Το άρθρο του Γιώργου Μουρμούρη από το ΠΟΝΤΙΚΙ που αναδημοσιεύσαμε
[Ο Κώστας είναι φαντάρος - Πέρασε την πύλη του στρατοπέδου στις 10 Μαρτίου και δεν ξαναβγήκε http://diktiospartakos.blogspot.com] προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον, μίλησε στην καρδιά των γονιών και των φαντάρων.
Το κείμενο γονιού που ακολουθεί είναι μια χαρακτηριστική περιγραφή της Αγωνίας που βίωσαν και βιώνουν:
Για καλή ή κακή τους τύχη δύο μέρες μετά μεταφέρονται σε στρατόπεδο της Ξάνθης.
Άντε λέμε, ίσως είναι καλύτερα.
Να που εκεί δεν περνάνε δέκα ημέρες, αρρωσταίνει με πονόλαιμο τρεις ημέρες μετά πολύ βήχα και πολύ καταβεβλημένος άλλα επειδή δεν είχε πυρετό ο γιατρός έκρινε ότι με τρία χάπια και ένα απόγευμα ελεύθερος υπηρεσίας θα είναι όλα καλά.
Και φτάνω στο άλλο άκρο.
Την αγωνία την δική μας και του παιδιού που σχεδόν 10 μέρες μετά ασθενεί και δεν είναι μου ο δικός μας αλλά και άλλοι φαντάροι που είναι μέσα στον ίδιο θάλαμο.
26 άτομα που ήταν από όλη την Ελλάδα, χωρίς να τους κάνουν ένα τεστ για τον κορωνοιό.
Σε λίγες ημέρες μετά να μαθαίνεις ότι πεθαίνει στρατιωτικός που υπηρετούσε σε στρατόπεδο στην Ξανθή, να μπαίνουν σε καραντίνα δήμοι.
Και τα στελέχη να μπαινοβγαίνουν άνετα.
Η ΑΓΩΝΙΑ...
Ναι καλώς έπραξαν. Και κάνανε τις ορκωμοσίες κεκλεισμένων των θυρών.
Αντε και ας έκοψαν την άδεια ορκωμοσίας.
Και μίαν ωραία πρωία παραδίδουν εξοπλισμό πριν τελειώσει η εκπαίδευση και τα επιστρέφουν στο στρατόπεδο που παρουσιάστηκαν.
Ευτυχώς ο αριθμός των φαντάρων στους θαλάμους είναι πλέον 3-4-5 ατόμων. Δυστυχώς η έξοδος ήταν ανύπαρκτη. Δύο φορές με καναδέζα για ΑΤΜ και φαρμακείο.
Κατανοούμε απόλυτα τον νεαρό "Κώστα" και ο δικός μας πρώτη επαφή με το έξω κόσμο ήταν της 4 Μαϊου από της 7 έως της 10 το απόγευμα.
Κάνει και υπηρεσίες στο ποτάμι οχτάωρο, πήρε τιμητική 5 ημέρες "για κακόβουλη ενέργεια που απέτρεψαν".
Η συνέπεια της τιμητικής φουλ αγγαρεία.
Αυτό που έχουμε να πούμε στον κάθε "Κώστα" που είναι σαν τον γιο μας είναι ότι είμαστε περήφανοι.
Εμείς, ως ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ μοιραστήκαμε την αγωνία, την οργή και απελπισία των συναδέλφων και των γονιών. Θυμίζουμε:
ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΕΤΕ ΠΟΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΠΑΡΤΑΚΟΥΣ
Τους τελευταίους δύο (2) μήνες, με αφορμή τον COVID-19, ορθώνεται ένα μεγαλειώδες μαζικό κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό.
Ένα κίνημα αντίστασης και αμφισβήτησης της κεντρικής πολιτικής βούλησης της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και της κυβέρνησης, που μετά τον Πόλεμο των Προσφύγων στον Έβρο, μίλησε για Πόλεμο κατά του Κορονοιού.
Ένα κίνημα το οποίο κατάφερε να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στο εσωτερικό των Ενόπλων Δυνάμεων και να βάλει φραγμούς στις επικίνδυνες πολιτικές της κυβέρνησης εναντίον των φαντάρων, προστατεύοντας τη ζωή τους και τα δικαιώματά του Φαντάρου Πολίτη με Στολή.
Ένα κίνημα που απέναντι στην Επιφυλακή, στο Αξιόμαχο και τα κελεύσματα της «εθνικής ενότητας» αντέταξε τα δικαιώματα και τις ανάγκες της στρατευμένης νεολαίας.
Πιάνοντας το νήμα των αντιστάσεων των φαντάρων στον Έβρο, όπου το ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ πρόβαλε βασικό σύνθημα «ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ για τα συμφέροντα Ελληνική Ολιγαρχίας -ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ», φαντάροι και γονείς -αλλά όχι μόνο- διαπίστωσαν ότι ο πραγματικός αντίπαλος των Πολέμων της κυβέρνησης, των ΜΜΕ και των φασιστών και του κόσμου του πλούτου είμαστε Εμείς:
η νεολαία, οι εργαζόμενοι, οι φαντάροι, οι πρόσφυγες…!
Εμάς αντιμετωπίζει ως Αναλώσιμους αλλά και ως Ασύμμετρες Απειλές το Κράτος Άμυνας Ασφάλειας του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Κατά το ξεκίνημα της κρίσης του COVID-19 στην Ελλάδα, το ΓΕΕΘΑ λαμβάνει την απόφαση χορήγησης δεκαπενθήμερης άδειας ορκωμοσίας προς τους νεοσυλλέκτους της σειράς του Μαρτίου στο πλαίσιο αποσυμφόρησης των στρατοπέδων. Ύστερα από λίγες μέρες, και πιο συγκεκριμένα μετά την απόφαση της κυβέρνησης για γενική καραντίνα, το ΓΕΕΘΑ λαμβάνει την απόφαση να αναστείλει την άδεια ορκωμοσίας και να εγκλωβίσει όλους τους φαντάρους μέσα στα στρατόπεδα. Μέσα στα στρατόπεδα, κατά το διάστημα αυτό, βρισκόταν και η σειρά του Νοέμβρη η οποία δεν είχε λάβει ακόμα την προβλεπόμενη μετάθεση του 5μηνου, καθώς το ελληνικό κράτος τούς χρησιμοποιούσε στον βρώμικο πόλεμο που διεξήγαγε κατά των προσφύγων-μεταναστών.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η απόφαση για εγκλεισμό των φαντάρων στα στρατόπεδα να βρει στοιβαγμένες μέσα στους θαλάμους κυριολεκτικά όλες τις σειρές φαντάρων που υπηρετούσαν το διάστημα αυτό, δημιουργώντας μια υγειονομική βόμβα τεραστίων διαστάσεων.
Η αγωνιστική διάθεση τόσο των φαντάρων όσο και των γονιών τους για τη διεκδίκηση των αυτονόητων εκφράστηκε άμεσα μέσω του κειμένου υπογραφών του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος, το οποίο συγκέντρωσε μέσα σε μια βδομάδα 126 υπογραφές μονάδων-στρατοπέδων. Η απόφαση της κυβέρνησης και του ΥΠΕΘΑ για φυλάκιση των φαντάρων στα στρατόπεδα βρήκε απέναντί της πάνω από 2000 φαντάρους και γονείς από την Ήπειρο μέχρι το Καστελόριζο και από τη Θράκη μέχρι την Πελοπόννησο να αγωνίζονται καθημερινά μέσα και έξω από τα στρατόπεδα.
Το κίνημα που αναδύθηκε μέσα και έξω από τον στρατό μέτρησε όλο αυτό το διάστημα πολλές νίκες-ανάσες για μεγάλο κομμάτι των στρατευμένων. Έτσι, ως αποτέλεσμα, λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση του κειμένου των 126 υπογραφών, δρομολογήθηκαν οι μεταθέσεις της σειράς του Νοεμβρίου που είχαν κλείσει το 5μηνο στην παραμεθόριο και οι κατ’ εξαίρεση μεταθέσεις της σειράς του Ιανουαρίου. Σε αρκετά στρατόπεδα πάρθηκαν κάποια υγειονομικά μέτρα (περισσότερα καθαριστικά, απολυμάνσεις κλπ.) προστασίας του προσωπικού. Επιπλέον, κάτω από τις τεράστιες πιέσεις του κινήματος των φαντάρων για αποσυμφόρηση των στρατοπέδων, αναβλήθηκε η σειρά του Μαΐου για τον Ιούνιο, ενώ ήδη από τις αρχές Απρίλη οι περισσότερες μονάδες των μεγάλων αστικών κέντρων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ.)-όχι στην παραμεθόριο-λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας.
Ο αγώνας αυτός υπήρξε πολύμορφος, εκφραζόμενος με ποικίλα μέσα, αλλά και εκκινούμενος από διαφορετικές αντιλήψεις.
Όσον αφορά τα μέσα έκφρασης της διαμαρτυρίας των φαντάρων και των γονιών τους, το σημαντικότερο από αυτά αποτέλεσαν οι δημοσιεύσεις των καταγγελιών τους στο Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος.
Καθημερινά δημοσιεύονταν δεκάδες καταγγελίες φαντάρων και γονιών από διάφορες μονάδες της Ελλάδας, πιέζοντας έτσι καθημερινά για αποσυμφόρηση των στρατοπέδων και λήψη μέτρων υγιεινής (απολυμάνσεις, καθαριστικά, υλικά ατομικής προστασίας κλπ.).
Οι φαντάροι, όμως, δεν έμειναν απλώς στη δημοσίευση των καταγγελιών τους, αλλά αναβάθμισαν την πάλη τους. Έτσι, άρχισαν μαζικά να βγαίνουν παραπονούμενοι στις πρωινές αναφορές των μονάδων τους, αλλά και να συγκροτούν επιτροπές φαντάρων, υποκινούμενοι από την ανάγκη τους να έρθουν σε επαφή με φαντάρους από άλλα στρατόπεδα της περιοχής.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, εμβληματική ήταν η συγκρότηση επιτροπής φαντάρων στη Χίο, η οποία συγκέντρωσε τις αγωνίες των φαντάρων του νησιού και προσέφερε μια συνολική εικόνα των στρατοπέδων, ενοποιώντας τη δράση τους. Εμβληματική, όμως, ήταν και η πάλη των γονιών που πλαισίωσαν ως Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων τους αγώνες των φαντάρων μέσα στα στρατόπεδα. Οι γονείς ‘’έσπασαν’’ τα τηλέφωνα των διοικήσεων των μονάδων και του ΓΕΣ και δημοσιοποιούσαν καταγγελτικά τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούσαν μέσα στα στρατόπεδα, συγκροτώντας και πλαισιώνοντας με αυτόν τον τρόπο το κίνημα έξω από το στρατό.
Ο πολύμορφος αυτός αγώνας, πέραν από μονάδες απλών φαντάρων, εκφράστηκε με ιδιαίτερη ένταση σε όλες τις Στρατιωτικές Σχολές, σε μονάδες Ειδικών Δυνάμεων, αλλά και στις μονάδες της Κύπρου (ΕΛΔΥΚ). Δηλαδή, ακόμα και στους χώρους όπου το υποκείμενο (φοιτητές στρατιωτικών σχολών, ειδικοδυναμίτες, μισθοφόροι στην ΕΛΔΥΚ) έχει συναινέσει, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, στο να υπομείνει τη βαρβαρότητα (καψώνια, ψυχολογικό πόλεμο, καταστρατήγηση των ατομικών του δικαιωμάτων κλπ.), τον εθνικισμό (βλ. τον βρώμικο ρόλο που έπαιξαν οι ειδικές δυνάμεις στον πόλεμο κατά των προσφύγων-μεταναστών), αλλά και να τα αναπαράγει με τον δικό του τρόπο για την εξασφάλιση κάποιων προνομίων (στρατιωτική καριέρα με σταθερό μισθό για τους φοιτητές των σχολών, μόρια για τους ειδικοδυναμίτες και ένας μισθός για τους ΕΛΔΥΚάριους), βγήκε μπροστά για να καταγγείλει και να συγκρουστεί με την επικίνδυνη και άδικη πολιτική του ΥΠΕΘΑ και της κυβέρνησης.
Όλα αυτά τα διαφορετικά κομμάτια ενώθηκαν κατά κύριο λόγο γύρω από 3 άξονες.
Ο πρώτος ήταν το υλικό ζήτημα του εγκλεισμού που ανέκυψε με ό,τι αυτό συνεπάγεται (σωματική και ψυχολογική φθορά και οικονομική αφαίμαξη).
Ο δεύτερος ήταν η αδικία και η καταπάτηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών τους, λόγω της καταφανούς άνισης μεταχείρισης στελεχών και φαντάρων, με τους μεν να μπαινοβγαίνουν στα στρατόπεδα και τους δε να είναι φυλακισμένοι μέσα σε αυτά. Από αυτήν τη διαχείριση προέκυπτε και ο φόβος των φαντάρων για την υγεία τους, λόγω της διασποράς του ιού μέσα σε πολλά στρατόπεδα από τα στελέχη.
Ο τρίτος άξονας αποτέλεσε η βίαιη μεταλλαγή συνείδησης πολλών φαντάρων ως προς την ταυτότητά τους και τον ρόλο τους στον ελληνικό στρατό.
Κεντρικά χαρακτηριστικά της πλειονότητας των καταγγελιών που δημοσιεύονταν στο blogspot του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος ήταν η αντίληψη ότι αντιμετωπίζονται αφενός ως κόστος και αφετέρου ως αναλώσιμοι από αυτούς που τους διατάζουν, ότι ο στρατός, όπως και η κοινωνία, αποτελεί έναν ταξικό μηχανισμό στον πάτο του οποίου βρίσκονται οι φαντάροι, οι οποίοι μάλιστα αφενός καλούνται να συμμετέχουν στους χυδαίους πολέμους τους (βλ. πόλεμος κατά των προσφύγων-μεταναστών) και αφετέρου αντιμετωπίζονται με τον χειρότερο τρόπο, ότι, τελικά, μετανάστες και φαντάροι που αντιμετωπίζονται με τον ίδιο χείριστο τρόπο (εγκλωβισμένοι μέσα σε στρατόπεδα) έχουν πάρα πολλά κοινά για να παλέψουν μαζί εναντίον όσων τους διαλύουν τις ζωές.
Εναντίον σε πολιτικές του ελληνικού κράτους που τους φυλακίζει σε στρατόπεδα και στρατόπεδα συγκέντρωσης, που τους θέλει μαζί με τις Η.Π.Α., το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. πιόνια στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό για τις ΑΟΖ και τα ενεργειακά κοιτάσματα, για τον έλεγχο θαλάσσιων εμπορικών-ενεργειακών ροών στρατηγικής σημασίας.
Ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις (Ν.Α.Τ.Ο, Ε.Ε.), που συμμετέχει και το ελληνικό κράτος και που προκαλούν πολέμους και μετανάστευση.
Ενάντια τελικά στο οικονομικό σύστημα που γεννά όλα τα παραπάνω.
Αυτός ο τεράστιος αγώνας που ξεπήδησε μέσα και έξω από τα στρατόπεδα ανέδειξε πάρα πολλούς Σπάρτακους που δεν έσκυψαν το κεφάλι, δεν υποτάχθηκαν.
Αντιθέτως, όρθωσαν το ανάστημά τους, συγκροτώντας ένα μεγάλο Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων, το οποίο έκανε τα στρατιωτικά επιτελεία και το Υπουργείο να παραμιλούν. Ένα Δίκτυο το οποίο υπερασπίστηκε τα Δικαιώματα του Φαντάρου Πολίτη με Στολή, συγκρούστηκε και αμφισβήτησε στην πράξη τον ίδιο το χαρακτήρα του στρατού, που όπως τόνισε ο ΥΕΘΑ Παναγιωτόπουλος δεν μπορεί να λειτουργεί δημοκρατικά!
Εμείς, ως Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, καλούμε όλους τους Σπάρτακους, με τους οποίους πορευτήκαμε όλο αυτό το διάστημα, μοιραστήκαμε τις αγωνίες τους, νιώσαμε μέσα από αυτούς την οργή, την αγανάκτηση και την απογοήτευσή τους, να μετατρέψουν την αγωνιστική τους εμπειρία μέσα στα στρατόπεδα σε στάση ζωής.
Να συνεχίσουν τους αγώνες τους μέσα στον ιστό της κοινωνίας, πλαισιώνοντας τους αγώνες του εργατικού κινήματος για αξιοπρέπεια στη ζωή, εργασία με δικαιώματα, για έναν διαφορετικό κόσμο που θα μας χωράει όλους, χωρίς ρατσισμό, εθνικισμό, φτώχεια, πολέμους, εκμετάλλευση.
Καλούμε όσους αγωνίστηκαν μέσα και έξω από τα στρατόπεδα, γονείς και φαντάρους, να πλαισιώσουν την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, ώστε να υπερασπιστούμε όλοι μαζί τα δικαιώματα του φαντάρου-πολίτη με στολή.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com
diktiospartakos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου