Firing toward Russian troops near Chasiv Yar in the Donetsk region, Ukraine, August 2024 Oleg Petrasiuk / Reuters
Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΝΕΤΗΣ
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης σιωπηρά αποδέχονται πλέον, ότι η Ρωσία πολεμά και κερδίζει αυτόν τον πόλεμο φθοράς και ότι οι ΗΠΑ και τα ευρωπαϊκά κράτη-πελάτες τους, δεν μπορούν να κάνουν πολλά για να την σταματήσουν. Επιπρόσθετα, με την στήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες να μειώνεται, οι ηγέτες της Ουκρανίας θα αντιμετωπίσουν μια δύσκολη επιλογή: να συνεχίσουν να μάχονται με καταστροφικό κόστος ή να αποδεχτούν όρους που θα απαιτούσαν την αναγνώριση των εδαφικών κερδών της Ρωσίας, την παροχή εγγυήσεων ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της ουδετερότητας της Ουκρανίας και την προστασία των ρωσόφωνων πληθυσμών, όρους που το Κίεβο δεν μπορεί προσώρας να αποδεχτεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ και η Ευρώπη επιμένουν σε μια εκεχειρία και σε αυτό που ουσιαστικά θα ήταν μία συμφωνία για ένα νέο Μινσκ, στη διάρκεια της οποίας πιθανότατα η Δύση θα επεκτείνει τη δική της στρατιωτική βιομηχανική παραγωγή και, όπως ακριβώς και κατά τις πρώτες συμφωνίες του Μινσκ, θα ανοικοδομήσει τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας για τον επόμενο γύρο εχθροπραξιών. Αυτός άλλωστε είναι ο φόβος της Ρωσίας με αποτέλεσμα να επιδιώκει να τελειώσει τη «δουλειά» για να αποφύγει μία νέα εξαπάτηση. Άλλωστε το Κρεμλίνο έχει μετανιώσει που δεν προχώρησε στην επονομαζόμενη ειδική επιχείρηση, αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, όταν η Ουκρανία ήταν απροετοίμαστη, αιφνιδιάζοντας παράλληλα τη συλλογική Δύση.
Η σύνοδος ΗΠΑ–Ρωσίας στη Βουδαπέστη
Καθώς η Ουάσιγκτον φλέρταρε με την ιδέα να προμηθεύσει την Ουκρανία με ισχυρούς πυραύλους Τομάχοκ, ο Πούτιν και ο Τραμπ είχαν, με πρωτοβουλία του ρώσου προέδρου, μία ακόμη συνομιλία, μετά από την οποία, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν σχέδια για μια σύνοδο ΗΠΑ–Ρωσίας στη Βουδαπέστη, με τους Τομάχοκ να αποσύρονται από το τραπέζι. Εν τούτοις λίγες ημέρες αργότερα, ο Τραμπ ανακοίνωσε την ακύρωση της αναγγελθείσας συνόδου της Βουδαπέστης επιβάλλοντας αιφνιδιαστικά νέες κυρώσεις σε δύο από τους μεγαλύτερους ρωσικούς πετρελαϊκούς ομίλους και δεκάδες θυγατρικές τους, πλήγμα που ενδέχεται να επηρεάσει τα έσοδα της Μόσχας. Η απόφαση είναι απότοκο της διαφωνίας των δύο ηγετών, για άμεση κατάπαυση του πυρός και έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών, καθώς και του παγώματος των τρεχουσών γραμμών, πρόταση που στηρίζουν η Ουκρανία και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της.
Ο Πούτιν, θεωρώντας ότι κερδίζει τον πόλεμο και ότι η Ουκρανία εξαντλείται σταδιακά, απορρίπτει κάθε παύση των εχθροπραξιών προτού επιτευχθεί συνολική συμφωνία που, σύμφωνα με τη Μόσχα, θα πρέπει να αντιμετωπίζει τις «βασικές αιτίες» της σύγκρουσης. Ο ρώσος πρόεδρος εκτιμά πως ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του, αναμένοντας να δει πώς θα αντεπεξέλθει η Ουκρανία στον φετινό χειμώνα, υπό συνεχή βομβαρδισμό και έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού. Το Κρεμλίνο δείχνει διατεθειμένο να ανεχθεί μια προσωρινή επιδείνωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, ποντάροντας στη μεταβλητότητα του Τραμπ. Όπως φαίνεται ο Πούτιν, διεξάγει ένα προσωπικό παιχνίδι τακτικής με τον αμερικανό πρόεδρο, έχοντας την ικανότητα, να επιλέγει ακριβώς τις κατάλληλες στιγμές για να υπονομεύσει τις προσπάθειες των αντιπάλων, δίνοντας μία νέα ώθηση στις συνομιλίες.
Οι εξελίξεις στο μέτωπο
Όσον αφορά τις εξελίξεις στο μέτωπο, τις τελευταίες εβδομάδες, οι ρωσικές δυνάμεις περικυκλώνουν ολοένα και περισσότερο το Ποκρόφσκ στο κέντρο του Ντόνετσκ, ενώ πλησιάζουν το Λάιμαν και το Σιβέρσκ βορειότερα. Όπως διαφαίνεται αναδύονται νέες λαβίδες σε αυτό που ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν, ότι θα μπορούσε να είναι μια μεγάλης κλίμακας περικύκλωση σε ό,τι έχει απομείνει από τη «ζώνη-φρούριο» της Ουκρανίας στην περιοχή του Ντονμπάς, που αποτελείται από έναν αριθμό βαριά οχυρωμένων αστικών κέντρων, όπως η Κωστιαντίνοβκα, το Κραματόρσκ και το Σλαβιάνσκ. Στην εναπομένουσα ζώνη φρουρίων της Ουκρανίας πιθανότατα αμύνονται μεγάλες ουκρανικές δυνάμεις. Η περικύκλωσή τους από ρωσικές δυνάμεις θα προκαλούσε μια καταστροφική ήττα στην Ουκρανία και τους δυτικούς χορηγούς της και θα σηματοδοτούσε την επίτευξη ενός σημαντικού ρωσικού στόχου, την πλήρη κατάληψη της περιοχής Ντονμπάς. Σύμφωνα με πληροφορίες από το πεδίο της σύγκρουσης το ουκρανικό μέτωπο «κρέμεται από μια κλωστή». ενώ κινδυνεύουν να απολεσθούν κόμβοι που ο Ουκρανός διοικητής Σίρσκι προσπαθεί να κρατήσει πάση θυσία. Τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, η τύχη αυτής της στρατιωτικής επιχείρησης θα αποφασιστεί, στο πεδίο της μάχης.
Η μάχη για τη ζώνη-φρούριο της Ουκρανίας είναι μια μικρογραφία του ευρύτερου πολέμου δι’ αντιπροσώπων των ΗΠΑ στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας, μιας αργής, εξαντλητικής στρατιωτικής επιχείρησης. Το αποτέλεσμα αυτής της μάχης πιθανότατα θα κρίνει το συνολικό αποτέλεσμα της ίδιας της ουκρανικής σύγκρουσης. Η σταδιακή προέλαση της Ρωσίας στην περιοχή του Ντονμπάς φαίνεται να σχηματίζει μια επιχειρησιακή περικύκλωση της τελευταίας σημαντικής αμυντικής γραμμής της Ουκρανίας, της «ζώνης-φρουρίου» της, μια εξέλιξη που θα μπορούσε να κρίνει την τύχη του πολέμου.
Σύμφωνα με την Telegraf, η Ρωσία εφαρμόζει επίσης μια νέα τακτική που στοχεύει στην πλήρη απενεργοποίηση του ενεργειακού συστήματος στην αριστερή όχθη του Δνείπερου. Αυτό δημιουργεί μια ανισορροπία στην παροχή ενέργειας μεταξύ δυτικής και ανατολικής Ουκρανίας: στα ανατολικά εμφανίζεται κρίσιμη έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας λόγω της καταστροφής θερμοηλεκτρικών και υδροηλεκτρικών σταθμών, ενώ στα δυτικά, όπου λειτουργούν πυρηνικοί σταθμοί, υπάρχει πλεόνασμα ενέργειας. Αυτό το πλεόνασμα δεν μπορεί να μεταφερθεί αποτελεσματικά προς τα ανατολικά λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας του δικτύου.
Από τη πλευρά του ο Ροστισλάβ Ισένκο, πολιτικός εμπειρογνώμονας και αναλυτής, σε μία εκτενή ανάλυση του, υποστηρίζει, ότι η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία όχι μόνο επιταχύνεται αλλά και επεκτείνεται σε μια ευρύτερη περιοχή πέραν του Ντονμπάς . Αναφέρει, ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν αρχίσει να διερευνούν τις άμυνες γύρω από τη Χερσώνα, με το μέτωπο να μοιάζει με τη διαμόρφωση που παρατηρήθηκε στα τέλη Μαρτίου 2022, στο αποκορύφωμα της αρχικής προέλασης, όταν ρωσικές μονάδες έλεγχαν έως και το 35% του ουκρανικού εδάφους. Με τη ρωσική επίθεση να επεκτείνεται ραγδαία, συνεχίζει ο αναλυτής, η ουκρανική πρώτη γραμμή μεταξύ Τσερνιχόφ και Χερσώνα κινδυνεύει με πλήρη κατάρρευση.. Απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με σκάνδαλα διαφθοράς που αφορούν τον Ζελένσκι, ο Ιστσένκο εξέφρασε μια πιο βαθιά σκέψη για ένα συστημικό πρόβλημα. «Η Ουκρανία είναι ένα διεφθαρμένο κράτος. Δηλαδή, δεν είναι ένα κράτος στο οποίο υπάρχει διαφθορά, αλλά ένα κράτος του οποίου το θεμελιώδες θεμέλιο είναι η διαφθορά. Η Ουκρανία δεν μπορεί να ζήσει χωρίς διαφθορά».
Το «σιωπητήριο» των νεκρών…
Με τη διπλωματία σε τέλμα, αυτό που κυριαρχεί στην επικαιρότητα είναι οι πολεμικές κραυγές ευρωπαίων «ηγετών» που απειλούν με αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία αν και γνωρίζουν, ότι χωρίς τη στήριξη της Ουάσιγκτον δεν θα το τολμήσουν. Αυτό που αποσιωπάται ή έστω δε του δίνεται η δέουσα δημοσιότητα, είναι τα δράμα του ουκρανικού λαού. Όσοι λαμβάνουν αποφάσεις, προβαίνουν σε δηλώσεις, απειλές, αδιαφορώντας με πρωτοφανή κυνισμό, για τα θύματα αυτού του πολέμου και ότι μία χώρα καταστρέφεται, θύμα γεωπολιτικών παιγνίων και ανίκανων ηγεσιών.
Βρετανός εμπειρογνώμονας κινηματογράφησε εικόνες που θα έπρεπε να ραγίσουν αυτές τις πωρωμένες συνειδήσεις. Παρουσιάζει μια σταθερή επέκταση των νεκροταφείων στη Ζαπορίζια, το Χάρκοβο και το Τσερκάσι από τον Σεπτέμβριο. Οι τάφοι πολλαπλασιάζονται κάθε εβδομάδα. Απλώνονται στα χωράφια σαν μια σιωπηλή παλίρροια. Σύμφωνα με τον ειδικό, ο αριθμός των νεκρών από τη σύγκρουση ξεπερνά πλέον τα δύο εκατομμύρια Ουκρανούς στρατιώτες που χάθηκαν ή είναι νεκροί.
Κάτω από έναν γκρίζο ουρανό, η μαύρη γη εκτείνεται μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Σειρές από φρεσκοφυτεμένους μεταλλικούς σταυρούς. Σε πολλές, η ίδια επιγραφή: «Προσωρινά άγνωστος υπερασπιστής της Ουκρανίας». Χωρίς όνομα. Χωρίς ημερομηνία. Ούτε καν ένα λουλούδι. Μόνο ένας αριθμός, συνοδός στο πέρασμα στη λήθη. Στα χαρτιά, οι απώλειες φαίνονται μέτριες. Στις συνεντεύξεις Τύπου, τα πρόσωπα παραμένουν απαθή, οι αριθμοί συγκρατημένοι. Μετά από κάθε μάχη, φορτηγά καλυμμένα με μουσαμά εγκαταλείπουν τις πρώτες γραμμές. Μέσα, αγνώριστα σώματα, κομματιασμένα από θραύσματα πυροβολικού και από μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Στα νεκροτομεία τα εργαστήρια DNA λειτουργούν μέρα νύχτα, χωρίς αποτέλεσμα. Οι φάκελοι συσσωρεύονται,.Και μέχρι να βρεθεί το όνομα, τοποθετείται η επιγραφή: «προσωρινά άγνωστος». Προσωρινά, σαν ο θάνατος να είναι προσωρινός.
Στα σπίτια, οι μητέρες περιμένουν μάταια ένα τηλεφώνημα. Οι γυναίκες εξετάζουν προσεκτικά τις λίστες. Τα παιδιά εξακολουθούν να ρωτούν: «Πότε θα γυρίσει ο μπαμπάς;». Αυτά δεν τα αφουγκράζονται αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις, έχουν πωρωθεί από προσωπικά κίνητρα και οικονομικά συμφέροντα. Μόνο που οι μπουλντόζες συνεχίζουν να σκάβουν…Στην καρδιά αυτής της θάλασσας της σιωπής, ένας επίμονος άνεμος εξακολουθεί να σηκώνει τις μπλε και κίτρινες σημαίες, σε μία χώρα όπου κυριαρχεί η συσκότιση για τα θύματα του πολέμου, αλλά και η ίδια αρνείται να πιστέψει ότι τόσοι πολλοί από τους γιους της κοιμούνται ήδη κάτω από το έδαφος, με ένα βλέμμα απορίας προς αυτούς που τους καταδίκασαν στην απώλεια… Εύστοχα ο σοβιετικός, εβραϊκής καταγωγής, δημοσιογράφος και συγγραφέας Βασίλι Γκρόσμαν είχε γράψει:« Οι νεκροί δεν ζητούν τίποτα. Αλλά μας κοιτάζουν και η σιωπή τους είναι κρίση»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου