«Ένας φαντάρος μπροστά από το Πολυτεχνείο, ποιον ακριβώς απειλούσε;»
▸ Μέσα στο όργιο τρομοκρατικής βίας και κυβερνητικών απαγορεύσεων της 17ης Νοέμβρη, η αστυνομία απαγόρευσε σε φαντάρο να καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο και να τιμήσει τους νεκρούς της εξέγερσης.
Ο αγωνιστής φαντάρος που, με τη συμβολική κίνηση της κατάθεσης του στεφανιού, θέλησε να στείλει μήνυμα καταδίκης της χούντας των συνταγματαρχών αλλά και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, μήνυμα καταδίκης της εμπλοκής του στρατού σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας και αντιμετώπισης του αγωνιζόμενου εργαζόμενου λαού ως «εσωτερικού εχθρού», μέσω δήλωσή του σχολίασε το γεγονός.
«Η μοναδική και πρώτη φορά στα ιστορικά της Μεταπολίτευσης απαγόρευση σε φαντάρο να τιμήσει το Πολυτεχνείο ήταν μια βαθιά ιδεολογική επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας βγαλμένη από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας που με συνέπεια στην ιστορική της πορεία σαν κόμμα-συγκοινωνόν δοχείο της άκρας δεξιάς του εμφυλίου και της επταετίας επαναφέρει μετά από 47 χρόνια», αναφέρει μεταξύ άλλων στην δήλωσή του ο φαντάρος.
Αναλυτικά η δήλωση του αγωνιστή φαντάρου έχει ως εξής:
Σε μια συμβολική κίνηση προσπάθησα την Τρίτη να καταθέσω στεφάνι στο Πολυτεχνείο. Πλησιάζοντας μαζί με την αντιπροσωπεία του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων «Σπάρτακος», πρώτα μας περικύκλωσαν ασφαλίτες και άνδρες της ΔΙΑΣ μετά μας σταμάτησαν μπροστά από το Μουσείο και εν μέσω απειλών για επιβολή προστίμων, κλήση της στρατονομίας, μας απαγόρευσαν να προσεγγίσουμε την πύλη, ακόμη και μόνος.
Άραγε ποια ακριβώς μέτρα προστασίας εφαρμόζονταν εκείνη την στιγμή; Ένας φαντάρος μόνος του μπροστά από το Πολυτεχνείο να καταθέτει στεφάνι ποιον ακριβώς απειλούσε; Ή εν πάση περιπτώσει ποιοι ήταν οι λόγοι δημόσιας ασφάλειας που επέβαλαν αυτήν την απαγόρευση;
Ο μόνος που κινδυνεύει από αυτήν την συμβολική πράξη απότισης φόρου τιμής στους νεκρούς της Εξέγερσης και καταδίκης της εμπλοκής του στρατού σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας, ήταν η ίδια η Κυβέρνηση και η ίδια η Νέα Δημοκρατία. Μια Κυβέρνηση που προτιμά να αγοράζει συνεχώς νέα πανάκριβα οπλικά συστήματα χωρίς να δίνει δεκάρα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας και μια Νέα Δημοκρατία που επαναφέρει μετεμφυλιακές πρακτικές τρομοκράτησης αγωνιστών.
Οι μόνοι που μπορούσαν να προσεγγίσουν ανενόχλητοι το Πολυτεχνείο ήταν εκείνοι που με τις πολιτικές τους καθιστούν τα αιτήματα της εξέγερσης ανεκπλήρωτα και διαρκώς επίκαιρα. Ήταν εκείνοι που μετέτρεψαν την πόλη σε πόλη-φρούριο γεμίζοντάς την με τα πιο στρατιωτικοποιημένα σώματα καταστολής της αστυνομίας (ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, ΟΠΚΕ, ΥΜΕΤ, ΥΑΤ) συνοδευόμενα από δυο θωρακισμένα οχήματα «αύρες». Ήταν εκείνοι που προκειμένου να απεκδυθούν τις ευθύνες τους για την κατάντια και τις ελλείψεις του ΕΣΥ αποπροσανατολίζουν και τρομοκρατούν την κοινή γνώμη ανάγοντας την εξάπλωση της πανδημίας από κυβερνητική σε ατομική ευθύνη.
Ήταν εκείνοι που αυξάνουν την θητεία από τους 9 μήνες στους 12 για την δήθεν αύξηση του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά την ίδια στιγμή αδιαφορούν για την υγεία των φαντάρων, στοιβάζοντας μας μέσα σε ακατάλληλες εγκαταστάσεις με άθλιο φαγητό και συνθήκες υγιεινής. Ήταν εκείνοι που αντί να σπεύσουν να καλύψουν τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς στα σχολεία και νοσηλευτικό προσωπικό προκηρύσσουν 2.600 θέσεις μισθοφόρων στο Ελληνικό Στρατό. Ήταν εκείνοι που διατείνονταν ότι δεν θα εορταστεί η εθνική εορτή λόγω ιού αλλά σήκωσαν έναντι 6.000 ευρώ/ανά πτήση, F-16, πάνω από την Αθήνα. Ήταν εκείνοι που λίγες ώρες μετά τίμησαν(;) το Πολυτεχνείο με χουντικές πρακτικές δέρνοντας, συλλαμβάνοντας, πνίγοντας στα δακρυγόνα πολιτικά κόμματα, εργατικά σωματεία, φοιτητές και απλό κόσμο.
Μέσα σε αυτό το κλίμα κρατικής υποκρισίας και κυβερνητικής τρομοκρατίας, εργαλειοποιώντας τον φόβο και την αγωνία του κόσμου για την υγεία του προσπάθησαν να ξαναγράψουν την ιστορία της εξέγερσης. Η εμπόδιση σε έναν φαντάρο να καταθέσει στεφάνι στην μνήμη της εξέγερσης δεν ήταν για να προστατευτεί η δημόσια υγεία και ασφάλεια. Η εμπόδιση είχε σκοπό την φίμωση οποιασδήποτε δημοκρατικής φωνής στο στράτευμα. Ήταν μια προσπάθεια να φιμωθεί οποιοσδήποτε αντίλογος υπάρχει στον ρόλο που οραματίζονται για τον στρατό, ενός στρατού αποτελούμενο από μισθοφόρους έτοιμους να συνδράμουν στην καταστολή του «εσωτερικού εχθρού». Ήταν προσπάθεια να σβηστούν από την ιστορία εκείνες οι στιγμές αντίστασης κατά της χούντας όπως η απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα από έναν στρατιώτη (Α. Παναγούλη) ή η αποστασία του Α/Τ Βέλος.
Η μοναδική και πρώτη φορά στα ιστορικά της μεταπολίτευσης απαγόρευση σε φαντάρο να τιμήσει το πολυτεχνείο ήταν μια βαθιά ιδεολογική επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας βγαλμένη από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας που με συνέπεια στην ιστορική της πορεία σαν κόμμα-συγκοινωνόν δοχείο της άκρας δεξιάς του εμφυλίου και της επταετίας επαναφέρει μετά από 47 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου