[Μεσόγειος SOS]
Πριν λίγη ώρα το τουρκικό κοινοβούλιο αποφάσισε με σχετική πλειοψηφία την αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη για ένα χρόνο προκειμένου να προστατεύσουν τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, η οποία ελέγχει την πρωτεύουσα Τρίπολη και λίγες ακόμη περιοχές. Η Ελλάδα, μαζί με την Αίγυπτο, τη Ρωσία, τη Γαλλία, το Ισραήλ κ.α. υποστηρίζουν την αντίπαλη φράξια στον εμφύλιο της Λιβύης, η οποία τις τελευταίες εβδομάδες έχει εξαπολύσει επίθεση με σκοπό την κατάληψη της Τρίπολης. Την ίδια στιγμή που το τουρκικό κοινοβούλιο αποφάσιζε τα παραπάνω ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Νετανιάχου, προσγειωνόταν στην Αθήνα.
Είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει πλευρά που να υπερασπίζεται το "δίκαιο" και το "νόμιμο". Οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, τα οποία προσπαθούν να κατοχυρώσουν το καθένα για λογαριασμό του τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη. Η κάθε κρατική προπαγάνδα προσπαθεί να πείσει τον λαό της για το δίκιο της για να τον έχει έτοιμο σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης.
Από τη μία πλευρά, λοιπόν, η Ελλάδα συντάσσεται με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και την Κύπρο. Από την άλλη η Τουρκία, ο Λίβανος κι η Παλαιστίνη. Οι δυο πλευρές αλληλοκατηγορούνται με επιχειρήματα που είναι αληθινά αλλά και ψεύτικα. Κι οι δυο πλευρές εμπλέκονται κι υποστηρίζουν έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων στη Λιβύη.
Στο κέντρο όλων των αντιπαραθέσεων είναι το ζήτημα του καθορισμού των ΑΟΖ και το μερίδιο στα πετρέλαια και το αέριο της Μεσογείου.
Από πίσω στέκονται πολυεθνικά μεγαθήρια και ολιγάρχες της περιοχής που όποια κι αν είναι η κατάληξη της αντιπαράθεσης θα πάρουν το μεγαλύτερο μερίδιο των κερδών.
Εμείς, οι απλοί πολίτες των χωρών της Αν. Μεσογείου, μόνο να χάσουμε έχουμε από όλη αυτή την αντιπαράθεση που έχει ανοίξει και δεν ξέρουμε που θα οδηγηθεί.
Σε αυτή τη συγκυρία μόνο μια καθαρή θέση μπορεί να μας σώσει από μια άμεση ή μελλοντική πολεμική σύγκρουση και μια οικολογική καταστροφή κι αυτή είναι:
Καμία θέσπιση ΑΟΖ - Καμία εξόρυξη στη Μεσόγειο - Καμία αλλαγή των υφιστάμενων θαλάσσιων συνόρων. Δεν πολεμάμε για τα πετρέλαιά τους - Δεν θα πεθάνουμε για τις πολυεθνικές τους - Καμία εμπλοκή στον εμφύλιο της Λιβύης - Έξω οι ιμπεριαλιστές από την περιοχή μας.
Μόνο η διάδοση μιας τέτοιας στάσης είναι ικανή να φρενάρει την καλλιέργεια του εθνικισμού απ' όλα τα γύρω κράτη, να σταματήσει τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς και να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας μεταξύ των δύο λαών ενώ θα τους στρέφει προς τα πραγματικά τους προβλήματα.
Υ.Γ.
Έναν τέτοιο δίαυλο, με βάση αυτές τις ξεκαθαρές θέσεις (και όχι μισόλογα) καταφέραμε από την πλευρά μας ως ΝΑΡ να ανοίξουμε με το Κόμμα Εργασίας (ΕΜΕΡ) στην Τουρκία με την παρακάτω δίγλωσση ανακοίνωση: https://bit.ly/37oBaRs (στα ελληνικά) και https://bit.ly/37mt3oC (στα τουρκικά).
Βρισκόμαστε πολύ πίσω φυσικά. Οι λαοί και στις δύο χώρες έχουν καταπιεί το χοντρό εθνικό παραμύθι αμάσητο σε μεγάλο βαθμό και σε αυτό δυστυχώς βοηθά η πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων που καλλιεργεί την κρατική προπαγάνδα σε διάφορες εκδοχές. Όμως η κάθε πολιτική δύναμη έχει ευθύνες μπροστά στην κατάσταση. Τουλάχιστον για όσους θέλουν να μιλούν στο όνομα μιας διαφορετικής πολιτικής και μιας διαφορετικής κοινωνίας ισχύει το παρακάτω: ο διεθνισμός κι η ανεξαρτησία απ' την κρατική πολιτική φαίνονται στα δύσκολα. Ας αναλάβει, λοιπόν, η κάθε πολιτική δύναμη αλλά και οι αγωνιστές/τριες ατομικά τις ευθύνες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου