Η συστηματική προσπάθεια ποινικοποίησης των αγωνιζόμενων φοιτητών και οι απειλές σε βάρος τους από την Πρυτανεία, μετά την έναρξη των κινητοποιήσεων και το στήσιμο της κατασκήνωσης την 1η Μαΐου δεν επιτρέπει τη δημοσιοποίηση ούτε της φωτογραφίας ούτε του πραγματικού ονόματός της. Ακόμη και με ψευδώνυμο, ωστόσο, όσα λέει στο Πριν είναι αποκαλυπτικά.
Συνέντευξη στον Γιώργο Καλαμπαλίκη
ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία και μια σειρά από χώρες – είναι τυχαία αυτή η ταυτόχρονη έξαρση του φοιτητικού κινήματος; Γιατί τώρα, 8 μήνες μετά την έναρξη της σφαγής των Παλαιστινίων;
Θεωρώ σίγουρα ότι δεν είναι τυχαία αυτή η ταυτόχρονη έξαρση του κινήματος. Ό,τι συνέβη στις ΗΠΑ αναζωπύρωσε τη φλόγα που υπήρχε ήδη, και η παλαιστινιακή αντίσταση ανοιχτά καλούσε για μια τέτοια κλιμάκωση παγκοσμίως. Σχετικά με το γιατί 7-8 μήνες μετά, ένα μαζικό κίνημα σαν κι αυτό δεν θα μπορούσε να προκύψει για παράδειγμα στις 12 Οκτώβρη, γιατί δεν υπήρχε κάποια κλιμάκωση μέχρι τότε. Ωστόσο, τους τελευταίους 8 μήνες όλα αυτά τα δίκτυα γιγαντώνονταν και δυνάμωναν και ο κόσμος διατήρησε τη σταθερότητα στην αντίσταση, κάτι που μας έφερε μπροστά σε ένα διεθνές φοιτητικό κίνημα που δεν είχαμε δει για πάρα πολύ καιρό.
Θεωρείς ότι είναι μια φοιτητική «άνοιξη» η οποία θα λήξει αργά ή γρήγορα, ή η αρχή για μια ευρύτερη έξαρση που θα έχει διάρκεια;
Σε αυτό το σημείο είναι δύσκολο να πούμε που θα πάει. Υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν να το στρέψουν και προς τις δύο κατευθύνσεις, είτε να καταρρεύσει είτε να επεκταθεί περαιτέρω και προς τα έξω. Και για να είμαι ειλικρινής, αυτή τη στιγμή όντας μέσα σε αυτό το κίνημα, θεωρώ ότι είναι στο χέρι μας το πού θα πάει και πόσο καλά μπορούμε να οργανωθούμε και πόσο ενωτικοί μπορούμε να είμαστε και κατά πόσο μπορούμε να διατηρήσουμε μαχητική προοπτική. Με λίγο παραπάνω αισιοδοξία, ωστόσο, θεωρώ ότι στο σημείο που έχουμε φτάσει μέχρι στιγμής, δεν ξέρω πως αυτό μπορεί να γυρίσει πίσω, όπως ήταν πριν λίγους μήνες. Ελπίζουμε ότι αυτό που έχουμε τώρα μπορεί να διατηρηθεί, ακόμα και αν ο τρόπος που βλέπουμε αυτή την αντίσταση ίσως αλλάξει, ο τρόπος δηλαδή που οργανωνόμαστε και δρούμε. Ίσως οι μορφές να αλλάξουν, αλλά τα δίκτυα έχουν χτιστεί και ο κόσμος έχει κινητοποιηθεί. Τα θεμέλια έχουν χτιστεί για να μπορέσει να συνεχίσει.
Ποια είναι τα αιτήματα του καμπ σας;
Το πρώτο αίτημα είναι το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ να διακόψει όποιες σχέσεις με την BAESystems, από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές όπλων στον κόσμο (ο μεγαλύτερος στη Βρετανία). Συμμετέχουν στην παραγωγή των F-35, των αεροσκαφών τα οποία χρησιμοποιούνται στον βομβαρδισμό της Γάζας. Το πανεπιστήμιο έχει πολλά ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα, χρησιμοποιεί έρευνες των φοιτητών και των καθηγητών προς όφελος της BAE, ερευνούν για να δουν πώς να χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη για να σκοτώνουν πιο αποτελεσματικά, για dronesκλπ. Το δεύτερο είναι να κοπούν οι επαφές με το πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. Τρίτο, διακοπή σχέσεων με το εβραϊκό πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, το οποίο είναι μερικώς χτισμένο σε κατεχόμενη γη. Υπάρχει προσπάθεια να μποϊκοτάρουμε αυτά τα πανεπιστήμια, όπως έγινε παλιά με το απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική. Το επόμενο αίτημα είναι να εισαχθεί πολιτική ηθικής έρευνας στο πανεπιστήμιο, μιας και δεν υπάρχει καν κάποιο πρωτόκολλο για το πώς η έρευνα μας χρησιμοποιείται. Αρχή πρέπει να είναι «καμία έρευνα για την πολεμική βιομηχανία». Το τελευταίο αίτημα είναι «καμία πειθαρχική δίωξη στους φοιτητές που αντιστέκονται», κάτι που έχουμε δει έντονα.
Η καταστολή δεν μας φοβίζει, γιατί δείχνει πόσο δυνατοί είμαστε. Αλλιώς δεν θα τους ένοιαζε να μας κάνουν να σιωπήσουμε και να σταματήσουμε.
Είναι η καταστολή η μόνη απάντηση που έχει η κυβέρνηση; Σας τρομάζει αυτό;
Η καταστολή της κυβέρνησης δεν μας φοβίζει, γιατί δείχνει πόσο δυνατοί είμαστε. Αλλιώς δεν θα τους ένοιαζε να μας κάνουν να σιωπήσουμε και να σταματήσουμε. Στη Βρετανία δεν βιώνουμε την άμεση και ωμή φυσική βία που είδαμε στις ΗΠΑ. Η βία εδώ είναι πιο ύπουλη θα έλεγα, με τη μορφή της συνεχούς παρακολούθησης. Προσπαθούν να μας αποστρατεύσουν και να μας «σπάσουν» εκ των έσω, αντί για χρήση άμεσης βίας. Ωστόσο, υπάρχουν και τα περιστατικά φυσικής βίας όπως πριν δυο εβδομάδες που η αστυνομία προσπάθησε να εκκενώσει την κατάληψη, αλλά δεν τα κατάφεραν, τους απωθήσαμε και τους κυνηγήσαμε μέχρι να φύγουν.
Πολλές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τη δικαιολογία και τις κατηγορίες του αντισημιτισμού εναντίων όσων υποστηρίζουν την Παλαιστίνη. Εσείς νιώθετε αντισημίτες;
Οι καταγγελίες περί αντισημιτισμού που έχουν χρησιμοποιηθεί ως όπλο από την κυβέρνηση είναι ένας ακόμα μοχλός καταστολής. Είναι εντελώς αβάσιμες. Αυτές οι κυβερνήσεις μετατρέπουν σε όπλο τους μια ρητορική που έρχεται απευθείας από το Ισραήλ, το οποίο συγχωνεύει επίτηδες τον αντισημιτισμό με τον αντισιωνισμό. Είναι μια στοχευμένη τακτική ώστε να υπονομεύσουν το κίνημά μας. Θεωρώ πως ο μόνος τρόπος να το απορρίψουμε αυτό είναι ίσως με το να το αγνοήσουμε (σχεδόν). Το γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε αντισημίτες και άρα συνεχίζουμε. Δεν είμαστε εδώ για να δικαιολογήσουμε τους εαυτούς μας και να ανοίξουμε ένα διάλογο που δεν έχει τέλος επειδή ακριβώς δεν έχει βάση. Αυτό είναι ένα αντιρατσιστικό κίνημα, που εναντιώνεται σε όλες τις μορφές καταπίεσης, με όποιον τρόπο και αν εμφανίζονται.
Έχετε κάποιο μήνυμα προς τους φοιτητές στην Ελλάδα που θα θέλατε να μεταφέρετε;
Πρέπει να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις, σε κάθε γωνιά, σε κάθε κωμόπολη, πόλη και πανεπιστήμιο και να πάμε αυτό το κίνημα μπροστά. Χρειαζόμαστε τη διεθνή αλληλεγγύη! Φωνάζουμε το σύνθημα «διεθνοποίηση της Ιντιφάντα» και αυτό πρέπει να κάνουμε: να διεθνοποιήσουμε την πάλη και την αντίσταση, κάθε φοιτητής/-τρια να το κάνουν κτήμα τους, να κινητοποιήσουν τους εαυτούς τους και τους γύρω τους. Να αντισταθούμε ενεργά στο σιωνισμό, γιατί σιωνισμός δεν είναι μόνο ό,τι βλέπουμε στο Ισραήλ. Είναι βαθιά ριζωμένος και ενσωματωμένος στα Ιδρύματα και τους θεσμούς της Δύσης. Γι’ αυτό, πρέπει να συγκρουστούμε με κάθε απειλή του σιωνισμού όπου κι αν είναι, όπου κι αν είμαστε. Αυτή είναι μια πιο διευρυμένη πάλη. Είναι μια αντικαπιταλιστική και αντιιμπεριαλιστική πάλη και το τωρινό κίνημα είναι μια πλευρά της. Η απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ωστόσο, είναι κάτι που θα πρέπει να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις να το πετύχουμε. Συνειδητοποιώντας ότι η απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι κομμάτι μιας ευρύτερης πάλης και διεκδίκησης ενάντια στον καπιταλισμό, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, παγκοσμίως!
ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου