Χακί «μαυρίλα» σε Έβρο και Λήμνο

Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος»

▸«Κομμένες» έξοδοι, συνεχής «εμπλοκή», αγγαρείες και άθλιες εγκαταστάσεις με αμίαντο

Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική η θεματολογία της σημερινής στήλης. Φαίνεται πως σε συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας υπάρχει φανερή αδιαφορία για τη διαβίωση των στρατιωτών. Διαβάζουμε στον Έβρο πως τα πράγματα κάθε εβδομάδα είναι και χειρότερα. Αναφέρουν χαρακτηριστικά οι συνάδελφοι: «Μας έχουν 25 μέρες σε φυλάκια. Δεν μας αλλάζουν. Μας έχουν κόψει άδειες. Μας γυρνάνε μετά στρατόπεδο. Μας βάζουν πάλι υπηρεσίες και μετά πάλι φυλάκια άλλες τόσες μέρες, χωρίς να ξέρουμε πότε θα γυρίσουμε. Παίρνουμε έξοδο μια φορά τον μήνα!».

Εμείς από πλευράς μας αναρωτιόμαστε αν ο Ελληνικός Στρατός θεωρεί τις μεταφορές στα φυλάκια εξόδους, καθώς φαίνεται ότι οι συνάδελφοι έχουν να βγουν περίπου ένα μήνα. Προβλήματα που θα μπορούσαν να λυθούν εάν το μόνιμο προσωπικό στελέχωνε πράγματι τις μονάδες, έκανε υπηρεσίες και δεν έβγαζαν όλη τη δουλειά οι φαντάροι μόνοι τους. Αντ’ αυτού απολαμβάνουν τη γνωστή ασυλία τους, καθώς ο Ελληνικός Στρατός τούς ανήκει. Ατελείωτο χώσιμο σε αγγαρείες -και στην καλύτερη- ύφος μόνιμα προκλητικό και αδιάφορο.

Το δεύτερο κομμάτι της στήλης μας αφορά εγκαταστάσεις και συγκεκριμένα τα εκατοντάδες κτήρια που υπάρχουν με ψευδοροφή, στη οποία υπάρχει αμίαντος. Στο 651 ΑΒΥΠ, οι εγκαταστάσεις αποτελούν ιδανική εστία για οτιδήποτε ζωντανό και περισσότερο για κοριούς. Ψευδοροφές που βλέπεις άμεσα την ξύλινη βάση και κεραμίδια χωρίς να έχει γίνει η συντήρηση για το ξύλο, τα οποία με τα χρόνια έχουν μετατραπεί σε φωλιές για οτιδήποτε. Φωλιές έχουν γίνει και τα στρώματα, τα οποία από την υγρασία έχουν μαζέψει και μούχλα. Στο 88 Α/Κ ΜΒΠ-ΠΕΠ στη Λήμνο, νησί το οποίο «φιλοξενείται» τακτικότατα στην παρούσα στήλη, οι συνάδελφοι αναφέρουν: «Όλους τους βόθρους των στρατοπέδων της Λήμνου, τους αδειάζουν εκεί, με αποτέλεσμα να έχουμε γεμίσει με μολυσμένα κουνούπια. Όλες οι αποθήκες που μας βάζουν και κουβαλάμε, έχουν αμίαντο. Έχουμε γεμίσει τρωκτικά και αδέσποτες γάτες που μπαίνουν μέσα στους θαλάμους. Η μονάδα αδιαφορεί για τις συνθήκες διαβίωσης και δεν τη νοιάζει για το αν έχει καύσωνα, αέρα κλπ», κάνοντας τη ζωή για τους φαντάρους επικίνδυνη.

Δεν είναι δυνατόν να περιμένουν να επιβιώσουμε στη θητεία μας σε αυτήν τη βαρβαρότητα. Στο ίδιο νησί, συνεχίζεται ο παραλογισμός: «Εν μέσω καύσωνα και υψηλών θερμοκρασιών αποφάσισαν, για την ανύψωση του ηθικού μας, να κάνουμε αθλητικούς αγώνες», μας αναφέρουν. Άραγε το ηθικό γιατί ήταν στα τάρταρα;

Μήπως γιατί είναι η ζωή αβίωτη στη Λήμνο; Φυσικά ποια καλύτερη ιδέα απ’ το να πάρεις φαντάρους, που τους έχεις λιώσει στην αγγαρεία και στις υπηρεσίες και που ζουν σε άθλιο περιβάλλον, μπας και εκτονωθούν λίγο, ενώ θα τους περιμένει μόλις γυρίσουν στη μονάδα η ίδια καθημερινότητα…

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (30.06.24)