Τα επιλεκτικά τεστ και οι επιλεκτικές καραντίνες
Από ιατρική υπόδειξη εργαλείο αποκλεισμού
Σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία (12 Απριλίου) που αναδημοσιεύει το ΑΠΕ-ΜΠΕ για την εξέλιξη της πανδημίας του κορωνοϊού, η Ελλάδα εμφανίζεται να είναι σε σχετικά καλό επίπεδο σε μια σειρά κατηγορίες συγκριτικά με άλλες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου.
Έτσι, με 98 θανάτους βρίσκεται πλέον στην 39 η θέση παγκοσμίως σε απόλυτο αριθμό των θυμάτων της νόσου, από την 33 η θέση στην οποία βρισκόταν πριν μία εβδομάδα και την 28 η θέση πριν δύο εβδομάδες. Είναι επίσης 15 η στην ΕΕ από 14 η την περασμένη εβδομάδα.
Σε σχέση με τον πληθυσμό, η Ελλάδα έχει 9 θανάτους ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων, γεγονός που την τοποθετεί στην 49 η θέση διεθνώς από την 38 η θέση που βρίσκονταν την προηγούμενη εβδομάδα και στην 18 η στην ΕΕ από την 17η αντίστοιχα, με παγκόσμιο μέσο όρο τους 14 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων.
Αυτή η κατάταξη δεν αποτελεί ένα γεγονός που μπορεί να πιστωθεί στην ελληνική πραγματικότητα και μόνο. Είναι το μαθηματικό αποτέλεσμα της αύξησης των κρουσμάτων ποσοτικά και ποιοτικά παγκοσμίως, καθώς μετά την Ιταλία και την Ισπανία, το επίκεντρο της πανδημίας έγιναν οι χώρες που επιχείρησαν εγκληματικά να εφαρμόσουν πολιτική «ανοσίας αγέλης» όπως οι ΗΠΑ και το Ην. Βασίλειο.
Ή οι χώρες στις οποίες, με απόφαση των κυβερνήσεών τους, άργησαν να πάρουν μέτρα (Γαλλία, Γερμανία, Βραζιλία, Τουρκία κ.λπ.).
Παράλληλα η εξάπλωση του ιού έχει επεκταθεί πλέον σε όλες τις χώρες του κόσμου μαζί και στις Τριτοκοσμικές του Νοτίου Ημισφαιρίου που έχουν πολύ πιο αδύναμα συστήματα πρόληψης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (π.χ. Νότια Αφρική) ή σε χώρες στις οποίες τα μέτρα περιορισμού άργησαν να παρθούν εξαιτίας οικονομικής ένδειας που θα προκαλούσε πολύ μεγαλύτερες απώλειες (π.χ. Πακιστάν).
Η ελληνική περίπτωση
Αυτό μετατόπισε τον μέσο όρο εκτοξεύοντας προς τα πάνω τα σχετικά νούμερα και «κολάκεψε» την θέση της Ελλάδας που κρατήθηκε σχετικά χαμηλά. Είναι όμως αυτή η σχετική επιβράδυνση της εξάπλωσης της νόσου στην Ελλάδα, κάτι που μπορεί να το πιστωθεί η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική όπως μας διαβεβαιώνουν τα κυβερνητικά φερέφωνα και τα μηντιακά παπαγαλάκια τους;
Αν παρατηρήσουμε καλά τα σχετικά στοιχεία θα δούμε ότι η επιδημία χτύπησε όχι μόνο τα βιομηχανικά κέντρα των χωρών (Γουχάν στην Κίνα, Λομβαρδία στην Ιταλία, Ανατολική Γαλλία, Μαδρίτη και Καταλονία στην Ισπανία, Πολιτεία Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ κ.λπ.). Αντίθετα είναι χαμηλότερη η ταχύτητα εξάπλωσης σε περιοχές με μικρότερη βιομηχανική δραστηριότητα.
Είναι δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που διαθέτει πάρα πολλές μεγάλες βιομηχανίες. Μετά την αποβιομηχάνιση των τελευταίων 25 ετών, τα «εύφορα λιβάδια» εξάπλωσης του κορωνοϊού μειώθηκαν κατά πολύ. Η παραδοσιακή δομή της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας παραμένει κατά βάση δομημένη ιστορικά γύρω από πολλές μικρές, ατομικές, οικογενειακές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν έως και το 85% των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, στις οποίες εργάζεται περίπου το μισό εργατικό δυναμικό μισθωτής εργασίας.
Ενώ παρά την υδροκέφαλη Αθήνα και την Θεσσαλονίκη που μαζί ξεπερνούν το 50% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, επιβιώνει ένας σημαντικός αγροτικός και ημιαστικός χαρακτήρας διαβίωσης και δραστηριοτήτων γύρω από την ύπαιθρο. Τέλος ακόμη και το διευρυμένο νησιωτικό περιβάλλον συνετέλεσε στην αποτελεσματική απομόνωση μεγάλων τμημάτων της χώρας στα οποία μπορούσε να ασκηθεί πιο στοχευμένα και αποτελεσματικά η πολιτική περιορισμού.
Είναι αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό με τα πιο αυστηρά μέτρα καραντίνας που ασκήθηκαν εδώ νωρίτερα -όπως εξάλλου έγινε σε όλα τα Βαλκάνια- που κρατάνε τα νούμερα σε διαχειρίσιμο προς το παρόν πλαίσιο.
Πραγματικά η θέση της Ελλάδας δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε κατ’ ελάχιστον με αυτή της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας, του Ην. Βασιλείου κ.λπ., μεγάλων βιομηχανικών δυνάμεων που πληρώνουν ένα μεγάλο τίμημα για την βιομηχανική οικονομική ευρωστία τους. Τυχερή μέσα στην ατυχία της, η Ελλάδα περνάει την πρώτη φάση της πανδημίας μάλιστα και σε μια συγκυρία κατά την οποία, στα τέλη Φεβρουαρίου αρχές Μαρτίου, πριν ανακοινωθεί η αναστολή των διεθνών αφίξεων πτήσεων και κρουαζιερόπλοιων, η βασική «βαριά βιομηχανία» ο τουρισμός, βρίσκονταν σε out of season περίοδο. Αυτό σήμαινε ότι η διεθνής συνδεσιμότητά της ήταν ήδη σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα του συνηθισμένου. Θα ήταν ενδεχομένως πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν η επιδημία εξαπλώνονταν στην Ελλάδα από το Πάσχα και μετά.
Αυτά τα στοιχεία λοιπόν την κατατάσσουν σε ένα διεθνές μέτρο σύγκρισης που είναι πιο κοντά στις χώρες των Βαλκανίων και όχι της ΕΕ. Στο σχετικό πίνακα που παραθέτουμε (από την Εφ.Συν) που στηρίζεται σε μια σειρά αξιόπιστες πηγές διεθνών στατιστικών που παρατίθενται, βλέπουμε την σύγκριση των σχετικών μεγεθών. Ακόμη και αν παραβλέψουμε το ομολογημένο επισήμως γεγονός, ότι τα λίγα σχετικά τεστ που γίνονται ανακοινώνουν σκοπίμως χαμηλά νούμερα, ή ακόμη και αν παραβλέψουμε τους ανομολόγητους αριθμούς κρουσμάτων που καταλήγουν σε θάνατο στο σπίτι και δεν καταγράφονται, προκύπτει ότι η Ελλάδα συγκρινόμενη με τις Βαλκανικές χώρες είναι σχετικά ψηλά.
«Τεστ, τεστ, τεστ»
Υπάρχει ωστόσο ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό στοιχείο που αφορά την ασκούμενη πολιτική ιχνηλάτησης των κρουσμάτων. Γνωρίζουμε εδώ και βδομάδες ότι η Ελλάδα κάθε άλλο παρά ακολουθεί τις συνεχιζόμενες εκκλήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που κάνει προς όλες τις κυβερνήσεις ζητώντας να κάνουν στοχευμένα και συνεχή τεστ, ιδιαίτερα σε χώρους μαζικής συγκέντρωσης εργασίας, ΜΜΜ, στρατόπεδα κ.λπ.
«Τεστ, τεστ, τεστ» επαναλαμβάνουν οι υπεύθυνοι του ΠΟΥ συνέχεια. Αντίθετα η Ελλάδα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία της 12ης Απριλίου, με συνολικά 37.344 τεστ βρίσκεται στην 53ή θέση παγκοσμίως έχοντας υποχωρήσει από την 50η στην οποία βρίσκονταν την προηγούμενη εβδομάδα. Με αναλογία 3.583 τεστ ανά εκατομμύριο πληθυσμού, βρίσκεται στην 66η θέση διεθνώς από την 57η που βρισκόταν πριν μια βδομάδα.
Αυτή η υποχώρηση δείχνει ότι ακόμη και τώρα, ένα μήνα μετά την επιβολή μέτρων περιορισμού στις μετακινήσεις και ενάμιση μήνα μετά την εμφάνιση του ιού στην ελληνική επικράτεια η κυρίαρχη αντίληψη στο κράτος είναι η περιστασιακή ιχνηλάτηση των κρουσμάτων. Θα αναφέρουμε ένα εντυπωσιακό παράδειγμα σύγκρισης για να καταλάβουμε τι σημαίνει πολιτική ιχνηλάτησης με τεστ.
Στις 10 Απριλίου, έγινε γνωστό ότι η Ισλανδία έχει ήδη εξετάσει για τον ιό το 10% των πολιτών της! Έχουν υποβληθεί σε τεστ 34.635 πολίτες σε σύνολο πληθυσμού 364.260 κατοίκων και έχουν εντοπιστεί 1.689 κρούσματα. Στην Ελλάδα, έχουν διενεργηθεί 37.344 έλεγχοι και έχουν εντοπιστεί 2.081 κρούσματα σε πληθυσμό που ανέρχεται γύρω στα 10,5 εκατομμύρια.
Στον σχετικό πίνακα που παρατίθεται στο: https://www.worldometers.info/coronavirus/#countries
η Ελλάδα με μόλις 3.583 τεστ ανά 1 εκατομμύριο κάτοικους έχει χειρότερες επιδόσεις από την Βόρεια Μακεδονία, την Τουρκία, το Τζιμπουτί, την Βενεζουέλα, το Αζερμπαϊτζάν, το Ισραήλ κ.ά. Ενώ η Κύπρος με 14.179 τεστ ανά 1 εκατομμύριο βρίσκεται στις κορυφαίες επιδόσεις του κόσμου.
Αναλογικά με τον πληθυσμό της, η Ισλανδία έχει πάρα πολλά κρούσματα, 1 για κάθε 245 κατοίκους, ένα από τα υψηλότερα στον κόσμο αλλά αυτό ουδόλως ανησυχεί διότι οφείλεται στα άφθονα τεστ τα οποία έγιναν στο γενικό πληθυσμό. Ο ιός μεταφέρθηκε στην Ισλανδία στα τέλη Φεβρουαρίου από τσάρτερ Ισλανδών εκδρομέων σκιέρ που επέστρεφαν από χειμερινό θέρετρο της Αυστρίας στις Άλπεις. Οι αρχές πολύ σύντομα εντόπισαν ότι 15 από τα 67 άτομα της πτήσης είχαν προσβληθεί και σχετικά σύντομα υπέβαλαν σε τεστ το σύνολο του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, των κοινωνικών και εργασιακών επαφών τους και έτσι έχουν καταφέρει να χαρτογραφήσουν την εξάπλωση του ιού αντλώντας στοιχεία από ένα πολύ μεγάλο δείγμα και παίρνουν τα ανάλογα μέτρα. Οι θάνατοι είναι λίγοι, μόλις 7, τα νοσοκομεία δεν δέχονται μεγάλο βάρος ασθενών και το σύστημα λειτουργεί ικανοποιητικά, γεγονός που χαρίζει εμπιστοσύνη στους πολίτες.
Τα μέτρα περιορισμού και καραντίνας εφαρμόστηκαν στοχευμένα στην Ισλανδία και η οικονομία της χώρας θα αντιμετωπίσει την επιδημία σίγουρα με πολύ λιγότερες απώλειες από ό,τι άλλες. Βεβαίως και η σχετική γεωγραφική απομόνωση της Ισλανδίας και το μικρό της πληθυσμιακό μέγεθος έκανε εφικτή μια τόσο διαδεδομένη χαρτογράφηση σε τόσο μεγάλο αριθμό.
Τα επιλεκτικά τεστ και η καραντίνα ως εργαλεία θανατοπολιτικής
Δεν θα περίμενε κανείς να γίνει όπως και στην Ισλανδία κάτι ίδιο στην Ελλάδα. Αλλά η υποχώρηση της διεθνούς κατάταξής της ως προς την αναλογία τεστ με το σύνολο του πληθυσμού που προαναφέρθηκε δείχνει ότι η ελληνική κυβέρνηση προτιμάει να μην αντιμετωπίσει τις ενοχλητικές συνέπειες μιας πιο γενικευμένης ιχνηλάτησης.
Αυτό διότι αν την έκανε σε μεγαλύτερο βαθμό θα υποχρεωνόταν, ακολουθώντας τις ιατρικές συμβουλές, να επιβάλλει συγκεκριμένες καραντίνες και μέτρα περιορισμού. Δεν πρέπει εδώ να παραγνωρίζουμε ότι το επιτελείο του ΕΔΟΥ και ο κ. Τσιόδρας προσωπικά, δεν είναι μόνο τεχνοκράτες επιστήμονες που κρίνουν με βάση την επιστήμη. Εφαρμόζουν από κοινού με την πολιτική ηγεσία της κυβέρνησης μια πολιτική, η οποία κινείται με βάση τις ιδεοληψίες της.
Έτσι η ιχνηλάτηση των δειγμάτων με τεστ ασκήθηκε επιλεκτικά και με βάση τις συνολικά ασκούμενες πολιτικές. Σταχυολογούμε ορισμένα παραδείγματα από την πρόσφατη επικαιρότητα για να γίνει κατανοητό αυτό:
Βρέθηκε κορωνοϊός σε στρατιωτικό στη Χίο. Έγιναν 0 (μηδέν) τεστ στη μονάδα του και φυσικά βρέθηκαν 0 κρούσματα. Αναλογιζόμαστε τι θα σήμαινε η ιχνηλάτηση στους στρατιώτες που στρατωνίζονται μαζικά υποχρεωτικά.
Την ίδια στιγμή βρέθηκε κοροωνοϊός σε γυναίκα πρόσφυγα στην προσφυγική δομή στη Ριτσώνα. Έγιναν 200 τεστ, βρέθηκαν 20 κρούσματα στο κοντινό της περιβάλλον και επιβλήθηκε καραντίνα στη δομή που αριθμεί 2.800 άτομα.
Βρέθηκε κορωνοϊός σε επιχειρηματίες εκδρομείς εξωτερικού από την Λέσβο. Αυτοί αφέθηκαν να φύγουν κανονικά από την Αθήνα και να μπουν σε κατ’ οίκον περιορισμό μόνο όταν έφτασαν στο νησί τους. Έγιναν 0 τεστ στους οικείους τους, και βρέθηκαν 0 κρούσματα.
Βρέθηκε κορωνοϊός σε Ρομά σε γειτονιά της Λάρισας. Έγιναν 130 σε πρώτη φάση συν 200 τεστ σε επόμενη, βρέθηκαν 20 κρούσματα στο κοντινό περιβάλλον και άλλα τρία σε συναλλασσόμενους με αυτόν, μπήκε σε καραντίνα όλος ο συνοικισμός. Και μάλιστα ενώ δεν μπήκε η υπόλοιπη πόλη της Λάρισας σε καραντίνα στην οποία οι Ρομά εργάζονταν σε όλη την πόλη στις λαϊκές αγορές της, εντούτοις μπήκε σε καραντίνα η γειτονική δομή φιλοξενίας προσφύγων στο Κουτσόχερο με την οποία μερικοί Ρομά συναλλάσσονταν εμπορικά.
Βρέθηκε κορωνοϊός σε γιο εφοπλιστή που ήρθε με πτήση από το Λονδίνο. Αυτός έσπασε την καραντίνα, πήρε καράβι και ταξίδεψε στην Ικαρία. Εκεί και αφού κυκλοφόρησε στο νησί ερχόμενος σε επαφή με πολλούς ανθρώπους τελικά μεταφέρθηκε με πτήση C 130 σε νοσοκομείο των Αθηνών. Μπήκε όλο το χωριό στην Ικαρία σε καραντίνα καθώς και 15 συνεπιβάτες που ταξίδευαν στο ίδιο πλοίο και αποβιβάστηκαν στην Λήμνο! Η οικογένεια του εφοπλιστή όχι, πλην του ίδιου του ασθενούντος.
Βρέθηκε κορωνοϊός σε εργαζόμενη σε εργοστάσιο της Αταλάντης που λειτουργεί ακόμη. Έγιναν 3 τεστ μόνο στο στενό της οικογενειακό περιβάλλον, βρέθηκαν 0 κρούσματα, το εργοστάσιο συνεχίζει να λειτουργεί και μόνο η συγκεκριμένη εργάτρια έχει μπει σε ατομική καραντίνα. Τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους.
Τέθηκαν υποχρεωτικά σε καραντίνα τα χωριά της Δυτικής Κοζάνης και τα Πομακοχώρια του Εχίνου εξαιτίας μαζικών κρουσμάτων. Στην πρώτη περίπτωση φαίνεται πως οι κάτοικοι είχαν κολλήσει μαζικά από εκκλησιασμό. Στη δεύτερη περίπτωση οι μετανάστες Πομάκοι της Θράκης έφεραν από την Γερμανία τον ιό όταν έκλεισαν τα εργοστάσια στα οποία δούλευαν. Στην πρώτη περίπτωση, μόλις περιορίστηκε και ιχνηλατήθηκε το δείγμα, η καραντίνα τελείωσε την 15η μέρα. Στη δεύτερη ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί τα τεστ και η καραντίνα έχει παραταθεί ως συλλογική τιμωρία για 3η εβδομάδα.
Τέλος, στο αποκορύφωμα της επιλεκτικής εφαρμογής ιχνηλάτησης και στη διάκριση που κάνει το κράτος, την περασμένη εβδομάδα, αναφέρθηκε ύποπτο κρούσμα κρατούμενης 38 χρονών στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας. Η γυναίκα αντιμετωπίστηκε με depon και δεν μεταφέρθηκε καν για εξέταση παραμένοντας στον ίδιο θάλαμο με άλλες 14 συγκρατούμενές της. Όταν πέθανε την επόμενη μέρα απλά απομακρύνθηκε το πτώμα της χωρίς να γίνει ούτε μετά θάνατον νεκροψία παρόλο που εμφάνιζε όλα τα συμπτώματα. Ακολούθησε εξέγερση των φυλακισμένων που οδήγησε στον τραυματισμό από τα ΜΑΤ άλλων δύο κρατουμένων. Ήταν η απάντηση στις εκκλήσεις για αποσυμφόρηση των φυλακών ειδικά από μωρομάνες, ηλικιωμένους, ευπαθείς πληθυσμούς και μικρά αδικήματα που ακόμη αν και έχει εξαγγελθεί δεν έχει προχωρήσει. Ο μόνος που αποφυλακίστηκε ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου με εγγύηση μαμούθ 150 χιλιάδων ευρώ (και με διευκόλυνση πληρωμής) και οι εμπλεκόμενοι στο κύκλωμα διακίνησης κοκαΐνης στα Χανιά καθώς παρήλθε το 18μηνο προφυλάκισης τους…
Από τα παραπάνω δεν προκύπτει μόνο μια έλλειψη επαρκούς ιχνηλάτησης της επιδημίας που κινδυνεύει να την θέσει εκτός ελέγχου. Προκύπτει και μια πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών προορισμένη να περιορίσει μειονότητες και ευάλωτες ομάδες και να εξοντώσει εργάτες, φαντάρους, φυλακισμένους κ.λπ. Αυτά σε καμιά περίπτωση δεν συνιστούν άσκηση πολιτικής καθ’ υπόδειξη των ιατρικών εντολών. Αλλά μια θανατοπολιτική διαχείρισης της πανδημίας με όρους κοινωνικού δαρβινισμού.
ΓΧ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου