Του Δημήτρη Τζιαντζή
Σύμφωνα με το γνωστό ποιητικό θεώρημα, αν μια πεταλούδα ανοιγοκλείσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα. Έτσι και τα απόνερα της συμφωνίας AUKUS στον Ειρηνικό έφεραν την Ελλάδα πιο κοντά στην αγκαλιά της Γαλλίας και στην υπογραφή της πολεμικής συμφωνίας των δύο χωρών, που συνοδεύεται από τη νέα δυσβάσταχτη εξοπλιστική αγορά των... 3+1 φρεγατών Belharra, των 3 ακόμα κορβετών και την αύξηση της αγοράς των Ραφάλ σε 24 από 18.
Παρά τις «εκπτώσεις» στον φορολογούμενο, οι φρεγάτες θα κοστίσουν περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια ευρώ και μάλιστα σε μια εποχή που τρέχουν εξοπλιστικά προγράμματα άνω των 10 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, η «αμυντική συμφωνία» δεν περιορίζεται στην προμήθεια πολεμικού εξοπλισμού, αλλά είναι πολύ βαθύτερη. Η αμυντική συνδρομή περιορίζεται, σε περίπτωση επίθεσης κατά της ελληνικής επικράτειας αφήνονται εκτός κάλυψης - ανάλογα με την ερμηνεία και τις διαθέσεις του Παρισιού- «γκρίζες ζώνες», ΑΟΖ (που δεν έχει καν οριστεί από την Αθήνα) και υφαλοκρηπίδα στις οποίες επικεντρώνεται και η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Επιπλέον, στο άρθρο 18 προβλέπεται συνδρομή της Ελλάδας στην υπεράσπιση των γεωπολιτικών συμφερόντων και πολεμικών τυχοδιωκτισμών της Γαλλίας σε όλο τον κόσμο από το Σαχέλ μέχρι τη Λιβύη και τη Συρία! Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη. Οι μεγάλες αυτές φρεγάτες αναμένεται να έχουν κύριο πεδίο δράσης τη Μεσόγειο και τη συμμετοχή σε κοινές αποστολές με το γαλλικό ναυτικό και θα ελλιμενίζονται στον υπό δημιουργία ελληνικό ναύσταθμο στη Σούδα. Στις παραγράφους 11 και 16 του συμφώνου, άλλωστε, υπάρχει αναφορά σε σύγχρονες αποστολές υβριδικών πολέμων, παρακολουθήσεων, ασύμμετρων απειλών, κλιματικής αλλαγής και μεταναστευτικής πολιτικής!
Δύσκολο να μη θυμηθούμε το ιστορικό -σχηματικό- δίλημμα «κανόνια ή βούτυρο»; Παραδοσιακά, οι σοσιαλδημοκράτες οπαδοί των κοινωνικών πολιτικών ζητούσαν περισσότερο βούτυρο και «όχι άλλα κανόνια». Σε μια εποχή που οι κοινωνικές παροχές βρίσκονται στην προκρούστεια κλίνη της 11ης έκθεσης ενισχυμένης εποπτείας και τα δημόσια συστήματα υγείας, εκπαίδευσης και μεταφορών έχουν «γονατίσει» από τις ελλείψεις, έχει ξεχωριστή πολιτική σημασία, και όχι μόνο σημειολογικά, που ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στις ανάγκες σε «κανόνια»! Ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίζει -με επιφύλαξη για το τελικό κόστος και κριτική στα σημεία- τη συμφωνία. Χαρακτηρίζει «ορθές στρατηγικά επιλογές» την αγορά των φρεγατών Belharra και την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία που, όπως σημειώνει, είχαν δρομολογηθεί από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ χαρακτήρισαν την αμυντική συμφωνία Γαλλίας- Ελλάδας ρελάνς του Μακρόν στην πολιτική πανωλεθρία που δέχτηκε με το στρατιωτικό σύμφωνο Αυστραλίας-Βρετανίας- ΗΠΑ και την ακύρωση του μεγάλου προγράμματος ύψους έως και 56 δισ. ευρώ για την παράδοση υποβρυχίων στην Αυστραλία. Υπό αυτό το πρίσμα, η επιλογή από την ελληνική κυβέρνηση των γαλλικών φρεγατών της Naval Group έναντι των προτάσεων της αμερικανικής Lockheed-Martin αποτελεί μια μικρή - συμβολική κυρίως- νίκη για το Παρίσι. Ο Κ. Μητσοτάκης ισχυρίζεται πως η επιλογή αυτή έγινε «διότι αυτή ήταν η τελική εισήγηση του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού», ωστόσο, στην πραγματικότητα διάλεξε το Παρίσι με σαφή γεωπολιτικά κριτήρια και όχι υλικοτεχνικά. Το ενδιαφέρον συνοψίζεται στο ότι οι ΗΠΑ δεν εμφανίζονται ενοχλημένες ή απειλούμενες στο ελάχιστο από το ελληνογαλλικό σύμφωνο. Οι σχέσεις Ουάσιγκτον και Παρισιού, άλλωστε, βρίσκονται στο στάδιο της εξομάλυνσης, μετά και την πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία Μπάιντεν-Μακρόν μετά την (προσωρινή) ανάκληση των πρέσβεων της Γαλλίας σε ΗΠΑ και Αυστραλία. Οι ΗΠΑ «χαιρετίζουν τις συνεχείς επενδύσεις που πραγματοποιεί η Ελλάδα για την αναβάθμιση των αμυντικών της δυνατοτήτων και το γεγονός ότι εκπληρώνει τις νατοϊκές της δεσμεύσεις για τις προβλεπόμενες αμυντικές δαπάνες», σημειώνει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε μια πρώτη αντίδραση για την ελληνογαλλική συμφωνία! Άλλωστε, ο Μητσοτάκης έσπευσε να καθησυχάσει τους Αμερικανούς, σημειώνοντας ότι η συμφωνία με το Παρίσι «δεν ανταγωνίζεται σε καμία περίπτωση τη σχέση της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι η ενίσχυση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων υπηρετεί και τους στόχους του ΝΑΤΟ». Επίσης υπενθύμισε ότι «σε λίγες εβδομάδες θα υπογραφεί η νέα διμερής αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ», η οποία, όπως είπε, θα είναι πενταετούς διάρκειας. Τρώγοντας όμως έρχεται η όρεξη.
Οι Αμερικάνοι εμφανίζονται ανοιχτοί στο να δώσουν στην Ελλάδα τη δυνατότητα να διαδραματίσει παράλληλα και έναν πιο αναβαθμισμένο ρόλο στη Μεσόγειο, ασκώντας όμως πιέσεις η Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας (παραχώρηση βάσεων, εδαφών και διευκολύνσεων) να είναι όχι απλά πενταετής αλλά. αορίστου χρόνου, ενώ παράλληλα στο τραπέζι βρίσκονται και τα δύο αεροπορικά προγράμματα-μαμούθ αναβάθμισης των F-16 block 50 και αγοράς F-35. Όπως επισήμανε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η συμφωνία αυτή θα περιλαμβάνει την επ’ αόριστον χρονική παράτασή της! Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ ζητούν η βάση της Σούδας και άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην ελληνική επικράτεια να τους παραχωρηθούν μόνιμα, χωρίς δυνατότητα μελλοντικής διαπραγμάτευσης, στο πρότυπο του Γκουαντάναμο, που θεωρούν αμερικανικό έδαφος!
Περιττό να αναρωτηθούμε αν η Ελλάδα είναι περισσότερο με τη Γαλλία και λιγότερο με τις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα είναι «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», πρόθυμος υπηρέτης δύο αφεντάδων που περιμένει προ-αγωγή. Τον Αύγουστο του 2020, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωνε την επέκταση των χωρικών υδάτων «προς Δυσμάς» στα 12 μίλια, κραύγασε θριαμβευτικά ότι. «μεγαλώνουμε την Ελλάδα»! Παραχωρώντας ελληνική «γη και ύδωρ» στις ΗΠΑ, καταλήγει να παραδώσει έναν λαό με λιγότερα δικαιώματα, συρρικνωμένη δημοκρατία και ελευθερίες.
ΠΗΓΗ: Πριν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου