότε, η παρέμβαση Καμμένου και η κατά τα φαινόμενα «μοναχική μετάφραση» του τιμήματος σε δολάρια, μήπως στόχο έχει να τινάξει στον αέρα το πρόγραμμα για τους δικούς του λόγους;

Πολλοί, φιλικά προσκείμενΟΙ στον υπουργό Εθνικής Άμυνας, λένε ότι ο Πάνος Καμμένος έχει στο μυαλό του ένα καλό εναλλακτικό σχέδιο ισχυροποίησης της Πολεμικής Αεροπορίας. Δεν θα αμφισβητήσουμε την αγαθή πρόθεση αν και λαβές μας δίνει. Θα τον ρωτήσουμε όμως κάτι εξαιρετικά απλό…

Ποιος τον αναγόρευσε ως αποφασιστικό παράγοντα που θα υποκαταστήσει την ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας για το ποια λύση είναι η ενδεικνυόμενη; Με ποια παιδεία; Με ποια γνώση; Το να φοράμε στολές παραλλαγής δεν μας κάνει ούτε στρατηγούς, ούτε ναυάρχους, ούτε πτεράρχους. Όπως ισχύει για τον απλό καθημερινό κοσμάκη, ότι δεν τον μεταμορφώνει σε αυτό που εικονίζει η στολή που επιλέγει να φορέσει τις Απόκριες.

Επιτέλους, όλοι οι ηγέτες της χώρας, μέχρι ενός σημείου άφηναν, όταν το έκαναν, ανεξέλεγκτους του υπουργούς τους. Η πολιτική ευθύνη βαρύνει το Μέγαρο Μαξίμου. Κι αν αυτό αφορούσε την τύχη του κάθε Τσίπρα και του κάθε Καμμένου, θα μας ήταν από ένα σημείο και πέρα παντελώς αδιάφορο.

Εξηγήθηκε όμως παραπάνω ποιους αφορά, μεταξύ των οποίων η ίδια η χώρα. Οι αυταπάτες κοστίζουν ακριβά. Διότι εάν δεν υπήρχαν, ο Αλέξης Τσίπρας θα είχε δίπλα του έναν στρατιωτικό σύμβουλο που θα του είχε χτυπήσει το καμπανάκι, ότι κάτι δεν πάει καλά στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Η ΜΑΛΛΟΝ ΣΚΟΠΙΜΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΦΥΓΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ Ή ΔΟΛΑΡΙΑ

Εμείς, αμέσως μετά τις διαφορετικές δηλώσεις Τσίπρα και Καμμένου για το θέμα, είχαμε απευθύνει εδώ και καιρό έκκληση να διευκρινιστεί οριστικά εάν η ελληνική πλευρά εννοεί στον προϋπολογισμό του προγράμματος που αναφέρει, ευρώ ή δολάρια. Κι εξηγούσαμε από τότε το γιατί.

Το ότι κανείς στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας δε συγκινήθηκε, ενώ προβαίνουν σε προσεκτική αποδελτίωση όσων γράφονται και αφορούν την εθνική άμυνα και όχι μόνο, δυστυχώς μας παραπέμπει σε μεθόδευση, δηλαδή σε σχεδιασμό, με στόχους που θα πρέπει να εξηγήσουν οι σκηνοθέτες που βολεύονταν και άφησαν τη σύγχυση χωρίς διευκρίνηση.

Κατά συνέπεια, τα περί «έκρηξης Καμμένου» μόλις είδε την τελική τιμή του προγράμματος και επιστροφής του, πάντα κατά την υποκειμενική μας άποψη, μοιάζουν με φθηνούς θεατρινισμούς και τίποτα παραπάνω, οι οποίοι εκθέτουν επικίνδυνα τη χώρα, χωρίς λόγο και αιτία.