Η Νεολαία στη Θράκη αγωνίζεται ενάντια στον Πόλεμο κατά των Προσφύγων και τους Ανταγωνισμούς τους

Κείμενο Αντιπολεμικού Συντονιστικού Κομοτηνής, Αλληλεγγύης σε Πρόσφυγες – Μετανάστ(ρι)ες

Τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον Έβρο;

Το τελευταίο χρονικό διάστημα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας, σε μια κατάσταση που εξελίσσεται σε ανθρωπιστική κρίση τεραστίων διαστάσεων. Στην προσπάθεια αναζήτησης μιας αξιοπρεπούς ζωής μακριά από τον πόλεμο, την καταπίεση και τη φτώχεια, οι άνθρωποι αυτοί (είτε πρόσφυγες είτε μετανάστες, οι ανθρώπινες ανάγκες είναι ίδιες) βρίσκουν απέναντί τους όλο τον κρατικό μηχανισμό και τα πιο αντιδραστικά κομμάτια των τοπικών κοινωνιών. Στον Έβρο, ήδη από τις πρώτες ώρες, έφτασαν στα ελληνοτουρκικά σύνορα δεκάδες διμοιρίες ΜΑΤ από όλη τη Β. Ελλάδα, ΟΠΚΕ, ΕΚΑΜ, οι 2 “Αύρες” της ΕΛ.ΑΣ., δυνάμεις του Στρατού και 2 λόχοι καταδρομέων, ελικόπτερα και άλλες δυνάμεις της FRONTEX.
Οι πρόσφυγες και μετανάστες-τριες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη μαζική χρήση χημικών, κρότου – λάμψης, πλαστικών (και πραγματικών) σφαιρών, μπογιάς από τις Αύρες και βολές με πραγματικά πυρά του Δ' Σώματος Στρατού συνεχώς επί 2 ημέρες, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Σύρου πολιτικού πρόσφυγα Muhammad Al-Arab από ελληνικά πυρά, ενώ ταυτόχρονα πέφτουν για τον εκφοβισμό προσφύγων και από την τουρκική πλευρά.

Ταυτόχρονα στα νησιά και κυρίως στη Λέσβο και τη Χίο, έχει υπάρξει αντίστοιχη κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, με τις δυνάμεις του πολεμικού ναυτικού και λιμενικού σώματος, να προσπαθούν να απωθήσουν τις βάρκες των προσφύγων, με πλωτά φράγματα εμβολίζοντας ή πυροβολώντας τες. Εξίσου εχθρική είναι η αντιμετώπιση των προσφύγων από εθνικιστικά και αντιδραστικά τμήματα της τοπικής κοινωνίας είτε με εθνικιστικά συλλαλητήρια και προπυλακισμούς στα νησιά είτε με ακροδεξιές κινητοποιήσεις (όπως συνέβη και στην Κομοτηνή 2/3), με επιθέσεις κατά αλληλέγγυων (όπως συνέβη στην Ορεστιάδα),με προσπάθεια αγροτών να αποκλείσουν τα σύνορα, ακόμα και με τη συγκρότηση ενόπλων τμημάτων πολιτών με τις πλάτες του ελληνικού κράτους.

Δεχόμαστε όντως εισβολή;

Η ελληνική Κυβέρνηση, συνεχίζοντας τις πολιτικές των προηγούμενων Κυβερνήσεων κατά τις υποδείξεις Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, αξιοποιεί κάθε διαθέσιμο μέσο (καθοριστικός ο ρόλος των ΜΜΕ και τοπικών φορέων, όπως η δημοτική παράταξη “Σπάρτακος” στην Κομοτηνή) με σκοπό να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση για το προσφυγικό και να προσδώσει στα προσφυγικκά – μεταναστευτικά ρεύματα τον χαρακτήρα του “εισβολέα”. Η ρητορεία της Κυβέρνησης αναβαθμίζει τον ρόλο των ήδη υπαρχόντων εθνικιστικών φωνών, επιχειρώντας την περαιτέρω συντηρητικοποίηση της κοινωνίας. Ο στόχος είναι διπλός: Αφενός η συσπείρωση του εθνικού κορμού γύρω από την Κυβέρνηση, ώστε να υπάρχει η αναγκαία συναίνεση για την εφαρμογή των πολιτικών της και αφετέρου, η πλασματική προβολή της Ελλάδας ως “αμυνόμενης” για την ενίσχυση του επιθετικού της ρόλου στους ανταγωνισμούς στα Βαλκάνια και την Α. Μεσόγειο Οπότε το ελληνικό κράτος δεν δέχεται επίθεση. Μάλλον αξιοποιεί το προσφυγικό για να συγκαλύψει την επίθεση που το ίδιο διενεργεί, τόσο στο εσωτερικό (πχ μέσω αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων) όσο και στο εξωτερικό (όπως στη διαμάχη για τις ΑΟΖ).

Εχθρός είναι οι ξεριζωμένοι ή όσοι τους ξερίζωσαν;

Οι εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες-τριες δεν αποφάσισαν απλά μια μέρα να έρθουν στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα του διαρκούς πολέμου στη Μ. Ανατολή, όπου ολόκληρα κράτη διαμελίζονται (π.χ. Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία κ.ά.) και η καταστροφή των ανθρώπινων ζωών είναι απλώς στατιστικό στοιχείο και “παράπλευρη απώλεια” στο βωμό του κέρδους. Οι ανταγωνισμοί μεταξύ των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΝΑΤΟ, Ρωσία) αλλά και περιφερειακών δυνάμεων (όπως η Ελλάδα και η Τουρκία) για τον διαμοιρασμό εκ νέου των σφαιρών επιρροής, την εξεύρεση νέων πεδίων κερδοφορίας (π.χ. κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Α. Μεσόγειο) και τη σκληρή εκμετάλλευση και φτωχοποίηση των εκεί λαών, είναι ο μόνος υπεύθυνος για τη γέννηση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ρευμάτων. Στη συνέχεια οι ίδιοι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί είναι που χρησιοποιούν τους ξεριζωμένους-ες στα διπλωματικά παιχνίδια τους (όπως συμβαίνει και αυτή τη στιγμή στα ελληνοτουρκικά σύνορα που χρησιοποιούν τους πρόσφυγες σαν μοχλό πίεσης για να πάρει θέση η ΕΕ και το ΝΑΤΟ στη διαμάχη ανάμεσα σε Ρωσία-Τουρκία στη Συρία). Αντίστοιχος είναι ο ρόλος της Ε.Ε. που ενώ παρουσιάζεται σαν υποστηρικτής της Ελλάδας σε αυτή την τεράστια κρίση, στην πραγματικότητα είναι βασικός υπαίτιος αφού μέσω συμφωνιών όπως αυτή της Ε..Ε – Ελλάδας -Τουρκίας (έχοντας αποπληρώσει η Ε.Ε. μόνο τα 3 από τα 6 δις, σε μια συμφωνία που εμπορευματοποιεί και κοστολογεί ανθρώπινες ζωές), έχει καταστήσει τις 2 τελευταίες “φυλακές ψυχών”, αρνούμενη να δεχθεί πρόσφυγες και μετανάστες με τον υποκριτικό ισχυρισμό οτι “δεν μπορεί να το αντέξει”. Την ίδια στιγμή η “Ευρώπη του ανθρωπισμού” επιβάλλει επαναπροωθήσεις, εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να εγκλωβίζονται και να πεθαίνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι αιτήσεις ασύλου (που η ίδια έχει θεσμοθετήσει) να παγώνουν και πρόσφυγες και μετανάστες-τριες να βασανίζονται στα ελληνοτουρκικά σύνορα από την ΕΛ.ΑΣ και τον Ελληνικό Στρατό.

Ποιά μπορεί να είναι η λύση;

Αντίστροφα. Τι θα συμβεί αν δεν απαντήσουμε με μαζικό, οργανωμένο και συνολικό τρόπο;

1. Η Τουρκία δεν θα δεχθεί τους πρόσφυγες και μετανάστες-τριες πίσω, κι αν αυτό συμβεί, θα είναι επειδή ΝΑΤΟ και Ε.Ε. θα έχουν συμφωνήσει να εμπλακούν στην Συρία πλάι της, πράγμα που σημαίνει νέοι νεκροί και νέοι πρόσφυγες.

2. Η Ελλάδα δεν θα δεχθεί επίσης τους πρόσφυγες και μετανάστες-τριες. Επίσης, αν το κάνει, θα είναι για να τους-ις στιβάξει σε κέντρα κράτησης σε απάνθρωπες συνθήκες, ακόμα και σε ξερονήσια (κατά τις δηλώσεις Γ. Γεραπετρίτη).

3. Οι εγκλωβισμένοι-ες στη γκρίζα ζώνη του Έβρου, ή στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας, θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι-ες και θα εξοντωθούν εκεί.

Τι απαντάμε επομένως μπροστά σε μια τέτοια προοπτική;

Η μόνη απάντηση μπορεί να είναι αντιπολεμική και διεθνιστική και να θέτει τον πραγματικό εχθρό στο στόχαστρο. Αυτός ο εχθρός είναι όποιος προκαλεί την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τον πόλεμο και τη φτώχεια, όλα εκείνα δηλαδή που γεννούν τα μεταναστευτικά ρεύματα. Έτσι, δεν πρέπει να φοβηθούμε να πούμε οτι εχθρός μας είναι τόσο η Συμφωνία ΕΕ – Ελλάδας – Τουρκίας που αντιλαμβάνεται τους πρόσφυγες – μετανάστες-τριες ως εμπόρευμα, όσο και οι ίδιοι οι εκφραστές της, η ΕΕ, το ελληνικό κράτος και το ίδιο το κεφάλαιο συνολικά. Δεν μπορούμε να μην πούμε οτι όσο θα υπάρχουν στρατιωτικές βάσεις, απ όπου θα εφορμούν δυνάμεις για να χτυπήσουν στη Μ. Ανατολή και οπουδήποτε αλλού (με τη συμμετοχή και της ίδιας της Ελλάδας), τόσο θα υπάρχει πόλεμος και προσφυγιά. Δεν μπορούμε να μην βάλουμε απέναντι μας τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, όπως και τη σκληρή καταστολή των αγώνων ή τις εκκενώσεις των καταλήψεων στέγης. Δεν μπορούμε να μην απαιτήσουμε την παροχή ασύλου, των αναγκαίων εγγράφων, σίτισης, περίθαλψης και στέγασης σε πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς και ίσα εργασιακά δικαιώματα ντόπιων και μεταναστών. Δεν μπορούμε τέλος, να μην απαιτούμε την μη εμπλοκή των φαντάρων για την καταστολή του κινήματος, των προσφύγων ή των μεταναστών, την καταδίκη κάθε φασιστικής ή μιλιταριστικής πρακτικής, να μην βάζουμε σαν πρώτο στόχο το κλείσιμο κάθε στρατοπέδου συγκέντρωσης (ανοιχτού ή κλειστού τύπου, στα νησιά ή αλλού) ή το διπλό άνοιγμα των συνόρων, τόσο από μεριάς Τουρκίας και Ελλάδας, όσο και από μεριάς της Ε.Ε. Εχθρός λοιπόν, δεν είναι οι πρόσφυγες και μετανάστες-τριες.

Καταδίκη των πολιτικών ΕΕ-ΝΑΤΟ-ελληνικού κράτους που φυλακίζουν ανθρώπους και φέρνουν μόνο θάνατο.

Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες-τριες, κλείσιμο κάθε στρατοπέδου συγκέντρωσης, διπλό άνοιγμα των συνόρων.

Προχωράμε σε:

• Πολιτιστικά δρώμενα και αντιπολεμική πορεία την Τετάρτη 11/3 στις 12:00 Πλ. Ειρήνης

• Αντιπολεμική Πορεία Αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες-τριες την Κυριακή 15/3 στις 13:00 στο Αναγνωστήριο στην Αλεξανδρούπολη

Αντιπολεμικό Συντονιστικό Κομοτηνής

για την Αλληλεγγύη σε Πρόσφυγες και Μετανάστες-τριες

Αλληλέγγυοι-ες, Αντιφασίστες-τριες, ΕΑΑΚ, Ελευθεριακό Σχήμα Σχολών Κομοτηνής, Κοινότητα Νέων Κομοτηνής, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση