ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ
Είναι μια προσωπική μαρτυρία για το πως ήταν ο Στρατός το 1979.
Για όσους υποστηρίζουν ότι παλιά ο Στρατός ήταν αλλιώς, και εννοούν ήταν χειρότερος θα διαπιστώσουν ότι πολλά πράγματα άλλαξαν, πολλά είναι ίδια, ενώ υπάρχουν βασικές διαφορές.
Σήμερα κυκλοφορείς με το ΠΡΙΝ, την ΑΥΓΗ και τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ εντός του στρατοπέδου, υπάρχει το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ. Έχουν αλλάξει πολλά.
Γιατί όμως;
Γιατί υπήρξαν αντιστάσεις.
Γιατί υπήρξαν φαντάροι σαν τον Δ.Γ.
Γιατί υπήρξαν οι Επιτροπές Φαντάρων-Ναυτών-Σμηνιτών.
Όμως το καψόνι, ατομικό και συλλογικό παραμένει, η Αυθαιρεσία, η εθνικιστική προπαγάνδα, η καθυπόταξη, η Υποταγή, οι Αυτοκτονίες είναι παρόν.
Ποια είναι η μεγάλη διαφορά με τον Στρατό του 1979;
Η οικονομική και εργασιακή εκμετάλλευση είναι πιο οργανική και ταυτισμένη με την Αποστολή του Στρατού που αναλαμβάνει να καλύψει κενά του κράτους με τη δωρεάν εργασία των φαντάρων.
Κυρίως όμως η Στρατιωτική θητεία είναι πιο Πολεμική και Επικίνδυνη.
Δεν είναι μόνο ο κίνδυνος από τον ελληνο-τουρκικό ανταγωνισμό. Είναι οι συλλήψεις και Επαναπροωθήσεις Προσφύγων Μεταναστών που είναι Αποστολή του Στρατού, οι αποστολές εκτός συνόρων, η μετατροπή της Ελλάδας σε τεράστιο Πολεμικό Ορμητήριο, ο Στρατός που εγγυάται την κερδοφορία των επενδυτών και των επιχειρηματιών.
Ας Αντισταθούμε.
Μέσα και Έξω από τον Στρατό.
Παρουσιάστηκα τον Οκτώβριο του 1979 στην Τρίπολη.
Η θητεία ήταν 24 μήνες.
Έμεινα εκεί 25 ημέρες και αόρκηστος μαζί με άλλους 150 φαντάρους μας έστειλαν στο Καλπάκι Ηπείρου σε στρατόπεδο παλιό, που ήθελαν να αναβαθμίσουν.
Εκεί φτιάξαμε εκκλησία-τραπεζαρία για φαντάρους- και λέσχη αξιωματικών. Κουβαλάγαμε από το ποτάμι (κάτω από την Κόνιτσα αμμοχάλικο). Πολύ κόπος πολύ δουλειά άγρια περιοχή με κρύο τσουχτερό και το μεσημέρι μετά την επιθεώρηση τρέχαμε όλοι μαζί 170 φαντάροι προς τις τουαλέτες και ντουζιέρες προκειμένου να προλάβουν οι πρώτοι 30-40 να κάνουν μπάνιο με ζεστό νερό.
Δύο μήνες έμεινα εκεί, ήμουν αθλητής έκανα πάντα μπάνιο με ζεστό νερό, εκτός μίας φοράς που όπως έτρεχα μου βγήκε το παπούτσι,και έχασα την ανάσα μου από το κρύο.
Εκεί σε μία σκοπιά 12-2 μ.μ στην άκρη του βουνού και γκρεμού ήρθε αγέλη λύκων στα 25 μέτρα εμπρός μου στα βαρέλια σκουπιδιών του μαγειρείου.
Έφυγα μετάθεση στο Ναύπλιο ειδικότητα οδηγός ρυμουλκού μετά ρυμουλκιμένου. Όταν έφτασα εκεί το μεσημέρι 3 η ώρα, έχοντας μαζί μου σάκο και δύο σακβουαγιάζ μου την έπεσαν τρεις φαντάροι εκπαιδευτές και ένας λοχίας. Σημειωτέων ήμουν ο πρώτος και μοναδικός που μπήκε στο κέντρο εκείνη την ώρα το Ναύπλιο ήταν κέντρο εκπαίδευσης οδηγών. Με διέταξαν να αναφερθώ , κατόπιν να σηκώσω τα πράγματα όλα στην ανάταση πράγμα που έκανα μία φορά, είπαν να συνεχίσω τις ανατάσεις κάτι που αρνήθηκα λέγοντας τους πως καψώνια και προσβολές δεν δέχομαι . Έφαγα γροθιά στο στομάχι και διπλώθηκα στα δύο, όταν συνήλθα του είπα του συγκεκριμένου φαντάρου ( από την Μάνη) πως αυτό που έκανε είναι κατάχρηση εξουσίας - άνανδρο- και δεν τον τιμά σαν άνθρωπο.
Σταμάτησαν αμέσως με πήγαν στον Διοικητή ( Λοχαγός ), λέγοντας του πως το παίζω μάγκας και αρνούμαι εντολές, έβαλε τις φωνές να με ψαρώσει, πήρε ευγενικά και σε στάση προσοχής την δέουσα απάντηση και κατόπιν με οδήγησαν στον θάλαμο που θα φιλοξενούμουν για δύο μήνες. Μου είπαν να κοιμηθώ και ότι να ακούω μην δίνω σημασία και πράγματι με πήρε ο ύπνος αμέσως λόγο κούρασης. Ήταν τρία κτήρια δίπλα δίπλα, ήμουν στο τελευταίο και μετά από μιάμιση ώρα ύπνου ξύπνησα από φασαρία. Άκουγα φωνές και ποδοβολητά κατάλαβα πως είχαν έρθει μαζικά φαντάροι και γινόταν ομαδικό καψώνια .
Μετά στο δίπλα κτήριο και μετά σε αυτό που ήμουν εγώ. Γέμισε η αίθουσα ο κάθε ένας στο κρεβάτι του και άρχισαν οι παλιοί φαντάροι εκπαιδευτές τα καψώνια, ήμουν ξάπλα ένοιωσα άσχημα μην με περάσουν και για τσάτσο γλείφτη σηκώθηκα και συμμετείχα στο καψόνι, που μόλις με είδαν σταμάτησαν κιόλας.
Εκεί έμαθα πως είχαν αυτοκτονήσει δίδυμα αδέλφια της προηγούμενης ΕΣΣΟ 141 , εγώ ήμουν 142 ΕΣΣΟ.
Εκεί δυο μήνες δεν με ενόχλησε κανείς εκτός από κάποιους περίεργους που μαθαίνοντας από τους άλλους έρχονταν επί τούτου εισπράττοντας τα ανάλογα .
Μετά από εκεί έπρεπε να πάω Λουτράκι για το ρυμουλκό μετά ρυμουλκιμένου, δεν πήγα όμως γιατί μου έκοψαν εν το μεταξύ την ειδικότητα και πήρα μετάθεση δυσμενή για 21ο λόχο Μιχ. Κομοτηνή , λόγω φρονημάτων κομουνιστή. Όμως 5 μέρες πριν φύγω, στην αναφορά ένα πρωί, ένας από Λιβαδειά επιλοχίας έδωσε εντολή να κοπούν όλα τα μουστάκια και πως την άλλη μέρα το πρωί να μην υπάρχει κανείς με μουστάκι. 299 φαντάροι χωρίς και ένας με μουστάκι , το είδα κι εγώ πως ήμουν ο μοναδικός, το είδε και ο επιλοχίας. Βάζει τις φωνές "πως είναι δυνατόν και τα τί αύτα ", του απαντώ πως δεν ήρθα να υπηρετήσω την πατρίδα για να μου κόψει το μουστάκι αυτή!! Με πήγε στον Λοχαγό, χαμογέλασε και μου είπε να το μαζέψω λίγο μην σαπάκικο. Φεύγω από Ρούφ με τραίνο για Κομοτηνή Φλεβάρης μήνας 1980 κρύο, από Θεσσαλονίκη και μετά στα 2 βαγόνια με φαντάρους κόβουν την θέρμανση παντού χιόνια νύχτα ξημέρωμα κρύο ανυπόφορο, φτάσαμε Κομοτηνή ξυλιασμένοι. Μας περίμεναν Στάγιερ φορτηγά του στρατού 6 η ώρα το πρωί μας πήραν να μας μοιράσουν στα διαφορά στρατόπεδα, είχαν γεμίσει τους πάγκους και τα πατώματα με λάσπη και στο δρόμο φρενάρησαν 2 φορές απότομα νύχτα ακόμα, πέφτοντας γέμισαν χέρια -ρούχα -αρβύλες- σάκοι κλπ λάσπες. Μπαίνοντας στο τόλ ( αίθουσα ), μόνος πάλι του 21ου λόχου , με περίμεναν 06.45 το πρωί 5 παλιοί φαντάροι, που αμέσως άρχισαν τις φωνές για την λάσπη που ήμουν γεμάτος , στραβάδι κλπ.
Τους λέω ένας -ένας δεν καταλαβαίνω τι λέτε, ο μπροστινός ( από Μαρούσι), ένας τεραστίων διαστάσεων πλάτες Μπόλντι μπιλτι εμφάνιση , ήθελε καψώνια που αρνήθηκα έφαγα γροθιά, γέλασα του είπα πως δεν πρόκειται να τους κάνω την Χάρη κλπ,.
Με άφησαν και δεν με ξανά ενόχλησαν. Μετά από έξι μήνες άλλη μετάθεση αυτή την φορά στο 710 Τ.ΜΧ. Σέρρες . Μέσα Αυγούστου έρημο το στρατόπεδο , έχουν φύγει για πλωτά στον Στρυμόνα, στα Κερδύλλια όλοι, και είναι μερική φαντάροι που κουβαλούν τις προμήθειες και τρείς παλιοί, πού πάλι εδώ ένας από τους τρείς ήθελε καψώνια ( Σερραίος ο μαλ@@@@), πιαστήκαμε λίγο στα χέρια βρίστηκα με .
Με πήραν μαζί τους τα αυτοκίνητα με τις προμήθειες,και πήγαμε στην άσκηση στα Κερδύλλια που ήταν σε ένα απόμερο μέρος 4 χιλ. μακριά από τον Στρυμόνα. Εδώ ήταν μαζεμένοι όλοι οι αξιωματικοί, Συνταγματάρχιδες, Ταγματάρχηδες 2, Λοχαγοί 6-7, υπολοχαγοί κλπ. Όλοι ξέρανε πως ήμουν κομμουνιστής ,το έλεγαν στην διάρκεια που μείναμε εκεί, καθώς ήμουν οδηγός και μετέφερα τους Αξιωματικούς στην άσκηση στα πλωτά και επιστροφή στο στρατόπεδο .
Ένας Λοχαγός έβριζε πολύ άσχημα και στην αναφορά και επι προσωπικού όλους τους φαντάρους μέχρι και τις μανάδες μας. Μια Τρίτη το πρωί (είχαμε από το μεσημέρι και μετά υπηρεσία έως 23.00 το βράδυ), δύο φαντάροι φίλοι από Καλαμπάκα, ανέβαιναν προς το βουνό και είπα να πάω μαζί τους, είπαν έλα, ακολούθησα δεν μίλαγαν έψαχναν κάτω από πέτρες και σε ριζά δέντρων , δεν καταλάβαινα τι έψαχναν, όταν κάποια στιγμή κάτω από πέτρα βρήκαν τρεις οχιές μικρές από 50 έως 70 πόντους. Μία μία τις έβαζαν σε μικρή πέτρα ή ξύλο να δαγκώσουν κατ' επανάληψη μέχρι να αδειάσουν το δηλητήριο μετά τις έβαλαν σε ένα σάκο και τις πήραν μαζί τους και γυρίσαμε πίσω. Το βράδυ 11 η ώρα έσβησαν τα φώτα και πέσαμε για ύπνο , μετά από 15 λεπτά ακούστηκαν ουρλιαχτά πεταχτήκαμε έξω άναψαν τα φώτα ( γεννήτριες ), και είδαμε τον Λοχαγό κατά φοβισμένο να καλεί το στρατόπεδο σε αναφορά, προκειμένου να μάθει ποιος του έβαλε τα φίδια στο κρεβάτι του, ενώ εμείς γελάγαμε φανερά και κρυφά.
Ο εν λόγο κύριος από την επόμενη δεν ξανά έβρισε.
Στις Σέρρες παλιός φαντάρος πια δεν είχα θέμα και μόνο όταν γινόταν καψόνι εις βάρος νέων παρέμβαινα, γιατί σαν οδηγός ήμουν κάθε μέρα έξω δρομολόγια στα σύνορα , Νιγρίτα - Ασπροβάλτα ( ΚΑΟΑ), φυλάκιο Ρούπελ κλπ.
Μάζεψα δύο μήνες φυλάκιση στις Σέρρες και όταν υπηρετούσα,την ποινή συνέβησαν δύο γεγονότα που μπορεί να πέρναγα στρατοδικείο . Το ένα έλαβε χώρα μεσα στο Κ.Ψ.Μ., όπου φαντάρος Σερραίος πού ήταν της (ΟΑΣ) οργάνωση ασφαλείας στρατού, έκανε χρέη καψιμιτζή , είχε 10-12 άτομα σειρά και εκτός σειράς έρχονταν στρατονόμοι φαντάροι όπου τους εξυπηρετούσε . Μια δυο δεν άντεξα έβαλα τις φωνές να σταματήσει με έβρισε άσχημα ο ρουφιάνος και πήγα να πηδήξω πάνω από τον πάγκο 1,60 ύψος να τον αρπάξω και για καλή μου τύχη ένας φαντάρος που ήταν στην σειρά με τράβηξε και δεν πέρασα απέναντι στον εν υπηρεσία ρουφιάνο, που θα είχε σαν αποτέλεσμα βέβαιο στρατοδικείο .
Μια βδομάδα πριν απολυθώ ενώ μάζευα σιγά - σιγά υπογραφές από υπηρεσίες για την απόλυση μου, ήταν μεσημέρι κι έρχεται ένας οργανωμένος (ΠΑΣΟΚ), να με ενημέρωση πως ο λοχίας είχε βάλει 4 νέους φαντάρους στο γραφείο επιλόχια και τους έκανε καψώνια.
Τον ρώτησα γιατί δεν πας εσύ μόνο εμένα αφορά ;
Εσένα δεν σε ενοχλεί ;
Μου απάντησε πως εγώ τα καταφέρνω καλύτερα, του είπα κάποια μπηνελίκια και φυσικά πήγα στο εν λόγο γραφείο με τον εν λόγο κύριο λοχία όντως να καψωνάρει τα παιδιά . Του ζήτησα να σταματήσει είναι ντροπή αυτά και κατάχρηση, μου είπε να φύγω, άνοιξε του λέω θα σπάσω την πόρτα όπως και έγινε, του έδωσα ένα σκαμπίλι, έφυγε απειλώντας με έπαιρνε τις απαντήσεις του και τα παιδιά πήγαν στα κρεβάτια τους . Ο εν λόγο κύριος έβγαλε από την υπηρεσία άλλον και με έβαλε Γερμανικό σκοπιά, πήγα τον βρήκα είχε μαζευτεί το μισό Σύνταγμα, του είπα τα δέοντα, ζήτησε συγνώμη, ήθελε να με βγάλει από την σκοπιά, αρνήθηκα λέγοντας του , πως θα είναι το τελευταίο που θα θυμάμαι. Συμπέρασμα :
Ο υπεύθυνος Άνθρωπος και Πολίτης πρέπει το στολίδι τις αξιοπρέπειας και της Ελευθερίας - Δικαίου να τα φυλάει και να τα υπερασπίζεται, καθώς και γενικότερα να υπερασπίζεται όπου παραβιάζεται σε άλλους, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο συλλογική η συνείδηση και η δράση όπου χρειάζεται.
Εγώ μαζί με άλλους φαντάρους το καλοκαίρι του 1981 πήγαμε με τα στρατιωτικά μας ( στολή εξόδου ) και είδαμε στις Σέρρες τον " άνθρωπο με το γαρίφαλο" πρεμιέρα για εκεί στον κινηματογράφο, καθώς επίσης για εκδημοκρατισμό.
Στην πόλη εξοδούχοι, παίρναμε και διαβάζαμε στην πλατεία στα καφέ ριζοσπάστη .
Καλή θητεία στους φαντάρους σήμερα και στο μέλλον .
Δ.Γ.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου