"Οι Παλαιστίνιοι δεν πρόκειται να πάνε πουθενά, ανεξάρτητα από τα χρήματα που στέλνετε στην κυβέρνηση Απαρτχάιντ του Ισραήλ" τόνισε η μοναδική Αμερικανο-παλαιστίνια βουλευτής.
Καταγγελία των εγκλημάτων που διαπράττονται, εδώ και δεκαετίες, σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και καταπνίγονται από το σύστημα εξουσίας στις ΗΠΑ ήταν η ομιλία – παρέμβαση της μοναδικής Αμερικανο-Παλαιστίνιας που είναι μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ από το 2018.
Η Ρασίντα Τλάιμπ, βουλευτής των Δημοκρατικών από Μίσιγκαν, σε ομιλία που εκφώνησε την Πέμπτη από το βήμα της Βουλής των Αντιπροσώπων, τόνισε ότι και μόνον με την ύπαρξή της στην αμερικανική βουλή αποτελεί “τρανή απόδειξη της αλήθειας πως παρά τα προβλήματα, την κατοχή, τους πολέμους η ίδια εξακολουθεί να υπάρχει και να δίνει τη μάχη της μέσα από το κογκρέσο των ΗΠΑ¨”.
“Εγώ υπενθυμίζω στους συναδέλφους μου πως οι Παλαιστίνιοι εξακολουθούν να υπάρχουν, πως είναι άνθρωποι, πως τους επιτρέπεται να έχουν όνειρα. Είμαστε μητέρες, κόρες, γιαγιάδες. Είμαστε αναζητητές της δικαιοσύνης και δεν απολογούμαστε για τον αγώνα μας στην καταπίεση κάθε μορφής.
Συνάδελφοι, οι Παλαιστίνιοι δεν πρόκειται να πάνε πουθενά, ανεξάρτητα από τα χρήματα που στέλνετε στην κυβέρνηση Απαρτχάιντ του Ισραήλ.Και εάν υπάρχει ένας τρόπος να πιάσουν τόπο οι υποσχέσεις μας για ισότιμη υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους, τότε είναι καθήκον μας να τερματίσουμε το σύστημα Απαρτχάιντ που επί δεκαετίες έχει υποβάλλει τους Παλαιστίνιους σε απάνθρωπη μεταχείριση και ρατσισμό, που τους μειώνει ώστε να ζουν με τον φόβο ή τον τρόμο πως μπορεί να χάσουν ένα παιδί, πως μπορεί να τεθούν υπό κράτηση επ’ αόριστον,ή να σκοτωθούν μόνον και μόνον εξαιτίας αυτού που είναι, και των άνισων δικαιωμάτων και προστασίας που τους παρέχει ο ισραηλινός νόμος. Αυτό πρέπει να σταματήσει!
Μία από τους πιο επιφανείς οργανώσεις του Ισραήλ, η B’Tselem, κήρυξε το Ισραήλ κράτος Απαρτχάιντ. Το ίδιο έκανε και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.Μας λένε αυτό που ζουν οι Παλαιστίνιοι υπό ισραηλινή κατοχή εδώ και δεκαετίες.
Μου είπαν κάποιοι συνεργάτες μου που αμφισβητούν την αλήθεια για το ρατσισμό και τη βία του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων πως εγώ…εγώ! Εγώ πρέπει να μάθω την Ιστορία. Αυτό που εννοούν, εκουσίως ή ακουσίως, είναι πως οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν δικαίωμα να πουν την αλήθεια για αυτό που τους συμβαίνει από την ίδρυση του Ισραήλ. Αυτό είναι στην πραγματικότητα αποτέλεσμα της διαγραφής της αλήθειας για την εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων στο Ισραήλ, που κάποιοι την ονομάζουν “Νάκμπα”, δηλαδή Καταστροφή.
Ως Παλαιστίνιοι μιλάμε για την Ιστορία μας, γνωρίζοντας πως κάποιοι από τους μαύρους γείτονες και μέλη κοινοτήτων αυτοχθόνων μπορεί να μην γνωρίζουν τι εννοούμε με την Νάκμπα, αλλά καταλαβαίνουν τι σημαίνει να σε σκοτώνουν, να σε διώχνουν από το σπίτι σου, από τη γη σου, να σε κάνουν άστεγο, να σου αφαιρούν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα.
Οι πρόγονοί μου και η σημερινή οικογένειά μου στην Παλαιστίνη αξίζουν να ακούσει ο κόσμος την ιστορία τους χωρίς εμπόδια. Έχουν το δικαίωμα να μπορούν να εξηγήσουν στον κόσμο τα βάσανά τους, πως ακόμη εκτοπίζονται και δολοφονούνται, ενώ ο κόσμος παρακολουθεί άπραγος.
Όπως γράφει ο Πίτερ Μπέιναρντ, Αμερικανός εβραϊκού θρησκεύματος, “Οταν λες σε έναν λαό να ξεχάσει το παρελθόν του δεν προτείνεις ειρήνη. Προτείνεις αφανισμό!”.
Η παλαιστινιακή ιστορία είναι πως γίνεσαι πρόσφυγας στη γη που θεωρείς πατρίδα. Δεν μπορείς να έχεις μία έντιμη συζήτηση για την στήριξη του αμερικανικού στρατού σήμερα στην ισραηλινή κυβέρνηση δίχως να παραδεχθείς πως για τους Παλαιστίνιους, η καταστροφή του εκτοπισμού από την πατρογονική γη γίνεται από το 1948.
Διαβάζοντας τις δηλώσεις του προέδρου Μπάιντεν, του υπουργού Μπλίνκεν και του στρατηγού Όστιν και των ηγετών αμφοτέρων κομμάτων, μετά βίας θα καταλάβεις πως υπάρχουν Παλαιστίνιοι.
Δεν υπάρχει καμία αναγνώριση της επίθεσης που υφίστανται οι οικογένειες Παλαιστινίων της Ανατολικής Ιερουσαλήμ αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ή των κατεδαφίσεων σπιτιών.Δεν υπάρχει καμία αναφορά (από αυτούς) στα παιδιά που συλλαμβάνονται ή δολοφονούνται. Καμία αναγνώριση της εκστρατείας κακοποίησης και τρομοκρατίας από την ισραηλινή αστυνομία κατά των πιστών σε χώρους λατρείας ενώ προσεύχονται και γιορτάζουν τις πιο ιερές μέρες σε έναν από τους ιερούς τόπους, το τέμενος Αλ Άκσα, που είναι περιτριγυρισμένο από βία, δακρυγόνα, καπνογόνα, ενώ ο κόσμος προσεύχεται!
Μπορεί κανείς από τους συναδέλφους μου να φανταστεί τι θα ένιωθε εάν ο δικός τους τόπος λατρείας ήταν γεμάτος δακρυγόνα; Θα μπορούσατε να προσευχηθείτε ενώ ρίχνουν χειροβομβίδες κρότου- λάμψης στο πιο ιερό σας μέρος;”…
Και στον επίλογό της η Ρασίντα Τλάιμπ τονίζει:
“Ως υπερήφανη κόρη Παλαιστινίων μεταναστών και ως εγγονή μίας αγαπημένης γιαγιάς από την κατεχόμενη Παλαιστίνη, μεγάλωσα σε μία από τις πιο όμορφες μαύρςε πόλεις στην Αμερική, μία πόλη όπου γεννήθηκαν τα κινήματα για πολιτικές ελευθερίες και κοινωνική δικαιοσύνη: το Ντιτρόιτ.
Επομένως δεν μπορώ να μένω σιωπηλή ενώ υπάρχει άδικο και ενώ συσκοτίζεται η αλήθεια. Εάν υπάρχει ένα πράγμα που καταστάλαξε το Ντιτρόιτ στην καρδιά ενός κοριτσιού από την Παλαιστίνη είναι η ικανότητα να λέει κανείς πάντα την αλήθεια στην εξουσία, ακόμη και εάν τρέμει η φωνή του. Η ελευθερία για τους Παλαιστίνιους είναι συνδεδεμένη με τον αγώνα κατά της κατοχής σε όλο τον κόσμο. Στέκομαι λοιπόν εδώ εξαιτίας σας.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου