Ημέρα δράσης 17/4: Πανελλαδικό αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα Επιτυχημένη κινητοποίηση σε 14 πόλεις

Θέμης Λιανός

▸Με την παρουσία χιλιάδων αγωνιστών ολοκληρώθηκε η πανελλαδική αντιπολεμική, αντιμιλιταριστική, αντιιμπεριαλιστική μέρα δράσης στις 17 Απρίλη, με κινητοποιήσεις να πραγματοποιούνται σε 14 πόλεις.

Στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε μαζική και ζωντανή πορεία από εκατοντάδες αγωνιστές, με συνθήματα αντικυβερνητικά, αντιπολεμικά, αντιιμπεριαλιστικά, με συμμετοχή σωματείων, συλλόγων και οργανώσεων, ενώ ιδιαίτερο χαρακτήρα στην πορεία έδωσε η συμμετοχή τριών φαντάρων με τις στολές τους. Στη Θεσσαλονίκη έγινε μαχητική πορεία, με τη συμμετοχή εφτά φοιτητικών συλλόγων να δείχνει ότι οι αγώνες των φοιτητών μπορούν να συνδεθούν με το αντιπολεμικό κίνημα.

Τέλος, πραγματοποιήθηκαν πετυχημένες κινητοποιήσεις ή άλλου τύπου δράσεις σε Πάτρα, Γιάννενα, Βόλο, Χανιά, Ηράκλειο, Μυτιλήνη, Σάμο, Αλεξανδρούπολη, Αγρίνιο, Ξάνθη, Ηγουμενίτσα και Τρίκαλα (18/4).

Το κάλεσμα, που αρχικά απηύθυναν το Δίκτυο Σπάρτακος και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, αγκαλιάστηκε από δεκάδες συλλογικότητες πανελλαδικά που πήραν μέρος στις δύο συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν τον Μάρτιο και υπέγραψαν το τελικό κείμενο καλέσματος.

Οι κινητοποιήσεις εξέφρασαν ένα σημαντικό (αν και ακόμα μειοψηφικό) κοινωνικό ρεύμα, νέων ανθρώπων, φοιτητών, μαθητών και εργαζόμενων, που αντιτίθενται στα κυβερνητικά μέτρα αύξησης της θητείας, τεράστιων δαπανών για εξοπλισμούς αλλά και τη μετατροπή της χώρας σε μια τεράστια αμερικανική βάση, με την πρόσδεση στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστών.

Από οργανωμένες δυνάμεις, την ημέρα δράσης στήριξαν το ΝΑΡ, η νΚΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ (μ-λ), η ΟΚΔΕ Σπάρτακος, το ΕΕΚ, το «Κόκκινο Νήμα», η ΟΚΔΕ, η Ταξική αντεπίθεση και ελευθεριακά σχήματα/καταλήψεις, που προσεγγίζουν μια αντιπολεμική γραμμή με διεθνιστικά χαρακτηριστικά.

Ακόμη μια σημαντική πλευρά λοιπόν που πρέπει να κρατήσουμε και που μπορεί να μας φανεί χρήσιμη για την επόμενη μέρα, είναι το θετικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει η ανατρεπτική κοινή δράση των δυνάμεων της αριστεράς, της αναρχίας/αυτονομίας, όταν αυτή αναπτύσσεται με βάση το αναγκαίο περιεχόμενο, είναι σε επαφή με τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τις ανησυχίες τους και δεν αποτελεί μια εκφυλισμένη κοπτοραπτική πολιτικών πλαισίων, έξω από το κίνημα και για το κίνημα.

Οι κινητοποιήσεις αυτές χρειάζεται να αποτελέσουν εφαλτήριο για την ανάπτυξη του αντιπολεμικού κινήματος το επόμενο διάστημα. Η μάχη για να μην περάσει η αύξηση της θητείας είναι ανοιχτή και μόνο με αντίσταση στα σχολεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις γειτονιές, μπορεί να παρθεί πίσω και να διεκδικηθεί η πραγματική ανάγκη της νεολαίας για λιγότερη θητεία, για περισσότερα δικαιώματα κατά τη διάρκειά της αλλά κυρίως για μόρφωση, δουλειά με δικαιώματα, για ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή.

Επιπλέον, σε μια συνθήκη όπου η ανάγκη για στήριξη του ΕΣΥ, για προσλήψεις καθηγητών και νέες σχολικές εγκαταστάσεις, για οικονομική στήριξη όλου του κόσμου που επλήγη ακόμα περισσότερο στην πανδημία, για ελεύθερους δημόσιους χώρους και πάρκα, είναι βασικό καθήκον για το εργατικό λαϊκό κίνημα να κάνει σημαία του το αίτημα για να δοθούν λεφτά για αυτές τις ανάγκες μας και όχι για τα όπλα.

Μόνο με αυτόν τον τρόπο άλλωστε μπορούμε να βάλουμε φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης και της αστικής τάξης, που επενδύουν στην ένταση των ανταγωνισμών στην περιοχή και αντ’ αυτού να αναδείξουμε τον κοινό αγώνα των λαών Ελλάδας-Τουρκίας-Βαλκανίων ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του πόλεμου και του εθνικισμού!