Της Δωρας Αντωνιου
Τα αντανακλαστικά της Τουρκίας ενεργοποιεί η δημοσιοποίηση πληροφοριών για τις προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης να κινηθεί το αμέσως προσεχές διάστημα στον καθορισμό θαλασσίων ζωνών. Οπως αναφέρουν στην «Κ» πηγές του υπουργείου Εξωτερικών, ήδη καταγράφεται αυξημένη «κινητικότητα» της Αγκυρας προς Αλβανία, Αίγυπτο και Λιβύη, στην κατεύθυνση διαμόρφωσης μια κοινής γραμμής αντίδρασης, ως απάντηση στις πρωτοβουλίες της Αθήνας.
Τις τελικές αποφάσεις για το πότε και πώς θα κινηθεί η ελληνική πλευρά θα λάβει προσωπικά ο πρωθυπουργός, κ. Αντώνης Σαμαράς και θεωρείται ότι είναι ζήτημα χρόνου η οριστικοποίησή τους. Οι εναλλακτικές που προτείνονται αφορούν όχι μόνο τον τρόπο με τον οποίο η χώρα μας θα προχωρήσει στην ανακήρυξη των θαλασσίων ζωνών, αλλά και το εύρος που θα καλύπτει η ανακήρυξη, ενώ οι εισηγήσεις συνεργατών του πρωθυπουργού και διπλωματικών παραγόντων ποικίλλουν. Οι πιο προωθημένες απόψεις επιμένουν ότι η Αθήνα θα πρέπει να προχωρήσει με την επιλογή της μονομερούς ανακήρυξης της ΑΟΖ και, σε δεύτερο στάδιο, να επιδιώξει, μέσω διαπραγματεύσεων με τις όμορες διά θαλάσσης χώρες την οριοθέτησή της. Ο αντίλογος σε αυτή την πρόταση είναι ότι υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης αντιδράσεων, όχι μόνο από την Τουρκία, αλλά και από τις άλλες χώρες που μπορεί να επηρεάσει.
Μια δεύτερη πρόταση που βρίσκεται στο τραπέζι είναι να ολοκληρώσει η Αθήνα τα βήματα που έχει ήδη κάνει προς τα Ηνωμένα Εθνη. Από τον περασμένο Μάιο ενημέρωσε τον Οργανισμό ότι, πλέον, υπολογίζει το εύρος όλων των θαλασσίων ζωνών με βάση τις πρόνοιες της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, ήτοι στα 200 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης και, εφόσον δεν υπάρχει συμφωνία καθορισμού με τα γειτονικά κράτη, ως όριο νοείται η μέση γραμμή. Συμπληρωματικά σε αυτό το βήμα, η Αθήνα μπορεί να καταθέσει τις συγκεκριμένες συντεταγμένες των θαλασσίων ζωνών στον ΟΗΕ. Η Τουρκία, αντιδρώντας σε αυτό το ενδεχόμενο, αλλά και σε ενδεχόμενη μονομερή ανακήρυξη, προειδοποιεί με αντίστοιχες κινήσεις από την πλευρά της. Η Αγκυρα, όπως επισημαίνουν διπλωματικές πηγές, άφησε ήδη να εννοηθεί ότι θα εκλάβει οποιαδήποτε τέτοια κίνηση ως «ταφόπλακα» των διερευνητικών επαφών, που, παρά το τέλμα στο οποίο έχουν περιέλθει, αποτελούν τον μοναδικό μηχανισμό διευθέτησης των διμερών διαφορών στο Αιγαίο.
Μια άλλη εναλλακτική που η Αθήνα εξετάζει, ακριβώς υπό το πρίσμα των αντιδράσεων που μπορεί να προκληθούν από τις προηγούμενες, είναι η τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ, που θα μπορούσε να γίνει στο Ιόνιο, δηλαδή σε συνεννόηση με την Ιταλία και νοτίως της Κρήτης, σε συμφωνία με την Κύπρο. Αντίλογος υπάρχει και σε αυτή την πρόταση, καθώς υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι με μια τέτοια κίνηση θα είναι σαν να αναγνωρίζονται εμμέσως οι αμφισβητήσεις της Τουρκίας επί των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Μάλιστα, στην περίπτωση του Ιονίου, όπως αναφέρουν, με δεδομένο ότι υπάρχει συμφωνία για υφαλοκρηπίδα με την Ιταλία, τα όποια οφέλη από καθορισμό ΑΟΖ κινούνται περισσότερο σε επίπεδο εντυπώσεων.
Οσον αφορά μια συμφωνία με την Κύπρο, και σε αυτή την περίπτωση θα υπάρξει αντίδραση της Τουρκίας, που διεκδικεί μέτωπο στην ανοιχτή θάλασσα, ενώ, για τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή, προβάλλει και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων.
Τα αντανακλαστικά της Τουρκίας ενεργοποιεί η δημοσιοποίηση πληροφοριών για τις προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης να κινηθεί το αμέσως προσεχές διάστημα στον καθορισμό θαλασσίων ζωνών. Οπως αναφέρουν στην «Κ» πηγές του υπουργείου Εξωτερικών, ήδη καταγράφεται αυξημένη «κινητικότητα» της Αγκυρας προς Αλβανία, Αίγυπτο και Λιβύη, στην κατεύθυνση διαμόρφωσης μια κοινής γραμμής αντίδρασης, ως απάντηση στις πρωτοβουλίες της Αθήνας.
Τις τελικές αποφάσεις για το πότε και πώς θα κινηθεί η ελληνική πλευρά θα λάβει προσωπικά ο πρωθυπουργός, κ. Αντώνης Σαμαράς και θεωρείται ότι είναι ζήτημα χρόνου η οριστικοποίησή τους. Οι εναλλακτικές που προτείνονται αφορούν όχι μόνο τον τρόπο με τον οποίο η χώρα μας θα προχωρήσει στην ανακήρυξη των θαλασσίων ζωνών, αλλά και το εύρος που θα καλύπτει η ανακήρυξη, ενώ οι εισηγήσεις συνεργατών του πρωθυπουργού και διπλωματικών παραγόντων ποικίλλουν. Οι πιο προωθημένες απόψεις επιμένουν ότι η Αθήνα θα πρέπει να προχωρήσει με την επιλογή της μονομερούς ανακήρυξης της ΑΟΖ και, σε δεύτερο στάδιο, να επιδιώξει, μέσω διαπραγματεύσεων με τις όμορες διά θαλάσσης χώρες την οριοθέτησή της. Ο αντίλογος σε αυτή την πρόταση είναι ότι υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης αντιδράσεων, όχι μόνο από την Τουρκία, αλλά και από τις άλλες χώρες που μπορεί να επηρεάσει.
Μια δεύτερη πρόταση που βρίσκεται στο τραπέζι είναι να ολοκληρώσει η Αθήνα τα βήματα που έχει ήδη κάνει προς τα Ηνωμένα Εθνη. Από τον περασμένο Μάιο ενημέρωσε τον Οργανισμό ότι, πλέον, υπολογίζει το εύρος όλων των θαλασσίων ζωνών με βάση τις πρόνοιες της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, ήτοι στα 200 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης και, εφόσον δεν υπάρχει συμφωνία καθορισμού με τα γειτονικά κράτη, ως όριο νοείται η μέση γραμμή. Συμπληρωματικά σε αυτό το βήμα, η Αθήνα μπορεί να καταθέσει τις συγκεκριμένες συντεταγμένες των θαλασσίων ζωνών στον ΟΗΕ. Η Τουρκία, αντιδρώντας σε αυτό το ενδεχόμενο, αλλά και σε ενδεχόμενη μονομερή ανακήρυξη, προειδοποιεί με αντίστοιχες κινήσεις από την πλευρά της. Η Αγκυρα, όπως επισημαίνουν διπλωματικές πηγές, άφησε ήδη να εννοηθεί ότι θα εκλάβει οποιαδήποτε τέτοια κίνηση ως «ταφόπλακα» των διερευνητικών επαφών, που, παρά το τέλμα στο οποίο έχουν περιέλθει, αποτελούν τον μοναδικό μηχανισμό διευθέτησης των διμερών διαφορών στο Αιγαίο.
Μια άλλη εναλλακτική που η Αθήνα εξετάζει, ακριβώς υπό το πρίσμα των αντιδράσεων που μπορεί να προκληθούν από τις προηγούμενες, είναι η τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ, που θα μπορούσε να γίνει στο Ιόνιο, δηλαδή σε συνεννόηση με την Ιταλία και νοτίως της Κρήτης, σε συμφωνία με την Κύπρο. Αντίλογος υπάρχει και σε αυτή την πρόταση, καθώς υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι με μια τέτοια κίνηση θα είναι σαν να αναγνωρίζονται εμμέσως οι αμφισβητήσεις της Τουρκίας επί των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Μάλιστα, στην περίπτωση του Ιονίου, όπως αναφέρουν, με δεδομένο ότι υπάρχει συμφωνία για υφαλοκρηπίδα με την Ιταλία, τα όποια οφέλη από καθορισμό ΑΟΖ κινούνται περισσότερο σε επίπεδο εντυπώσεων.
Οσον αφορά μια συμφωνία με την Κύπρο, και σε αυτή την περίπτωση θα υπάρξει αντίδραση της Τουρκίας, που διεκδικεί μέτωπο στην ανοιχτή θάλασσα, ενώ, για τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή, προβάλλει και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου