Γυναίκες της Δυτικής Οχθης μιλούν για τον άλλο «πόλεμο»

AP Photo

Γυναίκες της Δυτικής Οχθης μιλούν για τον άλλο «πόλεμο»

Χριστίνα Πάντζου

 ΕΦΣΥΝ

Η ανελέητη σφαγή των αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας από το καθεστώς του Ισραήλ έχει απομακρύνει από τα φώτα της δημοσιότητας την πολύπαθη Δυτική Οχθη, όπου επίσης οι φρικαλεότητες συνεχίζονται με συνεχώς αυξανόμενη ένταση ● Εκεί, 420 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από τις 7 Οκτωβρίου από ισραηλινές δυνάμεις ή εποίκους ● Με διαρκή φόβο ζουν οι Παλαιστίνιες γυναίκες και τα κορίτσια, καθώς υφίστανται απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση στις φυλακές

Τόσα χρόνια, ίδιος σκοπός

«Είναι που υπάρχει κάτι πιο σμικρό κι από το θάνατο, αυτό που σβήσαμε με τη γομολάστιχα των παιδιών, στο μαυροπίνακα της ιστορίας, η Ιστορία, η τελευταία μας ψευδαίσθηση. Οταν έκανε κρύο στα μη ζεσταμένα σπίτια μας, ζεσταινόμασταν με τη μνήμη των προγόνων μας, σκεφτόμασταν ότι οι προπάπποι μας ήταν ημίθεοι. Οπωσδήποτε. Τίποτα λιγότερο. Ομως τελικά ήρθαν, οι αλήτες, να αφανίσουν, με οβίδες, να μας πουν ότι πολύ απλά δεν υπήρχαμε. Αρχισαν από τα λιόδεντρα, συνέχισαν με τους δεντρόκηπους, ύστερα με τις πολυκατοικίες, κι όταν όλα όσα απαριθμήσαμε είχαν πια εξαφανιστεί, έριξαν ανάκατα παιδιά, γέρους και νιόπαντρους, νεκρούς ή ημιθανείς, σε τάφο ομαδικό, και παράχωσαν τα πάντα, κι όλα αυτά για να πουν στον κόσμο ότι δεν υπήρχαμε, ότι δεν είχαμε υπάρξει ποτέ και πως έτσι, λοιπόν, δικαίως… μας εξολόθρευσαν».

Από το ποίημα σε πεζό «Τζενίν» της Ετέλ Αντνάν. Εκδόσεις Αγρα.

Ο πόλεμος στη Γάζα έχει μεταμορφώσει και την κατεχόμενη Δυτική Οχθη σε τόπο μόνιμης αγρύπνιας. Ο φόβος ζώνει τους κατοίκους καθώς οι ισραηλινές επιδρομές, οι προσαγωγές, οι δολοφονίες έχουν κλιμακωθεί μετά την 7η Οκτωβρίου.

Εκατοντάδες είναι οι συλλήψεις καθημερινά: γίνονται με οποιαδήποτε αιτία. Οπως συνέβη με τη 46χρονη Αμερικανο-Παλαιστίνια Σαμαχέρ Ισμαήλ, που ισραηλινές δυνάμεις μπήκαν νύχτα στο σπίτι της και την έσυραν ενώ κοιμόταν. Μετά από τρεις εβδομάδες την απελευθέρωσαν με εγγύηση και υπό όρους έως ότου δικαστεί. Η Ισμαήλ, που είναι κάτοικος Νέας Ορλεάνης, κατηγορείται για «υποκίνηση» (τρομοκρατίας), για αναρτήσεις σχολίων και φωτογραφιών της στα κοινωνικά δίκτυα, που σύμφωνα με τις ισραηλινές αρχές «υποστήριζαν τρομοκράτες της Χαμάς», παρότι καμιά δεν υποκινούσε σε τίποτα.

Ενα ποστάρισμα αρκεί για να βρεθείς στη φυλακή, λέει και η Χανίν Αλ Μασαΐντ, τραγουδίστρια της παλαιστινιακής μουσικής παράδοσης. Στρατιώτες εισέβαλαν στο σπίτι της στον καταυλισμό προσφύγων Αΐντα, της κάλυψαν τα μάτια, της έδεσαν τα χέρια χωρίς να ξέρει γιατί. «Ετσι ξεκίνησαν 18 ημέρες βασανιστηρίων που μου φάνηκαν 18 χρόνια», έλεγε στο Al Jazeera. Mόνο έπειτα από πολλές ανακρίσεις έμαθε πως το έγκλημά της ήταν κάποια ανάρτηση στο Facebook στήριξης προς τη μαρτυρική Γάζα. Πέρασε από πολλές φυλακές: στη Χασαρόν πήγαιναν τις κρατούμενες κάθε πρωί στο μπάνιο, όπου δεν υπήρχαν κάμερες, και τις ξυλοκοπούσαν. Και στην Νταμόν «μας έδιναν ωμά τρόφιμα σαν να είμαστε ζώα, υπήρχαν κι άρρωστοι, αλλά δεν τους ενδιέφερε», έλεγε αφού απελευθερώθηκε με την ανταλλαγή Παλαιστίνιων κρατουμένων με Ισραηλινούς ομήρους τον περασμένο Νοέμβριο. Αλλά τη θέση της πήρε λίγο μετά η φίλη της, Λάιλα, για τον ίδιο λόγο.

Σύμφωνα με την Παλαιστινιακή Αρχή, από την 7η Οκτωβρίου ώς και τις αρχές Μαρτίου έχουν σκοτωθεί 420 Παλαιστίνιοι στη Δυτική Οχθη από ισραηλινές δυνάμεις και εξτρεμιστές εποίκους. Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε ότι ο αριθμός των κρατουμένων πέρασε από 5.200 τον Οκτώβριο σε περισσότερους από 9.000 τον Ιανουάριο, ενώ η Ενωση Παλαιστίνιων Κρατουμένων (PPS) εκτιμά πως τώρα έχουν φτάσει κοντά στις 10.000. Εκτοτε το Ισραήλ επέβαλε αυστηρότερα περιοριστικά μέτρα στις φυλακές του, περιλαμβανομένης της απαγόρευσης οικογενειακών επισκέψεων, όπως και δεν επιτρέπει τις επισκέψεις που έκανε ο Ερυθρός Σταυρός στις ισραηλινές φυλακές, όπου και ενημερωνόταν επίσημα για όλες τις νέες συλλήψεις αλλά και τις συνθήκες κράτησης. Πλέον δεν υπάρχει λογοδοσία.

Η μόνη ομάδα νομικών που είχε καταφέρει να συνεχίσει να επισκέπτεται κρατούμενους στην ισραηλινή φυλακή Οφερ έμεινε ακέφαλη, αφού η ιδρύτριά της νομικός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Ντιάλα Αγές, συνελήφθη κοντά στη Βηθλεέμ τον Ιανουάριο. Η Αγές έχει εκπροσωπήσει πολλούς Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους καταγράφοντας συγχρόνως τις συνθήκες. Συνθήκες επιθέσεων, απειλών και προσβολών που γνώρισε και η ίδια. Μία εβδομάδα μετά τη σύλληψή της τέθηκε κι αυτή υπό καθεστώς «διοικητικής κράτησης», άγνωστο αν και πότε θα της απαγγελθούν κατηγορίες, όπως περίπου συμβαίνει με το ένα τρίτο των Παλαιστίνιων κρατουμένων.

Τον Φεβρουάριο, ομάδα εμπειρογνωμόνων, με επικεφαλής τη Ριμ Αλσαλέμ, ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για τη βία κατά γυναικών και κοριτσιών, και τη Φραντσέσκα Αλμπανέζε, ειδική εισηγήτρια για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, εξέφρασε την έντονη ανησυχία για τις αυθαίρετες συλλήψεις εκατοντάδων γυναικών και κοριτσιών στη Δυτική Οχθη και για τις καταγγελίες πολλών από αυτές ότι υπέστησαν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και ότι ξυλοκοπήθηκαν άγρια. «Ανησυχούμε ιδιαίτερα για τις αναφορές ότι Παλαιστίνιες υπό κράτηση υπέστησαν διάφορες μορφές σεξουαλικών επιθέσεων, όπως ότι τις κρατούσαν γυμνές και τις υποχρέωναν να τις ερευνούν άντρες στρατιωτικοί. Τουλάχιστον δύο Παλαιστίνιες κρατούμενες φέρεται να βιάστηκαν ενώ άλλες απειλήθηκαν με βιασμό και άλλη σεξουαλική βία», σημείωσαν οι εμπειρογνώμονες.

Εκτός από τις συλλήψεις, είναι τρομακτικές και οι ισραηλινές επιθέσεις και επιδρομές και στην Τζενίν κυκλοφορούμε σκιαγμένες από τις απειλές και τον φόβο, έλεγε στο France 24 η Σαμάζ Μπάνι Γκάραζ, εθελόντρια νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο Ιμπν Σινά. «Οι ισραηλινές δυνάμεις μάς τρομοκρατούν και απειλούν να μας πυροβολήσουν, οι νοσηλευτές είμαστε ακόμη ένας στόχος, και πρέπει να παίρνουμε πολύ πιο μακρινούς δρόμους για να σώζουμε τραυματίες», λέει προσθέτοντας μια τραγική λεπτομέρεια: «Ο αριθμός των τραυματιών είναι μικρότερος από εκείνον των νεκρών, αυτή είναι η τακτική τώρα, υπάρχουν πολλοί ελεύθεροι σκοπευτές».

Επιθέσεις με πραγματικά πυρά κατά ασθενοφόρων και ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού έχει καταγράψει και η Διεθνής Αμνηστία, χαρακτηρίζοντας την παρακώλυση ιατρικής φροντίδας προς τους Παλαιστίνιους από το Ισραήλ ως «πρακτική ρουτίνας».

Κι έπειτα είναι ο εφιάλτης των εποίκων, που με τον πόλεμο στη Γάζα έχουν εντείνει τον δικό τους «πόλεμο» για να πάρουν τη γη των Παλαιστινίων. Από τις 7 Οκτωβρίου και ώς τα μέσα Φεβρουαρίου, ο ΟΗΕ έχει καταγράψει 573 επιθέσεις εποίκων στη Δυτική Οχθη με τις ισραηλινές δυνάμεις να τους συνοδεύουν στις μισές περιπτώσεις: ανοίγουν πυρ εναντίον χωρικών, καταστρέφουν τα σπίτια τους, γκρεμίζουν με μπουλντόζες τους δρόμους και τους αγρούς τους, κλέβουν τα ζώα τους, πυρπολούν τα καταστήματά τους. Μόνο τις πρώτες επτά εβδομάδες του πολέμου, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περισσότεροι από 1.000 Παλαιστίνιοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους στη Δυτική Οχθη, λόγω της βίας των εποίκων. «Ηρθαν στο σκοτάδι, οι τρεις άντρες φορούσαν μάσκες, άρχισαν να σφυροκοπούν το δωμάτιο, το γκρέμισαν με σφυρί, ένας πήρε τέσσερα πρόβατα και έφυγε. Οι γείτονές μας κάλεσαν την αστυνομία και τον στρατό, αλλά δεν ήρθαν», έλεγε σε βίντεο των New York Times η Νταλάν αλ-Αουάντ μιλώντας για την τελευταία από τις πολλές επιθέσεις που έχουν δεχτεί από εποίκους. «Δεν κοιμόμαστε. Μένουμε ξύπνιοι φοβούμενοι ότι θα ξανάρθουν. Φοβόμαστε, αλλά τι να κάνουμε; Θέλουν τη γη μας».