ΓΣΕΕ: Μνημείο υποταγής σε κυβέρνηση – εργοδοσία – Θέλει να της δώσουν το μητρώο φακελώματος ΓΕΜΗΣΟΕ

ΓΣΕΕ: Μνημείο υποταγής σε κυβέρνηση – εργοδοσία – Θέλει να της δώσουν το μητρώο φακελώματος ΓΕΜΗΣΟΕ

«Διεκδικεί» και... μερίδιο στην «ψηφιακή μετάβαση και εφαρμογή των νέων τεχνολογιών»

Μερίδιο στην… ψηφιακή μετάβαση και την «εφαρμογή των νέων τεχνολογιών» θέλει η ΓΣΕΕ, αλλά και να της μεταβιβάσει η κυβέρνηση τη διαχείριση της λειτουργίας του άθλιου μητρώου φακελώματος των σωματείων ΓΕ.ΜΗ. Σ.Ο.Ε. που θεσπίστηκε με τον νόμο-έκτρωμα Χατζηδάκη!

Αυτό δηλώνει με το κείμενο που εξέδωσε ενόψει των κινητοποιήσεων στη ΔΕΘ στο οποίο γράφει μεταξύ άλλων στα διαχειριστικά «αιτήματά» της:

«Εργατική συμμετοχή στην ψηφιακή μετάβαση και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών. Ενίσχυση της προστασίας σε ατομικά και συλλογικά δικαιώματα για την τηλεργασία και την εργασία σε πλατφόρμες στη βάση της πρότασης της ΓΣΕΕ. Μεταβίβαση στη Γ.Σ.Ε.Ε».

Η ΓΣΕΕ των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ θέλει με λίγα λόγια να λάβει μέρος στο παιχνίδι ελέγχου και ποδηγέτησης του εργατικού συνδικαλισμού και στο νέο τοπίο που θέλει να διαμορφώσει η κυβέρνηση και η εργοδοσία προκειμένου να χειραγωγείται και να εκτονώνεται η ανεξάρτητη εργατική δράση στους χώρους δουλειάς. Κι αυτό όταν πριν από δύο χρόνια, το Δ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε κρίνει ότι το ΓΕΜΗΣΟΕ είναι αντισυνταγματικό, αντίθετο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στο συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982, στο νόμο για τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις (νόμος 1876/1990), αλλά παράλληλα το ΓΕΜΗΣΟΕ κάνει ιδιαιτέρως σοβαρή επέμβαση στο δικαίωμα της συνδικαλιστικής ελευθερίας, κατά παράβαση του άρθρου 23 παράγραφος 1 του Συντάγματος.

Μεταξύ άλλων το ΣτΕ έκρινε ότι «η προαγωγή δημοσίου συμφέροντος σκοπών δεν πρέπει να επιδιώκεται με νομοθετικές ρυθμίσεις που καταλήγουν να προσβάλλουν τον πυρήνα της συνδικαλιστικής ελευθερίας ή συνεπάγονται περιορισμούς της εν λόγω ελευθερίας κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας ή επιφέρουν παράνομη προσβολή άλλων προστατευτέων από το Σύνταγμα ή και το Ενωσιακό Δίκαιο δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού».

Χωρίς ίχνος ντροπής η αστικοποιημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ υιοθετεί τον επαίσχυντο νόμο Χατζηδάκη που αποτελεί ιστορική αντιδραστική τομή. Στοχεύει να επιβάλει έναν κατοικίδιο συνδικαλισμό της υποταγής και του εταιρισμού. Βάζει την απεργία στον «γύψο», αφού οι προϋποθέσεις κήρυξής της είναι σχεδόν απαγορευτικές. Φακελώνει τη συνδικαλιστική δράση, απονεκρώνει τις ζωντανές συλλογικές διαδικασίες.

Ακόμα και μια «νόμιμη απεργία» προϋποθέτει έγγραφη προειδοποίηση της εργοδοσίας για την ημέρα, ώρα έναρξης, διάρκεια και μορφή της. Ενώ επιβάλλει «προσωπικό ελάχιστης εγγυημένης λειτουργίας», απαγορεύοντας ουσιαστικά στο 1/3 να απεργήσει. Αυτό τον νόμο πολλά ταξικά σωματεία και συνδικάτα συνεχίζουν να δίνουν μάχη να τον σπάνε στην πράξη. Η ΓΣΕΕ όντας πιστή στο ρόλο του μαντρόσκυλου της εργοδοσίας έχει διαλέξει ταξικό στρατόπεδο και το δείχνει για άλλη μια φορά: Μαζί με την κυβέρνηση και τους αντεργατικούς νόμους της, κόντρα στους εργάτες και τα ταξικά συμφέροντά τους.