Προβάλλεται ως κομβική εκλογική απαίτηση σήμερα «να φύγει η δεξιά». Η δεξιά από την πλευρά της παίζει όλα τα χαρτιά: από τα σούπερ ακροδεξιά, όπως η ανασύσταση του μεταξισμού, την αντιγραφή του Τραμπ ακόμα και στην οπλοκατοχή, μέχρι και τα θεωρητικά… μη δεξιά. Οι μισοί σημιτοφύλακες είναι στην κυβέρνηση…
Η παρέλαση στη Θεσσαλονίκη στις 28 Οκτωβρίου, μιας ακροδεξιάς οργάνωσης με αρχικά που παραπέμπουν απευθείας στη δικτατορία του Μεταξά, ούτε κατά λάθος συνέβη, ούτε φοβήθηκε καθόλου η κυβέρνηση με αυτή. Ήταν μια συνειδητή, συνειδητότατη επιλογή και η κολοκυθιά ευθυνών που ακολούθησε, είναι το πιο απλό γραφειοκρατικό κόλπο αποφυγής ευθυνών. Ναι, η Περιφέρεια καλεί για στεφάνια και συμμετοχές στις εθνικές επετείους, αλλά το ίδιο εύκολα το πρωτόκολλό της θα μεταθέσει ευθύνες στην κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα όταν καλούνταν οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής στις καταθέσεις στεφανιών και πόζαρε ο Παππάς δίπλα στους κυβερνητικούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Με «πρωτόκολλο» σου λέει, όχι με μέσο.
Έτσι, με πρωτόκολλο, επέστρεψε φέτος ο μεταξισμός στην επικαιρότητα, σε όλο το δυνάμει κυβερνητικό φάσμα. Πάτρωνες και μήτρωνες της ελληνικής ακροδεξιάς, όπως ο υπουργός Μετανάστευσης Θάνος Πλεύρης ή η ευρωβουλεύτρια Αφροδίτη Λατινοπούλου, μέχρι τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, απέδειξαν ότι η κυβέρνηση εκτιμάει την ακροδεξιά ως συνομιλητή και σύμμαχο, ειδικά όταν τα εκλογικά ποσοστά δεν αισθάνονται και πολύ καλά.
Ο Πλεύρης αποπειράθηκε να «αποκαταστήσει την αδικία» και να σηματοδοτήσει την 28η Οκτωβρίου ως μεταξική γιορτή, αποτείνοντας τιμή στον δικτάτορα, με μπόλικη «αγανάκτηση» απέναντι στο «αφήγημα της αριστεράς» που «τον ενοχοποιούσε» τόσα χρόνια. Ο Μαρινάκης, όταν ρωτήθηκε για την παρέλαση της Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας στη Θεσσαλονίκη, έριξε τις ευθύνες στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και κατόπιν, ξεκίνησε τις γνωστές ανιστορικότητες περί «κόκκινου και μαύρου φασισμού», τις οποίες χρησιμοποιεί αυτολεξεί όλο το μέτωπο της ελληνικής τυροδεξιάς: πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, τάξις, «τσεκούρι και φωτιά» κ.λπ. κ.λπ.
Και αν οι άνθρωποι που προπαγανδίζουν ευθέως ή εμμέσως φέτος την αναγνώριση του Μεταξισμού, κάτι με το οποίο υποτίθεται η ελληνική κοινωνία είχε ξεμπλέξει, μέχρι να επανασυσταθεί το ακροκεντρώο (ολογράφως: ακροδεξιό) αναθεωρητικό λόμπι, άλλο τόσο γραφική και αναποτελεσματική είναι η γυμναστική του ελληνόμετρου: πες μου με ποιον πολέμησες, να σου πω πόσο Έλληνας είσαι.
Ναι, τους κατακτητές τους έδιωξε ο λαός, ο ΕΛΑΣ, ο Άρης, οι χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που «ανταμείφθηκαν» για την αντίστασή τους με στρατοδικεία, εξορίες, βασανιστήρια, εκτελέσεις, από το επίσημο «δημοκρατικό» και καλά, ελληνικό κράτος.
Φτάνει αυτό ως «κατατακτήρια δήλωση» σήμερα; Μάλλον όχι, γιατί η πολιτική συζήτηση μετατοπίζεται όπως η πλοκή στα επεισόδια των Simpsons: ξεκινάει από ένα γεγονός, το οποίο προσπερνιέται στα πρώτα τρία λεπτά και η ουσία του επεισοδίου είναι τα επόμενα 19 που ασχολούνται με κάτι άλλο, στην πραγματικότητα.
Ταυτίζει η αμερικάνικη βιομηχανία όπλων την «ελευθερία» με δέκα οπλοβαστούς στο σπίτι; Βγαίνει ο Άδωνης, το ελληνικό πολιτικό temu και αντιγράφει, αμέσως μετά τα Βορίζια
Προβάλλεται δηλαδή ως κομβική εκλογική απαίτηση σήμερα «να φύγει η δεξιά». Η δεξιά από την πλευρά της παίζει όλα τα χαρτιά: από τα σούπερ ακροδεξιά, όπως η ανασύσταση του μεταξισμού, ο ερανισμός χειρότερων χαρακτηριστικών της αμερικάνικης κοινωνίας όπως η οπλοκατοχή, η τρέντι ρατσιστική κοινοβουλευτική ανοησία, μέχρι και τα θεωρητικά… μη δεξιά. Οι μισοί σημιτοφύλακες είναι στην κυβέρνηση, η οικογένεια Μητσοτάκη προωθεί πολιτικά ανθρώπους που υποτίθεται έρχονται από ένα θολό «προοδευτικό» πολιτικό υπόβαθρο και δεν έχουν σχέση με τη ΝΔ και γενικά, ενώ οι αντίπαλοί του βλέπουν αντιδεξιά όνειρα, αυτός μοιάζει διατεθειμένος να ταυτιστεί κυριολεκτικά με οτιδήποτε, χωρίς καμία πραγματική αναστολή.
Με ο,τιδήποτε όμως: λέει π.χ. ο τέρμα ακροδεξιός Τραμπ ότι τα ορυκτά καύσιμα είναι το μέλλον; Αλλάζει ρότα και ο Μητσοτάκης και όλη η επικοινωνιακή εκστρατεία μαζί. Τώρα είμαστε «ενεργειακός κόμβος», που έλεγε και ο Λογοθετίδης στις «Διακοπές στην Κολοπετινίτσα» (αυτός έλεγε σκέτος «κόμβος»). Ταυτίζει η αμερικάνικη βιομηχανία όπλων την «ελευθερία» με δέκα οπλοβαστούς στο υπόγειο του σπιτιού; Βγαίνει ο Άδωνης, το ελληνικό πολιτικό temu και αντιγράφει, ακριβώς δυο μέρες μετά το μακελειό στην Κρήτη.
Το μόνο πράγμα στο οποίο έχει προλάβει τον Τραμπ η κυβέρνηση, είναι η «εβδομάδα αντικομμουνισμού», καθώς εδώ έχει τουλάχιστον ένα-δυο υπουργούς και περισσότερους βουλευτές που λειτουργούν σε 24ωρη βάση το ακροδεξιό μαγαζί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου