Αλήθεια, μπορεί να συγκροτηθεί ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ με την ΛΑΕ;
ΜΕ ΤΟΝ ΗΣΥΧΟ;
Αυτά τα ξέχασαν; Αυτές οι επιλογές και οι πολεμικοί σχεδιασμοί είναι ΕΔΩ!
Ποτέ δεν Αναθεωρήθηκαν, ποτέ δεν αμφισβητήθηκαν από την ΛΑΕ!
Είναι επιλογές ενίσχυσης της Πολεμικής Βιομηχανίας, είναι επιλογές ΠΟΛΕΜΟΥ!
Οι αποκαλύψεις του δημοσιεύματος του ΒΗΜΑΤΟΣ στο άρθρο της Δήμητρας Κρουστάλλη
"Ο κ. Καμμένος, η αναβάθμιση των F-16 και οι εγχώριοι εταίροι-Το σπάσιμο της συμφωνίας με τους Αμερικανούς σε δύο υποπρογράμματα" έριξαν φως στο ύψος της πολεμικής δαπάνης, στις ελληνικές ιδιωτικές πολεμικές εταιρείες που εμπλέκονται, στη νέα διαπλοκή και στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Σχεδιασμοί που οξύνουν τον κοινωνικό πόλεμο εις βάρος του κόσμου της εργασίας και απειλούν με τον πολεμικό όλεθρο της διακρατικής ελληνοτουρκικής κρατικής σύγκρουσης.
Σχεδιασμοί όμως που φέρνουν κέρδος στις κρατικοδίαιτες πολεμικές βιομηχανίες.
Όμως θα διαφωνήσουμε με την αρθρογράφο, δεν αποτελούν όλα αυτά προσωπικές πολιτικές επιλογές του ΥΕΘΑ Π.Καμμένου.
Είναι οι στρατηγικές επιλογές της αστικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ της 25ης Ιανουαρίου 2015, του Τσίπρα-Κοτζιά-Καμμένου-Ήσυχου-Τόσκα!
Διαβάζουμε:
Ως υποκατασκευαστής του προγράμματος για την αναβάθμιση των F-16 εμφανίζεται η ΕΑΒ, η οποία με τη σειρά της ορίζει άλλες εταιρείες ως υποκατασκευαστές, όπως η ISI τουΚρίστιαν Χατζημηνά και η Intracom του Ντίνου Κόκκαλη, υιού του Σωκράτη Κόκκαλη, οι οποίες αναλαμβάνουν τμήμα του κύριου προγράμματος εκσυγχρονισμού των F-16 και όχι κάποια αμφιλεγόμενα αντισταθμιστικά.
Ο κ. Χατζημηνάς, ο οποίος σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εθνικής Αμυνας θα εισπράξει τη μερίδα του λέοντος των ωφελημάτων, δεν είναι άγνωστο πρόσωπο στο Πεντάγωνο. Η κοινή γνώμη ωστόσο πληροφορήθηκε την ύπαρξή του όταν το όνομά του συνδέθηκε με την υπερπολυτελή απόδραση του ζεύγους Καμμένου στο Λονδίνο τον Σεπτέμβριο του 2017, η οποία περιελάμβανε εκτός από τη διαμονή στο πανάκριβο ξενοδοχείο «Mandarin Oriental» και επίσκεψη στο «Park Tower Casino».
Η εταιρεία ISI ιδρύθηκε το 1993 και από το 2009 ως το 2011 εμφάνιζε τζίρους που δεν ξεπερνούσαν τα 3 εκατ. ευρώ ετησίως. Αυτή την εταιρεία προτίμησε ο κ. Καμμένος για να της αναθέσει σειρά έργων, όπως την κατασκευή 1.950 διοπτρών νυκτός προς 8.700 εκάστη, ποσό που κρίθηκε υπερβολικό από τους επαΐοντες, ή τον εκσυγχρoνισμό των αεροσκαφών P-3B ναυτικής συνεργασίας του Πολεμικού Ναυτικού. Το έργο αυτό προτάθηκε από τον κ. Καμμένο το 2015 αλλά συνάντησε ισχυρές αντιστάσεις στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς απαιτούνταν 500 εκατ. δολάρια για να ανακατασκευαστούν πτητικά μέσα 50 ετών, ενώ η κυβέρνηση σάρωνε τα διαθέσιμα του Δημοσίου προετοιμάζοντας τη σύγκρουση με τους δανειστές.
Τον περασμένο Ιούλιο ο κ. Καμμένος επανέφερε το θέμα με τροπολογία που κατέθεσε σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών. Για πρώτη φορά σε κείμενο διακυβερνητικής συμφωνίας αναφέρεται όχι μόνο ο προμηθευτής (Lockheed Martin) αλλά και ο υποκατασκευαστής (ISI), ο οποίος ανέλαβε έργο 50 εκατ. ευρώ. Μέχρι σήμερα έχει καταβληθεί περίπου το 72% του συμφωνημένου τιμήματος για την αναβάθμιση των P-3B, αλλά δεν έχει παραδοθεί ούτε ένα από τα πέντε αεροσκάφη. Πληροφορίες φέρουν τον κ. Τσίπρα να έχει ζητήσει προσωπική ενημέρωση για το σύνολο των συμβάσεων που έχει υπογράψει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας με τις εταιρείες που εκπροσωπεί ο κ. Χατζημηνάς. http://www.tovima.gr
9 Ιουνίου 2016
H ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΥΛΩΝΑ ΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΠΩΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ Ε.Ε. ΚΑΙ ΗΠΑ-ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΚΑΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙΣ-ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, από την 25η Ιανουαρίου 2015, επιχείρησε να παρακολουθήσει τα λόγια και τα έργα της νέας κυβέρνησης, ανιχνεύοντας τις βαθύτερες στοχεύσεις της νέας αστικής κυβερνητικής διαχείρισης. Στο κείμενο μας με τίτλο «ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δηλώνουν Παρόν στον παγκόσμιο (αντι-)Τρομοκρατικό Πόλεμο της Νέας Τάξης Πραγμάτων-Ενάντια σε μετανάστες και όλους τους εκμεταλλευόμενους» γράφαμε:
«Οι σύγχρονες γεωπολιτικές εξελίξεις […] καταδεικνύουν ότι η έννοια της ασφάλειας δεν μπορεί να διαχωριστεί απολύτως μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής.
Η αστάθεια, που εκτείνεται σήμερα από την Ουκρανία ως τις ακτές της Β. Αφρικής, που κυκλώνει την Ευρώπη, συνιστά απειλή για το εμπόριο, τις ενεργειακές οδούς, τον τουρισμό, την προσπάθεια για βιώσιμη ανάπτυξη. Αστάθεια, που μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο με απρόβλεπτες συνέπειες στην εσωτερική ασφάλεια […] και κατ' επέκταση την τόσο απαραίτητη, για τους καιρούς μας, κοινωνική συνοχή».
Η αστάθεια, που εκτείνεται σήμερα από την Ουκρανία ως τις ακτές της Β. Αφρικής, που κυκλώνει την Ευρώπη, συνιστά απειλή για το εμπόριο, τις ενεργειακές οδούς, τον τουρισμό, την προσπάθεια για βιώσιμη ανάπτυξη. Αστάθεια, που μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο με απρόβλεπτες συνέπειες στην εσωτερική ασφάλεια […] και κατ' επέκταση την τόσο απαραίτητη, για τους καιρούς μας, κοινωνική συνοχή».
Οι ομιλίες των Υπουργών Άμυνας Καμμένου και Ήσυχου στο 3ο ετήσιο συνέδριο Άμυνας & Ασφάλειας του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου (5/5/2015) ήταν αποκαλυπτικές για τους σχεδιασμούς και στόχους του ελληνικού αστικού κατεστημένου. Για να πούμε την αλήθεια, οι δύο αυτές τοποθετήσεις επιβεβαίωσαν με εντυπωσιακό κυνισμό τις αναλύσεις της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης, διαλύοντας οποιαδήποτε αυταπάτη για τον πραγματικό ρόλο αυτή της κυβέρνησης. Μπορεί κανείς να διακρίνει ακόμα και στον καταμερισμό των τοποθετήσεών τους το πραγματικό περιεχόμενο της ενότητας των αντιλήψεων σχετικά με την διακυβέρνηση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Αποδεικνύεται ότι αυτή η κυβέρνηση δεν ήταν μια τυχαία ή αναγκαστική επιλογή αλλά μια βαθιά δουλεμένη διαδικασία.
Αποδεικνύεται, ακόμα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σέρνεται από τους ακροδεξιούς, δεν υποχωρεί για χάρη της κυβερνητικής σταθερότητας. Πρόκειται για κοινή πολιτική που εντοπίζεται εξίσου στις δημόσιες παρεμβάσεις του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα, αλλά και στις θέσεις του ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά. Συνδέεται τόσο με τη δημόσια στάση της διαπραγματευτικής ομάδας στο Eurogroupόσο και με το πραγματικό περιεχόμενό της, όπως τόσο εύστοχα το είχε θέσει ο Κοτζιάς πριν λίγο καιρό (ανάμεσα στα διαλείμματα από το να υποδύεται τον Michael Jackson του USA for Africa με τον Τούρκο ομόλογό του στα φόρα του ΝΑΤΟ): «η επίτευξη μιας νέας συμφωνίας με τους δανειστές θα ενισχύσει τη θέση και τον ρόλο της χώρας μας στην περιοχή, γεγονός που αναμφίβολα θα συμβάλει στην ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας σε μια ευρύτερη περιοχή από τα Βαλκάνια μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο».
Ο σύγχρονος κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός, ως μέρος αλλά και τομή της ανάδυσης του Κράτους Άμυνας-Ασφάλειας, συνιστά τον πολιτικό πυρήνα του σύγχρονου κράτους για την εμπέδωση της κυριαρχίας της αστικής τάξης και την διαχείριση της παρατεταμένης κρίσης, που μαίνεται από το 1970. Μέσα σε συνθήκες αδύνατης επιστροφής του έθνους-κράτους τόσο στο φιλελεύθερο όσο και στο κεϋνσιανό μοντέλο, Ανάπτυξη και Ασφάλεια, είναι οι αξεδιάλυτοι πολιτικοί και οικονομικοί όροι, θεμελιώδεις για την ανάδυση του πολιτικού ως υπόθεση των ειδικών και την καθυπόταξη του κοινωνικού ως μοίρα των φτωχών στο σύγχρονο καπιταλισμό, την αποπολιτοκοποίηση και τη διαρκή επιχείρηση αφανισμού κάθε αμφισβήτησης απέναντι στους νόμους της αγοράς και της αστικής δημοκρατίας. Το μοντέλο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ διέπεται από όλες τις κεντρικές αξίες των σύγχρονων μοντέλων διακυβέρνησης και αστικής κυριαρχίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στρατηγική επιλογή, γιατί η κυριαρχία του έθνους-κράτους δεν βρίσκεται στην αυτοτέλειά του από τους διεθνείς θεσμούς. Αντίθετα, εντοπίζεται στην στενή σύνδεση μαζί τους γιατί εγγυάται την κυριαρχία του επί του «εσωτερικού εχθρού» του ως μέτρο της ισχύος του στο διεθνές επίπεδο. Το δόγμα Νόμος και Τάξη αποτελεί την μεταϊδεολογική συμφωνία του «συνταγματικού τόξου» απέναντι σε όσους το αποσταθεροποιούν είτε «από μέσα» είτε «απ’ έξω» (τρομοκράτες, κομμουνιστές, τζιχαντιστές, μετανάστες, απεργούς, εγκληματίες). Ο εσωτερικός και ο εξωτερικός εχθρός (πχ: οι μετανάστες, οι απεργοί και ο «εξ ανατολάς» κίνδυνος) αντιμετωπίζονται ως ενιαία απειλή. Αστυνομία και στρατός ενοποιούνται και η στρατιωτικοποίηση, ως παραδειγματική αρχή, διαπερνά όλες τις σφαίρες τη ζωής (από τους μισθοφόρους ως τους μετανάστες στη βιομηχανική και γεωργική παραγωγή και από τους υπαλλήλους των ΟΤΑ ως τους καταναλωτές των κυριακάτικων εκπτώσεων).
Ανάμεσα στις συμπληγάδες του φορολογικού ανταγωνισμού και των ελλειμμάτων, ό,τι απομένει από το περίφημο Κράτος Πρόνοιας, ό,τι έχει να υποσχεθεί η σημερινή κυβέρνηση, δεν είναι παρά μια πολιτική επιδομάτων κι ελάχιστων παροχών, στο πλαίσιο αυτού που οι νεοφιλελεύθεροι ονομάζουν Δίκτυ Κοινωνικής Ασφάλειας (society safety net). Έτσι, η ασφάλεια αποκτά ένα πολυδιάστατο κεντρικό μεταπολιτικό περιεχόμενο. Είναι ταυτόχρονα, ολικός πόλεμος και δημοκρατικός έλεγχος, κοινωνική καταστολή και κρατική φιλανθρωπία. Είχε δίκιο ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης όταν έλεγε, πριν τις δημοτικές εκλογές, ότι «η Ασφάλεια δεν είναι ούτε δεξιά ούτε αριστερή», απευθυνόμενος στον μέσο νοικοκυραίο, στον κυνικό φοιτητή ή τον αγανακτισμένο που καλεί τα ΜΑΤ να καθαρίσουν τον τόπο.
Στις ομιλίες των δύο Υπουργών Άμυνας, λοιπόν, συναντούμε το πραγματικό περιεχόμενο της σημερινής διακυβέρνησης. Συναντούμε τους πραγματικούς λόγους και τους προσανατολισμούς της ανασυγκρότησης των Ενόπλων Δυνάμεων, των πολεμικών εξοπλισμών και της πρόσληψης νέων Μισθοφόρων-ΟΒΑ, τις συμμαχίες που χτίζονται και τα αληθινά επίδικα των πολεμικών προετοιμασιών. Συναντούμε την ουσία των δηλώσεων και των πρακτικών του Υπουργού Δημόσιας Τάξης Γ. Πανούση αλλά και του κυνισμού του Α. Μπαλτά. Όλα αυτά βρίσκονται στον πυρήνα τόσο των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης όσο και στην πρακτική της, όσο κι αν θέλουν πολλοί τίμιοι αριστεροί να την ονομάζουν «προδοσία».
Κυρίως, όμως, αποδεικνύεται ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός της κυβέρνησης και του αστικού κόσμου, ποιος στοχοποιείται από τα σύγχρονα δόγματα άμυνας/ασφάλειας: και δεν είναι άλλος από τον ταξικό ανταγωνιστή - τον εχθρό λαό - εναντίον του οποίου στρέφονται διεκδικώντας την απόσπαση σημαντικού μεριδίου από τον παγκόσμιο καταμερισμό παραγωγής υπεραξίας και τα κράτη που ανταγωνίζονται με το ελληνικό για τον έλεγχο πηγών και δρόμων ενέργειας-εμπορίου. Η εξαθλίωση του κόσμου της εργασίας και των αποκλεισμένων, εντός κι εκτός συνόρων (εκεί που φτάνει η δικαιοδοσία του κάθε επιχειρηματικού συμπλέγματος ανάλογα με τη διεθνή θέση του και τις εταιρικές συμμαχίες), είναι το τρόπαιο που διεκδικούν οι αστικές τάξεις σε όλο τον πλανήτη κι αυτή είναι η ουσία των εθνικών τους στόχων.
Ο Ήσυχος τόνισε ότι «είναι ευχερώς αντιληπτή η κρισιμότητα και σπουδαιότητα της γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδας στη Μεσόγειο και στον Ευρωπαϊκό Νότο εν γένει», για να καταλήξει να υπενθυμίσει το ρόλο της Ελλάδας στον πόλεμο κατά των μεταναστών και στην υπεράσπιση της Ευρώπης Φρούριο: «η αμυντική πολιτική της Ελλάδας οφείλει να είναι μην είναι μονοδιάστατη, καθότι δεν υπερασπίζεται μόνο σύνορα δικά της αλλά και της κοινωνίας κρατών, στην οποία ως κυρίαρχο κράτος συμμετέχει, αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Στην ομιλία του απαρίθμησε, με αυστηρό τεχνοκρατισμό, όλα τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και τα κριτήρια παραγωγικότητας, για την αναζωογόνηση της κρατικής πολεμικής βιομηχανίας αλλά και τα κριτήρια της σύμπραξης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα που μπορεί κανείς να βρει σε όλα τα συνεπή χρηματοοικονομικά εγχειρίδια των διεθνών οργανισμών.
Ίσως εντυπωσιάζονται αρκετοί από το γεγονός ότι ένας αναπληρωτής υπουργός άμυνας λειτουργεί με όρους μάνατζερ της κρατικής πολεμικής βιομηχανίας. Αυτή είναι όμως η ουσία της πολιτικής που διαχειρίζεται το Κράτος Άμυνας-Ασφάλειας. Η παραγωγική ανασυγκρότηση, η πολεμική προετοιμασία και η καταστολή του κόσμου της εργασίας είναι πλευρές της ίδιας πολιτικής. Η «διάσωση της χώρας» απαιτεί την υποταγή μας στον «λιτό βίο» ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, με ατμομηχανή την πολεμική βιομηχανία και τις νέες τεχνολογίες. Εκεί θα εργάζονται όσοι έχουν εμπεδώσει τις νέες εργασιακές σχέσεις ως αντικειμενική πραγματικότητα, όσοι έχουν εμπεδώσει ότι ο μετανάστης εργάτης δίπλα τους είναι πρόβλημα ασφάλειας».
Οι προσεγγίσεις μας αυτές αποκτούν δραματική επικαιρότητα παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της πολεμικής βιομηχανίας.
Ας πάρουμε όμως ένα ένα τα σημαντικά γεγονότα που σηματοδοτούν ευρύτερες εξελίξεις. Τη μέρα λοιπόν που μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων καταδικάζονταν με 2 χρόνια φυλάκιση γιατί κατάγγειλε τα καψόνια που γίνονται στον Ελληνικό Στρατό, ο Κώστας Ήσυχος επέστρεψε στο γραφείο του ΑΝΥΕΘΑ για να συναντηθεί με τον Δημήτρη Βίτσα, επικεφαλής της αντιπροσωπείας της ΛΑΕ στην οποία συμμετείχαν ο Τάσος Μαυρόπουλος και Χρήστος Παπαδέας. Η συνάντηση είχε ενημερωτικό χαρακτήρα για τα ζητήματα της Πολεμικής Βιομηχανίας και επεκτάθηκε, λόγω αρμοδιότητας συντονιστού και στο ζήτημα του προσφυγικού. Σε δηλώσεις τους τόνισαν ότι «όσον αφορά στη πολεμική βιομηχανία η ενημέρωση που μας παρείχε ο αναπλ. Υπουργός, επιβεβαιώνει τους φόβους μας για το μέλλον των επιχειρήσεων και τις προσπάθειες που γίνονται από διεθνείς παράγοντες για την απαξίωση της, με στόχο την ιδιωτικοποίηση των φιλέτων από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες του κλάδου. Η ΛΑΕ επισημαίνει την μεγάλη σημασία που έχει η αμυντική βιομηχανία για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και εκφράζει την αντίθεση της, στην αποδοχή από την κυβέρνηση του πλαισίου που χαράσσουν οι δεσμεύσεις από το τρίτο μνημόνιο και οι απαιτήσεις των δανειστών. Η λύση για την εξυγίανση, εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας είναι έξω από τα μνημόνια και την επιτροπεία των δανειστών».
Οι παραπάνω φόβοι των στελεχών της ΛΑΕ φαίνεται ότι επικοινωνούν με συλλογικότητες και δημοσιογράφους που προβάλλουν την λογική της εξάρτησης, περιγράφουν την Κατοχή και την Αποικία Χρέους, αποκαλύπτουν τους σχεδιασμούς του Δ’ Ραιχ, κάνοντας λόγο για Προδοσία της ελληνικής κυβέρνησης, αδυνατώντας φυσικά να δουν τους στρατηγικότερους αντεργατικούς και φιλοπόλεμους σχεδιασμούς της ελληνικής άρχουσας τάξης, που στοχεύουν στη μεγιστοποίηση των κερδών της και την ικανοποίηση των γεωστρατηγικών συμφερόντων της. Στα «Επίκαιρα» και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο με τίτλο «Η Γερμανία ξαναπαίρνει τα’ όπλα της» διαβάζουμε μια εκδοχή των συγκεκριμένων προβληματισμών:
“η Γερμανία αξιολογεί αρνητικά την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, γράφοντας στη «Βίβλο» ότι «είναι οργανωμένη εθνικά και σοβαρά κατακερματισμένη». Πρόκειται για μια διατύπωση που υπονοεί την ανάγκη ευρωπαϊκής ενοποίησης της αμυντικής βιομηχανίας, η οποία εύκολα πλέον καταλαβαίνουμε ότι περιγράφει έναν χορό εξαγορών και συγχωνεύσεων, ο οποίος θα καταλήξει στην υπερτροφική ανάπτυξη της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας και στο κλείσιμο ή τον μαρασμό των εθνικών αμυντικών βιομηχανιών. Χωρίς κίνδυνο μπορούμε να προβλέψουμε ότι το κόστος που θα πληρώσουν οι ευρωπαϊκές οικονομίες από τα νέα επεκτατικά γερμανικά σχέδια θα είναι τεράστιο, καθώς οι πολεμικές βιομηχανίες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη, έχουν τη δυνατότητα να παράγουν και άλλα είδη, στηρίζοντας την εγχώρια παραγωγή, την τεχνογνωσία και προπαντός την απασχόληση. Τα οφέλη που θα εισπράξει το Δ” Ράιχ επομένως θα εκτείνονται πολύ πέραν των εξαγωγών αρμάτων, τυφεκίων και άλλου πολεμικού υλικού”.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ Ε.Ε.-ΗΠΑ
Από την πρώτη στιγμή είχαμε επισημάνει την σημασία του συνεδρίου με θέμα “1st Ηellenic – Αmerican Rotary Wing Industry Day”, το οποίο διεξάγεται από 6 έως 8 Ιουνίου 2016, στην Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων, στην Αθήνα. Τονίζαμε λοιπόν τα εξής: Καταρχήν, παρά το γεγονός ότι η ελληνική άρχουσα τάξη έχει ως στρατηγική επιλογή την παραμονή της στην Ε.Ε., η οποία μπαίνει σε μια περίοδο έντονων διεργασιών για την ενοποίηση του τομέα Άμυνας-Ασφάλειας, της συγκρότησης ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, επιτάχυνσης των διαδικασιών πλήρους ιδιωτικοποίησης-συγκεντροποίησης της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας. Ταυτόχρονα, το ελληνικό αστικό κατεστημένο και ιδιαίτερα η πολεμική βιομηχανία εντείνει την συνεργασία της με τις αντίστοιχες αμερικανικές και ανοίγεται στις διεθνείς αγορές. Έχει σημασία να επισημάνουμε ότι στην συνεργασία αυτή ηγείται ο όμιλος συμφερόντων Κόκκαλη με ναυαρχίδα την INTRACOM DEFENSE, ο βασικός κερδισμένος όλων των προηγούμενων γύρων αγορών όπλων, όπου η ραγδαία ανάπτυξη και διεθνοποίηση της-χαρακτηριστική η σχέση της με το ΝΑΤΟ- βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στα λεγόμενα αντισταθμιστικά οφέλη! Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Οι τελευταίες προμήθειες μεταχειρισμένων οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ -ανακατασκευή ORION, ΣΙΝΝΟΥΚ ελικόπτερα κλπ- αποτελούν όχι μόνο προϋπόθεση για να μπορέσουν να παίξουν ρόλο οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά και διασταύρωση συμφερόντων καθώς η κυβέρνηση, ακριβώς λόγω της πρόσδεσης της στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, επιχειρεί να εξασφαλίσει συμβόλαια για την πολεμική βιομηχανία και ευρύτερες συνεργασίες».
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι αυτό που χαρακτηρίζει κυρίως την ελληνική πολεμική βιομηχανία είναι η συνεργασία της με τις αμερικανικές, έχοντας ως αντικείμενο σε μεγάλο βαθμό τα αμερικανικά μεταχειρισμένα οπλικά συστήματα. Τα οποία επίσης προδιαγράφουν εκτός απροόπτου και το ποιος θα είναι ο προμηθευτής των επόμενων παραγγελιών!
Όλες αυτές τις διαπιστώσεις μας ήρθε να ενισχύσει η ομιλία του ΑΝΥΕΘΑ Δ.Βίτσα στο Συνέδριο που προαναφέραμε, αλλά και ο τρόπος που παρουσιάστηκαν από τον Πάρη Καρβουνόπουλο στο militaire.gr, όταν έγραψε: «Για ακόμη μία φορά ο ΑΝΥΕΘΑ Δημήτρης Βίτσας έστειλε μήνυμα προς τις ΗΠΑ για ακόμη πιο στενή συνεργασία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Και των εξοπλισμών θα προσθέταμε εμείς. Η Ελλάδα έζησε κυρίως την εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κ.Σημίτη την περιπέτεια των “ευρωπαϊκών εξοπλισμών”. Των γερμανικών ειδικότερα.Όσο καλοπροαίρετα κι αν προσπαθήσει κάποιος να δει όλες τις πανάκριβες αγορές που έγιναν από τους ευρωπαίους εταίρους και συμμάχους με αντάλλαγμα τον “ανεμόμυλο” της εισόδου στην ΟΝΕ, δύσκολα θα βρει έστω και μία που δεν προκάλεσε περισσότερα προβλήματα απ΄ αυτά που υποτίθεται θα έλυνε».
Όμως ο Πάρης Καβουνόπουλος στέλνει και δύο άλλα μηνύματα. Η περίοδος Σημίτη (δηλαδή μετά τα Ίμια) σημαδεύτηκε από τους πανάκριβους πολεμικούς εξοπλισμούς, κυρίως από τις ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες που θεωρήθηκαν ως το εισιτήριο εισόδου στην ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ, αλλά σήμαινε και μια περίοδο αποκλιμάκωσης του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού οποίος κλιμακώθηκε με πρωτοβουλία αφενός της κυβέρνησης Μητσοτάκη εξαιτίας του σχεδίου εποικισμού μικρών νησιών-βραχονησίδων, αφετέρου των εξαγγελιών Ενιαίου Αμυντικού Χώρου-Δόγματος Ελλάδας-Κύπρου, από τον Γ.Αρσένη, ΥΕΘΑ της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου (1993)!
Μήπως επομένως η ελληνική αστική τάξη γυρνά την πλάτη σε όλα αυτά και αναζητά συμμαχίες για να προχωρήσει σε νέα κλιμάκωση; Τέλος, είναι ένα μήνυμα και προς την Ε.Ε, δηλαδή τη Γερμανία, ότι απαιτείται να αναβαθμίσει το πολεμικό της ρόλο για να διεκδικήσει μερίδιο από τη λεία του αίματος.
Μήπως επομένως η ελληνική αστική τάξη γυρνά την πλάτη σε όλα αυτά και αναζητά συμμαχίες για να προχωρήσει σε νέα κλιμάκωση; Τέλος, είναι ένα μήνυμα και προς την Ε.Ε, δηλαδή τη Γερμανία, ότι απαιτείται να αναβαθμίσει το πολεμικό της ρόλο για να διεκδικήσει μερίδιο από τη λεία του αίματος.
Τι είπε όμως ο ίδιος ο ΑΝΥΘΕ Δ.Βίτσας; •Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, οι Ελληνο – Αμερικανικές σχέσεις έχουν γίνει πιο ουσιαστικές και ενισχυμένες. Στο πλαίσιο της Αμυντικής Βιομηχανικής Συνεργασίας αυτή η πρωτοβουλία που ανέλαβε το Γραφείο Αμυντικής Συνεργασίας και η Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για μια πιο στενή συνεργασία σε θέματα εξοπλισμών. Έχει μεγάλη σημασία η ύπαρξη προοπτικών και προσδοκιών για ουσιαστική και διαρκή συνεργασία μεταξύ των αμυντικών βιομηχανιών των δύο χωρών. Απώτερος στόχος είναι η Ελλάδα ν’ αποτελέσει – σε επίπεδο βιομηχανίας – ένα κέντρο υποστήριξης των οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και ίσως ακόμη πιο πέρα.
•…έχουμε δημιουργήσει ένα επενδυτικό περιβάλλον. Έχουμε δημιουργήσει ένα σταθερό φορολογικό σύστημα.
•Ως Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, θέλουμε μια νέα σχέση μεταξύ των δημόσιων και των ιδιωτικών επιχειρήσεων της άμυνας, της οποίας κύριο χαρακτηριστικό να είναι η συνεργασία.
•Η σημαντική γεωπολιτική, γεωστρατηγική και γεωοικονομική θέση της Ελλάδας, είναι γνωστή. Πολύ γνωστές επίσης είναι οι παραδοσιακά καλές σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και με τις ευρωπαϊκές χώρες και τις χώρες της Μεσογείου. Η πρόσφατη επικύρωση από τη Βουλή των Ελλήνων των συμφωνιών στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο και η επικείμενη συμφωνία με την Ιορδανία, δημιουργούν πρόσθετες προϋποθέσεις σταθερότητας και απασχόλησης στην περιοχή. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει ένας σημαντικός πόλος σταθερότητας και της από κοινού ανάπτυξης στην περιοχή. Ας επωφεληθούμε από αυτό, κοινωνικά και οικονομικά».
Πως μεταφράζονται όλα αυτά; Ο πόλεμος επομένως και η συμμετοχή στους νέους γύρους του αίματος και της λεηλασίας είναι οργανικά ενταγμένα στο αστικό όραμα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και της ΛΑΕ, διαμορφώνοντας όρους εθνικής πρότασης"! Η συμμαχία της με το κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ και τα αραβικά δικτατορικά καθεστώτα δεν είναι αμυντική, είναι Επιθετική καθώς διεκδικεί αναβαθμισμένο περιφερειακό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο. Όπως έχουμε επισημάνει, ο νόμος για τη θητεία που εξασφαλίζει τη δωρεάν εργασία των φαντάρων και διασπά την εργατική τάξη με το δίδυμο εθελοντισμός-μοριοδότηση, το νομοσχέδιο για το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων ώστε να προκύψουν τα οικονομικά δεδομένα για να προχωρήσουν οι νέες πολεμικές προμήθειες, συνδέονται και είναι όροι για να ξεδιπλωθεί το σχέδιο για την αναδιοργάνωση και επέκταση της πολεμικής βιομηχανίας, που ακολουθεί για να πάρει και αυτό τη μορφή νόμου.
Σε πρακτικό επίπεδο αυτό που περιγράφει ο Βίτσας μεταφράζεται στα εξής:
Πρώτον, οι τεράστιες ποσότητες αμερικανικού μεταχειρισμένου πολεμικού υλικού από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, που τόσο η μεταφορά όσο και η αποθήκευση του έχει τεράστιο κόστος, αναζητά πελάτες στα Βαλκάνια, στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, αλλά και στις Βαλτικές χώρες. Η «προβολή του ρωσικού κινδύνου» προσδοκά να προκαλέσει το αγοραστικό ενδιαφέρον όλων αυτών των χωρών –που σε μεγάλο βαθμό συγκροτούν το οπλοστάσιο τους από απαρχαιωμένα ρωσικά οπλικά συστήματα-, με το ελληνικό κράτος να διεκδικεί ρόλο διακομιστικού σταθμού, αναλαμβάνοντας οι πολεμικές βιομηχανίες την συντήρηση αυτών πριν εξαχθούν στις χώρες προορισμού.
Δεύτερο, αξίζει να δούμε μερικά στοιχεία για την ΕΑΒ. «Τη σημασία ανασυγκρότησης της Ελληνικής Πολεμικής Βιομηχανίας με βασικό στόχο την ανάδειξή της σε δυναμικό πυλώνα ανάπτυξης του εγχώριου επιχειρηματικού γίγνεσθαι παρουσίασε ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΑΒ κ. Δημήτριος Παπακώστας σε ομιλία του με θέμα «Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία: Σχεδιάζοντας την επόμενη μέρα – Ο ρόλος της ΕΑΒ», στο πλαίσιο του συνεδρίου που πραγματοποιείται σήμερα με θέμα «AFW’s Aviation Development Conference 4». Τονίζοντας:
· Διαθέτει συνολικό ανεκτέλεστο έργο της τάξης των 600 εκ.ευρώ.
· Παράγει πλέον από το 2013 και μετά θετικό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων, αποσβέσεων και χρεολυσίων (EBITDA) ενώ από το 2014 και μετά είναι κερδοφόρος.
· Έχει αναδειχθεί σε σημαντικό εξαγωγικό φορέα συμβάλλοντας στην εισροή συναλλάγματος και την ενίσχυση του ΑΕΠ.
· Έχει δημιουργήσει μακροχρόνιες συνεργασίες με ηγέτιδες εταιρείες του αεροναυπηγικού κλάδου – συχνά μάλιστα ως αποκλειστικός προμηθευτής – υλοποιώντας σημαντικότατα προγράμματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συνεργασία με τη Lockheed Martin, στο πλαίσιο της οποίας η ΕΑΒ έχει αναλάβει:
· την συναρμολόγηση του 30% των μαχητικών αεροσκαφών F-16 για την παγκόσμια αγορά.
· την κατασκευή δομικών τμημάτων και την συναρμολόγηση του 30% των μεταγωγικών αεροσκαφών C-130J, επίσης για την παγκόσμια αγορά.
· Μέσα από τις μακροχρόνιες αυτές συνεργασίες η ΕΑΒ έχει εδραιώσει εαυτόν ως Κέντρο Επιχειρηματικής Αριστείας.
· Φιλοδοξεί να εμφανίσει αύξηση του κύκλου εργασιών της κατά 35% μέσα στην επόμενη τετραετία, εισερχόμενη δυναμικά και σε νέες αγορές.
· Αποτελεί διεθνές κέντρο εκπαίδευσης στην αεροπορική τεχνολογία.
· Αναπτύσσει νέα προϊόντα με υψηλή προστιθέμενη τεχνολογική και οικονομική αξία.
Βεβαίως η ναυαρχίδα της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας είναι η INTRACOM DEFENCE. Ξεχωρίζουμε τρία παραδείγματα που απαντούν σε όλες τις ανεπαρκείς θεωρίες περί υπανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού και αποδεικνύουν τα χρυσοφόρα συμβόλαια που αποκομίζει ο επιχειρηματικός κόσμος, αλλά και την ποιότητα των υπηρεσιών-προϊόντων που προσφέρουν.
Το 2012, η εταιρεία διασφάλισε 2ετες συμβόλαιο με το ΝΑΤΟ για τα Πάτριοτ. Διαβάζουμε λοιπόν: ‘Την υποστήριξη των αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot για δύο ακόμη χρόνια, με προαίρεση τριών επιπλέον ετών, ανέθεσε στην Intracom Defense Electronics, μετά από διεθνή διαγωνισμό, η NAMSA (NATO Maintenance and Supply Agency). Η συμφωνία αυτή είναι συνέχεια μιας 5ετούς συνεργασίας για το ίδιο αντικείμενο, που ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία και η οποία είχε ανατεθεί και πάλι στην Intracom Defense Electronics μέσω διεθνούς διαγωνισμού. Με τη σύμβαση αυτή η Intracom Defense Electronics θα προσφέρει στα κράτη-μέλη του NATO τα απαραίτητα υλικά και τις σχετικές υπηρεσίες για εργοστασιακή υποστήριξη (Depot Level Maintenance – DLM), επισκευές, επιθεωρήσεις και τροποποιήσεις για την υποστήριξη των αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot».
Το 2015, η Intracom Defence επέκτεινε σύμβαση με το NATO για τα αεροσκάφη AWACS.Σύμφωνα με την αρθρογραφία «Εδραιώνεται ακόμη περισσότερο η στενή συνεργασία που διατηρεί η Intracom Defence Electronics με το ΝΑΤΟ, καθώς μετά από διεθνή διαγωνισμό η IDE προχώρησε σε επέκταση της συμφωνίας με τη Boeing στο πλαίσιο του προγράμματος εκσυγχρονισμού CNS/ATM (Communication, Navigation, Surveillance/ Air Traffic Management) των αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης AWACS του NATO. Το νέο έργο της IDE αφορά εξειδικευμένα υποσυστήματα των αεροσκαφών AWACS και οι παραδόσεις θα ολοκληρωθούν τον Μάιο του 2017. Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού CNS/ATM είναι κοινή προσπάθεια ανάπτυξης για τα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης του ΝΑΤΟ και της Αμερικάνικης Πολεμικής Αεροπορίας, οπότε δημιουργούνται προοπτικές για επέκταση της συνεργασίας και στα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης των ΗΠΑ. Πρόκειται για μια προοπτική με εξέχουσα σημασία καθώς οι ΗΠΑ διατηρούν τον μεγαλύτερο στόλο αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης στον κόσμο».
Τέλος, για ένα παράδειγμα των εξειδικευμένων αντικειμένων των συνεργασιών των πολεμικών βιομηχανιών ανατρέχουμε στο κείμενο του onalert.gr που αναφέρει: «Με απόλυτη επιτυχία ολοκληρώθηκε η συμμετοχή της IDE (INTRACOM Defense Electronics) στην άσκηση Smart Energy «Capable Logistician 2015» (CL15) του ΝΑΤΟ που έλαβε χώρα στην Ουγγαρία,σύμφωνα με Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η εταιρία. Κύριο αντικείμενο της άσκησης ήταν οι εφαρμογές ευέλικτης παροχής και διαχείρισης ενέργειας σε πραγματικό περιβάλλον στρατοπέδευσης και συμμετείχαν 14 εταιρίες χωρών-μελών του ΝΑΤΟ. Η IDE συμμετείχε με το Υβριδικό Σύστημα HG-10K-20 το οποίο παράγει, αποθηκεύει και διαχειρίζεται ηλεκτρική ισχύ προερχόμενη από συμβατικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο».
Επειδή όμως η πλάστιγγα έγειρε επικίνδυνα μετά την τοποθέτηση του ΑΝΥΕΘΑ Δ.Βίτσα στο Συνέδριο (6/6/2016), την αμέσως επόμενη μέρα, το Υπουργείο Εξωτερικών ανέλαβε να μας ενημερώσει για ανοίγματα προς την ευρωπαϊκή πολεμική βιομηχανία.Γίνεται λόγος λοιπόν για «δημιουργία δικτύων συνεργασίας με μεγάλες παραγωγικές μονάδες των βιομηχανικά αναπτυγμένων χωρών, μέσω του θεσμού της υπεργολαβίας, στοχεύει το υπουργείο Εξωτερικών για την ουσιαστική ενίσχυση της εγχώριας βιομηχανίας και της εξαγωγικής της δραστηριότητας». Σύμφωνα με τον μηχανισμό αυτόν, όπως αποσαφηνίζεται σε ανακοίνωση του ΥΠΕΞ, ο εργολάβος (μια βιομηχανία π.χ. της Γερμανίας) δίνει στον υπεργολάβο (μια ελληνική εταιρεία παραγωγής π.χ. προϊόντων μηχανολογικού εξοπλισμού) την παραγωγή: α) είτε ενός μέρους της προστιθέμενης αξίας του προϊόντος που παράγει β) είτε κάποιων ανταλλακτικών, που ακολούθως θα ενσωματωθούν στο τελικό προϊόν του εργολάβου. Η ανάπτυξη του θεσμού της υπεργολαβίας βρίσκεται στο επίκεντρο ενδιαφέροντος της παραγωγικής αναδιάρθρωσης της χώρας μας, αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση και σημειώνεται ότι ενδεικτικά οι επιδιώξεις αυτές αναπτύχθηκαν από τον υφυπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Μάρδα, κατά την επίσκεψη του Γάλλου πρωθυπουργού στην Ελλάδα, καθώς και στις συνομιλίες που έλαβαν χώρα πρόσφατα στο Βερολίνο μεταξύ του υφυπουργού και εκπροσώπων γερμανικών επιχειρήσεων». Βλέπεις, πάντα το σημαντικότερο προσόν ενός έμπορα είναι το παζάρι!
Εμείς θέτουμε σε δεύτερη μοίρα τους ενδοιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις μεταξύ των πολεμικών βιομηχανιών και τον τρόπο που αυτές εκφράζονται στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Το βασικό θέμα είναι ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχοντας επιβάλλει την αστική πολιτική και τα μνημόνια, διαλύοντας το εργατικό κίνημα και ποινικοποιώντας κάθε μορφή κοινωνικής αμφισβήτησης, όχι μόνο προχωρούν στον εκφασισμό της κοινωνίας, αλλά στοχεύουν στην στρατολόγηση των βιαίως προλεταριοποιημένων και φτωχοποιημένων κοινωνικών στρωμάτων στα βάρβαρα ταξικά τους σχέδια, όπου ο πόλεμος είναι πυλώνας ανάπτυξης των κερδών τους.
Στον σύγχρονο ολοκληρωτικό καπιταλισμό που τον διακρίνει το Κράτος του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, ο Μισθοφόρος θα πηγαίνει χέρι χέρι με τον εθελοντή-μοριοδοτούμενο φαντάρο που θα διασπά την εργατική τάξη, τον ένστολο μπράβο στα πλοία των εφοπλιστών και το φασίστα της εθνικιστικής Εθνοφυλακής-Λεσχών Εφέδρων που θα διεξάγουν υβριδικό πόλεμο εναντίον των ασύμμετρων απειλών, δηλαδή εναντίον του εσωτερικού εχθρού εργαζόμενου λαού. Ταυτόχρονα, οι πολεμικοί εξοπλισμοί και η συμμετοχή στις νέες εκστρατείες του ΝΑΤΟ και του ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, δε θα εξασφαλίζουν μόνο τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης, αλλά θα αποκομίζουν και πολύτιμα συμβόλαια για την πολεμική βιομηχανία.
Όλα αυτά δεν αποτελούν εικόνες κανενός μακρινού μέλλοντος… Συμβαίνουν ήδη…. Είναι η INTRACOM DEFENCE! Είναι η ελληνική πολεμική βιομηχανία...
Όλα αυτά απαιτούν πρωτίστως την καθυπόταξη των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Ποιος ξεχνά όμως ότι όλα αυτά τα σχέδια μας θέλουν αναλώσιμους και κρέας στα κανόνια τους;
Ότι οι αγορές όπλων ήταν από τις βασικότερες αιτίες της Χρεοκοπίας; Βασικός μηχανισμός για τη Δουλοποίηση μας; Τώρα, όλοι αυτοί μιλούν για εθνική σωτηρία-εθνική ενότητα, απαιτώντας νέες θυσίες, φέρνοντας ανεργία, περικοπές κοινωνικών δαπανών, μειώσεις σε μισθούς-συντάξεις, ιδιωτικοποιήσεις και νέους φόρους.
Εμείς καλούμε το λαό μας να αντισταθεί και να σταθεί εμπόδιο στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς της ελληνικής άρχουσας τάξης που για μια ακόμη φορά μετατρέπουν το αίμα των λαών σε κέρδος.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου