Της Θεσσαλονίκης δεν της πάνε οι παρελάσεις. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν η περίπτωση του Οδυσσέα Τσενάι που έστρεψε στη Θεσσαλονίκη το πανελλήνιο βλέμμα εξαιτίας της αντίδρασης της τοπικής κοινωνίας στη Νέα Μηχανιώνα να αποδεχθεί ως σημαιοφόρο έναν Αλβανό.
Για τους Νεομηχανιώτες καθώς και για σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας οι Αλβανοί ήταν κατάλληλοι μόνο για τα χωράφια. Οι διακρίσεις είναι για τους Έλληνες, άντε και για κάποιους αλλοδαπούς ευγενούς καταγωγής. Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν μια δεκαετία έως ότου να εξοικειωθεί η ελληνική κοινωνία με την εικόνα ενός αλβανού σημαιοφόρου.
Την 28η Οκτωβρίου 2011 η Θεσσαλονίκη προσέλκυσε, αυτή τη φορά και το διεθνές ενδιαφέρον, λόγω της ματαίωσης της στρατιωτικής παρέλασης. Οι πολιτικές του μνημονίου είχαν δημιουργήσει εκρηκτική ατμόσφαιρα. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης φυγαδεύτηκε από τη δοξολογία ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, υπό τις έντονες αποδοκιμασίες διαδηλωτών. Το επεισόδιο εξανάγκασε τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να ματαιώσει την προγραμματισμένη άνοδό του στη Θεσσαλονίκη. Το δράμα κορυφώθηκε δύο ημέρες αργότερα όταν υπό την πολιορκία «κόκκινων» και «μαύρων» διαδηλωτών αποφασίστηκε -για πρώτη φορά στα μεταπολεμικά χρονικά- η ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης. Τα δραματικά γεγονότα οδήγησαν τον τότε πρωθυπουργό στην ατυχή επιλογή της διοργάνωσης δημοψηφίσματος για το μνημόνιο με τις γνωστές πολιτικές επιπτώσεις.
Δύο χρόνια μετά, η Θεσσαλονίκη βρέθηκε ξανά στη δίνη της αρνητικής δημοσιότητας, αυτή τη φορά εξαιτίας της άστοχης, όπως απεδείχθη, τυπολατρίας του Απόστολου Τζιτζικώστα. Η υπόθεση της πρόσκλησης των βουλευτών της Χρυσής Αυγής στην παρέλαση θα εξαντλούνταν στην ανταλλαγή ανακοινώσεων εάν δεν μεσολαβούσαν οι άστοχοι παραλληλισμοί του περιφερειάρχη και η υπαινικτική εξίσωση του νεοναζιστικού μορφώματος με το ΠΑΣΟΚ. Η ιδιαιτέρως σκληρή σε βάρος του περιφερειάρχη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά, δυναμίτισε περαιτέρω το κλίμα, καθιστώντας για άλλη μια φορά τη στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης κατεξοχήν πολιτικό γεγονός.
Μετά τα επεισόδια του 2011, το κλίμα στις παρελάσεις έχει αλλάξει δραματικά. Έκτοτε, ακόμη και οι μαθητικές παρελάσεις διοργανώνονται υπό δρακόντεια αστυνομικά μέτρα, με το ολοένα και λιγότερο πλήθος να τοποθετείται σε απόσταση ασφαλείας. Ο παραδοσιακός χαρακτήρας των παρελάσεων έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Η διοργάνωσή τους γίνεται πλέον για τους τύπους και για το θεαθήναι. Όλα αυτά επαναφέρουν τη συζήτηση περί της αναγκαιότητας των παρελάσεων. Τόσο των στρατιωτικών όσο και των μαθητικών. Είναι καλό η πολιτεία να πάψει να επιμένει σε αυτόν τον αναχρονισμό και με δική της πρωτοβουλία να μεθοδεύσει τον αναγκαίο διάλογο με θεσμικούς φορείς και κόμματα για το μέλλον του θεσμού των παρελάσεων, συμπεριλαμβάνοντας στην ατζέντα της συζήτησης ακόμη και το ενδεχόμενο της κατάργησής τους.
Την 28η Οκτωβρίου 2011 η Θεσσαλονίκη προσέλκυσε, αυτή τη φορά και το διεθνές ενδιαφέρον, λόγω της ματαίωσης της στρατιωτικής παρέλασης. Οι πολιτικές του μνημονίου είχαν δημιουργήσει εκρηκτική ατμόσφαιρα. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης φυγαδεύτηκε από τη δοξολογία ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, υπό τις έντονες αποδοκιμασίες διαδηλωτών. Το επεισόδιο εξανάγκασε τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να ματαιώσει την προγραμματισμένη άνοδό του στη Θεσσαλονίκη. Το δράμα κορυφώθηκε δύο ημέρες αργότερα όταν υπό την πολιορκία «κόκκινων» και «μαύρων» διαδηλωτών αποφασίστηκε -για πρώτη φορά στα μεταπολεμικά χρονικά- η ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης. Τα δραματικά γεγονότα οδήγησαν τον τότε πρωθυπουργό στην ατυχή επιλογή της διοργάνωσης δημοψηφίσματος για το μνημόνιο με τις γνωστές πολιτικές επιπτώσεις.
Δύο χρόνια μετά, η Θεσσαλονίκη βρέθηκε ξανά στη δίνη της αρνητικής δημοσιότητας, αυτή τη φορά εξαιτίας της άστοχης, όπως απεδείχθη, τυπολατρίας του Απόστολου Τζιτζικώστα. Η υπόθεση της πρόσκλησης των βουλευτών της Χρυσής Αυγής στην παρέλαση θα εξαντλούνταν στην ανταλλαγή ανακοινώσεων εάν δεν μεσολαβούσαν οι άστοχοι παραλληλισμοί του περιφερειάρχη και η υπαινικτική εξίσωση του νεοναζιστικού μορφώματος με το ΠΑΣΟΚ. Η ιδιαιτέρως σκληρή σε βάρος του περιφερειάρχη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά, δυναμίτισε περαιτέρω το κλίμα, καθιστώντας για άλλη μια φορά τη στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης κατεξοχήν πολιτικό γεγονός.
Μετά τα επεισόδια του 2011, το κλίμα στις παρελάσεις έχει αλλάξει δραματικά. Έκτοτε, ακόμη και οι μαθητικές παρελάσεις διοργανώνονται υπό δρακόντεια αστυνομικά μέτρα, με το ολοένα και λιγότερο πλήθος να τοποθετείται σε απόσταση ασφαλείας. Ο παραδοσιακός χαρακτήρας των παρελάσεων έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Η διοργάνωσή τους γίνεται πλέον για τους τύπους και για το θεαθήναι. Όλα αυτά επαναφέρουν τη συζήτηση περί της αναγκαιότητας των παρελάσεων. Τόσο των στρατιωτικών όσο και των μαθητικών. Είναι καλό η πολιτεία να πάψει να επιμένει σε αυτόν τον αναχρονισμό και με δική της πρωτοβουλία να μεθοδεύσει τον αναγκαίο διάλογο με θεσμικούς φορείς και κόμματα για το μέλλον του θεσμού των παρελάσεων, συμπεριλαμβάνοντας στην ατζέντα της συζήτησης ακόμη και το ενδεχόμενο της κατάργησής τους.
ΠΗΓΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου