Η «εισβολή των προσφύγων» και οι άλλοι μύθοι της κυρίαρχης προπαγάνδας

Παναγιώτης Μαυροειδής

▸ Το δράμα των ξεριζωμένων στην μέγγενη Ελλάδας-Τουρκίας

Μύθος πρώτος: «Θα μας πνίξουν εκατομμύρια προσφύγων. Επιτέλους, πόσοι χωράμε σε αυτή την ήδη φτωχή χώρα;». Στην πραγματικότητα, έως το 2015, πάνω από 1,1 εκ. πρόσφυγες πέρασαν από την Ελλάδα, ενώ σε αυτήν παρέμειναν περί τους 60.000 και αυτοί όχι επειδή το ήθελαν, αλλά επειδή στη συνέχεια, με βάση τη συμφωνία ΕΕ/Ελλάδας-Τουρκίας (2016), αποκλείστηκαν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Επίσης, στις δύο ιστορικές περιόδους που η Ελλάδα δέχτηκε τεράστιο αριθμό προσφύγων, τη δεκαετία του 1920 (1,5 εκατ. ομοεθνείς που λοιδορούνταν ως «τουρκόσποροι») και το 1990 (πάνω από ένα εκατ. αλλοεθνείς, κυρίως Αλβανοί, με την πλειοψηφία τους να είναι και αλλόθρησκοι), η Ελλάδα δε γονάτισε. Η οικονομία της άνθισε, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, ξανάνοιξαν σχολεία, ζωντάνεψαν χωριά και σώθηκαν ασφαλιστικά ταμεία από εισφορές εργαζομένων (που τα έκλεψαν μετά οι κυβερνήσεις!). Κατά τα άλλα, η Ελλάδα έχει μόλις 5,5 πρόσφυγες ανά 1.000 κατοίκους, όταν ο Λίβανος έχει 156, η Ιορδανία 72, η Τουρκία 45, το Τσαντ 29 και η Ουγκάντα 26!

Μύθος δεύτερος: «Δεν είναι Σύροι, αλλά από αλλού. Δεν είναι καν πρόσφυγες, αλλά λαθρομετανάστες». Υπάρχουν συνολικά περίπου 6,7 εκατ. Σύροι και 2,7 εκατ. Αφγανοί που είναι πρόσφυγες ενός πολέμου κατά τον οποίο οι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με συνδρομή και των ελληνικών κυβερνήσεων (αποστολές στρατού, χρήση βάσης Σούδας, φρεγάτες κλπ), κομμάτιασαν τις χώρες τους, προκαλώντας όχι μόνο θάνατο και τρόμο, αλλά και οικονομική ερήμωση. Αναζητούν είτε να σωθούν, είτε, ναι, μία φέτα ψωμί για τα παιδιά τους.

Μύθος τρίτος: «Στον Έβρο αντιμετωπίζουμε ασύμμετρη απειλή με εισβολή των προσφύγων, υποκινούμενη από το καθεστώς Ερντογάν». Αυτό που συμβαίνει είναι η κατάρρευση της άθλιας αντι-προσφυγικής πολιτικής της ΕΕ, για την οποία ο Έβρος, είναι απλά ένας τοίχος του φρουρίου της. Τουρκία και Ελλάδα είχαν αποδεχθεί το ρόλο των «συνοριοφυλάκων» για λογαριασμό της ΕΕ, με αμοιβή και με μοιρασμένους ρόλους. Ο βασικός πυλώνας αυτής της πολιτικής ήταν και είναι η Τουρκία όπου βρίσκονται 3,7 εκατ. πρόσφυγες, ενώ στην Ελλάδα βρίσκεται ένα μέρος όσων πέρασαν κυρίως μετά το 2016 (γύρω στις 70.000). Αυτό που είναι σε εξέλιξη τώρα, είναι ένας άθλιος ανταγωνισμός των αρχουσών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας, πάνω στην πλάτη των προσφύγων, αλλά και με συνέπειες της εθνικιστικής, πολεμικής ρητορικής στη δηλητηρίαση των λαών και των δύο χωρών. Το ότι ο Ερντογάν παίζει ένα δικό του «παιχνίδι» αξιοποίησης του δράματος των προσφύγων, επιδιώκοντας να εκβιάσει περισσότερη στήριξη και «μπαξίσι» από την ΕΕ, είναι αυτονόητο, όσο και δολοφονικό για τους πρόσφυγες.

Η Ελλάδα έχει μόλις 5,5 πρόσφυγες ανά 1.000 κατοίκους, όταν ο Λίβανος έχει 156, η Ιορδανία 72, η Τουρκία 45

Μύθος τέταρτος: «Παρ’ όλα αυτά, έστω και άθελά τους, πρόκειται για μια εισβολή». Η κατασκευή και αναπαραγωγή αυτού του μύθου, απλά «δικαιολογεί» μια παράνομη απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, στην οποία έχει τη στήριξη της ΕΕ. To δικαίωμα πρόσβασης στο άσυλο και η απαγόρευση επαναπροώθησης κατοχυρώνονται ρητά από Διεθνείς Συμβάσεις. Σύμφωνα με το άρθρο 33 της Σύμβασης της Γενεύης (1951) «Ουδεμία Συμβαλλομένη Χώρα θα απελαύνη ή θα επαναπροωθή, καθ’ οιονδήποτε τρόπον, πρόσφυγα, εις τα σύνορα εδαφών ένθα η ζωή ή ελευθερία αυτών απειλούνται δια λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων».

Μύθος πέμπτος: «Δηλαδή, κατάργηση των συνόρων και ‘’μπάτε σκύλοι αλέστε’’;». Μιλάμε για «σύνορα ανοιχτά, για την προσφυγιά», όπως προβλέπει και η Διεθνής Σύμβαση. Υποστηρίζουμε την ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων, με παροχή ασύλου, καταγραφή και νόμιμα έγγραφα, προς τις χώρες που θέλουν και όχι γενικά για «σύνορα ανοιχτά» για το στρατό του κάθε Ερντογάν. Τους πρόσφυγες καλούνται να πολεμήσουν οι φαντάροι μας και όχι τους στρατοκράτες της Άγκυρας. Άλλωστε, πρόσφατα ήταν που τα ελληνικά ΜΜΕ ανακοίνωναν: «Η Τουρκία μεταφέρει στρατό από τον Έβρο στη Συρία»!

Μύθος έκτος: «Οι πρόσφυγες θα μας φέρουν τον κορωνοϊό». Ωστόσο ο ιός ήρθε από τους Άγιους Τόπους, από την Ιταλία και από τους business class ταξιδευτές τύπου Μαρινάκη… Είναι απολύτως επιβεβλημένο να απαιτήσουμε την πλήρη στήριξη στις χιλιάδες εγκλωβισμένων προσφύγων στον Έβρο και στα νησιά, μεταξύ των άλλων και για τον κορωνοϊό, αντί να τους ψεκάζουν συνοριοφύλακες με χημικά.

Μύθος έβδομος: «Γιατί εμείς, μια ρημαγμένη χώρα, να πληρώνουμε τους ξένους;». Έκοψε αλήθεια μισθούς και συντάξεις οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ή δεν πλήρωσαν δεδουλευμένα ή υπερωρίες οι εργοδότες, για …να τα δώσουν στους πρόσφυγες; Στο σύνολο των χρηματοδοτήσεων που έχουν δοθεί, είτε αυτές είναι άμεσες μέσω Ταμείου για Άσυλο, Μετανάστευση και Ενσωμάτωση της ΕΕ, και Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας της ΕΕ, είτε είναι έμμεσες για παράδειγμα χρηματοδότηση έργων από ΕΕ για πρόσφυγες όπως κατασκευή Κέντρων και άλλα (περίπου 1,5 δις. σύνολο από ΕΕ έως Ιούνιο 2019), είτε προέρχονται απευθείας από Διεθνείς Οργανισμούς ή εθνικές κυβερνήσεις χωρών, είτε δωρεές ιδιωτών, η συνολική συμμετοχή του ελληνικού κράτους δεν ξεπερνά το 10%. Δηλαδή στη «σούμα» εισρέουν χρήματα βοήθειας στους πρόσφυγες (με το αζημίωτο φυσικά για τις επιχειρήσεις/ΜΚΟ που μεσολαβούν), τα οποία ξοδεύονται στην Ελλάδα (ξενοδοχεία, διατροφή κλπ), συμβάλλοντας στην τόνωση των τοπικών κοινωνικών και στο ΑΕΠ. Η κριτική θα έπρεπε να είναι αντίστροφη: Έως το 2015, η διέλευση ενός πρόσφυγα από την Ελλάδα κόστιζε περίπου 1.000 ευρώ, ενώ η αναγκαστική παραμονή του στη συνέχεια κοστίζει περί τις 25.000 ευρώ! Ξοδεύονται πολλά χρήματα για να αποτρέπονται οι πρόσφυγες να ζήσουν στις χώρες που θέλουν (και στην Ελλάδα), εργαζόμενοι ελεύθερα.

Μύθος όγδοος: «Δεν ταιριάζουν οι θρησκείες και οι πολιτισμοί μας. Φέρνουν μίσος, φανατισμό και καθυστέρηση». Πρόκειται για στερεοτυπική προσέγγιση η οποία, αφενός ξεχνάει την ανεκτίμητη συμβολή του κάθε διαφορετικού εθνικού πολιτισμού και την αξία της συνύπαρξής τους και αφετέρου πράγματι γεννάει και καλλιεργεί μίση και σκοτωμούς, σε ένα εφιαλτικό αρνητικό σπιράλ. Μόνο τις εγκληματικές τοποθετήσεις της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας για τον κορωνοϊό ή τις μαζικές δολοφονίες μαθητών στις ΗΠΑ με πυροβολισμούς στα τυφλά, αν θυμηθούμε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι ακραίοι, σκοταδιστές ή φασίστες και μισαλλόδοξοι υπάρχουν παντού.