ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Στις όποιες μελέτες γίνονται λείπουν πάντα οι φαντάροι.
Καταρχήν, απώλειες φαντάρων έχουμε μετά το τέλος της θητείας, εξαιτίας ακριβώς της υποχρεωτικής στράτευσης.
Ποιος π.χ. μπορεί να υπολογίσει ποιες είναι οι δραματικές συνέπειες από τον καρκινογόνο Αμίαντο που βρίσκεται παντού σε στρατιωτικές μονάδες.
Σε πολλές περιπτώσεις ατυχημάτων υπάρχει απόκρυψη. Δεν γίνεται ΕΔΕ.
Ακόμη όμως και όταν γίνονται ΕΔΕ -από Αξιωματικούς των μονάδων- ασκούνται πιέσεις στους φαντάρους για να αποκρυφτούν ευθύνες στρατιωτικών και διοικητών, αλλά και για να μην κινηθούν οι συνφάνταροι εναντίον του Στρατού και ζητήσουν Αποζημιώσεις.
Τέλος, είναι χαρακτηριστικό το τι συμβαίνει στις Στρατιωτικές Κατασκηνώσεις (ΚΑΑΥ-ΚΕΔΑ) όπου τα εργατικά ατυχήματα είναι συνεχή, ως αποτέλεσμα της εργασιακής εκμετάλλευσης και της έντασης της εργασίας.
Αν ήθελε το Υπουργείο Άμυνας να κάνει σοβαρή έρευνα θα μπορούσε να συλλέξει στοιχεία από τα Ιατρεία και τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία.
Δεν το κάνει όμως για να εκμεταλλεύεται χιλιάδες φαντάρους κάθε χρόνο ως Δωρεάν εργατικό δυναμικό, ικανοποιώντας προνόμια Αξιωματικών.
Καλούμε τους συναδέλφους να καλούν την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ και μαζί να υπερασπίζουμε τα δικαιώματα του πολίτη με στολή.
Ανύπαρκτη έννοια το εργατικό ατύχημα για τους στρατιωτικούς
Σοβαρά ατυχήματα και αύξηση παραιτήσεων θέτουν επί τάπητος τα ελλείμματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας.
Τη θεσμική επέκταση της έννοιας του εργατικού ατυχήματος και στο σύνολο του Δημοσίου με ρητή αναφορά στις Ενοπλες Δυνάμεις, ώστε να κατοχυρώνεται η πλήρης αντιστοίχιση σε υποχρεώσεις και δικαιώματα, ζητεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ), προτάσσοντας τον αυξημένο αριθμό θανάτων το 2023.
Απευθυνόμενη, ήδη από τον Μάρτιο του 2024, προς τα συναρμόδια υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Εργασίας, αλλά και στο ΓΕΝ, επικρίνει την «Πολιτεία» γιατί «διατηρεί σκοπίμως, μια άνιση, πιθανώς αντισυνταγματική, διάκριση που αποκλείει ακόμη και ένα θανατηφόρο εργατικό ατύχημα κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, από τον χαρακτηρισμό του ως εργατικού.
«Στο πλαίσιο αυτής της διάκρισης, οι στρατιωτικοί», επισημαίνεται στο υπόμνημα, «στερούνται ακόμα και της ισότιμης πρόσβασης στις πρόνοιες περί αποζημίωσής τους, “ένεκα της Υπηρεσίας”», αφού βρίσκονται διαρκώς αντιμέτωποι με κάποια διάταξη ή εξαίρεση ή αστερίσκο που θα τους αναπροσαρμόσει εκ νέου, και πάντα «κατ’ εξαίρεση» το εργασιακό τους περιβάλλον. Επί της ουσίας, το ατύχημα στις Ενοπλες Δυνάμεις, ακόμη κι αν σχετίζεται με τα κριτήρια που ισχύουν για τον χαρακτηρισμό του ως εργατικού, στο σύνολο των επιχειρήσεων, κρίνεται όχι με βάση τις συνθήκες εργασίας των στρατιωτικών, αλλά με βάση τη σχέση εργασίας.
«Εχουμε αποδείξει στο παρελθόν ότι στις Ενοπλες Δυνάμεις, οι εργασιακές συνθήκες διαρκώς ελαστικοποιούνται, πάντα κατά το δοκούν και συνήθως λόγω “υπηρεσιακών αναγκών”, όρος απολύτως νεφελώδης που ευνοεί την αυθαιρεσία. Πλέον, καταστήσαμε σαφές ότι επιπλέον ασάφειες ή “ειδικές πρόνοιες” δημιουργούν πρόσθετες, εξίσου αόριστες εξαιρέσεις, που έχουν ως αποτέλεσμα την εκμηδένιση των πιθανοτήτων της εφαρμογής του νόμου και για τους στρατιωτικούς. Υπό αυτές τις συνθήκες και όσο κι αν ακουστεί μακάβριο, σύμφωνα με τον νόμο ένας εργαζόμενος στο Δημόσιο, κυριολεκτικά, πρέπει να πεθάνει, ώστε οι συγγενείς του στη συνέχεια να αξιώσουν αποζημίωση, η οποία σε περίπτωση δικαίωσης θα φτάσει στο Εφετείο (ενδεικτικά, ΔΕφΑθ 2238/2021 που αφορά θάνατο στελέχους του Π.Ν., ειδικότητας μηχανικού, από αμίαντο)», επισημαίνεται στο σχετικό υπόμνημα με το οποίο επισυνάπτεται και σχέδιο διατάξεων για την προστασία της ΥΑΕ στις Ενοπλες Δυνάμεις.
Αν και δεν υπάρχουν δημόσια στοιχεία και στατιστικές, για το 2023 η ΠΟΕΣ κατέγραψε 24 θανάτους εν ενεργεία στρατιωτικών, αναδεικνύοντας ένα από τα μείζονα προβλήματα των συνθηκών υγείας και ασφάλειας της εργασίας σε έναν εθνικά κρίσιμο κλάδο στον οποίο η έγνοια για την τήρηση των κανόνων ΥΑΕ δεν μπορεί να είναι κατώτερη αυτής που ισχύει για τους άλλους εργασιακούς τομείς. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ανάλογα νούμερα είχαν εντοπιστεί και το 2004. Ωστόσο στην τότε καταγραφή των θανάτων είχαν συμπεριληφθεί και οι απώλειες στους στρατεύσιμους.
Πρόκειται για ένα πραγματικά ανεξερεύνητο πεδίο στο οποίο ελάχιστο είναι το φως της δημοσιότητας, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται και η νομοθετική πρόνοια. Διότι, όπως επισημαίνει και η ΠΟΕΣ, από τους 24 στρατιωτικούς που έχασαν τη ζωή τους το 2023, οι 9 ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία (5 από πτώσεις αεροσκαφών, 3 κατά τη διάρκεια αποστολής στο εξωτερικό, 1 σε τροχαίο), 4 αυτοκτόνησαν (οι 2 διά απαγχονισμού, οι 2 με χρήση όπλου, εκ των οποίων 1 μέσα στην υπηρεσία), 10 στρατιωτικοί έχασαν τη ζωή τους από καρδιολογικά αίτια, κατά βάση από ανακοπές, εκ των οποίων οι 4 μέσα στην Υπηρεσία, ενώ ένας ακόμη στρατιωτικός έχασε τη ζωή του σε τροχαίο.
Στον αριθμό 24, δεν συμπεριλαμβάνονται απώλειες κατά τη διάρκεια μετακίνησης, από και προς την υπηρεσία, ούτε οι θάνατοι από επαγγελματικές νόσους (άλλωστε αυτές δεν καταγράφονται στη χώρα μας και ουδείς γνωρίζει ποιοι θάνατοι σχετίζονται με τη χρήση αμίαντου σε στρατιωτικές υποδομές ή με άλλες χημικές ουσίες. Επίσης, όπως αναφέρει, ήδη από τις 7 Μαρτίου σε σχετικό της υπόμνημα, η ΠΟΕΣ, στον αριθμό 24 «δεν αναφέρονται καν οι περιπτώσεις των σοβαρά τραυματισμένων (όπως στις φωτιές στον Εβρο, όπου στρατιωτικοί είχαν διαταχθεί να παριστάνουν τους πυροσβέστες, ή από την αποστολή στη Λιβύη) ή ακόμη των θανάτων κατά τη διάρκεια ιδιωτικών δραστηριοτήτων. Η σκόπιμη παράλειψή μας σχετίζεται με την τεράστια δυσκολία εξεύρεσης και διασταύρωσης αυτών των αριθμών, ενώ σκοπίμως δεν συμπεριλαμβάνονται και περιπτώσεις που αφορούν στρατεύσιμους».
Άσχετες με τις ελλείψεις στις συνθήκες υγείας και ασφάλειας της εργασίας πολύ πιθανό να είναι και οι αυξημένες παραιτήσεις που έφτασαν ήδη τις 180 το 2023, όταν το 2014 ήταν 81 και αυτές μόνο για το Πολεμικό Ναυτικό.
Ποιο ευκολα θα δωσουν λεφτα για τραπεζια επισημων και εικονες ...κτλπ παρα για να ερθει ειδικο συνεργείο να βγαλει το Αμίαντο ,Ετσι και αλλιως δεν θα παθουν κατι αυτη
ΑπάντησηΔιαγραφή