Κυριακή 16 Ιουνίου 2024

Σκληρές μάχες ενάντια στο νέο μνημόνιο της Αργεντινής, που πέρασε χθες οριακά από τη Γερουσία ο Χαβιέρ Μιλέι (φωτό)

Μεγάλες διαδηλώσεις – ανακοίνωση του Partido Obrero

Η Γερουσία της Αργεντινής ενέκρινε το βράδυ της Τετάρτης (12/6) τον Γενικό Νόμο [Ley des Bases], ένα πακέτο σαρωτικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων που είχε εισηγηθεί η κυβέρνηση του ακροδεξιού προέδρου Χαβιέρ Μιλέι επί της αρχής. Στη συνέχεια θα αρχίσει η διαδικασία ψηφοφορίας κατ’ άρθρον. Η διαδικασία βρισκόταν σε αδιέξοδο, καθώς 36 μέλη της Γερουσίας είχαν ταχθεί υπέρ και ισάριθμα κατά, προτού ψηφίσει υπέρ η αντιπρόεδρος της χώρας Βικτόρια Βιγιαροέλ.

Έξω από το Κογκρέσο μεγάλη διαδήλωση προσπάθησε να ακυρώσει την ψήφιση του νόμου, με πλήθος διαδηλωτών να προσπαθούν να σπάσουν φράχτες ασφαλείας γύρω από το κτίριο. Επτά άνθρωποι, ανάμεσά τους πέντε βουλευτές της αντιπολίτευσης, χρειάστηκαν φροντίδα σε νοσοκομείο, καθώς αντιμετώπισαν αναπνευστικά προβλήματα εξαιτίας της εκτεταμένης χρήσης δακρυγόνων ενώ η αστυνομία χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες και εκτοξευτήρες πεπιεσμένου νερού. Τουλάχιστον δέκα άτομα συνελήφθησαν και εννέα αστυνομικοί τραυματίστηκαν, καθώς οι συγκρούσεις συνεχίζονταν για ώρες με τις δυνάμεις της αστυνομίας να προσπαθούν να ανακτήσουν τον έλεγχο των δρόμων. Η προεδρία της Αργεντινής έκανε λόγο για «τρομοκρατικές» οργανώσεις, και υποστήριξε πως αποπειράθηκαν να προχωρήσουν «σε πραξικόπημα».
Οι γερουσιαστές συζητούσαν από χθες το πρωί τη νέα εκδοχή του πακέτου μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης Μιλέι, που είχε απορριφθεί στην αρχική μορφή της. Έξι μήνες αφότου ανέλαβε την προεδρία, ο Μιλέι ακόμη δεν έχει ως σήμερα εξασφαλίσει κοινοβουλευτική έγκριση ούτε ενός μέτρου, καθώς το κόμμα του, το Libertad Avanza, είναι τρίτη δύναμη στη Βουλή και στη Γερουσία δεν έχει παρά επτά από τα 72 μέλη. Προτού επανεξετάσει τον «Γενικό Νόμο», η Γερουσία απέρριψε τον Μάρτιο διάταγμα-ποταμό με μέτρα για την αντιμετώπιση της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» που υπέγραψε με το που ανέλαβε ο πρόεδρος. Ανάμεσα στις αλλαγές που αναγκάστηκε να κάνει η κυβέρνηση, ήταν η μείωση των ιδιωτικοποιήσεων από περίπου σαράντα σε λιγότερες από δέκα. Το πρόγραμμα ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας τελούσε επίσης υπό συζήτηση, ενώ φορολογική μεταρρύθμιση, που αρχικά συμπεριλαμβανόταν στον Γενικό Νόμο, διαχωρίστηκε από αυτόν κι αναμένεται να εξεταστεί χωριστά.

Ο Μιλέι υποστηρίζει ότι αυτός ο νόμος είναι μέρος της «θεραπείας σοκ», της «μεγαλύτερης δημοσιονομικής προσαρμογής στην ιστορία της ανθρωπότητας», η οποία έχει αρχίσει από τον Δεκέμβριο, με μεγάλη υποτίμηση του πέσο (–54%), «απελευθέρωση» τιμών και ενοικίων, τέλος των επιδοτήσεων των μεταφορών, της ενέργειας, πάγωμα δημοσίων έργων, περικοπές δαπανών σε υγεία, παιδεία. Οι περικοπές στην παιδεία είχαν απαντηθεί με τεράστια διαδήλωση φοιτητών και εκπαιδευτικών με ένα εκατομμύριο διαδηλωτές στο Μπουένος Άιρες και σε πολλές πόλεις της χώρας τον Απρίλη.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στις κινητοποιήσεις έχει το Partido Obrero και άλλες οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, καθώς και εργατικές συλλογικότητες όπως ο Polo Obrero και το κίνημα των piqueteros με την οργάνωση δομών αλληλεγγύης προς ανθρώπους που βρίσκονται αντιμέτωποι ακόμα και με την ασιτία


Σε ανακοίνωσή του το Partido Obrero αναφέρει: Το Partido Obrero καταγγέλλει την αστυνομική καταστολή κατά της μαζικής διαδήλωσης που πραγματοποιήθηκε μπροστά από το Εθνικό Κογκρέσο και απαιτεί την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων. Η αστυνομική καταστολή, η οποία περιελάμβανε την παρουσία προβοκατόρων, επεδίωξε να εκκαθαρίσει την περιοχή του Κογκρέσου προκειμένου να μπορέσει να διεξαχθεί η συνεδρίαση χωρίς την πίεση της λαϊκής κινητοποίησης.

Αντίθετα με ό,τι αναφέρεται στην ανακοίνωση του Γραφείου της Προεδρίας, αυτό που έλαβε χώρα, δεν ήταν μια “απόπειρα πραξικοπήματος” αλλά μια επιχείρηση διάσωσης της κυβέρνησης, η οποία πραγματοποιήθηκε τόσο εντός όσο και εκτός της Γερουσίας για να αποφευχθεί η πτώση του “γενικού νόμου” [ley des Bases], η οποία θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη αποδυνάμωση της αντιδραστικής κλίκας του Μίλεϊ.

Εντός της Γερουσίας, στην επιχείρηση διάσωσης συμμετείχε ένα μεγάλο μέρος των λεγόμενων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Μόνο με αυτόν τον τρόπο ο Μίλεϊ, το κόμμα του οποίου διαθέτει 7 από τους 72 γερουσιαστές, κατάφερε να επιτύχει απαρτία για να προχωρήσει την διαδικασία για ψήφιση του νομοσχεδίου. Κεντρικό ρόλο στην επιχείρηση αυτή έπαιξε ο Martin Lousteau [πρώην υπουργός Οικονομικών της Κριστίνα Φερνάντεζ, που στη συνέχεια έγινε Πρεσβευτής στις ΗΠΑ από τον δεξιό Πρόεδρο Μάκρι και σήμερα είναι βουλευτής με το κεντρώο κόμμα UCR]. Αρκετά επαρχιακά κόμματα συμμετείχαν επίσης, όπως είναι η περίπτωση της γερουσιάστριας Lucila Crexell του [τοπικού κόμματος} MPN από την Πολιτεία Neuquén, η υποστήριξη της οποίας προς την κυβέρνηση οφειλόταν σε μια σκανδαλώδη ανταλλαγή χάρης που αφορούσε τον διορισμό της ως πρέσβειρας στην UNESCO στο Παρίσι. Αυτές οι διεφθαρμένες μέθοδοι, χαρακτηριστικές της πιο σάπιας κάστας, απεικονίζουν το αντιδραστικό περιεχόμενο του προαναφερθέντος Γενικού Νόμου.

Έξω από το Κογκρέσο, η επιχείρηση διάσωσης της κυβέρνησης είχε ως πρωταγωνιστή την πλειοψηφία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της CGT, η οποία όχι μόνο αρνήθηκε να καλέσει σε γενική απεργία, αλλά και γύρισε την πλάτη στην κινητοποίηση που είχε προκηρυχθεί για την απόρριψη του Νόμου. Είναι πιθανό ότι τις επόμενες ημέρες θα είμαστε σε θέση να μάθουμε τι έλαβε η γραφειοκρατία σε αντάλλαγμα για μια τέτοια παράδοση.

Η κοινή επιχείρηση διάσωσης εξηγείται από το γεγονός ότι η κυβέρνηση ήρθε σε “διόρθωση” του Νόμου εν μέσω μιας επιδεινούμενης πολιτικής και οικονομικής κρίσης. Τα σκάνδαλα διαφθοράς στο υπουργείο Ανθρώπινου Κεφαλαίου είχαν ισχυρό αντίκτυπο στον πληθυσμό και έφεραν την Υπουργό Pettovello στο χείλος του γκρεμού. Η υπουργός Εξωτερικών Mondino βρίσκεται επίσης σε καυτή καρέκλα, μετά την παραίτηση του επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου Nicolás Posse. Αυτή η εσωτερική κρίση συμπίπτει με την επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, η οποία εκφράζεται με την αύξηση του κινδύνου χρεωκοπίας της χώρας και την πώληση ξένου συναλλάγματος από την Κεντρική Τράπεζα.

Η έγκριση του Γενικού Νόμου θα συνεπάγεται απώλεια δικαιωμάτων για το λαό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα δώσει διέξοδο στην κρίση της κυβέρνησης, η οποία συγκρούεται με τη λαϊκή αντίσταση και με τα ανυπέρβλητα όρια της ίδιας της πολιτικής της.
Εντυπωσιακές φωτογραφίες από το elperiodico.com
Εντυπωσιακές φωτογραφίες από το elperiodico.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου