από το Omegapress
Δεν ήξερε , δεν άκουσε τίποτα η χουντική ΚΥΠ για το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου;
Σαν ανέκδοτο ακούγεται.
Ο ελληνικός λαός δεν εμπιστεύθηκε ποτέ τις μυστικές του υπηρεσίες, την προδικτατορική και χουντική ΚΥΠ και την μεταπολιτευτική ΕΥΠ. Έχουν κατηγορηθεί και δικαίως ότι, αντί να επιτελούν το καθήκον τους και να φέρνουν πληροφορίες για την ασφάλεια της χώρας, λειτούργησαν ως υπηρεσίες χαφιέδων και παρακολουθούσαν χιλιάδες κομμουνιστές, Αριστερούς και απλούς πολίτες,αλλά και, αξιωματικούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους σήμερα.
Η δημοσιοποίηση μερικών δεκάδων εγγράφων -δελτίων της ΚΥΠ για το διάστημα Ιουλίου -Αυγούστου 1974, δηλαδή από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την τουρκική εισβολή , μπορεί να ικανοποίησε οπαδούς της διαφάνειας, αλλά οι αμφιβολίες είναι πολλές.
Κυρίαρχο αφήγημα στα δελτία είναι ότι η ΚΥΠ δεν είχε ιδέα για το πραξικόπημα. Είναι όμως άλλο πράγμα αν ήταν μέρος του σχεδίου και άλλο πράγμα αν ήξερε. Ο Ιωανίνδης, στηρίζονταν μόνο στις Ένοπλες Δυνάμεις. Οπότε η ΚΥΠ πιθανόν δεν ήταν μέρος του σχεδίου. Ωστόσο , όταν βοούσε όλος ο κόσμος για το πραξικόπημα, η ΚΥΠ δεν άκουσε τίποτα; και μόνο αυτό οδηγεί σε σκέψεις ότι η δημοσιοποίηση των εγγράφων είναι μια απόπειρα να “ξεπλυθεί” η χουντική ΚΥΠ, μέσω της ΕΥΠ, καθώς τα τραύματα που φέρει μέχρι σήμερα, επί Μητσοτάκη είναι ανοιχτά.
Από την ΚΥΠ στην ΕΥΠ
Προδικτατορικά η ΚΥΠ, ήταν αρμός του παρακράτους και απόλυτα διαβρωμένη από ξένες δυνάμεις δηλαδή ήταν παράγοντας ανωμαλίας. Στα έγγραφα περιγράφονται γεγονότα , λίγο πολύ γνωστά, αλλά βασικό αφήγημα είναι ότι η μυστική υπηρεσία δεν γνώριζε τίποτα για το πραξικόπημα, ενώ εμφανίζεται ενημερωμένη για τις κινήσεις των Τούρκων, κάτι καθόλου μυστικό παγκοσμίως. Ωστόσο, πλήθος πρακτόρων της υπήρχε στην Κύπρο, ενώ οι ΗΠΑ είχαν τον πλήρη έλεγχο και δρούσαν με τους δικούς τους πράκτορες σε όλη την ελληνική επικράτεια και την Κύπρο και οι Αμερικανοί μπαινόβγαιναν στην ΚΥΠ σαν στο σπίτι τους. Οπότε είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενη η κίνηση να δοθούν στη δημοσιότητα δελτία που την αθωώνουν. Επαναλαμβάνουμε ότι είναι διαφορετικό πράγμα να ήταν μέρος του σχεδίου ανατροπής του Μακαρίου και άλλο πράγμα αν είχε πληροφόρηση, ώστε να σπάσει τα στεγανά του Ιωαννίδη και να πληροφορήσει όλους τους παράγοντες της χούντας για το τι θα επακολουθήσει. Όλα αυτά είναι ακόμη μια μαύρη τρύπα στην σύγχρονη ιστορία της χώρας.
Οπότε εύλογα διερωτάται κανείς αν τα δελτία που δημοσιοποιήθηκαν είναι όλα όσα συντάχθηκαν εκείνη την περίοδο, πόσα και ποια είναι αυτά που δεν δόθηκαν στην δημοσιότητα , ώστε να συμπληρωθεί η εικόνα. Κατά συνέπεια τα ερωτήματα αυξάνονται αντί να μειώνονται. Επειδή τίποτα δεν είναι αθώο στον βρόμικο κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, οι αμφιβολίες για την κίνηση τη ΕΥΠ είναι και μεγάλες και αυτονόητες.
Η μεταπολιτευτική ΕΥΠ είχε δύο όψεις. Η μία ήταν η προσπάθεια να αμβλύνει τις εντυπώσεις και να βελτιώσει την εικόνα της στην κοινωνία. Επί Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν άλλαξαν πολλά πράγματα. Οι δομές της ήταν ίδιες, οι φάκελοι ήταν ενεργοί, οι Αριστεροί ήταν πάντα στα ραντάρ, προφανώς υπήρξε κάποια ανακατεύθυνση της αποστολής της. Επί ΠΑΣΟΚ, θυμίζουμε την ιστορική φράση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι θέλει μια υπηρεσία που να του φέρνει πληροφορίες για τα εθνικά θέματα “και όχι για πορτοφολάδες”. Επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη η ΕΥΠ χρησιμοποιήθηκε για την παρακολούθηση πολιτικών αντιπάλων του Ανδρέα Παπανδρέου συμπεριλαμβανομένου. Και επί Κυριάκου Μητσοτάκη υπονόμευσε τη Δημοκρατία με τις παρακολουθήσεις ανώτατων αξιωματικών, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων.
Και μόνο το γεγονός ότι ο ανεκδιήγητος διοικητής της ΕΥΠ Κοντολέων επικαλέστηκε το απόρρητο στη βουλή και αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις για τις υποκλοπές αποδεικνύει ότι η νοοτροπία δεν έχει αλλάξει και πολύ. Μια υπηρεσία υπεράνω της βουλής ; αυτό και αν είναι πραξικόπημα για το οποίο κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη….
Όσον αφορά τα δελτία για την τουρκική εισβολή ήδη έχουν επισημανθεί ανακρίβειες από τον στρατηγό Δημήτρη Αλευρομάγειρο που είχε πολεμήσει στην Κύπρο κι έχει μιλήσει στο militaire channel για τη μάχη στη Λευκωσία.
Γράφει για τις «αποκαλύψεις» της ΕΥΠ:
“Στα εγγραφα της ΚΥΠ αναφέρεται ότι την 15/8/1974 κατελήφθη η περιοχή περιοχη Αγίου Παύλου Λευκωσίας, και το Καιμακλί ,κατι το οποίον δεν συνέβη και η περιοχή ευρίσκεται και σήμερον στις ελεύθερες περιοχές.[χαρακτηριαστικά την 17/8/1974 αναφέρεται σε άλλο έγγραφο οτι η περιοχή Αγ,Παυλου δέχεται επίθεση , πράγμα που όντως συνέβη και απεκρούσθη ]
Δεν θα έπρεπε αυτό το σχόλιο μου να το είχε κάνει η σημερινή ΕΥΠ σχολιάζοντας τα τότε έγγραφα της ΚΥΠ;Τις οιδε πόσες αλλες ανακρίβειες υπάρχουν στα χουντικά έγγραφα…”
Θέμα εμπιστοσύνης και δημοκρατίας
Εν κατακλείδι , παρατηρείται το τελευταίο διάστημα μια προσπάθεια να ξανασυστηθούν οι μυστικές υπηρεσίες και όχι μόνο. Επιχειρείται να ξαναγραφτεί η σύγχρονη ιστορία της χώρας, από την προδικτατορική βία και νοθεία, το ελεεινό παρακράτος του Καραμανλή, η αποστασία Μητσοτάκη, μέχρι και τη χούντα, όχι ως ένα στρατηγικό σχέδιο το οποίο εκτελούσαν οι ΗΠΑ και άλλες χώρες με τους εγχώριους φασίστες, πράκτορές τους και την πολιτική ηγεσία, αλλά ως ένα άθροισμα μεμονομένων γεγονότων, λαθών και ασαφών κινήτρων.
Στο πλαίσιο αυτό, τοποθετείται και η έντονη προσπάθεια ορισμένων ακροδεξιών και δεξιών κύκλων να απομυθοποιηθεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου , αλλά και η μεταπολίτευση .
Πιθανόν και το “ξέπλυμα” της ΚΥΠ μέσω της επίσης αμαρτωλής ΕΥΠ να εντάσσεται στο ίδιο σχέδιο.
Τα ίχνη μεγάλων ιστορικών γεγονότων είναι νωπά όμως στη μνήμη του ελληνικού λαού. Προδικτατορικά το επίσημο κράτος ήταν μια συγχώνευση κράτους, παρακράτους, δωσίλογων και φασιστών που κυνηγούσε τους μισούς Έλληνες. Αυτοί και οι ΗΠΑ έφεραν τη χούντα σε συνεργασία με τους εγχώριους πράκτορές τους και τους συνταγματάρχες που πρόλαβαν τους στρατηγούς του παλατιού. Και οι μεν ΗΠΑ δια του Κλίντον ζήτησαν συγνώμη από τον ελληνικό λαό για την επιβολή της δικτατορίας, αλλά η ελληνική δεξιά δεν τη ζήτησε ποτέ.
Φυσικά ήταν και το παλάτι. Κινητήριος δύναμη δικών του αποσταθεροποιητικών δυνάμεων, καταστολής και υπηρέτης ξένων συμφερόντων. Όλο αυτό το σύστημα είχε κεντρικό αφήγημα και σχέδιο και το εκτελούσε. Όλη η εξουσία στα χέρια τους, ο λαός στις φυλακές, η δημοκρατία στην εξορία και η Ελλάδα παίγνιο ξένων συμφερόντων. .
Υπό αυτό το πρίσμα η προσπάθεια κάποιων να “ξεπλυθεί” η ΚΥΠ και συνακόλουθα η ΕΥΠ θα πέσει στο κενό. Τα ιστορικά γεγονότα είχαν τόσο μεγάλη επίδραση στην διαμόρφωση των συνειδήσεων στην Ελλάδα που θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες δράσης ακόμη για να ξαναγράψουν την ιστορία.
Εννοείται ότι όλος αυτός ο συρφετός, που αναδύεται από τα ιστορικά βιβλία και τα έγγραφα έμεινε ατιμώρητος.
Όπως και σήμερα. Γι αυτό και η αποκατάσταση της Δημοκρατίας δεν έχει συντελεστεί ακόμη και το όραμα της μεταπολίτευσης είναι ακόμη ζωντανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου