Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2019

Σπύρος Ρεβύθης: Θέλουν να φιμώσουν όποιον αντιστέκεται


Πρόεδρος σωματείου εργαζομένων στη λειτουργία του μετρό (ΣΕΛΜΑ)
«Κυβέρνηση και εργοδοσία οποιαδήποτε φωνή αντιστέκεται προσπαθούν να τη φιμώσουν, φοβούνται τον αγώνα και την αντίσταση των εργαζομένων. Γι’ αυτό μάλιστα ετοιμάζουν ειδικές ρυθμίσεις και τροπολογίες τόσο για τις διαδηλώσεις όσο και για την καθιέρωση απεργοσπαστικού “προσωπικού ασφαλείας” στις ΔΕΚΟ και αλλού που θα λειτουργούν απεργοσπαστικά», δηλώνει στο Πριν ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στη λειτουργία του μετρό (ΣΕΛΜΑ) Σπύρος Ρεβύθης.
 Γιατί η κυβέρνηση με τον αρμόδιο υπουργό αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό εξαπέλυσαν τέτοια επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας με αφορμή τη στάση εργασίας σας;

Κυβέρνηση και εργοδοσία οποιαδήποτε φωνή αντιστέκεται και διεκδικεί προσπαθούν να τη φιμώσουν, φοβούνται τον αγώνα και την αντίσταση των εργαζομένων. Γι’ αυτό, μάλιστα, ετοιμάζουν ειδικές ρυθμίσεις και τροπολογίες τόσο για τις διαδηλώσεις όσο και για την καθιέρωση απεργοσπαστικού «προσωπικού ασφαλείας» στις ΔΕΚΟ και αλλού που θα λειτουργούν απεργοσπαστικά.

 Τι θα σημάνει ακριβώς μια τέτοια εξέλιξη για χώρους εργασίας, όπως το μετρό;

Προσωπικό ασφαλείας στο μετρό σημαίνει να υπάρχει σε ετοιμότητα ένας αριθμός συναδέλφων οι οποίοι να δράσουν άμεσα σε περίπτωση (π.χ. πυρκαγιάς ή εάν πλημμυρίσει το δίκτυο). Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να καλέσουν την πυροσβεστική υπηρεσία ή την αστυνομία προκειμένου να επέμβουν. Το προσωπικό ασφαλείας δεν είναι δυνατό όμως να κινεί συρμούς, όπως θέλει η κυβέρνηση και ο υπουργός Μεταφορών! Αντίστοιχα μέτρα θέλουν να περάσουν και στη ΔΕΗ αλλά και σε όλες τις ΔΕΚΟ, ώστε κανένας κλάδος να μην μπορεί να κάνει αποτελεσματική απεργία και να πιέζει την εκάστοτε κυβέρνηση για τα αιτήματά του. Στόχος είναι, έτσι, το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος και σε επόμενη φάση το πιο εύκολο ξεπούλημα του μετρό, της ΔΕΗ και όλων των ΔΕΚΟ σε ιδιώτες.

 Η κυβέρνηση διαρκώς αναμασάει προπαγανδιστικά επιχειρήματα του στιλ «αποφασίζει μια χούφτα συνδικαλιστών τις απεργίες». Εσείς πώς λειτουργείτε ως πρωτοβάθμιο σωματείο, πώς αποφασίζετε τις απεργίες σας;

Στο ΣΕΛΜΑ όλες οι απεργίες μας αποφασίζονται μέσω γενικών συνελεύσεων. Ωστόσο, είναι καταστατικό δικαίωμα κάθε σωματείου το διοικητικό συμβούλιο να λαμβάνει αγωνιστικές αποφάσεις για έκτακτα ζητήματα που προκύπτουν. Όπως, για παράδειγμα, η αιφνιδιαστική μετακίνηση των 21 εργαζομένων του μετρό που οδήγησε και στην τελευταία κινητοποίησή μας. Η άμεσα αντίδρασή μας με την προκήρυξη της στάσης εργασίας δείχνει πως είμαστε ένα σωματείο με άμεσα αντανακλαστικά απέναντι σε εργοδοτικές ή κυβερνητικές αποφάσεις. Κάθε σωματείο οφείλει να αντιδρά άμεσα και αποτελεσματικά κατά αποφάσεων που στρέφονται ενάντια σε μέλη του Ένα συνδικάτο που σέβεται την ύπαρξή του οφείλει να αντιδρά αγωνιστικά, προασπίζοντας είτε έναν εργαζόμενο που θίγεται από την εργοδοσία είτε εκατό. Οι αρχές μας είναι ίδιες για όλους τους συναδέλφους μας.


Το 2018 έκλεισαν 85 από τα 109 εκδοτήρια της ΣΤΑΣΥ, μετακινήθηκαν 120 από τους 200 εργαζόμενους, ενώ τα δρομολόγια είναι πιο αραιά την τελευταία τετραετία

 Είναι κοινή πεποίθηση ότι οι υπηρεσίες της ΣΤΑΣΥ προς το επιβατικό κοινό έχουν χειροτερεύσει. Τι εκτιμάτε από τη μεριά σας;

Στην ΣΤΑΣΥ υπάρχουν μεγάλες ανάγκες για προσωπικό με βάση το ψηφισμένο οργανόγραμμα. Αντί να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για την κάλυψη των κενών αυτών, το τελευταίο διάστημα έχουν αποσπαστεί σε κόμματα, στον ΟΑΣΑ και σε πολιτικά γραφεία περίπου 70 με 80 άτομα από το δίκτυο και τη λειτουργία του μετρό, με υπουργικές υπογραφές. Να ξεκαθαρίσουμε ότι οι συνάδελφοι που η διοίκηση μετακίνησε μονομερώς το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν εργαζόμενοι στη λειτουργία και θα λείψουν από υπηρεσίες όπου ήδη υπάρχουν κενά σε προσωπικό, όπως για παράδειγμα είναι οι υπάλληλοι διακίνησης κομίστρου ή οι εξειδικευμένοι υπάλληλοι στις προμήθειες ανταλλακτικών συρμών οι οποίοι είχαν συμμετάσχει σε νόμιμη διαδικασία και διεκδίκησαν την ειδικότητα.

 Πολύ σημαντικά κενά δεν υπάρχουν και στον τομέα των εκδοτηρίων, όπου παρατηρείται μεγάλη ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού;

Το 2018 με υπουργική απόφαση έκλεισαν τα 85 από τα 109 συνολικά εκδοτήρια της ΣΤΑΣΥ (μετρό, ΗΣΑΠ, τραμ). Πέρσι, με υπουργική απόφαση, μετακίνησαν τους 120 από τους συνολικά 200 εργαζόμενους στην έκδοση εισιτηρίων ως μη χρειαζούμενους και τους τοποθέτησαν σε άλλες ειδικότητες, λόγω του νέου αυτοματοποιημένου συστήματος. Επιπλέον, υπάρχουν πολύ λιγότερα μηχανήματα αυτόματης πώλησης από ότι χρειάζεται το δίκτυο λόγω λάθους υπολογισμού στην παραγγελία σύμβασης. Στα νέα μηχανήματα αυτόματης πώλησης παρατηρείται μεγάλο ποσοστό μόνιμων ή προσωρινών βλαβών με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η απαραίτητη εξυπηρέτηση των επιβατών. Κι εμείς θέτουμε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα προς τη διοίκηση. Έχουν ζητηθεί ευθύνες από τον εργολάβο κατασκευαστή-συντηρητή; Υπάρχουν ποινικές ρήτρες για την ανάδοχη εταιρία αναφορικά με την αστοχία του νέου ηλεκτρονικού υλικού που πληρώθηκε από τον ελληνικό λαό πολλές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ;

 Η κυβέρνηση, ωστόσο, ισχυρίζεται ότι έχει βελτιώσει την κατάσταση…

Η πραγματικότητα άλλα δείχνει. Τα δρομολόγια έχουν γίνει πιο αραιά συνολικά την τελευταία τετραετία και η παρούσα κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για αλλάξει αυτήν την εικόνα. Από κάθε 3 λεπτά που διερχόταν κάθε συρμός, πλέον έχει φτάσει στα 4,5 λεπτά με συνέπεια ο κόσμος να στοιβάζεται στις αποβάθρες. Τι έχουν κάνει για το 50% του στόλου συρμών της ΣΤΑΣΥ που είναι παροπλισμένος λόγω έλλειψης ανταλλακτικών, υλικών και αναλώσιμων; Τι μέριμνα υπάρχει για τις τεχνικές υπηρεσίες που έχουν αποδεκατιστεί από τεχνικό προσωπικό και οδηγούς λόγω συνταξιοδοτήσεων, σημειωτέο ότι έχουν να γίνουν προσλήψεις 10 χρόνια και το δίκτυο συνεχώς επεκτείνεται, ενώ ο στόλος των συρμών γερνάει.

 Η κυβέρνηση ετοιμάζει μεθοδικά το ξεπούλημα των δημόσιων συγκοινωνιών, του ρεύματος, του νερού. Απέναντι σε αυτήν την επίθεση υπάρχει δυνατότητα να συγκροτηθεί κοινό εργατικό μέτωπο;

Από μέρους μας θα το θέλαμε. Όμως υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με τον λεγόμενο εργοδοτικό συνδικαλισμό όσον αφορά την κοινή πάλη. Και στο δικό μας σωματείο, ομόφωνα λάβαμε την απόφαση για απεργία, αλλά κάποιοι έτρεξαν μετά στο υπουργείο για να δηλώσουν ότι την είχαν καταψηφίσει! Δεν είναι δυνατόν ως συνδικάτα να ακολουθούμε την εκάστοτε κυβέρνηση. Ο μεγαλύτερος εχθρός στο εργατικό κίνημα είναι ο εργοδοτικός συνδικαλισμός. Δυστυχώς, σε πολλές ΔΕΚΟ κυριαρχούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που υποτάσσονται στην εργοδοσία ή τους κυβερνώντες.

 Πώς βλέπεις την επόμενη περίοδο; Θα υπάρξει αγωνιστική συνέχεια;

Είμαστε σε περίοδο «πολέμου». Κάθε μέρα δίνουμε μάχη στους χώρους δουλειάς. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε χάσει πολλά και ακόμα χάνουμε δικαιώματα και κατακτήσεις. Πρέπει, όμως, να προχωρήσουμε, να αντισταθούμε, να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Είμαστε σε περίοδο «πολέμου». Κάθε μέρα δίνουμε μάχη στους χώρους δουλειάς. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε χάσει πολλά. Κι ακόμα χάνουμε δικαιώματα και κατακτήσεις. Αλλά πρέπει να προχωρήσουμε, να αντισταθούμε, να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου