Από Ιωάννα Ηλιάδη
Ο Δένδιας ως Ηρώδης για τη νέα γενιά στρατιωτικών. Ποιοι στρώνουν το έδαφος ώστε το νομοσχέδιο να ισχύσει από το 2026.
Σε Ηρώδη για τους στρατιωτικούς εξελίσσεται ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, με υπόγειες διεργασίες που στρώνουν το δρόμο ώστε ένα κακό νομοσχέδιο να εφαρμοστεί στις επόμενες γενιές.
Ο ίδιος εξακολουθεί να απορρίπτει κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Ωστόσο, γύρω του διαμορφώνεται μια εναλλακτική «λύση» που τον βολεύει πολιτικά και μεταφέρει το κόστος στο μέλλον.
Την ώρα που η αντιπολίτευση σύσσωμη απορρίπτει το νομοσχέδιο και ζητά την απόσυρσή του χωρίς εξαιρέσεις, εμφανίζονται φωνές που κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση. Δεν ζητούν να αποσυρθεί. Ζητούν να μην εφαρμοστεί σε όσους υπηρετούν σήμερα, αλλά να ισχύσει από το 2026 και μετά, για όσους θα εισαχθούν στις στρατιωτικές σχολές στο εξής. Με άλλα λόγια, ένα πλαίσιο που χαρακτηρίζεται προβληματικό να εφαρμοστεί κανονικά, αρκεί να μην αγγίξει το παρόν.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ΠΟΜΕΝΣ. Η ομοσπονδία έχει δηλώσει ότι το νομοσχέδιο είναι κακό, όμως ταυτόχρονα ζητά να εφαρμοστεί από όσους θα μπουν στις στρατιωτικές σχολές μετά το 2026 και όχι από όσους έχουν ήδη καταταγεί. Η αντίφαση είναι προφανής. Αν ένα νομοσχέδιο είναι άδικο, δεν γίνεται αποδεκτό για κανέναν. Αν θεωρείται επιζήμιο, δεν «σώζεται» μεταφέροντάς το στους νεότερους.
Η στάση αυτή αποκτά ιδιαίτερο πολιτικό βάρος αν ληφθεί υπόψη ότι τα στελέχη της ΠΟΜΕΝΣ υπηρετούν στο γραφείο του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Το αίτημα για μερική εφαρμογή προέρχεται από τον στενό κύκλο του Νίκου Δένδια. Και λειτουργεί ως έτοιμο άλλοθι για μια δήθεν υποχώρηση, όπου ο υπουργός θα εμφανιστεί να «ακούει», διατηρώντας όμως ακέραιο τον πυρήνα του σχεδιασμού.
Στην ίδια γραμμή κινήθηκαν και κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις. Ο ανεξάρτητος βουλευτής και πρώην υπουργός, ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης, εξέφρασε επιφυλάξεις για το νομοσχέδιο, αλλά υποστήριξε ότι δεν πρέπει να αφορά όσους ήδη υπηρετούν. Ανάλογη θέση διατύπωσε και ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Αθανάσιος Καββαδάς, προερχόμενος από τον χώρο των υπαξιωματικών ως απόστρατος αεροπόρος. Και στις δύο περιπτώσεις, το μοτίβο είναι το ίδιο: κριτική στο περιεχόμενο, αποδοχή της εφαρμογής του για τους επόμενους.
Πρόκειται για μια συγκλίνουσα αφήγηση που διαμορφώνει πολιτικό διάδρομο διαφυγής για τον υπουργό. Ένα σενάριο όπου το νομοσχέδιο δεν αποσύρεται, αλλά μετατίθεται χρονικά και κοινωνικά. Όχι στους σημερινούς. Στους επόμενους.
Απέναντι σε αυτή τη γραμμή, η στάση της ΠΟΕΣ ξεχωρίζει ως η μόνη συνεπής και θεσμικά έντιμη. Κατά την ακρόαση των φορέων στη Βουλή, ο πρόεδρός της Δημήτρης Μεθενίτης ζήτησε ευθέως την πλήρη απόσυρση του νομοσχεδίου και απέρριψε κάθε σκέψη εφαρμογής του, είτε στους υπηρετούντες είτε στους μελλοντικούς στρατιωτικούς.
Ο Δημήτρης Μεθενίτης χαρακτήρισε «μέγιστη ντροπή» τη λογική σύμφωνα με την οποία ένα νομοσχέδιο αναγνωρίζεται ως προβληματικό, αλλά προτείνεται να μην αγγίξει τους σημερινούς και να εφαρμοστεί στους επόμενους.
Η αντίληψη «να φύγει από το τομάρι μας και να πάει στους καινούριους», όπως είπε, δεν είναι λύση, αλλά μετακύλιση της αδικίας και του κόστους στις επόμενες γενιές. Η ΠΟΕΣ ξεκαθάρισε ότι ένα τέτοιο πλαίσιο δεν επιδέχεται διορθώσεων. Αν είναι άδικο, δεν μπορεί να εφαρμοστεί ούτε σήμερα ούτε αύριο.
Αυτή ακριβώς η στάση είναι και η μόνη που στέκεται πολιτικά. Οτιδήποτε άλλο δεν είναι συμβιβασμός, αλλά αναβολή της σύγκρουσης και διευκόλυνση της ηγεσίας. Η επιλογή είναι ξεκάθαρη: ή το νομοσχέδιο αποσύρεται για όλους ή γίνεται αποδεκτό ότι το βάρος φορτώνεται συνειδητά στις επόμενες γενιές.
Και κάπως έτσι, χωρίς να το δηλώνει ο ίδιος, χωρίς να το παραδέχεται δημόσια, διαμορφώνεται το έδαφος ώστε ο Νίκος Δένδιας να μετατραπεί σε Ηρώδη για τη νέα γενιά στρατιωτικών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου