αλήθεια, μπορεί να μας πει κανείς τι ρόλο παίζει το militaire.gr;
Μια από τις ατραξιόν του εθνικισμού και του μιλιταρισμού, που συστηματικά καλλιεργεί συστηματικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με την συνδρομή των καθεστωτικών ΜΜΕ, είναι η συμμετοχή του Θωρηκτού ΑΒΕΡΩΦ στις φιέστες εθνοκαπηλείας και πολεμοκαπηλείας που διοργανώνει το Υπουργείο Άμυνας στη Θεσσαλονίκη.
Φιέστες που πρόκειται να κορυφωθούν με την πανάκριβη Στρατιωτική Παρέλαση στις 28 Οκτωβρίου.
Γράφει ο Ηλίας Νταλούμης στο defence-point.gr:
"θα δείτε τι έχει να γίνει μετά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Τι αισθήματα «εθνικής έξαρσης», «εθνικής υπερηφάνειας», πόσο «έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε απειλή απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχεται» κι ένα σωρό άλλα τέτοια θα ακούσουμε και θα δούμε".
Σε αυτή την κυβερνητική επιχείριση καλλιέργειας κλίματος "εθνικής ενότητας" ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ. Είναι κάτι που εύκολα να μπορεί να διαπιστώσει κανείς παρακολουθώντας τις αλλεπάλληλες αναρτήσεις του militaire.gr, σαιτ ...
Καταρχήν, το πρώτο που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι ο εθνικισμός και ο μιλιταρισμός έχουν εισιτήριο και η επίσκεψη στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ κοστίζει.
Το δεύτερο που αποκαλύπτεται είναι η διαμέσου του θωρηκτού ΑΒΕΡΩΦ αναβάθμιση του Πολεμικού Ναυτικού, στη συνείδηση του λαού. Ενός όπλου που ιστορικά έχει ελάχιστη σχέση με τη Θεσσαλονίκη, αλλά θεωρείται το Όπλο που στηρίζει και θα στηρίξει ακόμη περισσότερο τις διεκδικήσεις του ελληνικού κεφαλαίου σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Γράφει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος:
"Πέρα όμως απ’ όλα αυτά πρέπει να θυμίσουμε ότι ο Αβέρωφ έχει ελάχιστη ιστορική σχέση με τη Θεσσαλονίκη και ότι οι εκεί επισκέψεις του είχαν να κάνουν με «γιορτές και πανηγύρια» κι όχι επιχειρησιακές ανάγκες.
Η πρώτη του επίσκεψη σ’ αυτήν έγινε στις 20 Μαΐου 1913 δηλαδή όταν είχαν λήξει οι επιχειρήσεις του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου κατά των Τούρκων.
Ο λόγος της επίσκεψης;
Μα να συμμετάσχει στους εορτασμούς της ονομαστικής εορτής «της Αυτής Μεγαλειότητος Βασιλέως Κωνσταντίνου». Και αυτό το λένε δύο ναύαρχοι:
Α) Ο Δημήτριος Φωκάς Δημήτριος στη σελίδα 266 του έργου του: Ο Στόλος του Αιγαίου 1912–1913, Έργα και Ημέραι. Έκδοση του 1940.
Β) Ο Σοφοκλής Δούσμανης στις σελίδες 335 και 336 του βιβλίου του: Το Ημερολόγιον του Κυβερνήτου του «Γ. Αβέρωφ» κατά τους Πολέμους 1912–1913. Έκδοση του 1940. Ο οποίος μάλιστα είναι πολύ πιο λεπτομερής αναφέροντας: «Εις τας 9ω 20λ της πρωΐας, ποντίζομεν την δεξιάν άγκυραν εις τον λιμένα της Θεσσαλονίκης…».
Πρέπει ακόμα να σημειώσουμε ότι όταν έχει κέφια η τύχη, κάνει καλές πλάκες. Έτσι λοιπόν ο Αβέρωφ έφτασε στη Θεσσαλονίκη κατά την 105 επέτειο της απελευθέρωσης της Λήμνου, της οποίας βεβαίως ήταν ο μέγας πρωταγωνιστής…
Όμως το πρόβλημα δεν είναι ό,τι έχει γίνει ως σήμερα με τον Αβέρωφ, αλλά τα μελλούμενα. Γιατί κάποιοι απεργάζονται ενδιαφέροντα πράγματα για τον Αβέρωφ. Υπάρχουν λοιπόν οι σκέψεις να απονεμηθεί στο Αβέρωφ το Αριστείο Ανδρείας. Για την ακρίβεια ο Ταξιάρχης του Αριστείου Ανδρείας.
Σύμφωνα με την Πάγια Διαταγή 4-40/1998 περί ηθικών αμοιβών το εν λόγω μετάλλιο «Απονέμεται αποκλειστικώς και μόνο για ηρωική πράξη στο πεδίο της μάχης, που υπερβαίνει κατά πολύ την εκτέλεση του καλώς εννοουμένου καθήκοντος. Για κανένα λόγο δεν απονέμεται για πράξεις εκτός του πεδίου της μάχης, αναγόμενες σε μη εμπόλεμη κατάσταση ή για επιδεικνυόμενη στρατιωτική αξία σε πόλεμο ή ειρήνη. Διακρίνεται σε τρεις (3) τάξεις, όπως παρακάτω: 1) Ταξιάρχης Αριστείου Ανδρείας: Απονέμεται στις Πολεμικές Σημαίες των Μονάδων που διακρίθηκαν σε πολέμους, καθώς και σε ανώτατους αξιωματικούς. 2)…».
Να σημειωθεί – μένοντας σε όσους είχαν σχέση με τον Αβέρωφ – ότι ο Ταξιάρχης του Αριστείου Ανδρείας του Ν. ΔΡΘ/1913 είχε απονεμηθεί στον ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, ενώ το αντίστοιχο του ΑΝ 2646/1940 στους ναυάρχους Αλέξανδρο Σακελλαρίου και Επαμεινώνδα Καββαδία. Και για μεν τον Κουντουριώτη όλοι αντιλαμβανόμαστε τον λόγο. Αντίθετα υπάρχουν πολλές απορίες για τους άλλους δύο.
Δεν είναι του παρόντος να το αναλύσουμε. Να αρκεστούμε απλώς στο ότι και οι δύο αδυνατούσαν να αποφασίσουν – τον Απρίλιο του 1941 – αν ο Αβέρωφ έπρεπε να φύγει για την Μέση Ανατολή ή όχι. Χρειάστηκε να στασιάσει το πλήρωμα – με επικεφαλής τον αρχιμανδρίτη Διονύσιο Παπανικολόπουλο – κι έτσι να σωθεί το πλοίο κι εμείς …να καμαρώνουμε. Τέλος πάντων…
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό το πως λειτουργούν και σε ποιους χρειάζονται οι εθνικιστικές φιέστες.
Ο σκληρός κοινωνικός πόλεμος που διεξάγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, απειλεί να λάβει τις διαστάσεις διακρατικής σύγκρουσης, και ταυτόχρονα ενισχύει την συμμετοχή της στους βρώμικους πολέμους του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ε.Ε.
Απάντηση στον Πόλεμο είναι το εργατικό διεθνιστικό αντιπολεμικό αντικαπιταλιστικό κίνημα που απαιτεί η εποχή μας ενάντια στις αστικές κυβερνήσεις και τον ιμπεριαλισμό από όπου και αν προέρχεται.
Παλεύοντας για την Άμεση έξοδος και διάλυση ΝΑΤΟ-Ε.Ε., για το κλείσιμο όλων των βάσεων.
Επίκαιρο όσο ποτέ το κάλεσμα της ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ για ανάληψη δράσεων του αντιπολεμικού κινήματος, για τον αναγκαίο Αντιπολεμικό Συντονισμό.
http://diktiospartakos.blogspot.gr/2017/04/blog-post_198.html
Νέα Συνέλευση του ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου στις 19.30 μ.μ. στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη)
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΛΕΖΑΝΤΕΣ
01. Το Αβέρωφ στη Θεσσαλονίκη, στις αμέσως μετά την άφιξή του. (ΓΕΝ)
02. Το Αβέρωφ το 1911, κατά τον πρώτο κατάπλου του στον Πειραιά. (Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος)
03. Το Αβέρωφ κατά τους Βαλκανικούς, αποπλέει από τον Μούδρο. (Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος)
04. Το Αβέρωφ, το 1921, αγκυροβολημένος στην Κωνσταντινούπολη, μπροστά από τα ανάκτορα του Ντολμά Μπαχτσέ (το μεγάλο λευκό κτίριο στην πλώρη του πλοίου). (Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος)
05. Το Αβέρωφ, στις 17 Οκτωβρίου 1944, έξω από τον προλιμένα του Πειραιά, έχοντας μόλις επιστρέψει στην πατρίδα. (Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου