Ο Σερντάρ Γιέκτας, εκπρόσωπος της ένοπλης πτέρυγας του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, δήλωσε στο Al-Monitor ότι η χρήση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που κατασκευάζει η Τουρκία έχει αλλάξει δραστικά τη φύση της σύγκρουσης μεταξύ τους.
Η Τουρκία υπέγραψε μια συμφωνία-ορόσημο για τη συνεργασία σε θέματα ασφάλειας με το Ιράκ στις 16 Αυγούστου – κυρίως, όπως βλέπει η Άγκυρα, κατά του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Μια μέρα νωρίτερα, το PKK γιόρτασε την 40ή επέτειο από την έναρξη της ένοπλης εκστρατείας του κατά του τουρκικού κράτους.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που η αριστερόστροφη ομάδα που ιδρύθηκε από τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, έναν απόφοιτο πανεπιστημίου από τη νοτιοανατολική επαρχία Ούρφα, πραγματοποίησε την πρώτη της επιχείρηση εναντίον ενός τουρκικού φυλακίου χωροφυλακής στη νοτιοανατολική επαρχία Σιίρτ.
Το ΡΚΚ είχε αρχικά ως στόχο να χαράξει ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος από την Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία. Σήμερα υποστηρίζει μεγαλύτερη πολιτική αυτονομία και πολιτιστικά δικαιώματα για τους Κούρδους εντός των συνόρων της Τουρκίας. Ταυτόχρονα, το PKK και τα αδελφά παρακλάδια του στη Συρία υποστηρίζουν τον “δημοκρατικό συνομοσπονδισμό”, μια μορφή ριζοσπαστικής αποκέντρωσης που προορίζεται να μεταβιβάσει την εξουσία σε μικροδιοικητικά όργανα σε επίπεδο βάσης, αλλά η ιδέα αυτή δεν έχει ακόμη εμφανιστεί στην πράξη.
Η σύλληψη του Οτσαλάν τον Φεβρουάριο του 1999 από τις τουρκικές ειδικές δυνάμεις στο Ναϊρόμπι σε μια κρυφή επιχείρηση με τη βοήθεια της CIA και της Μοσάντ αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα. Ακολούθησαν αποστασίες καθώς ο Οτσαλάν, ο οποίος εξακολουθεί να κρατείται σε απομόνωση σε ένα νησί-φυλακή στα ανοικτά της Κωνσταντινούπολης, κάλεσε τις δυνάμεις του να τερματίσουν τον αγώνα τους και να αποχωρήσουν από την Τουρκία. Σήμερα η πλειονότητα των μαχητών του PKK εδρεύει στο ιρακινό Κουρδιστάν, ενώ ένας άγνωστος αριθμός δρα στο πλευρό των υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων στη βορειοανατολική Συρία. Ο στρατιωτικός αντίκτυπός του στην Τουρκία είναι ελάχιστος.
Στο διπλωματικό μέτωπο, οι προσπάθειές του να εξασφαλίσει τη νομιμότητα δεν έχουν επιτύχει πολύ καλύτερα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθούν να κατατάσσουν την ομάδα ως τρομοκρατική οντότητα. Το Ιράκ δεν έχει ακόμη χρησιμοποιήσει τον χαρακτηρισμό, αλλά τον Ιούλιο δήλωσε ότι “απαγόρευσε” την οργάνωση μαζί με τρία πολιτικά κόμματα που φέρονται να λειτουργούν υπό τις διαταγές της. Ενώ ο πρακτικός αντίκτυπος αυτών των κινήσεων μένει να φανεί, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πίεση στο PKK αυξάνεται, ιδίως στο στρατιωτικό μέτωπο.
Η χρήση από την Τουρκία των δικών της μη επανδρωμένων αεροσκαφών έχει αλλάξει δραστικά τη φύση της σύγκρουσης, με έναν αυξανόμενο αριθμό μαχητών του ΡΚΚ να πεθαίνουν σε επιθέσεις τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Πάνε οι μέρες που οι μαχητές του PKK μπορούσαν να οργανώσουν επιδρομές σε τουρκικές στρατιωτικές θέσεις και να προκαλέσουν σημαντικές απώλειες. Η ομάδα έχει εκτοπιστεί σε μεγάλο βαθμό στην παρανομία -κυριολεκτικά- και το κόστος του ανθρώπινου δυναμικού για τη διατήρηση της σύγκρουσης έχει μειωθεί απότομα για τον τουρκικό στρατό, ο οποίος έχει καταφέρει να μεταφέρει τη μάχη εκτός των συνόρων της Τουρκίας στη Συρία και το Ιράκ, όπου οι τουρκικές δυνάμεις διεξάγουν συνήθως επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας.
Ο Ρότζ Γκιρασούν είναι ένας νέος Κούρδος ερευνητής και δημοσκόπος και συνιδρυτής της Rawest, μιας οργάνωσης που εδρεύει στο Ντιγιάρμπακιρ και παράγει εμπεριστατωμένες αναλύσεις της κουρδικής κοινωνίας και πολιτικής. Ο Γκιρασούν υποστηρίζει ότι η ραγδαία αστικοποίηση έχει οδηγήσει τα περίπου 16 εκατομμύρια Κούρδους της Τουρκίας να ενσωματώνονται όλο και περισσότερο στην Τουρκία και την τουρκική κοινωνία. Η αστικοποίηση οφείλεται εν μέρει στον βίαιο εκτοπισμό περισσότερων από ένα εκατομμύριο Κούρδων χωρικών κατά τη διάρκεια της εκστρατείας καμένης γης του στρατού τη δεκαετία του 1990.
“Οι ταυτότητές τους γίνονται λιγότερο ομοιογενείς και οι απαιτήσεις τους για λύσεις εντός των ορίων της ειρηνικής πολιτικής αυξάνονται”, δήλωσε ο Γκιρασούν στο Al-Monitor. “Το μειονέκτημα για το PKK είναι ότι όχι μόνο οι φυσικές συνθήκες για τον ένοπλο αγώνα γίνονται όλο και πιο δυσχερείς, αλλά και οι κοινωνικές συνθήκες που προσέφεραν υποστήριξη στον ένοπλο αγώνα μετασχηματίζονται”.
Ωστόσο, 40 χρόνια μετά, παρά τους επανειλημμένους ισχυρισμούς της Τουρκίας ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της πλήρους νίκης, το PKK συνεχίζει να επιβιώνει και μάλιστα να ευδοκιμεί από ορισμένες απόψεις. Ο πόλεμος κατά του Ισλαμικού Κράτους οδήγησε σε μια απροσδόκητη και συνεχιζόμενη στρατιωτική συνεργασία με το Πεντάγωνο στη Συρία, η οποία δηλητηρίασε τους δεσμούς της Ουάσινγκτον με την Άγκυρα. Οι Κούρδοι ηγέτες της Συρίας με ρίζες στο ΡΚΚ κυβερνούν μεγάλες εκτάσεις της βόρειας Συρίας, στις οποίες βρίσκονται τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου της χώρας. Περίπου 900 ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ που σταθμεύουν εκεί για την καταπολέμηση του ISIS παρέχουν μια ομπρέλα ασφαλείας.
Ταυτόχρονα, το PKK έχει σφυρηλατήσει νέες τακτικές συμμαχίες, μεταξύ των οποίων η συνεργασία του με τις σιιτικές πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν στο Ιράκ. Έχει επίσης αναπτύξει και αποκτήσει νέα όπλα, με Τούρκους αξιωματούχους να επιβεβαιώνουν ότι η ομάδα έχει καταρρίψει αρκετά τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το PKK έχει μετατραπεί από εσωτερικό πρόβλημα σε γεωπολιτικό πρόβλημα για την Τουρκία.
Πάνω απ’ όλα, όσο υπάρχουν οι λόγοι που οδήγησαν στη δημιουργία του ΡΚΚ, το κουρδικό ζήτημα της Τουρκίας – και το ΡΚΚ – δεν θα εξαφανιστούν. “Οι ένοπλες ομάδες μπορούν να ηττηθούν, μπορούν να περιθωριοποιηθούν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν τελειώσει”, σημείωσε ο Γκιρασούν. Διαδοχικοί Τούρκοι ηγέτες έχουν παραδεχθεί το ίδιο.
Ωστόσο, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν ο πρώτος ηγέτης που ενέκρινε απευθείας ειρηνευτικές συνομιλίες με την ομάδα και τον ηγέτη της, αρχικά το 2009 και στη συνέχεια ξανά το 2013. Ακόμη και οι πιο σφοδροί επικριτές του αναγνωρίζουν ότι ο Ερντογάν επέδειξε μεγάλο θάρρος και ηγετική ικανότητα, αν και βραχύβια. Οι συνομιλίες και μια αμοιβαία παρατηρούμενη κατάπαυση του πυρός κατέρρευσαν το 2015 με την κάθε πλευρά να κατηγορεί την άλλη.
Σε αποκλειστική συνέντευξη που πραγματοποιήθηκε στις 12 Αυγούστου μέσω του Signal, ο Σερντάρ Γιέκτας, εκπρόσωπος της ένοπλης πτέρυγας του PKK, γνωστής ως Δυνάμεις Άμυνας του Λαού (HPG), απάντησε σε ερωτήσεις του Al-Monitor σχετικά με τη μεταβαλλόμενη δυναμική του πεδίου μάχης και τον συνεχιζόμενο “πόλεμο των τούνελ” του PKK.
Η HPG παρείχε στο Al-Monitor αποκλειστικές φωτογραφίες από τη ζωή μέσα στις σήραγγες.
Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης, επεξεργασμένο για λόγους έκτασης και σαφήνειας.
Al-Monitor: Η τουρκική κυβέρνηση λέει ότι το PKK έχει αποδυναμωθεί σοβαρά και έχει ωθηθεί στην παρανομία. Πώς θα απαντούσατε σε αυτή την εκτίμηση;
Γιέκτας: Από το 2015, το τουρκικό κράτος έχει αναπτύξει όλη του τη δύναμη και τους πόρους εναντίον μας, κυρίως μη επανδρωμένα οπλισμένα αεροσκάφη. Αυτά είναι μέσα που δόθηκαν στο τουρκικό κράτος από το ΝΑΤΟ και άλλες δυνάμεις και όχι αυτά που επινόησε η Τουρκία μόνη της. Υποστηρίχθηκε από τα εθνικά κράτη ότι χάρη σε αυτά τα μέσα, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, τα αντάρτικα κινήματα που αντιμετώπιζαν, θα εξαλείφονταν και δεν θα υπήρχαν πλέον. Και είναι αλήθεια ότι από το 2015 και μετά αρχίσαμε να έχουμε απώλειες. Δεν το αποκρύπτουμε αυτό. Και αυτό έδωσε μεγάλη ελπίδα στο τουρκικό κράτος. Όπως ίσως θυμάστε, στις αρχές του τρέχοντος έτους, ο Ερντογάν είπε: “Θα εξαλείψουμε εντελώς το PKK”.
Με αυτή την τροπή των γεγονότων, ως αντάρτες ξεκινήσαμε μια συζήτηση. Στο βόρειο Κουρδιστάν, τις περιοχές με κουρδική πλειοψηφία στη νοτιοανατολική Τουρκία, δεν έχουμε συστήματα τούνελ. Δεν έχουμε τα μέσα για να βασιστούμε στις σήραγγες για να αντισταθούμε και να πολεμήσουμε. Ως εκ τούτου, πήραμε μια απόφαση. Είπαμε ότι μέχρι να μπορέσουμε να αναπτύξουμε στρατηγικές για να αντισταθούμε στον εχθρό, θα μειώσουμε το μέγεθος των δυνάμεών μας στο βόρειο Κουρδιστάν και δεν θα στείλουμε νέες ομάδες. Αυτή ήταν μια τακτική και προσωρινή κίνηση, διότι όσο περισσότερες δυνάμεις μας κρατούσαμε στο βόρειο Κουρδιστάν τόσο μεγαλύτερες θα ήταν οι απώλειες μας. Η Τουρκία θα είχε πειστεί για τη δική της επιτυχία. Παράλληλα, στην αμυντική ζώνη Medya (αναφερόμενοι στα βουνά στην ιρακινή πλευρά των συνόρων όπου εδρεύει ο κύριος όγκος των μαχητών του PKK) ενισχύσαμε τις δυνάμεις μας και αναπτύξαμε νέες τακτικές και στρατηγικές, κυρίως το σύστημα των τούνελ.
Αρχίσαμε να βελτιώνουμε το σχεδιασμό και τις λεπτομέρειες. Πώς θα αερίζεται, πώς θα θερμαίνεται; Από πού θα προέρχεται το νερό; Πώς θα είναι η πρόσβαση σε αυτό; Πώς θα είναι η καθημερινή ζωή; Πολλή σκέψη και προσπάθεια καταβλήθηκε σε αυτές τις σήραγγες.
Σήμερα είναι σαν ένα συνηθισμένο διαμέρισμα. Έχουν τουαλέτες, μπάνια, κουζίνες, ντουλάπες και σαλόνια. Χτίσαμε πραγματικά διαμερίσματα μέσα στα βουνά. Έχουμε γεννήτριες που παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα. Έχουμε τηλεοράσεις, internet. Κάθομαι εδώ και σας μιλάω με μια τηλεόραση μπροστά μου και μια θερμάστρα στο πλάι μου. Έχουμε υπολογιστές και αθλητικό εξοπλισμό. Έχουμε μεγάλες αίθουσες συγκέντρωσης όπου διοργανώνουμε σεμινάρια. Μαγειρεύουμε με ηλεκτρικές κουζίνες και χρησιμοποιούμε και πετρέλαιο. Σε δασώδεις περιοχές χρησιμοποιούμε ακόμη και ξυλεία για να ανάβουμε φωτιές μέσα στις σήραγγες.
Al-Monitor: Δεν είναι επικίνδυνο αυτό;
Γιέκτας: Μερικά από τα τούνελ είναι πολύ μεγάλα και εκτείνονται για χιλιόμετρα. Αν σχεδιαστούν σωστά τα σημεία εισόδου και τα υψόμετρα, ο αέρας κυκλοφορεί πολύ καλά και παραμένει καθαρός. Για το πόσιμο νερό τοποθετούμε σωλήνες για να μεταφέρουμε νερό από έξω, αν υπάρχουν φυσικές πηγές – ρυάκια, πηγές κ.λ.π. Όπου δεν υπάρχουν, αποθηκεύουμε νερό. Χρησιμοποιούμε το λιωμένο χιόνι που συλλέγουμε την άνοιξη. Έχουμε μεγάλες δεξαμενές αποθήκευσης νερού και τις χλωριώνουμε για να διατηρούμε το νερό καθαρό.
Al-Monitor: Πόσο μεγάλη είναι η μεγαλύτερη σήραγγά σας;
Γιέκτας: Δεν μπορώ να σας δώσω συγκεκριμένο μήκος, αλλά όπως είπα, έχουμε συγκροτήματα σηράγγων που εκτείνονται για χιλιόμετρα. Ονομάζουμε τις σήραγγες με τα ονόματα των πεσόντων συντρόφων μας.
Al-Monitor: Πρέπει να είναι αρκετά κλειστοφοβικό. Πώς αντιμετωπίζουν οι δυνάμεις σας ψυχολογικά την υπόγεια κατάσταση;
Γιέκτας: Οι δυνάμεις μας δεν βρίσκονται συνεχώς υπόγεια. Αν ήταν έτσι, πώς θα κάναμε τη δουλειά μας; Σκεφτείτε το ως εξής: Όταν δεν έχετε δουλειά, περνάτε χρόνο στο σπίτι. Αν υπάρχει δουλειά που μπορείτε να κάνετε από το σπίτι, την κάνετε από το σπίτι. Και τα υπόλοιπα γίνονται έξω. Φυσικά υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να κοιμάστε κάτω από έναν έναστρο ουρανό ή μέσα σε ένα τούνελ. Όταν οι σύντροφοί μας πολεμούσαν το ISIS σε αστικές περιοχές στη Συρία και το Ιράκ, είτε στο Κομπάνι, είτε στο Σιντζάρ είτε στο Κιρκούκ, τους έλειπαν τα βουνά. Είχαν πρόβλημα να κοιμηθούν.
Al-Monitor: Εάν χρησιμοποιείτε το διαδίκτυο, είναι εύκολο για τον τουρκικό στρατό να εντοπίσει τη θέση σας;
Γιέκτας: Ας υποθέσουμε ότι οι τουρκικές δυνάμεις προσδιορίζουν τη θέση μας χρησιμοποιώντας την υπηρεσία πληροφοριών σημάτων. Το περισσότερο που μπορούν να κάνουν είναι να μας βομβαρδίσουν. Αυτός είναι ο λόγος που κατασκευάσαμε αυτές τις σήραγγες. Μας βομβαρδίζουν, αλλά αυτό δεν μας επηρεάζει. Μπορεί να μην με πιστεύετε: Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν αντιλαμβανόμαστε καν ότι συμβαίνει μέχρι οι σύντροφοί μας αλλού να μας πουν τι συμβαίνει.
Al-Monitor: Το λέτε αυτό, αλλά η ευρεία συναίνεση είναι ότι το PKK βρίσκεται σε πλήρη άμυνα και δεν έχει πλέον κανενός είδους πρωτοβουλία απέναντι στον τουρκικό στρατό.
Γιέκτας: Η δολοφονία πολλών στρατιωτών δεν είναι το κλειδί για την επίλυση του κουρδικού προβλήματος και δεν θα εξασφαλίσει την ελευθερία του κουρδικού λαού. Απλά θα βαθύνει το πρόβλημα. Τότε γιατί καταφεύγουμε σε στρατιωτικές μεθόδους; Είναι επειδή δεν έχουμε άλλα μέσα στη διάθεσή μας. Δεν μπορεί κανείς να οργανωθεί ή να μιλήσει ελεύθερα στην Τουρκία. Δεν μπορεί κανείς να ασκήσει ελεύθερα πολιτική. Ο αριθμός των Κούρδων πολιτικών και άλλων στη φυλακή μιλάει από μόνος του.
Αυτό που προσπαθούμε να πούμε στο τουρκικό κράτος είναι: Δεν μπορείτε να μας τελειώσετε με πόλεμο, με επιθέσεις, με τη δολοφονία μας. Και ας πούμε ότι θα μειώσουν απότομα την ισχύ του PKK ή θα αποτελειώσουν τους αντάρτες στο σύνολό τους- αυτό δεν πρόκειται να τερματίσει τον αγώνα των Κούρδων για τα δικαιώματά τους. Μπορεί να πείτε ότι έχουμε αποδυναμωθεί. Αντιθέτως, είμαστε ιδεολογικά πιο συνεκτικοί, πιο συγκεντρωμένοι και ενωμένοι στην αντίστασή μας και στους στόχους μας από ποτέ. Αντιστεκόμαστε σε έναν από τους πιο ισχυρούς στρατούς του ΝΑΤΟ. Αναπτύσσουμε τα δικά μας τεχνολογικά εργαλεία. Για παράδειγμα, έχουμε καταρρίψει 18 από τα οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του τουρκικού κράτους, παρόλο που δεν το παραδέχονται.
Έχουμε καταρρίψει τα Bayraktar TB2 που παρήγαγε ο γαμπρός του Ερντογάν και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Anka και Aksungur που παρήγαγε το τουρκικό κράτος. Δημοσιεύσαμε όλες τις φωτογραφίες. Μπορούμε να τις στείλουμε και σε εσάς. Έχουμε φτάσει σε αυτό το επίπεδο.
Al-Monitor: Γνωρίζω τις αναφορές. Έχετε επίσης τα δικά σας μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Γιέκτας: Αυτό είναι αλήθεια. Τα αποκαλούμε εναέρια οχήματα.
Al-Monitor: Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος; Είναι οπλισμένα; Πώς λειτουργούν;
Γιέκτας: Δεν μπορούμε να μοιραστούμε πολλές τεχνικές λεπτομέρειες σε αυτό το θέμα. Μπορώ να σας πω αυτό: Υπάρχουν αυτά που μπορούν να ρίξουν βόμβες. Υπάρχουν άλλα που είναι φορτωμένα με βόμβες και εκρήγνυνται μόλις φτάσουν στο στόχο τους.
Al-Monitor: Πού τα βρίσκετε; Η Τουρκία κατηγορεί το Ιράν ότι τα παρέχει.Τα παράγετε εσείς οι ίδιοι;
Γιέκτας: Δεν μοιραζόμαστε τέτοιες πληροφορίες.
Al-Monitor: Η τρέχουσα στρατηγική της Τουρκίας εναντίον σας περιλαμβάνει τη στόχευση μεσαίου επιπέδου στελεχών που θα μπορούσαν δυνητικά να ανέλθουν για να αντικαταστήσουν τους υπάρχοντες ηγέτες, ορισμένοι από τους οποίους είναι 70 ετών. Η Τουρκία θέλει να αφήσει τη δύναμή σας χωρίς έμπειρους ηγέτες.
Γιέκτας: Αυτό είναι αλήθεια. Αν θέλεις να καταστρέψεις ένα κίνημα, επικεντρώνεσαι στην εξάλειψη των ηγετών του. Σε αυτό το πνεύμα, η Τουρκία έχει αυξήσει τον αριθμό των στοχευμένων δολοφονιών των διοικητών μας, βασιζόμενη σε πληροφορίες από τοπικές πηγές. Αυτό δεν είναι καινούργιο. Το 1996, προσπάθησαν να σκοτώσουν τον ηγέτη μας Αμπντουλάχ Οτσαλάν στοχεύοντας το σπίτι του στη Δαμασκό. Από το 1999 κρατείται σε απομόνωση. Πίστευαν ότι αν δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί μας το PKK θα κατέρρεε και θα έκανε στρατηγικά λάθη. Αυτό δεν συνέβη. Οι υπολογισμοί τους απέτυχαν εν μέρει επειδή συγχέουν τη δική μας σκέψη με τη δική τους, επειδή έχουν μια προσέγγιση αφέντη και σκλάβου, επειδή το τουρκικό κράτος διοικείται έτσι. Αλλά εμείς δεν είμαστε έτσι. Νέοι και ηλικιωμένοι αναμειγνύουμε, έχουμε τις δικές μας σκέψεις και μοιραζόμαστε τις εμπειρίες και την τεχνογνωσία μας. Συμμετέχουμε με τη δική μας ελεύθερη βούληση.
Al-Monitor: Η αντίληψή μου είναι ότι η στρατολόγηση, ιδιαίτερα από την Τουρκία, έχει μειωθεί απότομα και ότι οι περισσότεροι προέρχονται από το Ιράν και σε μικρότερο βαθμό από τη Συρία.
Γιέκτας: Αν πιστέψει κανείς την τουρκική προπαγάνδα, εκατοντάδες σύντροφοί μας σκοτώνονται καθημερινά και υπάρχουν μηδενικές νέες στρατολογήσεις. Φανταστείτε ότι έχετε ένα καλάθι γεμάτο μήλα και κάθε μέρα αφαιρείτε μήλα από αυτό και δεν τα αντικαθιστάτε. Αλλά το καλάθι είναι πάντα γεμάτο μήλα. Και όπως πολύ καλά γνωρίζετε, εμείς δεν έχουμε παιδιά. Αναφέρεται στους κανόνες αυστηρής αγαμίας του PKK. Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν;
Al-Monitor: Από πού προέρχονται οι περισσότεροι νεοσύλλεκτοι;
Γιέκτας: Οι περισσότερες δυνάμεις μας προέρχονται από το βόρειο Κουρδιστάν.
Al-Monitor: Ποιο ποσοστό;
Γιέκτας: Δεν μπορώ να σας δώσω ακριβές ποσοστό.
Al-Monitor: Προέρχονται απευθείας από την Τουρκία ή από τη διασπορά;
Γιέκτας: Εξαρτάται πραγματικά από τις περιστάσεις. Για παράδειγμα, μεταξύ 2013 και 2015 είχαμε πολύ περισσότερους στρατολογημένους από την Τουρκία, ιδίως για να συμμετάσχουν στον πόλεμο κατά της Jabhat al-Nusra και του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και στο Ιράκ. Πιο πρόσφατα, μετά τις μαζικές διαμαρτυρίες στο Ιράν για τον θάνατο το 2022 λόγω αστυνομικής βίας της Κούρδισσας Μαχσά Αμίνι, πολλοί νέοι εντάχθηκαν από το Ιράν. Αν είχαν μείνει, πολλοί από αυτούς θα είχαν εκτελεστεί.
Al-Monitor: Σας ασκείται σκληρή κριτική για τη στρατολόγηση παιδιών και μάλιστα τα αναγκάζετε να ενταχθούν στις τάξεις σας. Έχουμε αναφερθεί σε τέτοιες περιπτώσεις στο Al-Monitor.
Γιέκτας: Υπάρχουν συμφωνίες που υπογράψαμε δεσμευόμενοι να μην στρατολογούμε ανηλίκους και προσπαθούμε να παραμείνουμε πιστοί σε αυτές. Δεν εγκρίνουμε τα παιδιά μαχητές. Αλλά αντιμετωπίζουμε καταστάσεις όπου υπάρχει αυξημένη ζήτηση να ενταχθούν στις τάξεις μας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν λαμβάνουν χώρα μαζικές κακοποιήσεις. Τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να δολοφονούνται, να βασανίζονται, να ταπεινώνονται, να εξευτελίζονται, να γίνονται επιδρομές στα σπίτια τους και να παραβιάζεται η ιδιωτική τους ζωή. Γεμίζουν με οργή και έρχονται σε εμάς. Μέσα από τις πράξεις του, είναι το ίδιο το κράτος που μας ωθεί να πάμε στα βουνά, να πάρουμε τα όπλα ενάντια στο κράτος.
Επιστρέφοντας στο σύστημα σήραγγας, το οποίο είναι το αντικείμενο αυτής της συνέντευξης… Επιτρέψτε μου να σας δώσω κάποιο ιστορικό. Από το 1992 και μετά αρχίσαμε να κινούμαστε υπόγεια. Πριν από αυτό το διάστημα συνηθίζαμε να καταφεύγουμε σε σκηνές και άλλες πρόχειρες κατασκευές που μπορούσαμε εύκολα να καμουφλάρουμε χρησιμοποιώντας φύλλα και άλλα μέσα. Έπρεπε να είμαστε κινητικοί. Με την εμφάνιση των ελικοπτέρων Sikorsky έπρεπε να στραφούμε σε ένα διαφορετικό αμυντικό σύστημα. Ως αντάρτες αρχίσαμε να βασιζόμαστε περισσότερο στο υπόγειο.
Παρόμοια με τα χαρακώματα που βλέπουμε να χρησιμοποιούνται στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, αρχίσαμε να σκάβουμε χαρακώματα που μας προστάτευαν επίσης από τα στοιχεία της φύσης, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου υπήρχε έντονη χιονόπτωση. Μιλάμε για το Μπακούρ τις κατά πλειοψηφία κουρδικές περιοχές της Τουρκίας και τα βουνά του Μπακούρ. Αυτά εξελίχθηκαν σε διάφορους πλήρως υπόγειους θαλάμους που συνδέονταν μεταξύ τους. Όταν οι τουρκικές δυνάμεις μας επιτίθονταν δεν μπορούσαν να εντοπίσουν αυτά τα δωμάτια επειδή ήταν τόσο καλά κρυμμένα.
Ήταν μεγάλα δωμάτια που μπορούσαν να φιλοξενήσουν έως και 20 άτομα. Τους χειμερινούς μήνες πραγματοποιούσαμε σε αυτά εκπαίδευση για όπλα και ιδεολογία. Τους ανοιξιάτικους μήνες βγαίναμε έξω. Ήταν το χειμερινό μας κατάλυμα, αν θέλετε.
Al-Monitor: Πώς κατασκευάζατε τις σήραγγες;
Γιέκτας: Αν το έδαφος ήταν μαλακό, σκάβαμε αυτές τις σήραγγες. Αλλά σε ορισμένες περιοχές υπήρχαν φυσικές σπηλιές που εκτείνονταν για εκατοντάδες μέτρα. Εκεί καταφεύγαμε, όπως έκαναν οι άνθρωποι στην προϊστορική εποχή. Ωστόσο, από το 1996 και το 1997 πραγματοποιήσαμε μια τακτική και στρατηγική επανεκτίμηση. Αυτό έγινε στον απόηχο της επιχείρησης Zap (Αναφέρεται σε δύο ξεχωριστά περιστατικά που έλαβαν χώρα στο ιρακινό Κουρδιστάν τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1997, αντίστοιχα, όταν το ΡΚΚ κατέρριψε δύο αμερικανικά ελικόπτερα που μετέφεραν τουρκικές δυνάμεις με πυραύλους ρωσικής κατασκευής, όπως δήλωσε το τουρκικό Γενικό Επιτελείο. Συνολικά 13 στρατιώτες και αξιωματικοί έχασαν τη ζωή τους στις επιθέσεις).
Αποφασίσαμε να ενισχύσουμε και να αναπτύξουμε το υπόγειο σύστημα, καθώς αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικό. Ωστόσο, αποφασίσαμε ότι οι υπόγειοι χώροι δεν ήταν πλέον επαρκείς και ότι έπρεπε να αναπτύξουμε ένα πιο σύνθετο και εξελιγμένο σύστημα.
Ως αντάρτικη δύναμη βρίσκεται σε υλική μειονεκτική θέση όταν πολεμάς έναν συμβατικό στρατό του κράτους που σου επιτίθεται με όλη του τη δύναμη. Αναγκάζεται κανείς να καταστρώνει συνεχώς νέες στρατηγικές και να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, όπως έγινε κατά τη διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου πολέμου του Περσικού Κόλπου, και να εδραιώνει τις θέσεις του σε νεοαπελευθερωμένες περιοχές και να είναι σε θέση να τις υπερασπιστεί. Στον ανταρτοπόλεμο, κρύβεσαι για να μη σε βλέπει ο εχθρός. Και ανεξάρτητα από το πόσο ανεπτυγμένα είναι τα όπλα του εχθρού, ανεξάρτητα από το πόσο πολυάριθμα είναι και ανεξάρτητα από πού σου επιτίθεται, είτε από ξηρά είτε από αέρα, αν κρυφτείς καλά, δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα. Το γεγονός ότι οι δυνάμεις σας είναι μικρότερες σε αριθμό παύει να έχει σημασία.
Το σύστημα των σηράγγων αναδείχθηκε ως τέτοιος βασικός παράγοντας που βοήθησε στην εξίσωση των όρων ανταγωνισμού με τον τουρκικό στρατό. Ωστόσο, μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν το 1999, ακολούθησε μια περίοδος ηρεμίας. Χρησιμοποιήσαμε αυτή την περίοδο ηρεμίας που διήρκεσε μέχρι περίπου το τέλος του 2004 για να βελτιώσουμε τις πολεμικές μας ικανότητες και τακτικές στα βουνά του ιρακινού Κουρδιστάν, κυρίως για να αναπτύξουμε το σύστημα πολέμου με σήραγγες.
Εκείνη την εποχή, οι σήραγγες είχαν βάθος μόνο μερικά μέτρα. Κρατούσαμε τα Dochkas (ρωσικής κατασκευής βαριά πολυβόλα) και τα αντιαεροπορικά μας όπλα σε αυτές τις σήραγγες. Τα βγάζαμε έξω για να επιτεθούμε στον εχθρό χρησιμοποιώντας ένα σιδηροδρομικό σύστημα και στη συνέχεια τα ξαναβάζαμε μέσα. Ο τουρκικός στρατός χρησιμοποιούσε εναντίον μας μαχητικά αεροσκάφη F-16 και οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ισραηλινής και αμερικανικής κατασκευής. Οι βόμβες έπεφταν βροχή πάνω μας. Οι σήραγγες μας επέτρεπαν να αμυνθούμε απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις.
Το 2011, το Ιράν είχε πραγματοποιήσει μεγάλης κλίμακας αεροπορικές επιθέσεις στα βουνά Qandil με στόχο τις βάσεις του ιρανικού βραχίονα του PKK, PJAK, συμπεριλαμβανομένου του Gele Jasusan, όπου συγκλίνουν τα σύνορα του Ιράν και του Ιράκ. Χάρη στις σήραγγες που είχαν δημιουργήσει εκεί οι σύντροφοί μας, το Ιράν υπέστη σημαντικές απώλειες παρά την ανάπτυξη των επίλεκτων δυνάμεών του.
Al-Monitor: Υπάρχουν οργανώσεις ανταρτών που βασίζονται σε παρόμοιες μεθόδους;
Γιέκτας: Οι Ταλιμπάν, αν μπορεί κανείς να τους αποκαλέσει αντάρτικη οργάνωση, χρησιμοποίησαν τη στρατηγική του πολέμου με σήραγγες στα βουνά Τόρα Μπόρα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας. Αλλά επειδή τα βουνά αυτά είναι πολύ άγονα, οι Ταλιμπάν διεξήγαγαν τον πόλεμό τους ενσωματώνοντας τον εαυτό τους στους ντόπιους πολίτες της περιοχής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πέθαναν τόσοι πολλοί άμαχοι στις επιθέσεις των ΗΠΑ εναντίον τους, καθώς οι αμερικανικές δυνάμεις συχνά δεν μπορούσαν να διαχωρίσουν τους μαχητές από τους αμάχους.
Al-Monitor: Εάν το σύστημα σήραγγας είναι τόσο αποτελεσματικό, γιατί δεν αναπτύξατε ένα τέτοιο σύστημα εντός των συνόρων της Τουρκίας; Υπάρχουν και εκεί πολύ ψηλά βουνά.
Γιέκτας: Όπως ανέφερα προηγουμένως, μέχρι το 2004, τα πράγματα ήταν σε μεγάλο βαθμό ήσυχα. Ακολούθησαν περίοδοι μαχών και ηρεμίας. Στη συνέχεια, με την επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας το 2012 και το 2013, παρά τους ψευδείς ισχυρισμούς του τουρκικού κράτους ότι σχεδιάζαμε βομβιστικές επιθέσεις στις πόλεις και ετοιμαζόμασταν για πόλεμο, μπορώ να σας πω με κάθε ειλικρίνεια ότι ο πόλεμος και οι επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας δεν ήταν στην ατζέντα μας. Αντιθέτως, σύμφωνα με την ειρηνευτική διαδικασία, προετοιμαζόμασταν για την απόσυρση των δυνάμεών μας, οι σύντροφοί μας προετοιμάζονταν για τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Αλλά στη συνέχεια συνειδητοποιήσαμε ότι το ίδιο το τουρκικό κράτος ήταν ανειλικρινές και η διαδικασία κατέρρευσε το 2015.
Al-Monitor: Μια τελευταία ερώτηση. Το PKK έχει επίσης επικριθεί έντονα για την έναρξη του λεγόμενου πολέμου χαρακωμάτων μέσα σε πόλεις, κωμοπόλεις και γειτονιές σε όλη τη νοτιοανατολική Τουρκία το 2015, που οδήγησε σε ευρείας κλίμακας εκτοπισμό, θάνατο και καταστροφή. Εκ των υστέρων, θα συμφωνούσατε ότι ήταν λάθος να πυροδοτηθεί ο πόλεμος μέσα σε αστικές περιοχές;
Γιέκτας: Ήταν οι Κούρδοι νέοι που χρησιμοποίησαν τη δική τους πρωτοβουλία για να ξεκινήσουν αυτές τις πράξεις αντίστασης. Το PKK δεν είχε άμεση ανάμειξη μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου 2015, όταν ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε την επιχείρησή του στο Cizre και το Sirnak κοντά στα ιρακινά σύνορα που αποφασίσαμε να παρέμβουμε. Αλλά πολλές από τις δυνάμεις μας είχαν κολλήσει στα βουνά λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών που μας απέκοψαν την πρόσβαση. Αν ήμασταν παρόντες, η αντίστασή μας θα ήταν ισχυρότερη από εκείνη της Χαμάς απέναντι στον ισραηλινό στρατό. Επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα: Με τη δημιουργία αυτών των σηράγγων, ο στόχος μας δεν είναι να καταστρέψουμε, να διαιρέσουμε το τουρκικό κράτος. Είμαστε ένας λαός. Αυτά τα εδάφη είναι δικά μας. Είμαστε τα παιδιά αυτών των εδαφών. Γεννηθήκαμε εδώ και μεγαλώσαμε εδώ. Είτε στα κουρδικά εδάφη της Τουρκίας είτε σε άλλα μέρη, το μόνο που επιθυμούμε είναι να μπορέσουμε να ζήσουμε ελεύθερα με τη δική μας ταυτότητα, τον πολιτισμό και τη γλώσσα μας. Γι’ αυτό είναι ο αγώνας μας. Αντιστεκόμαστε στις προσπάθειές τους να καταστρέψουν τον πολιτισμό μας, την ταυτότητά μας, τη γλώσσα μας, να μας εξαλείψουν στο σύνολό μας. Για να επιβιώσουμε είμαστε υποχρεωμένοι να καταφύγουμε σε αυτές τις μεθόδους και τακτικές. Ο λόγος που δεν τις χρησιμοποιήσαμε μεταξύ 2013 και 2015 ήταν επειδή δεν υπήρχαν επιθέσεις εναντίον μας από το τουρκικό κράτος. Από το 2015 όμως, δηλαδή εδώ και σχεδόν 10 χρόνια, προκειμένου να υπερασπιστούμε την ύπαρξή μας και να αποκρούσουμε τις επιθέσεις του τουρκικού κράτους που συνεχίζονται ασταμάτητα, τελειοποιήσαμε και αναπτύξαμε το σύστημα των σηράγγων και δημιουργήσαμε οχυρά αντίστασης.
Πηγή: Al Monitor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου