Οπότε σε αυτήν την κατάσταση περιμένεις να αντιμετωπίζεσαι με κατανόηση από τους ανωτέρους σου όπως συμβαίνει σε κάθε στρατόπεδο που αντιμετωπίζει ίδια κατάσταση εμπλοκής. Αλλά εδώ ο διοικητής έχει άλλη άποψη και συμπεριφέρεται στους στρατιώτες σαν και είναι «οι τελευταίοι της κοινωνίας».
Το πρόβλημα έχει τις ρίζες του στο ότι ο διοικητής δεν ήθελε να έρθει στην Κάρπαθο από την αρχή γιατί αμέσως πριν είχε κάνει παραμεθόριο στη Σύμη και έπρεπε να πάει στη Ρόδο αλλά τον «έφαγαν τα βύσματα» όπως ο ίδιος ισχυρίζεται. Ακόμη, πριν έρθει εδώ (στην Κάρπαθο) και αναλάβει διοικητής με τον βαθμό του ταγματάρχη, ήταν λοχαγός και μόλις ανέβηκε βαθμό τον στείλανε να αναλάβει διοικητής χωρίς να έχει περάσει πριν από υποδιοικητής με αποτέλεσμα να μην έχει ιδέα από το πως λειτουργεί ο μηχανισμός της διοίκησης.
Έτσι δεν δείχνει κανέναν σεβασμό προς το νησί και ούτε στους στρατιώτες που κατάγονται από αυτό, και οι πράξεις του φτάνουν σε σημείο παραλογισμού.
Τα παραδείγματα που έχουν συμβεί και συμβαίνουν κάθε μέρα είναι αμέτρητα. Αρχικά σε κάθε αναφορά αναφέρεται στους στρατιώτες λέγοντας τους κωλοφάνταρα, άχρηστους, κακομαθημένους, ηλίθιους, γυναικούλες και άλλους τέτοιους απρεπείς χαρακτηρισμούς.
Κάθε μέρα μας υποχρεωνει να σκάβουμε και να κλαδεύουμε τα φυτά του στρατοπέδου, να καθαρίζουμε τους χώρους του στρατοπέδου ,που δεν είναι πολύ μεγαλύτερο από ένα μεγάλο σπίτι, συνέχεια έστω και αν είναι καθαρά. Γενικά όλη μέρα ασχολούμαστε με εργασίες συντήρησης του στρατοπέδου όπως ηλεκτρολογικές εργασίες βάψιμο κτλ που κανένας δεν είναι εξειδικευμένος να κάνει. Και η απάντηση σε όλες αυτές τις εργασίες είναι να μην έχει πει ούτε ένα ευχαριστώ αλλά αντίθετα απειλεί όποιον δεν υπακούσει ότι θα τιμωρηθεί με φυλακή. Δεν δέχεται τον διάλογο και ούτε κάθεται να ακούσει το πρόβλημα κανενός κάτι που δεν το περιμένεις από τον διοικητή σου.
Και αυτά ήταν τα «ελαφρά» παραδείγματα. Αλλά οι υπόλοιπες πράξεις του φτάνουν στο όριο της παράνοιας. Κάποια στιγμή είχε βρει μία γρατζουνιά στο αυτοκίνητο του και μπήκε μέσα το απόγευμα κατηγορώντας τους στρατιώτες ότι το κάνανε εκείνοι μέσα στο στρατόπεδο και ζήταγε 200 ευρώ γιατί τόσο κόστιζε η επισκευή, βέβαια εκείνες τις μέρες κανένας δεν βγήκε από το στρατόπεδο αφού έκοψε τα υπηρεσιακά σημειώματα. Μετά αφού κατάλαβε ότι αυτά που υποστήριζε δεν στηρίζονταν στη λογική, πήρε έναν στρατιώτη που δούλευε παλιά στον φανοποιό και τον έβγαζε κάθε μέρα εξοδούχο για να πηγαίνει να βοηθάει στην επισκευή ώστε να του κόψουν 100 ευρώ από την τιμή.
Aλλη φορά που ο φούρναρης που φέρνει καθημερινά το ψωμί στο στρατόπεδο άργησε και το έφερε στις 8:00 με αποτέλεσμα να κάτσουμε να φάμε εκείνη την ώρα, και επειδή έτυχε να περνάει από εκεί και τους είδε έριξε 5 μέρες φυλακή σε όσους βρίσκονταν εκεί γιατί δεν φάγανε πιο νωρίς. Βέβαια όταν του εξήγησαν τι συνέβη η απάντηση του ήταν δεν με ενδιαφέρει να μένατε νηστικοί μέχρι το μεσημέρι.
Aλλη φορά επειδή τον είχε πάρει κάποιος γονέας τηλέφωνο και είχε εκνευριστεί κατέβηκε κάτω και είπε κατά λέξη «πρέπει να την πληρώσουν οι φαντάροι» και στρεφόμενος προς τον υποδιοικητή «Δημήτρη βάλε τους να κάνουν πυρ και κίνηση για 2 ώρες».
Τις περισσότερες μέρες βάζει εργασίες που πρέπει να γίνουν στους αξιωματικούς υπηρεσίας ,που τις περισσότερες φορές είναι σκάψιμο, ακόμα και αν το πρόγραμμα λέει ελεύθερο χρόνο, με αποτέλεσμα τις περισσότερες μέρες να δουλεύουμε μέχρι να νυχτώσει. Και απειλεί τους ΑΥΔΜ ότι αν δεν έχουν γίνει οι δουλειές που έχει πει θα τους κάνει εγκαλητήριο.
Έβαλε να φτιαξουν ολοκληρη κατασκεύη για να κλειδώνει το φυλάκιο της πύλης έτσι ώστε να μην μπορουμε να μπούμε να κάτσουμε μέσα και να προστατευτούμε από τον αέρα και την βροχη ή το κρύο της νύχτας. Τότε ποιος ο λόγος να υπάρχει το φυλάκιο? Δήλωσε επίσης πρόσφατα ότι όποιον στρατιώτη δει με το όπλο «παρά πόδα» και όχι επΆ ώμου στην πύλη, θα τρώει 10 μέρες κράτηση!
Τιμωρεί με ποινές μεγέθους το ελάχιστο 5 μέρες φυλάκιση αν και συνήθως η στάνταρ ταρίφα είναι 10 μέρες για παραπτώματα ανάξιας σημασίας όπως γιατί οι σκοποί βρισκόταν μέσα στο φυλάκιο της πύλης. Aλλη φορά την ώρα που πέρναγε από την πύλη είδε κάτω μια γόπα στριφτού τσιγάρου και έτσι τιμώρησε με 10 μέρες φυλακή όσους κάπνιζαν στριφτό τσιγάρο. Τιμώρησε με 2 μέρες κράτηση γιατί λέει η εξάρτηση του παιδιού ήταν χαλαρή. Εντωμεταξύ για να δικαιολογήσει τις ποινές εφευρίσκει ευφάνταστα αιτιολογικά (κοινώς ψεύδεται) έτσι ώστε να πάνε στον στρατηγό και να αυξήσει τις ποινές και αυτό το χρησιμοποιεί και ως μέσω εκφοβισμού λέγοντας ότι όταν δεν κάνετε αυτά που λέω θα σας ρίξω 10 μέρες φυλακή και θα συντάξω το αιτιολογικό έτσι ώστε όταν πάνε στον στρατηγό να αυξηθεί η ποινή.
Ακόμα δεν σέβεται ούτε τα στελέχη γιατί όπως τους λέει είναι ΕΜΘ Επιλοχίες και Ανθυπασπιστές άρα δεν είναι πραγματικοί αξιωματικοί και έτσι δεν μπορούν να κρίνουν από μόνοι τους γιατί είναι άχρηστοι, ανεκπαίδευτοι και πρέπει να κάνουν ότι τους λέει και τους απειλεί συνέχεια με εγκαλητήρια άρα και μειώσεις μισθών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι συνομήλικοι μαζί του αν όχι μεγαλύτεροι και οι περισσότεροι έχουν οικογένειες.
Βγάζει άχρηστους τους διοικητές όλων των υπόλοιπων μονάδων γιατί λέει του στέλνουν άχρηστους στρατιώτες και μόνο όταν αυτός ήταν στη Ρόδο έκανε καλή δουλειά.
Μια φορά τον πήρε τηλέφωνο ένας από τους αρχιμανδρίτες της Καρπάθου για να του προτείνει να είναι πιο ήρεμος στη συμπεριφορά του προς τα παιδιά γιατί έχει γίνει μεγάλο θέμα στην τοπική κοινωνία της Καρπάθου και του έλεγε ναι … ναι… και μόλις έκλεισε το τηλέφωνο είπε αυτολεξεί « Αι στο διάολο και εσύ που θα μου πεις τι θα κάνω».
Συνέχεια στις αναφορές κατηγορεί τους καρπάθιους γιατί είναι όλοι άχρηστοι και δεν τον βοηθάνε καθόλου όταν τους ζητάει χάρες και όταν του λένε κάτι για την κατάσταση στο στρατόπεδο λέει ας τα βρούνε οι καρπάθιοι πρώτα μεταξύ τους και μετά να κατηγορήσουν εκείνον.
Υπάρχουν παιδιά με προβλήματα υγείας που πρέπει να πάνε στην ρόδο στο στρατιωτικό νοσοκομείο για επανεξεταση και για να ανανεώσουν τα χαρτιά απαλαγής και δεν τους αφήνει. Και βέβαια όταν κάποιος λέει ότι δεν μπορω να κάνω κάτι και έχω χαρτί γι αυτό απαντάει ότι το χαρτι έχει λήξει οπότε δεν ισχύει.
Ένα παιδί είχε ζητήσει να πάρει άδεια 2 μέρες για να πάει στην ρόδο για την κηδεία της γιαγιάς του και η απάντηση του ήταν «Όχι γιατί μέχρι να πας θα την έχουν θάψει και δεν θα προλάβεις».
Τώρα τελευταία περνάει με το αμάξι του από τον δρόμο που περνάει πάνω από το στρατόπεδο και κάθεται εκεί και παρατηρεί και αν ένας σκοπός ακουμπήσει έστω και κάπου παίρνει τηλέφωνο και ρίχνει 10αρες τηλεφωνικές όπως λέει. Έριξε στους σκοπούς 10 μέρες φυλακή γιατί λέει δεν ειδοποίησαν τον ΑΥΔΜ ότι κάποιος ήταν πάνω στο δρόμο με το αμάξι , ενώ ήταν αυτός. Δηλαδή τι, θα αναφέρουμε ότι είναι ο διοικητής και κοιτάει προς τα κάτω και περιμένει να ρίξει φυλακές?
Δεν ήθελε να δώσει φοιτητική άδεια σε παιδιά γιατί λέει δεν ήταν υποχρεωμένος να το κάνει και ενώ εκείνη την περίοδο βγάζαμε και 3 εξοδούχους.
Κάθε μέρα μόλις φύγει από το στρατόπεδο αρχίζει τα τηλέφωνα βάζοντας συνέχεια νέες δουλείες και απειλώντας τους ΑΥΔΜ ότι θα περάσει από πάνω ή θα κάνει έφοδο το βράδυ και θα ρίξει ποινές σε όλους.
Από όταν έχει έρθει έχει αυξήσει τα μέτρα ασφαλείας βάζοντας νέες υπηρεσίες και απειλώντας ότι και να έρθουν νέοι θα βάλει και περίπολο για να μην βγαίνουμε έξω. Γιατί όπως λέει «Ήρθατε στο νησί σας θέλετε να βγαίνετε και έξω, κανονικά έπρεπε να σας είχαν στείλει στον Έβρο»! Εν τω μεταξύ στο στρατόπεδο δεν υπάρχει κανένα ζήτημα ασφαλείας γιατί είναι στα προάστια της πρωτεύουσας του νησιού δίπλα από τον κεντρικό δρόμο , το κλιμάκιο της πυροσβεστικής στεγάζεται ουσιαστικά δίπλα και το μέγιστο μήκος είναι 300 μέτρα οπότε εύκολα από την πύλη έχεις εποπτεία μέχρι και της τελευταίας αποθήκης. Σε ένα στρατόπεδο που δεν είναι μεγαλύτερο από το γήπεδο ενός μεγάλου τάγματος λοιπόν υπάρχουν υπηρεσίες όπως δεκανέας αλλαγής και αρχιφύλακας που ουσιαστικά είναι αχρηστες γιατί τα καθήκοντά τους καλύπτονται από τους θαλαμοφύλακες. Και για να τις δικαιολογήσει έχει βάλει να υπογράφουν τα 5 τετράδια ανά μισή ώρα όλη την νύκτα. Και όλα αυτά γίνονται όπως και ο ίδιος παραδέχεται για να μην βγαίνουμε εξοδούχοι.
Όπως είναι κατανοητό, από τα παραπάνω παραδείγματα, που δεν είναι τα μόνα ζούμε, με το κλίμα τρομοκρατίας που έχει επιβάλει φοβόμαστε το μόνο άτομο που πρέπει να είναι πιο κοντά στους στρατιώτες, δηλαδή τον διοικητή.
Η σωματική κούραση είναι έντονη σε όλους από τις ατελείωτες εργασίες και τις συνεχόμενες υπηρεσίες με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν πολλοί με υπερκόπωση. Αλλά σημαντικότερη είναι η ψυχολογική πίεση που ασκείται από αυτό το κλίμα αρνητικότητας.
Τα πρώτα κρούσματα αυτής της ψυχολογικής φόρτισης είναι ορατά. Τα στελέχη πλέον δεν μιλάνε μεταξύ τους, βγάζουν αναφερόμενους μόνο και μόνο για να μην τους τιμωρήσει ο διοικητής, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσουν την εύνοια η τον σεβασμό του. Τα παιδιά αυτοτραυματίζονται για να παίρνουν αναρρωτικές άδειες, και συνέχεια ο ένας κατηγορεί τον άλλο γιατί έφταιγε και έτσι τιμωρήθηκαν όλοι. Ακόμα αυτό το κλίμα φροντίζει να το καλιεργεί δίνοντας 2ήμερες τιμητικές άδειες σε άτομα που έχουν προσφέρει λιγότερο στο στρατόπεδο από αλλά που είναι και 4 μήνες παραπάνω, κόβοντας υπηρεσίες(απόδειξη ότι τα πρόσθετα μέτρα ασφαλείας είναι εσκεμένα για να μην βγαίνει κανείς έξω) με αποτέλεσμα να διαταράσει την σχέση μεταξύ των στρατιωτών δημιουργώντας εντάσεις που κάποιες φορές οδηγούν σε χειροδικίες.
Ακόμα και που πάμε πλέον στην υπηρεσία φορώντας κράνος ή κάνοντας αναγνώριση στα ξαδέρφια και στους φίλους που έρχονται στο στρατόπεδο για κάποια δουλειά είναι από μόνο του τεράστιο ψυχολογικό βάρος γιατί είναι κάτι ανούσιο και αισθάνεσαι ότι κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Έχουμε γίνει ο περίγελος του νησιού πλέον, περνάει ο κόσμος από τον δρόμο και μας κοροϊδεύει που καθόμαστε και ακούμε τον διοικητή σε ότι λέει.
Ακόμη το πρόβλημα θα ενταθεί γιατί τώρα που έρχεται το Πάσχα και το καλοκαίρι και θα αρχίσει να έρχεται κόσμος στο νησί μόνο και μόνο που είμαστε κλεισμένοι μέσα είναι από μόνο του οδυνηρό πόσο μάλλον να διατηρηθεί και αυτό το κλίμα
Κάθε προσπάθεια αλλαγής του κλίματος έχει αποβεί ανούσια, έχουμε απευθυνθεί στους τοπικούς φορείς που παρά τις προσπάθειες τους δεν έχει γίνει τίποτα γιατί όπως υποστηρίζει ο διοικητής εδώ πέρα κανείς δεν μπορεί να τον ελέγξει οπότε μπορεί να κάνει ότι θέλει και να μην ακούει κανέναν που τον παίρνει τηλέφωνο για να παραπονεθεί για την κατάσταση. Το θέμα είχε φτάσει στον προηγούμενο στρατηγό από τους αγανακτισμένους γονείς ενός στρατιώτη που τιμωρήθηκε έτσι ανούσια, αλλά εκείνος το αποσιώπησε μετατίθοντας τον στρατιώτη την επόμενη εβδομάδα στην μεραρχία στη Ρόδο, αφού εκείνη την περίοδο ήταν οι κρίσεις για τους στρατηγούς και δεν ήθελε να ακουστεί τίποτα. Τώρα ο στρατηγός άλλαξε και πάλι βρισκόμαστε στο μηδέν.Πρόσφατα απευθυνθήκαμε στο 95 ΤΥΕΘ στην ψυχολογική ομάδα να έρθουν να εκτιμήσουν την κατάσταση αλλά δεν έχει γίνει τίποτα γιατί όπως λένε δεν έχουν αρκετά άτομα να στείλουν κάτω, και να στείλουμε εμείς όποιον έχει πρόβλημα κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε γιατί ο διοικητής δεν εγκρίνει τις μεταφορές στρατιωτών στο ΤΥΕΘ.
Η τελευταία μας ελπίδα είναι αυτό το μήνυμα γιατί ενΆ όψιν διακοπών του Πάσχα που εδώ θα μείνουμε πολύ λίγα άτομα λόγω εορταστικών αδειών αν συνεχίσει αυτό το κλίμα μπορεί να έχουμε δύσκολες καταστάσεις που δεν αντιστρέφονται. Δηλαδή πρέπει να γίνει τίποτα κακό για να προσέξει κανείς το πρόβλημά μας?
Οι αγανακτισμένοι στρατιώτες του ΤΕ ΚΑΡΠΑΘΟΥ
http://www.omhroi.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=3462&mode=nested&order=0&thold=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου