ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ: κάτεργα μαύρης εργασίας των φαντάρων, εξασφαλίζοντας τα προνόμια των στρατιωτικών και προκαλώντας τεράστια κενά στην επάνδρωση των μονάδων της παραμεθορίου

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ: κάτεργα μαύρης εργασίας των φαντάρων, εξασφαλίζοντας τα προνόμια των στρατιωτικών και προκαλώντας τεράστια κενά στην επάνδρωση των μονάδων της παραμεθορίου

Κάθε χρονιά η ιστορία επαναλαμβάνεται. Χιλιάδες συνάδελφοι στρατιώτες, αποσπώνται από τις μονάδες που υπηρετούν τη θητεία τους για να αναλάβουν χρέη Υπηρέτη στα ΚΑΑΥ. Από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, θα καθαρίσουν, φροντίσουν και συντηρήσουν εγκαταστάσεις, παραλίες  και καταλύματα, ενώ μόλις αρχίσει η τουριστική περίοδος θα κατανεμηθούν σε «μάχιμα» πόστα όπως μπαρ-καφετέριες-εστιατόρια κλπ. Να προσθέσουμε ότι η ασφάλεια των επισκεπτών των ΚΑΑΥ είναι εξασφαλισμένη από τους στρατιώτες που έχουν αναλάβει και καθήκοντα φρούρησης, εκτελώντας κανονικά σκοπιές.

Καθώς αναζωπυρώνεται η συζήτηση για την στρατιωτική θητεία και μιλιταριστικές-εθνικιστικές φωνές απαιτούν την αύξηση του χρόνου υπηρέτησης των εφέδρων, προβάλλοντας ως πρόσχημα τα κενά στις μονάδες της παραμεθορίου, χρήσιμο είναι να παρακολουθήσουμε το τι καταγγέλλουν οι ίδιοι οι συνάδελφοι που είτε με μετάθεση, είτε  με απόσπαση, μετακινούνται στις δεκάδες Στρατιωτικές Κατασκηνώσεις που διατηρούν όλα τα Όπλα των Ενόπλων Δυνάμεων.

Καταρχήν, πρέπει να διευκρινήσουμε ότι οι πάφθηνες διακοπές του μόνιμου προσωπικού, εν ενεργεία ή απόστρατοι και των οικογενειών τους, αποτελεί ένα προνόμιο που ο Στρατός και το Κράτος τους προσφέρει, γιατί ακριβώς υπάρχουν οι φαντάροι. Η Δωρεάν Εργασία των Στρατιωτών και το μηδαμινό εργασιακό κόστος  είναι η αναγκαία προυπόθεση  για τη διατήρηση αυτού του άθλιου καθεστώτος διακρίσεων, σε σχέση με τους υπόλοιπους πολίτες.    

Ας δώσουμε επομένως το λόγο στους συναδέλφους. Στην πιο πρόσφατη επιστολή στρατιωτών από την 96 ΕΑΡΜΕΘ στην Χίο, που έφτασε στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ, διαβάζουμε:

«Παραδοσιακά πρόκειται για μια μονάδα εξαιρετικά χαμηλής επάνδρωσης κάτι το οποίο κάνει την θητεία μια εξαιρετικά απάλευτη διαδικασία. Ο μέσος όρος εμπλοκής είναι οι 30 μέρες ενώ χαρακτηριστική είναι η περίπτωση συναδέλφου που έμεινε μέσα για 45 συνεχόμενες μέρες. Οι ''παλιοί'' προσπαθώντας να διασκεδάσουν την ψυχολογική μας κατάπτωση μας λέγανε ότι το ρεκόρ της μονάδας είναι 80 μέρες. Το ημερήσιο πρόγραμμα περιλαμβάνει 6 ώρες σκοπιά και πρωινή απασχόληση στο συνεργείο των αρμάτων όπου αναλαμβάνουμε την συντήρηση και την επιδιόρθωση των οχημάτων. Η λειψανδρία μας έχει φτάσει στο σημείο λίγα άτομα να διεκπεραιώνουν καθήκοντα πολλών κάτι το οποίο μας αφήνει ελάχιστη ώρα για ανάπαυση. Δεν γίνεται όταν κάνεις τον απλήρωτο μηχανικό στο συνεργείο το πρωί, ενδιάμεσα στην ημέρα κάνεις και 6 ώρες σκοπιά όρθιος με πλήρης εξάρτηση συν τις λοιπές δουλειές να μην φτάνεις στα σωματικά σου όρια. Κλείνοντας θέλουμε να πούμε ότι για τις δυσβάσταχτες μας συνθήκες και την εμπλοκή που τρώμε οφείλονται οι αποσπάσεις σε λέσχες ΚΑΑΥ που οι φαντάροι κάνουν τα απλήρωτα γκαρσόνια, αποσπάσεις για καθαρισμούς σε αμμουδιές κτλ και τα αρκετά ''βύσματα'' που εκμεταλλευόμενα τις γνωριμίες τους σε εκκλησία-πολιτικούς-στρατιωτικούς δεν περνάνε καν την πόρτα του στρατοπέδου».

Αν αυτή όμως είναι η κατάσταση στη Χίο και στον Στρατό Ξηράς, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στην Πολεμική Αεροπορία. Σμηνίτης, σε πρόσφατη επιστολή του αναρωτιέται:

«Θα ήθελα παρόλα αυτά κάποιος εκεί έξω να μου εξηγήσει  είτε είναι πολιτικός είτε ότι είναι οτιδήποτε,  γιατί ο στρατός στην Ελλάδα πρέπει να κάνει τους φαντάρους  σερβιτόρους, λαντζέρηδες και οτιδήποτε άλλο στα διάφορα θέρετρα που θα πάνε οι μόνιμοι για διακοπές!

Αναφέρομαι λοιπόν στις αποσπάσεις! Αν είναι δυνατόν να αφαιρείς περίπου 40 οπλίτες από μια πτέρυγα μάχης (με έλλειψη σμηνιτών) για να τους στείλεις σε θέρετρα κυρίως της Κρήτης,  απλά για να κάνουν κάποιοι μόνιμοι  διακοπές!

Αποσπάσεις λοιπόν οι περισσότερες με κλήρωση για να φύγουνε για την περίοδο Ιουνίου - Αυγούστου,  σμηνίτες και να πάνε να κάνουν την λάντζα κάθε μόνιμου και της γυναίκας του...και αφού λοιπόν ορκίστηκε και η επόμενη ΕΣΣΟ και εφόσον επρόκειτο στην συγκεκριμένη πτέρυγα μάχης να πάνε άλλοι 23 φαντάροι τα θέρετρα ζήτησαν άλλες 3 αποσπάσεις και άλλους φαντάρους δεύτερη σειρά αποσπάσεων δηλαδή! Μερικοί μάλιστα από αυτούς ήτανε παιδιά τα οποία η πτέρυγα είχε στείλει σε παραλίες κοντινού Δήμου για να τις καθαρίσει γιατί είπαμε φαντάρος υπηρετεί την κοινωνία (οι δημοτικοί υπάλληλοι που πληρώνονται γιατί δεν το κάνουν αυτό  άραγε;».

Παράλληλα, θίγεται και το ζήτημα της ευρύτερης εργασιακής εκμετάλλευσης των στρατιωτών καθώς γίνεται λόγος για την εκστρατεία «εθελοντικού καθαρισμού των ακτών», μετά από διαταγή φυσικά στους υφιστάμενους! Στρατιωτές επομένως για όλες τις δουλειές: καθώς το κράτος ιδιωτικοποιεί και εμπορευματοποιεί σειρά λειτουργιών του και το κράτος πρόνοιας εξαφανίζεται, ενώ χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται, είναι ο φαντάρος εκείνος που θα αναλάβει την πυρασφάλεια-πυρόσβεση, το άνοιγμα των δρόμων απο χιόνια-πλημμύρες, να καλύψει τις ιατρικές ανάγκες κατοίκων άγονων γραμμών και της παραμεθορίου!

Όμως ας ξαναγυρίσουμε στα ΚΑΑΥ. Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι σημαίνει να Υπηρετείς στα ΚΑΑΥ. Η επιστολή των συναδέλφων από τα ΚΑΑΥ Πλαταμώνα είναι διαφωτιστική:

«Είμαστε φαντάροι που υπηρετούμε στα ΚΑΑΥ ΠΛΑΤΑΜΩΝΑ. Από την πρώτη μέρα ο διοικητής επίλαρχος Μπαλάτσος  μας έδωσε να καταλάβουμε ότι τα ΚΑΑΥ δεν είναι στρατόπεδο. Μας είπε ότι εδώ εγώ είμαι ο διευθυντής και εσείς είστε οι εργαζόμενοι. Είναι σαν να δουλεύεις σε μια μεγάλη ξενοδοχειακή επιχείρηση και τα αφεντικά σου να μπορούν να διαπράξουν οποιαδήποτε αυθαιρεσία λόγω της ιεραρχίας που υπάρχει στον στρατό. Χαρακτηριστικό είναι ότι μεταξύ μας οι φαντάροι αποκαλούμασταν δούλοι. Ο διοικητής-manager μάλιστα πήρε τόσο θερμά το θέμα της κερδοφορίας του ΚΑΑΥ που ενώ ο καφές κόστιζε πενήντα λεπτά το Μάρτιο, έφτασε με διαδοχικές αυξήσεις τον Μάιο να κάνει εβδομήντα λεπτά. Από τα 44 άτομα δύναμη που είχαμε δύναμη φύγαν για τις άδειες του Πάσχα 30 άτομα.

Στη μονάδα λοιπόν μείναμε 14 άτομα -εκ των οποίων ο ένας κέντρο επικοινωνίας- ουσιαστικά 13 άτομα. Μας αναθέσανε λοιπόν εκείνο το 8ήμερο 29-7 Μαίου να καθαρίσουμε την παραλία κοντά στα ΚΑΑΥ μήκους περίπου 350 μέτρων. Από κείνη την στιγμή ξεκίνησε ένας πραγματικός γολγοθάς για όλους μας. Η παραλία έπρεπε να καθαριστεί και να ετοιμαστεί ώστε να μπορέσει να έρθει ό ''αφρός'' και να κάνει τις διακοπές του. Στην αρχή αφού προετοιμάσαμε τον χώρο μας βάλανε να κουβαλήσουμε κάτι τεράστιες τσιμεντένιες βάσεις ώστε να μπουν οι ομπρέλες. Αυτές ζύγιζαν κοντά στα 50 κιλά και δεν υπήρχε καμιά μέριμνα για το πως θα τις μεταφέρουμε. Απλά μας υπόδειξαν να τις τοποθετήσουμε ομοιόμορφα σε ένα σημείο. Ο πόνος στα κοκαλά μας ήταν αβάσταχτος από το πολύ κουβάλημα. Το κουβάλημα συνεχίστηκε από κείνο το σημείο με τα ξύλα που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε για να κατασκευάσουμε τους διαδρόμους. Σε όλη την εξαντλητική διαδικασία είχαμε να υπομένουμε και τα παραγγέλματα των ανωτέρων ότι πρέπει να κάνουμε την καλύτερη δουλειά -βιτρίνα μας την έλεγαν-. Εκτός από αυτά έπρεπε να καθαρίσουμε τους κήπους και να προετοιμάσουμε τα σπιτάκια που θα υποδεχόντουσαν τα στελέχη. Ειδικά στο σπιτάκι του στρατηγού η πίεση ήταν ανυπόφορη. Δεν γίνοταν να μένει ο στρατηγούλης σε σπιτάκι που το γκαζόν δεν ήταν στο προβλεπόμενο ύψος. Την Μ. Παρασκεύη κοντέψαμε να λιποθυμήσουμε και τελειώσαμε την δουλειά 8 η ώρα όταν άρχισε να δύει.

 

Υπάρχει διαδεδομένη η αντίληψη ότι οι φαντάροι στα ΚΑΑΥ περνάνε πολύ καλύτερα από άλλα στρατόπεδα. Εμείς δεν είχαμε ούτε την προβλεπόμενη ποσότητα φαγητού (30-40% μειωμένη). Χαρακτηριστικά να πούμε ότι μόνο 1 φορά το μήνα είχαμε φέτα, το πολύ δύο φορές την εβδομάδα σαλάτα ενώ τα φρούτα ήταν σπάνιο φαινόμενο. Υπεύθυνη της σιτισης μας ήταν η ταξιαρχία (24η ΤΘΤ) η οποία όμως έστελνε μειωμένες ποσότητες φαγητού. Οι οποίες ποσότητες μειωνόντουσαν και άλλο καθώς για την λειτουργία των ΚΑΑΥ παιρνόντουσαν τρόφιμα που κανονικά θα έπρεπε να ήτανε για εμάς. Οπότε εμείς είχαμε ελλείψεις και τρώγαμε συχνά-πυκνά κονσέρβες και ότι άλλη σαβούρα υπήρχε. Είναι σημαντική η ευθύνη του ταξίαρχου Γρυλλάκη από την 24η ΤΘΤ αλλά και του διδύμου Μπαλάτσος-Λέφας (υποδιοικητής) οι οποίοι νοιαζόντουσαν ποιο πολύ για την κερδοφορία του κααυ παρά για την υγεία μας. Ο διοικητής-manager όμως μερικές φορές θυμόταν ότι ήταν και στρατιωτικός και αποφάσιζε να δείχνει ένα ποιο μιλιταριστικό προσωπείο. Σε μας από την στιγμή που ήμασταν απλήρωτα γκαρσόνια-μάγειρες-κηπουροί κτλ δεν ίσχυε το στρατιωτικό πρόγραμμα. Από τις 15 Μαίου που είναι η αρχή της τουριστικής σεζόν  έχουμε βάρδια από την 1 μέχρι τις 4. Μερικές φορές τελειώσαμε και 5 καθώς όπως μας έλεγε ο διοικητής δεν γίνεται να διώξω τους πελάτες. Αποφασίζει λοιπόν να μας καλέσει για αναφορά στις 6. Την ώρα λοιπόν που όλη μέρα από το πρωί τρέχαμε. Χαρακτηριστικά τρώμε με την ψυχή στο στόμα πριν τις 1 γιατί δεν γίνεται να τρώνε στο εστιατόριο οι φαντάροι στον ίδιο χώρο με τους πελάτες. Στις αιτιάσεις μας δεν έδωσε κανείς ξεκάθαρη απάντηση. Για το φαίνεσθαι που κάναμε τους δωρεάν εργαζόμενους για την κατασκευή της παραλίας μας έδωσε τρεις μέρες τιμητική. Το χώσιμο και η αγγαρεία που υπομείναμε καθώς και η άγρια εκμετάλλευση μας δεν ξεπλένεται από τέτοιες δήθεν ενέργειες. Να μην ξεχάσουμε και την κακή οργάνωση και αδιαφορία. Μια σωλήνα για να αλλάξει πρέπει να μπει και διαφορετικός μήνας στο ημερολόγιο».

Στην συγκεκριμένη περίπτωση όχι μόνο αναδεικνύονται οι απάνθρωποι όροι ικανοποίησης των προνομίων των στρατιωτικών, αλλά η ουσία της κυβερνητικής πολιτικής ΠΑΣΟΚ-ΝΔ: εκμετάλλευση μέχρι τελικής πτώσης των εργαζόμενων και της νεολαίας, που είτε θα εργάζονται δωρεάν ως φαντάροι ή με μισθούς Κίνας ως εργαζόμενοι, θα φορολογούνται αγρίως και θα πέρνουν μια σύνταξη πείνας.
Και όλα αυτά για το καλό της "εθνικής μας οικονομίας, για να μην πτωχεύσει η χώρα, για την εθνική μας άμυνα". Ουσιαστικά δηλαδή συντεταγμένα δρομολογούν την Πτώχευση των δικαιωμάτων της νεολαίας και των εργαζόμενων, κανιβαλίζουν κοινωνικά.

Πάντα επομένως υποκριτικά οι κυβερνήσεις θα ζητούν "θυσίες" από εμάς, την ίδια ώρα που οι πλούσιοι, μαζί με τα κομματικά κοπρόσκυλα της νεολαίας ΠΑΣΟΚ-ΟΝΝΕΔ, αυτοί που δημιούργησαν την κρίση και την εκμεταλλεύονται για να επιβάλλουν Εργασιακό Μεσαίωνα, βυσματώνονται στις καλύτερες θέσεις λούφας και καταληστεύουν τον κοινωνικό πλούτο.

Εμείς καλούμε το υπουργό Εθνικής Άμυνας Δ.Αβραμόπουλο και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Κωσταράκο, να παρέμβουν άμεσα, να διατάξουν την απαγόρευση της συμμετοχής στρατιωτών σε όλες τις καταγγελλόμενες εργασίες.Πρέπει τώρα να ανοίξουν τα ΚΑΑΥ στο εργαζόμενο λαό και να εργάζονται αποκλειστικά πολίτες.

Να σταματήσουν όλες οι πολεμικές δαπάνες.

Είναι μια ακόμη ευκαιρία να προβληματιστεί η κοινωνία μας για την ανάγκη υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, διάθεσης πακτωλού εκατ. ευρώ για την προμήθεια μεταχειρισμένων οπλικών συστημάτων και την συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων σε δολοφονικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, την ώρα που μεταξύ άλλων, ο μπαμπούλας της πτώχευσης διαλύει την κοινωνία μας. 

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955467

Diktiospartakos.blogspot.com