ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΝΕΟΣΥΛΛΕΚΤΩΝ ΣΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ: «Για να σε κάνουμε άντρα, ξέχνα πως έχεις δικαιώματα»

Πάλι καλά που το Γενικό Επιτελείο Στρατού και ο αντιστράτηγος κος Φραγκούλης εκδίδουν πάγιες διαταγές και υπάρχει ο στρατιωτικός κανονισμός 20-1, για να διαφυλάσσει τα δικαιώματα και να καθορίζει τις υποχρεώσεις των φαντάρων. Πάλι καλά που μας ενημέρωσε ο κος Βενιζέλος και οι επιτελείς του, ότι «ήδη έχουν εκδοθεί διαταγές, που αφορούν στην τήρηση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων των φαντάρων»

Προφανώς, εννοούν το στρατιωτικό πλέγμα φόβου που επιβάλλουν οι διοικητές και οι αξιωματικοί στους φαντάρους, για να τσακίσουν την προσωπικότητα τους και να επιβάλλουν την παράλογη πειθαρχία τους στην εκμετάλλευση, τις φυλακές και τα καψόνια. Προφανώς, και ο κος Βενιζέλος εννοεί τους «καλά ενημερωμένους» αξιωματικούς του ελληνικού στρατού που εκφοβίζουν, απειλούν και ξεχνάνε ακόμα και τα βασικά του στρατιωτικού κανονισμού (στις σχολές και στην εκπαίδευσή τους, μάλλον αλλού βαραίνουν οι προτεραιότητες).

Εμείς, απλά θα αφήσουμε να μιλήσει το ίδιο το γράμμα των φαντάρων στο ΚΕΝ Γρεβενών.

«Περισσεύει ο αυταρχισμός στο κέντρο νεοσυλλέκτων πεζικού στα Γρεβενά. Από τότε που επιστρέψαμε από την άδεια ορκωμοσίας ζούμε σε ένα καθεστώς φόβου, με απειλές, καψώνια και τιμωρίες.

Αφού πέρασε η δύσκολη περίοδος αναμονής για τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς του στρατοπέδου (όπου δεν μπορούσαν να απειλήσουν ή να τιμωρήσουν με ποινές), τώρα νιώθουν ελεύθεροι να επιδοθούν στο αγαπημένο άθλημα ψυχολογικού, ιδεολογικού, φυσικού τραμπουκισμού των νεοσύλλεκτων. Είναι τόση η φούρια τους, που δεν προλαβαίνουν καν να θυμηθούν το στρατιωτικό κανονισμό, τον οποίο βέβαια επικαλούνται με θράσος κάθε φορά που θέλουν να επιβάλλουν εξοντωτικές ποινές.

Είναι ενδεικτικό ότι τιμωρήθηκε φαντάρος επειδή τόλμησε να μιλήσει στον ενικό σε ανώτερό του, αν και τον προσφώνησε σύμφωνα με τα προβλεπόμενα! Ας μας που το είδαν γραμμένο.
Από την πρώτη στιγμή της επιστροφής άρχισαν οι καμπάνες. Έψαξαν τα πράγματά μας στην πύλη και όποιος είχε κινητό με κάμερα - λες κι είμαστε υποχρεωμένοι να αγοράζουμε διαφορετικές συσκευές όταν μπαίνουμε στο στρατό - και sleeping bag - λες κι είμαστε υποχρεωμένοι να κοιμόμαστε επί βδομάδες στα ίδια άπλυτα σεντόνια - άκουσε τις πρώτες «καμπάνες», με 5 μέρες φυλακή.

Από κει και πέρα, τα καψόνια συνεχίζονται με πιο συνηθισμένη διαταγή αυτή για τις κάμψεις: «πέσε και πάρε» - συνήθως μόνο 10 («και να ’στε κι ευχαριστημένοι»).

Άλλο ενδεικτικό περιστατικό είναι το εξής: Κατά τη διάρκεια βολής, ο ανθυπολοχαγός Χαρισόπουλος άκουσε ένα γέλιο. Πρώτη ήταν η απειλή για ομαδικό καψόνι ώσπου να βρεθεί ο ένοχος του «τρομερού» παραπτώματος, μαζί με τις «αντρίκειες» κουβέντες γι’ αυτούς που «δεν είναι αντρες». Μετά το καψόνι πραγματοποιήθηκε, αφού ο «παντελονάτος» ανθυπολοχαγός έβαλε τους φαντάρους να τρέχουν γύρω-γύρω για 2 γύρους. Προφανώς, δεν έχει ακούσει κάτι για τον στρατιωτικό κανονισμό (που απαγορεύει ομαδικές ποινές για ατομικά πραπτώματα) ή τις διαταγές που απαγορεύουν τα καψόνια από τους «ευφυείς» (στο σαδισμό και τις προσβολές) αξιωματικούς.

Μάλιστα, όταν εκφράστηκαν δικαιολογημένα παράπονα από τους φαντάρους, το καψόνι αυξήθηκε και εντατικοποιήθηκε, με τους γύρους να γίνονται 4. Επιπλέον εκτοξεύτηκαν απειλές και προσβολές με φράσεις όπως «εσύ δεν κάνεις για το στρατό – είσαι για ψυχολόγο κατευθείαν».

Τα παράπονα των φαντάρων εκφράστηκαν στην αναφορά του λόχου, στον ανθυπολοχαγό Μούρλα που εκτελεί χρέη διοικητή. Δεν ακούστηκε καμία απάντηση. Ασχέτως αν ο κανονισμός υπαγορεύει ότι ο ανώτερος είναι υποχρεωμένος να ακούσει το παράπονο και να δώσει απάντηση ή να παραπέμψει το ζήτημα στον αμέσως επόμενο βαθμό.

Ο διοικητής του κέντρου, αντισυνταγματάρχης Βούτσης, φαίνεται ότι δέχεται και μάλιστα ενθαρρύνει αυτές τις συμπεριφορές, τις γενικεύει οδηγώντας τους νεοσύλλεκτους φαντάρους σε εντατικοποίηση και άθλιες συνθήκες εξευτελισμού της προσωπικότητας τους.»

ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΚΟΠ

ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Γ.ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 48β ( 320 γραφείο - 3^ος όροφος ) ΤΗΛ.ΦΑΞ: 210-8221083
(Ανοιχτά κάθε Τρίτη –Πέμπτη από 10,30 έως 4 ).
Σελίδα: pekop.wordpress.com Email.pekop1999@gmail.com Κινητά: 6978865730 - 6978844725.
Αθήνα: 01-12-2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δεν είναι η πρώτη φορά που καταγγέλλουμε πιέσεις, απειλές και επιθέσεις κατά συναδέλφων του κλάδου μας.
Η αποκρουστική περίπτωση της επίθεσης κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα είναι η κορυφή του παγόβουνου οι απειλές, οι προειδοποιήσεις και οι επιθέσεις δεν σταμάτησαν καθόλου.
Λίγα από αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια και έχουν καταγγελθεί.

1. Τελευταία είχαμε προειδοποιήσεις και απειλές κατά της προέδρου του σωματείου μας για να μην συμμετάσχει σε συγκέντρωση-εκδήλωση στην Θεσσαλονίκη με θέμα τις εργολαβίες.
2. Περίεργο τροχαίο ατύχημα κατά συναδέλφου Δημήτρη Τσίργα στη Θεσσαλονίκη ο οποίος συμπτωματικά έχει καταγγείλει εργολάβους και βρίσκεται στα δικαστήρια.
3. Συναδέλφισα από την Θεσσαλονίκη προειδοποιήθηκε τηλεφωνικά να καθίσει στα αυγά της.
4. Μέχρι τώρα νομίζαμε ότι στη Θεσσαλονίκη επιμένουν να δρουν «παραδοσιακά». Φαίνεται όμως ότι εκσυγχρονίζονται αντιγράφοντας μεθόδους και δράσεις του «Αθηναιοκοκεντρικού κράτους»….

Από τα τρίκυκλα μέχρι το βιτριόλι όσο να ναι υπάρχει…. μία ποιοτική διαφορά στη δράση των εργοδοτικών κυκλωμάτων και των εντιμότατων βαρόνων της εργοδοσίας.
Αυτό φαίνεται ήθελαν να δείξουν με το καυστικό υγρό που περιέλουσαν το αυτοκίνητο της συναδέλφισας Βενετίας Μανωλοπούλου στη Θεσσαλονίκη.
Φαίνεται ότι ο στρουθοκαμηλισμός από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα και τους άλλους θεσμούς «του συστήματος εξουσίας» έχει αποθρασύνει όλους όσους δρουν στο παρασκήνιο ή στο προσκήνιο των δουλεμπορικών εργολαβικών εταιρειών.
Η σημερινή κυβέρνηση και οι Υπουργοί δικαιοσύνης και εργασίας, δεν μπορούν να κρύβονται άλλο πίσω από επικοινωνιακές στρατηγικές και μεθοδεύσεις και να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
Οι συνθήκες για να εκκολαφτεί το «αυγό του φιδιού» δημιουργήθηκαν απο την κυβέρνηση Σημίτη που έφτιαξε όλο το νομικό οπλοστάσιο για να δρουν οι δουλέμποροι εργολάβοι ( πχ. Ν. 2156 /2001, αποφ. 182/1985 κ.λ.π.) και διατήρησε για προφανείς λόγους η Ν.Δ.

Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα:

• Γιατί ο Υπουργός Εργασίας και η κυβέρνηση διατηρούν ακόμα το ίδιο νομικό οπλοστάσιο;
• Θα καταργήσει αυτούς τους νόμους και πότε;

Τα περιθώρια τέλειωσαν, το ίδιο και οι παρελκυστικές πολιτικές , οι αναβολές και ο καιροσκοπισμός.
Προειδοποιούμε ότι για όποιες επιθέσεις «ατυχήματα» κ.λ.π. συμβούν, την ευθύνη από δω και πέρα αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι αρμόδιοι υπουργοί.

Και κάποιες αλήθειες για τα επικοινωνιακά τερτίπια του κυρίου Λοβέρδου ο οποίος δύο μήνες τώρα δεν καταδέχεται να μας δεχτεί.
Κύριε υπουργέ:

• Το σπίτι της Κωνσταντίνας Κούνεβα δεν δόθηκε ούτε από σας, ούτε από τη ΓΣΕΕ, ούτε από τον «φίλο του πρωθυπουργού» δημοσιογράφο ο οποίος πούλαγε εκδούλευση περιφερόμενος μεταξύ νοσοκομείου και διαφόρων υπηρεσιών για να πάρει συνέντευξη από την Κωνσταντίνα Κούνεβα.
• Το σπίτι διεκδικήθηκε από την ΠΕΚΟΠ και το κίνημα αλληλεγγύης που ανάγκασε την πρώην υπουργό εργασίας Πετραλιά να υπογράψει τη σχετική υπουργική απόφαση.
• Το ίδιο το κίνημα διεκδίκησε το δικαίωμα στη ζωή, στην περίθαλψη και θα συνεχίσει να διεκδικεί , για να αποκατασταθεί ( όσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο) η υγεία της Κωνσταντίνας.
• Στη διαδρομή αυτή η μεγαλύτεροι σύμμαχοι του κινήματος ήταν οι τοίχοι οι οποίοι φώναζαν και θα συνεχίσουν να κραυγάζουν :

Να αποκαλυφθούν οι ένοχοι που κατέστρεψαν την Κωνσταντίνα!

Έξω όλοι οι δουλέμποροι εργολάβοι από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα!

Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και να κραυγάζουμε αν και ξέρουμε ότι τα αυτιά σας έχουν τοίχους.


Υ.Γ 1 : Αν θέλει η ΓΣΕΕ και ο «φιλεργατικός» υπουργός να δείξουν ευαισθησία, ας διευρύνουν την κατάκτηση μας αυτή και να χορηγούν εργατικές κατοικίες σε όλα τα θύματα των εργατικών ατυχημάτων της εργοδοτικής αυθαιρεσίας
Υ.Γ 2: Σχετικά με τους διάφορους δημοσιογράφους – παπαγαλάκια της εξουσίας και τους «περιφερόμενους επικοινωνιολόγους» του Ευαγγελισμού μάλλον θα χρειαστεί να επανέλθουμε…..

Το Δ.Σ. του σωματείου.
Τηλ.επικοινωνίας.6978865730.

Η Λευκωσία έτοιμη να βάλει την Αγκυρα στον... πάγο

Πηγή: www.tovima.gr

TOY Ν. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟY























Ετοιμη να «παγώσει» πέντε προενταξιακά κεφάλαια της Τουρκίας εμφανίζεται η Κύπρος και για την πρόθεσή της αυτή έχει ήδη ενημερώσει και την ελληνική κυβέρνηση, με τη συνάντηση που είχε χθες στην Αθήνα ο υπουργός Εξωτερικών κ. Μ. Κυπριανού με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα . Η τελική απόφαση σχετικά με τη στάση που θα τηρήσει η Λευκωσία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου θα ληφθεί στις 4 Δεκεμβρίου σε συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, με τα περισσότερα πολιτικά κόμματα να ζητούν σκλήρυνση της συμπεριφοράς της, τη στιγμή που η Τουρκία δεν έχει εκπληρώσει τις ενταξιακές υποχρεώσεις της, να αναγνωρίσει δηλαδή την Κυπριακή Δημοκρατία ανοίγοντας τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της σε κυπριακά πλοία και αεροσκάφη. Ο πρόεδρος της Κύπρου κ. Δ. Χριστόφιας ενημέρωσε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι Μουν για την πορεία των διαπραγματεύσεων και τις δυσκολίες που υπάρχουν στις ενδοκυπριακές συνομιλίες. Αναφέρθηκε κυρίως στην αρνητική στάση της Τουρκίας, αλλά επανέλαβε την αποφασιστικότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς για συνέχιση του διαλόγου.

Οπως «Το Βήμα» πληροφορείται η Λευκωσία θα περιμένει ως την τελευταία στιγμή για να αντιδράσει στην επιμονή της Τουρκίας να μην εκπληρώνει τις προενταξιακές υποχρεώσεις της. Ετσι, αν ως τις 4 Δεκεμβρίου δεν σημειωθεί καμία κίνηση εκ μέρους της Αγκυρας, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα αποφασίσει το «πάγωμα» πέντε κεφαλαίων: για τη Δικαιοσύνη και την Ασφάλεια, την Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα, την Παιδεία και τον Πολιτισμό, την απονομή δικαστικής συνδρομής και, τέλος, το κεφάλαιο 15 για την Ενέργεια, η οποία πρωτίστως ενδιαφέρει την Τουρκία. Ο κ. Κυπριανού δήλωσε ότι με τον κ. Δρούτσα συζήτησαν σχετικά με τον συντονισμό Αθήνας και Λευκωσίας εν όψει του προσεχούς Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και συμφώνησαν να βρίσκονται σε καθημερινή επαφή ως τη σύγκληση του κρίσιμου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Στη Λευκωσία, τέλος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έκλεισε το ζήτημα των βρετανικών βάσεων, λέγοντας ότι η Κύπρος δεν εγείρει τέτοιο θέμα, λόγω της προσπάθειας που καταβάλλεται για λύση στο Κυπριακό. Οι Βρετανοί πάντως άρχισαν να μειώνουν το προσωπικό των βάσεων, για λόγους όμως... οικονομίας.

Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΟΝΑΣ

αναδημοσίευση από Ελευθεροτυπία

Οι βασικές πτυχές της νέας Συνθήκης, που τίθεται από σήμερα σε ισχύ, είναι οι εξής:

1 Δεν περιλαμβάνονται όροι που αφήνουν υπόνοιες περί ομοσπονδίας, όπως «Σύνταγμα», ή σύμβολα (σημαία, ύμνος).

2 Καθίσταται δεσμευτική η Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ευρωπαίου Πολίτη (ελευθερία, ισότητα, οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα). Εξαιρούνται η Μ. Βρετανία, η Πολωνία και η Τσεχία. Η εξαίρεση της Τσεχίας, την οποία απέσπασε την τελευταία στιγμή ο πρόεδρος της χώρας και αφορά τους Γερμανούς Σουδήτες, θα ενσωματωθεί στην επόμενη Πράξη Προσχώρησης κράτους-μέλους, που όλα δείχνουν ότι θα είναι η Κροατία.

3 Προβλέπεται η εκλογή ενός προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο οποίος πρέπει να έχει διατελέσει πρωθυπουργός κράτους-μέλους, για μία θητεία δυόμισι ετών, ο οποίος θα προετοιμάζει τις συνόδους κορυφής και θα εκπροσωπεί την Ε.Ε. στη διεθνή σκηνή. Για τη θέση αυτή επιλέχθηκε στις 19 Νοεμβρίου ο Βέλγος Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ.

4 Προβλέπεται θέση για «ύπατο εκπρόσωπο για την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια», ο οποίος θα είναι και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Θα αναλάβει τον συντονισμό κάθε εξωτερικής δράσης της Ε.Ε. Το Λονδίνο δεν επέτρεψε την ονομασία «ΥΠΕΞ της Ε.Ε.», αλλά αυτό δεν το εμπόδισε να απαιτήσει τον διορισμό στις 19 Νοεμβρίου της Βρετανής βαρόνης Κάθριν Αστον ως πρώτης ύπατης εκπροσώπου...

5 Κάθε χώρα θα έχει τον δικό της επίτροπο. Αρχικά, η Συνθήκη προέβλεπε τον περιορισμό από το 2014 του αριθμού των επιτρόπων, ο οποίος θα ήταν ίσος με τα δύο τρίτα των κρατών-μελών. Στη συνέχεια, όμως, η Ιρλανδία έθεσε ως προϋπόθεση για τη διεξαγωγή του δεύτερου δημοψηφίσματος να έχει κάθε χώρα τον δικό της επίτροπο.

6 Επεκτείνονται οι αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως προς τη συναπόφαση με το Συμβούλιο Υπουργών στον τομέα της δικαιοσύνης, της ασφάλειας και της νόμιμης μετανάστευσης.

7 Το πεδίο της λήψης απόφασης με ειδική πλειοψηφία στο Συμβούλιο Υπουργών επεκτείνεται σε νέους τομείς, και κυρίως στη δικαστική και αστυνομική συνεργασία. Η Μ. Βρετανία και η Ιρλανδία θα εφαρμόζουν κατά βούληση τις αποφάσεις, αλλά δεν θα μπορούν να εμποδίσουν τους άλλους εταίρους.

8 Η λήψη απόφασης με ομοφωνία παραμένει σε ισχύ για την εξωτερική πολιτική, τη φορολογική πολιτική, την κοινωνική πολιτική και την επανεξέταση των Συνθηκών.

9 Η απόφαση με ειδική πλειοψηφία θα λαμβάνεται όταν υποστηρίζεται από το 55% των κρατών που αντιπροσωπεύουν το 65% του πληθυσμού της Ε.Ε. Το σύστημα αυτό θα τεθεί σε εφαρμογή από το 2014, ενώ η Πολωνία ζητεί από το 2017.

10 Προβλέπεται η εισαγωγή νέων στόχων, όπως η κοινή πολιτική στον τομέα της ενέργειας και η καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αναγνωρίζεται η σημασία των δημόσιων υπηρεσιών και εισάγεται μια «κοινωνική ρήτρα», η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε κάθε πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. *

Δώσαμε άλλους εννέα μήνες στις ΗΠΑ για πρόσβαση στις τραπεζικές συναλλαγές μας

αναδημοσίευση από Ελευθεροτυπία

Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εσωτερικών Υποθέσεων κάθισαν «σούζα» ενώπιον των απαιτήσεων της Ουάσιγκτον να συνεχίσει να έχει πρόσβαση στα τραπεζικά δεδομένα των Ευρωπαίων πολιτών.

Οι 27 αποφάσισαν χθες να παρατείνουν για ακόμη 9 μήνες την ελεύθερη πρόσβαση των αμερικανικών υπηρεσιών στις τραπεζικές συναλλαγές των 500 εκατ. πολιτών της Ε.Ε. Η περίοδος των 9 μηνών είναι προσωρινή, αλλά έχει μπει το νερό στο αυλάκι και αναμένεται να αποφασιστούν και άλλες παρατάσεις.

Αρχικά η πρόταση ήταν για 12 μήνες, η Γερμανία ζήτησε 6μηνο και τελικά συμφωνήθηκε το 9μηνο.

Η Ουάσιγκτον περίμενε με ανυπομονησία την απόφαση των 27, φοβούμενη το ενδεχόμενο να προκύψουν αντιρρήσεις κρατών-μελών και να παραπεμφθεί στις κοινοτικές καλένδες, πλήττοντας έτσι το αμερικανικό πρόγραμμα για την καταπολέμηση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.

Το Συμβούλιο Υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων, όμως, στο οποίο συμμετείχε ο Χάρης Καστανίδης, αποδέχθηκε τη συνέχιση της πρόσβασης των αμερικανικών υπηρεσιών το διατραπεζικό οργανισμό Swift, που συγκεντρώνει τη χρηματοπιστωτική ροή περίπου 8.000 τραπεζών στην Ευρώπη.

Πρόκειται για μια ιδιωτική εταιρεία, η οποία ανακοίνωσε ότι θα μεταφέρει όλες αυτές τις βάσεις δεδομένων στο Αμστερνταμ της Ολλανδίας. Οι αμερικανικές αρχές εξέφρασαν αμέσως την ικανοποίησή τους για την απόφαση των 27, οι οποίοι προσέφυγαν σε ένα τέχνασμα για να παρακάμψουν το εμπόδιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και αυτό διότι από σήμερα τίθεται σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία προβλέπει συναπόφαση του Ευρωκοινοβουλίου με το Συμβούλιο Υπουργών στα θέματα που αφορούν το Συμβούλιο Υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης.

Οι επιθέσεις, το αμερικανικό πετρέλαιο και τα λύτρα

Το ελληνικό δεξαμενόπλοιο «Μaran Centaurus» (φωτογραφία) είναι το δεύτερο δεξαμενόπλοιο που μεταφέρει δύο εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου προοριζόμενου για τις ΗΠΑ και δέχεται πειρατική επίθεση από σομαλούς πειρατές. Το πρώτο ήταν το δεξαμενόπλοιο «Sirius Star» με σημαία Σαουδικής Αραβίας, επίσης με αμερικανικό πετρέλαιο, που πριν από σχεδόν ένα έτος είχε δεχθεί πειρατική επίθεση στην ίδια περιοχή.

Η επίθεση που είχε σημειωθεί στο «Sirius Star» ήταν ο καταλύτης που ώθησε τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών να προκαλέσει την ενεργοποίηση μιας ναυτικής δύναμης αποτελούμενης από 15 πολεμικά πλοία, τα οποία είχαν σπεύσει τότε στην περιοχή για να διασφαλίσουν ότι οι δίαυλοι των εμπορικών πλοίων θα παρέμεναν ανοικτοί.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Κογκρέσου, στην περίπτωση του «Sirius Star» είχαν δοθεί τα υψηλότερα λύτρα που είχαν συμφωνηθεί μέχρι τότε, τα οποία ανέρχονταν κατά τους Αμερικανούς στα 3.000.000 δολάρια. Αρκετοί πιστεύουν πως αυτά είναι και τα υψηλότερα λύτρα που έχουν δοθεί ως τώρα σε σομαλούς πειρατές, αν και υπάρχουν αρκετοί ναυτιλιακοί παρατηρητές που υποστηρίζουν ότι τα λύτρα ρεκόρ, 3.500.000 δολάρια συγκεκριμένα, δόθηκαν στην περίπτωση του ουκρανικού φορτηγού πλοίου «Fiana», το οποίο όταν κατελήφθη μετέφερε ρωσικά άρματα μάχης.

Οι πειρατές, επισημαίνουν διεθνείς ναυτιλιακοί αναλυτές, συνήθως υποστηρίζουν ότι τα λύτρα που έλαβαν ήταν κατά πολύ υψηλότερα, αλλά αυτό που πρέπει να συνυπολογίσει κάποιος είναι ότι φορτία όπως το αμερικανικό πετρέλαιο ή τα ρωσικά άρματα μάχης μπορούν να φέρουν μερικά καλά λύτρα, αλλά και πολλά σοβαρά προβλήματα σε εκείνους που τα κρατούν παράνομα.

Οι περισσότεροι πειρατές θέλουν να ξεφορτωθούν αυτά τα πλοία το ταχύτερο δυνατόν και για τον λόγο αυτό τις πιο πολλές φορές συμφωνούν με συνοπτικές διαδικασίες σε ένα ποσόν υψηλό μεν πλην όμως ελεγχόμενο.

Την τρέχουσα περίοδο, ένα έτος ύστερα από την επίθεση στο «Sirius Star», η πολυεθνική ναυτική δύναμη που επιχειρεί στην περιοχή ανέρχεται σε 25 πολεμικά σκάφη τα οποία προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, αλλά και άλλα κράτη της περιοχής.

Παρ΄ όλα αυτά και παρά τις σοβαρές προσπάθειες που καταβάλλουν οι εν λόγω ναυτικές δυνάμεις είναι αδύνατον να ελέγξουν αποτελεσματικά έναν γεωγραφικό χώρο που εκτείνεται από τον Περσικό κόλπο ως τα όρια του Ινδικού ωκεανού.

Αναγκαστικά οι ναυτικές δυνάμεις παραμένουν σε ένα ιδιαίτερα μεγάλο άξονα της ακτογραμμής πλάτους 300 ναυτικών μιλίων, αλλά οι τελευταίες επιθέσεις που σημειώνονται πέραν αυτών των 300 ναυτικών μιλίων δείχνουν ότι οι σομαλοί πειρατές επιχειρούν αν ήδη δεν το έχουν καταφέρει να υπερκεράσουν τη ζώνη ασφαλείας, εκδηλώνοντας επιθέσεις στα 500, 600 ακόμη και 700 ναυτικά μίλια μακριά από τις ακτές της Σομαλίας.

Με οριστική ρήξη απειλεί το Ιράν

Θέμα αποδέσμευσης από τη διεθνή συνθήκη για τα πυρηνικά έθεσε ο πρόεδρος της Βουλής, Λαριτζανί

Α. P., AFP-πηγή:Καθημερινή

Μία ημέρα μετά την επίδειξη αποφασιστικότητας από την κυβέρνηση Αχμεντινετζάντ με την αναγγελία περί μελλοντικής ανέγερσης δέκα πυρηνικών εργοστασίων, ο πρόεδρος της ιρανικής Βουλής, Αλί Λαριτζανί, έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά, εγείροντας ζήτημα αποδέσμευσης της χώρας του από τη Διεθνή Συνθήκη μη Εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων (ΝΡΤ).

Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, στην Τεχεράνη, ο Λαριτζανί, μια από τις ισχυρότερες φωνές του ιρανικού κατεστημένου, δήλωσε ότι, με την απόφασή της να καταδικάσει την ανέγερση και δεύτερου πυρηνικού εργοστασίου από το Ιράν, η διοικούσα επιτροπή της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) «κατέστησε παντελώς άχρηστη τη ΝΡΤ» και ότι «τώρα δεν έχει καμία διαφορά αν είσαι μέλος της ΝΡΤ ή αν αποσυρθείς από αυτήν». Πάντως, ο συντηρητικός ανθυποψήφιος του Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ σε προηγούμενες προεδρικές εκλογές έσπευσε να μετριάσει την πολεμική του, προσθέτοντας ότι «υπάρχουν ακόμη διπλωματικά περιθώρια», ώστε το Ιράν «να συνεχίσει τις δραστηριότητές του στο πλαίσιο της ΙΑΕΑ, υπό διεθνή επιτήρηση».

Την ίδια ώρα, ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών, Μανουτσέρ Μοτακί, χαρακτήρισε «ενέργεια εκφοβισμού» εις βάρος της χώρας του και προσφυγή στο «νόμο της ζούγκλας» την καταδικαστική απόφαση που έλαβε η ΙΑΕΑ την περασμένη Παρασκευή, αναφορικά με το δεύτερο ιρανικό πυρηνικό εργοστάσιο στην πόλη Κομ. Εχοντας στο πλευρό του τον Ρώσο υπουργό Ενέργειας Σέργκιε Σμάτκο, ο Μοτακί υποστήριξε ότι το Ιράν δεν παραβίασε καμία διεθνή συνθήκη, απλώς άσκησε το «αναφαίρετο δικαίωμά του» στην ειρηνική χρήση πυρηνικής ενέργειας.

Πολιτικοί αναλυτές σημείωναν ότι η Τεχεράνη θα αντιμετωπίσει τεράστια, δυσεπίλυτα και χρονοβόρα προβλήματα αν επιχειρήσει όντως να κατασκευάσει δέκα νέα πυρηνικά εργοστάσια, για τα οποία θα χρειαστεί οπωσδήποτε διεθνή βοήθεια. Ερμήνευαν, δε, τη σχετική αναγγελία περισσότερο ως πολιτική κίνηση, απάντηση στην επίσης πολιτική τοποθέτηση της ΙΑΕΑ για το εργοστάσιο της Κομ.

Σημειώνεται ότι η καταδικαστική απόφαση της ΙΑΕΑ υποστηρίχτηκε όχι μόνον από τις ισχυρές δυνάμεις της Δύσης, αλλά και από τους μεγαλύτερους εταίρους του Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα. Μάλιστα, πηγή του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών επανήλθε χθες στην κριτική της, σημειώνοντας τις «σοβαρές ανησυχίες» του Κρεμλίνου για την αναγγελία περί νέων πυρηνικών εργοστασίων. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία εμφανίστηκε αποφασισμένη να τηρήσει τις δεσμεύσεις της για το πυρηνικό εργοστάσιο στην πόλη Μπουσχέρ, το οποίο, όπως έγινε χθες γνωστό από τη Μόσχα, θα αρχίσει να λειτουργεί το Μάρτιο του 2010.

Η απότομη επιδείνωση των σχέσεων Ιράν - Δύσης συμπίπτει με την αποχώρηση του Μοχάμεντ ελ Μπαραντέι από την ηγεσία της ΙΑΕΑ. Ο 67χρονος Αιγύπτιος διπλωμάτης, ο οποίος κέρδισε τη διεθνή εκτίμηση για την αντίστασή του στις αμερικανικές πιέσεις αναφορικά με τα υποτιθέμενα «όπλα μαζικής καταστροφής» του Σαντάμ, τερματίζει σήμερα θητεία 12 ετών ως επικεφαλής της διεθνούς υπηρεσίας, παραδίδοντας στον Ιάπωνα Γιουκίγια Αμάνο.

ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΓΙΑ 27900 ΕΒΡΑΙΟΥΣ

89χρονος Ουκρανός ο πρώτος μη Γερμανός που δικάζεται για ναζιστικές θηριωδίες. Ήταν ο «Ιβάν ο Τρομερός» και ο Τζον Ντεμγιανγιούκ το ίδιο πρόσωπο; Σε αυτό το ερώτημα καλείται να δώσει απάντηση το δικαστήριο του Μονάχου, στην...

...ενδεχομένως τελευταία μεγάλη δίκη για τη ναζιστική περίοδο. Η ακροαματική διαδικασία άρχισε χθες και ο 89χρονος Ντεμγιανγιούκ κατηγορείται για συμμετοχή στην εξόντωση 27.900 Εβραίων.

Η δίκη αυτή είναι σημαντική για δύο επιπλέον λόγους. Αφενός, ο ουκρανικής καταγωγής Ντεμγιανγιούκ είναι ο πρώτος μη Γερμανός που δικάζεται για τη συμμετοχή του στις ναζιστικές θηριωδίες. «Το Ολοκαύτωμα δεν ήταν μόνο ένα γερμανικό και αυστριακό έγκλημα, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης. Ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη- Ουκρανία, Βαλτικές Χώρες, Κροατία- η συνεργασία με τους ναζί ήταν ένα μαζικό γεγονός», όπως επισημαίνει ο Εφραίμ Τζούροφ από το κέντρο «Σιμόν Βίζενταλ», την οργάνωση που καταδιώκει εδώ και δεκαετίες πρώην ναζί που κρύβονται με στόχο να τους σύρει ενώπιον της Δικαιοσύνης. Αφετέρου, ο Ντεμγιανγιούκ ήταν τότε ένας απλός δεσμοφύλακας και σήμερα ο πρώτος με τόσο χαμηλό βαθμό που δικάζεται για εγκλήματα πολέμου των ναζί. «Πώς μπορείτε να ισχυρίζεστε ότι αυτοί που έδωσαν τις διαταγές είναι αθώοι και αυτός που εκτέλεσε τις διαταγές είναι ένοχος;», αναρωτήθηκε στο δικαστήριο ο δικηγόρος του, Ούρλιχ Μπουσκ. «Υπάρχει ένα ζήτημα ηθικής και νομικής τάξης», πρόσθεσε.

Αναπηρικό καροτσάκι

Ο κατηγορούμενος αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις των δικαστών. Στην κατάμεστη αίθουσα Α 206/ΙΙ του δικαστηρίου του Μονάχου είχε μπει νωρίτερα καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Φορούσε ένα καπέλο του μπέιζμπολ και ήταν σκεπασμένος με μια κουβέρτα. Η δίκη άρχισε όταν οι γιατροί που τον εξέτασαν διαβεβαίωσαν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα στις ζωτικές του λειτουργίες. Το πιο σημαντικό στοιχείο που έχει εις βάρος του η πολιτική αγωγή είναι μια στρατιωτική ταυτότητα με το όνομα Ιβάν Ντεμγιανγιούκ και τη φωτογραφία του. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο Ντεμγιανγιούκ, στρατιώτης τότε του Κόκκινου Στρατού, ήταν ένας από τους 150 Σοβιετικούς αιχμάλωτους πολέμου που στρατολογήθηκαν ως δεσμοφύλακες από τους ναζί και εργάστηκαν ανάμεσα στον Μάρτιο και τον Οκτώβριο του 1943 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Σόμπιμπορ στην Πολωνία, οδηγώντας στους θαλάμους αερίων εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους.

Ο Ντεμγιανγιούκ φέρεται να είχε προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες και στα στρατόπεδα της Τρεμπλίνκας και του Τραβνίκι. Μετά το τέλος του πολέμου κατέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου άλλαξε το όνομά του από Ιβάν σε Τζον. Πήρε την αμερικανική υπηκοότητα και δούλεψε ως μηχανικός αυτοκινήτων στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Ώσπου το 1986 έγινε γνωστή η ταυτότητά του. Τη χρονιά εκείνη οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέδωσαν τον Ντεμγιανγιούκ στο Ισραήλ, προκειμένου να δικαστεί για τη δράση του στην Τρεμπλίνκα. Σύμφωνα με μάρτυρες που είχαν καταθέσει σε εκείνη τη δίκη, ο Ουκρανός στρατιώτης ήταν από τους πιο ανελέητους δεσμοφύλακες του στρατοπέδου, γνωστός ως «Ιβάν ο Τρομερός». Ο ίδιος είχε ισχυριστεί τότε ότι είχε πέσει θύμα ενός λάθους. Υποστήριξε ότι είχε συλληφθεί από τις γερμανικές δυνάμεις στην Κριμαία το 1942 και ότι κρατήθηκε αιχμάλωτος έως ότου στρατολογήθηκε στον στρατό του Βλάσοφ, ενός Ρώσου αντικομμουνιστή στρατηγού, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τις ναζιστικές δυνάμεις για την ανατροπή του σοβιετικού καθεστώτος.

Η ισραηλινή Δικαιοσύνη δεν πείστηκε από την εκδοχή του Ντεμγιανγιούκ και τον καταδίκασε σε θάνατο. Γλίτωσε ωστόσο την εκτέλεση της ποινής, όταν οι δικηγόροι του επικαλέστηκαν σοβιετικά αρχεία που ανοίχτηκαν εκείνη την εποχή για να αποδείξουν ότι ο «Ιβάν ο Τρομερός» και ο Τζον Ντεμγιανγιούκ δεν ήταν το ίδιο πρόσωπο. Ο κατηγορούμενος απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες λόγω αμφιβολιών για την πραγματική του ταυτότητα και το 1993 επέστρεψε στις ΗΠΑ όπου του δόθηκε και πάλι η αμερικανική υπηκοότητα. Σήμερα, οι συγγενείς του υποστηρίζουν ότι ο Ντεμγιανγιούκ είναι βαριά άρρωστος και δεν θα καταφέρει να επιβιώσει μιας δίκης. Ωστόσο, η Δικαιοσύνη των ΗΠΑ και της Γερμανίας έκριναν ότι μπορεί να δικαστεί με καθημερινές συνεδριάσεις που η διάρκειά τους δεν θα ξεπερνά τα ενενήντα λεπτά. Η απόφαση του δικαστηρίου του Μονάχου για την ταυτότητα του «Ιβάν του Τρομερού» και τις κατηγορίες που του αποδίδονται αναμένεται τον προσεχή Μάιο.

Με μια ματιά

●ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ της φρίκης στο Σόμπιμπορ της Πολωνίας χτίστηκε τον Μάρτιο του 1942 και λειτούργησε από τον Μάιο του ίδιου έτους έως τον Οκτώβριο του 1943

●ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 250.000 Εβραίοι έχασαν τη ζωή τους στους θαλάμους αερίου σε αυτό το διάστημα των 17 μηνών. Οι περισσότεροι προέρχονταν από την Πολωνία και από τα κατεχόμενα εδάφη της Ρωσίας και της Δυτικής Ευρώπης- κυρίως την Ολλανδία

●Ο ΙΒΑΝ ΝΤΕΜΓΙΑΝΓΙΟΥΚ κατηγορείται ότι οδήγησε στους θαλάμους αερίων περίπου 29.700 Εβραίους

●ΣΤΟ ΣΟΜΠΙΜΠΟΡ έγινε η μεγαλύτερη απόδραση κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Περίπου 600 κρατούμενοι κατάφεραν να δραπετεύσουν σκοτώνοντας αρκετούς αξιωματικούς των SS και Ουκρανούς δεσμοφύλακες. Όσοι δεν κατάφεραν να δραπετεύσουν από το στρατόπεδο, εκτελέστηκαν την επόμενη ημέρα

Οι τελευταίοι ναζιστές στο εδώλιο

ΧΑΪΝΡΙΧ ΜΠΕΡΕ

Ετών 88

Ολλανδός, πρώην μέλος των Waffen- SS. Δικάζεται στην Κολωνία για τη δολοφονία τριών Ολλανδών αντιστασιακών το 1944. Η απόφαση αναμένεται στις 18 Οκτωβρίου, αλλά η κακή κατάσταση της υγείας του μπορεί να οδηγήσει στη διακοπή της δίκης.

ΑΝΤΟΛΦ ΣΤΟΡΜΣ

Ετών 90

Πρώην μέλος των SS, κατηγορείται για 58 φόνους Εβραίων σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας. Το Δικαστήριο του Ντούισμπουργκ πρόκειται να αποφασίσει αυτές τις ημέρες για το εάν θα συνεχιστεί η δίκη.

ΑΝΤΟΝ ΓΚΕΪΖΕΡ

Ετών 84

Ζει στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ και κατηγορείται ότι υπηρέτησε ως δεσμοφύλακας των SS στο στρατόπεδο του Σαξενχάουζεν έξω από το Βερολίνο. Οι αμερικανικές αρχές τού αφαίρεσαν την αμερικανική υπηκοότητα τον περασμένο Απρίλιο, μετά την απόφαση δικαστηρίου ότι κατά την είσοδό του στις Ηνωμένες Πολιτείες είπε ψέματα για το ναζιστικό παρελθόν του. Το μέλλον του είναι ασαφές.

ΓΙΟΖΕΦ ΣΚΕΟΥΝΓΚΡΑΜΠΕΡ

Ετών 90

Καταδικάστηκε τον περασμένο Αύγουστο από το Δικαστήριο του Μονάχου σε ισόβια για τη μαζική δολοφονία Ιταλών αμάχων το 1944.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4548782&ml=1

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΕΡΤ

Οι 1200 συμβασιούχοι στην ΕΡΤ

αγωνίζονται για το δικαίωμα

στη σταθερή και μόνιμη εργασία

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΣ ΕΡΤ

Πρέπει να έχεις πολύ κουράγιο για να απαριθμήσεις το δαιδαλώδες σύστημα διαπλοκής της δημόσιας τηλεόρασης. Είκοσι χρόνια καθεστώς ΠΑΣΟΚ και ελάχιστα καθεστώς Ρουσόπουλου, δημιούργησαν αυτό το τερατούργημα που λέγεται δημόσια τηλεόραση. Περίπου 3600 εργαζόμενοι (800 εξ αυτών δημοσιογράφοι) αορίστου χρόνου και 1200 συμβασιούχοι (400 δημοσιογράφοι) ... Αναρωτιέται κανείς τι παράγουν όλοι αυτοί, πού και για ποιον το παράγουν...

Κατά συρροή παραβίαση της αρχής της μιας και μοναδικής εργασίας στο Δημόσιο. Πολυθεσίτες ανεξέλεγκτοι που απομυζούν το κράτος, μα κατά δήλωσή τους δεν είναι κρατικιστές(!). Εργάζονται στη ΝΕΤ και ταυτόχρονα στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στην Γενική Γραμματεία Τύπου (εκεί απασχολούνται 170 δημοσιογράφοι!) σε γραφεία Τύπου κομμάτων, υπουργών ή και στο άλλο άσυλο που λέγεται 9,84... «Πρέπει να σπάσουμε αυγά στη ΕΡΤ», δήλωσε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, χωρίς ωστόσο να αποσαφηνίζει αν συμπεριλαμβάνονται τα εν λόγω... αυγά.

Προτίθενται άραγε κυβέρνηση και νέα διοίκηση να σπάσουν τα "αυγά" των αποκλειστικών συμβάσεων, των συμβολαίων με παρουσιαστές, εκπομπάρχες, σχολιαστές και των υπεράριθμων εντεταλμένων συμβούλων τα οποία είναι χυσοφόρα; Θα διαλύσουν τα παραμάγαζα που στήνουν τεχνικοί εργαζόμενοι ή συνταξιούχοι γύρω από το ραδιομέγαρο και πωλούν τεχνικές υπηρεσίες στην ΕΡΤ; Θα βάλουν μαχαίρι στις εξωτερικές παραγωγές, όπου γίνεται το μεγάλο φαγοπότι; Θα ενεργοποιήσουν αργόσχολους που η μόνη τους σχέση με την ΕΡΤ είναι ο κοινός τραπεζικός λογαριασμός, ενώ την ίδια στιγμή είναι παραγωγικότατοι στον ιδιωτικό τομέα; Θα τους υπενθυμίσει κανείς πως είναι ασύμβατο να παίρνουν 12.000 ευρώ από τη δημόσια τηλεόραση και ταυτόχρονα να είναι διευθυντές εφημερίδων!

Ή, αντί όλων αυτών, θα θυσιάσουν ως Ιφιγένειες τους συμβασιούχους και αυτό θα το βαφτίσουν εξορθολογισμό της ΕΡΤ; Εξάλλου είναι η εύκολη λύση. «Νόμιμη», διότι έληξαν οι συμβάσεις, θα ισχυριστούν. «Οικονομική», αφού 1200 εργαζόμενοι είναι δαπανηρός προϋπολογισμός, αν και μιλάμε για μισθούς Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. «Μεταβατική», αφού ως ότου αποφασίσουν τη θέση που θα κατέχει η ΕΡΤ στον καταμερισμό της διαπλοκής. Όταν αποσαφηνίσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν, τότε προφανώς θα ανακοινώσουν και το προφίλ της ΕΡΤ. Ε, τότε θα δημιουργήσουν τη νέα γενιά συμβασιούχων.

Προς το παρόν η σιωπή των αμνών. Για αυτό και η ανησυχία των συμβασιούχων (που να σημειωθεί εργάζονται χωρίς δώρα, επιδόματα, άδειες και αποζημιώσεις) μετατράπηκε σε δράση ... Η ΠΟΕΣΥ -λόγω συσχετισμών – είναι το μοναδικό σωματείο του κλάδου που έχει ενεργοποιηθεί - έχει αποστείλει επιστολή στον κ. Γερουλάνο, ζητώντας επίσημη ενημέρωση για το μέλλον των συμβασιούχων. Αιτούνται τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου όσων εργαζομένων έχουν ανανεωθεί τουλάχιστον μία φορά και έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον 24 μήνες προϋπηρεσία, όπως ορίζει σχετική κοινοτική οδηγία. Και επειδή το αλτσχάιμερ δεν μας έχει ακόμη "χτυπήσει", θυμόμαστε την πρόταση νόμου που είχε καταθέσει το 2004 ο νυν υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος, αντιπολιτευόμενος τότε, για μετατροπή των συμβάσεων εργασίας σε αορίστου χρόνου εάν υπάρχει 24μηνη προϋπηρεσία. Η ΕΣΗΕΑ έκανε δύο "αντάρτικα" χτυπήματα με την κήρυξη 24ωρων απεργιών, οι οποίες, ώ σύμπτωση, συνέπεσαν χρονικά με την παραίτηση του πρόεδρου της ΕΡΤ Χρ. Παναγόπουλου. Να προκληθεί τεχνηέντως χάος και μετά σιωπή.

Οι συμβασιούχοι δημοσιογράφοι συγκρότησαν τη δική τους επιτροπή, φτιάξαν το δικό τους blog στο ίντερνετ, απέστειλαν επιστολή στον κ. Γερουλάνο και συναντώνται με βουλευτές όλων των κομμάτων, δημοσιοποιώντας το πρόβλημά τους και αναζητώντας συμμάχους στον αγώνα τους. Πολλοί δηλώνουν άγνοια, άλλοι αδυναμία διαμεσολάβησης, γιατί στο ΠΑΣΟΚ μάλλον δεν υπάρχει εσωκομματική επικοινωνία, άλλοι επαναλαμβάνουν εμμονικά τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ περί μείωσης του κρατικού τομέα, ενώ οι βουλευτές της ΝΔ μεταθέτουν τις συζητήσεις με τους συμβασιούχους, μετά την εκλογή του αρχηγού τους. Μάλιστα, στους διαδρόμους της ΕΡΤ,οι ΔΑΚίτες λένε πως ο Σαμαράς υποσχέθηκε να αναλάβει τα έξοδα του δικαστικού αγώνα των συμβασιούχων εάν εκλεγεί πρόεδρος. Όσο για τον Α. Ντινόπουλο, εμφανίζεται διαθέσιμος να βοηθήσει, μόνο που αποκρύπτει ότι και ο ίδιος είχε χρυσοφόρα συμβόλαια για να κάνει δύο ντοκιμαντέρ. Όσο για τη Λιάνα Κανέλλη, συνεπής στη γραμμή του ΠΑΜΕ, μας πρότεινε αυτονομία από την ΕΣΗΕΑ και δημιουργία ξεχωριστού σωματείου για τη διεκδίκηση των προβλημάτων μας. Η λέξεις από "κοινού δράση" με τους τεχνικούς της ΕΡΤ ή συντονισμός με συμβασιούχους άλλων ΔΕΚΟ ή και τον κόσμο των stage είναι στα σπάργανα. Καλλιεργείται εντέχνως ότι οι δημοσιογράφοι είναι κάτι ξεχωριστό, άρα χρειάζεται μοναχική πορεία. Μόνο που η μοναχική πορεία θα είναι μονόδρομος από την 1^η Γενάρη που θα ενταχθούμε στην ανεργία και θα βρίσκουμε κλειστές πόρτες αναζητώντας μεροκάματο. Η θλίψη με τη μοναχική πορεία τότε θα συμβαδίζουν, τώρα όμως υπάρχει ελπίδα για χαμόγελα με τη συλλογική δράση.

ΚΤΥΠΩΝΤΑΣ ΚΑΡΤΑ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

«Μπίζνες» στο Ντινάν

Απαράδεκτη χαρακτήρισαν την πολιτική της διοίκησης να χρεώνει την οικονομική κρίση του Ερρίκος Ντινάν στους εργαζόμενους και το ιατρικό προσωπικό σε κοινή τους ανακοίνωση η Ένωση Ιατρών και το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ερρίκος Ντύναν. Οι εργαζόμενοι κάνουν λόγο για επίμονη άρνηση της διοίκησης να ικανοποιήσει τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, παρά τις επανειλημμένες και νομοθετικά κατοχυρωμένες διαιτητικές αποφάσεις, δηλώνοντας δε ότι δεν θα συνηγορήσουν στη μείωση των μισθολογικών αποδοχών των έμμισθων γιατρών.

Τα σωματεία επιπλέον στηλιτεύουν την δρομολόγηση εκ μέρους της Οικονομικής Διεύθυνσης της έναρξης λειτουργίας Μαιευτικής Κλινικής, όπου θα εφαρμοστεί μια πρότυπη επιχειρηματική πολιτική (φτηνές υπηρεσίες στις κυοφορούσες, πακέτα προσφορών στους τοκετούς και ασφαλιστική κάλυψη στα νεογνά) με νέες προσλήψεις υψηλόμισθων στελεχών. Γιατροί και εργαζόμενοι δηλώνουν ότι δεν θα ανεχτούν καμιά περικοπή εργασιακών δικαιωμάτων τους και ότι θα υπερασπιστούν τον κοινωφελή και ενιαίο χαρακτήρα του ιδρύματος, ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια εκχώρησής του σε κερδοσκοπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ταχυ-μετατάξεις

Αλλαγή ειδικότητας επιχειρεί να επιβάλει η εταιρεία κούριερ Σπίντεξ στον εργαζόμενο Ηρακλή Ποζαπαλίδη. Ο εργαζόμενος επί 13 χρόνια έχει την ειδικότητα του οδηγού δικύκλου ταχυμεταφοράς και η εταιρεία θέλει να τον μετατρέψει σε εισπράκτορα, χωρίς τη θέλησή του. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι έχει μετατεθεί δέκα φορές σε 8 χρόνια! Το ίδιο είχε αποπειραθεί να πράξει η εταιρεία και πριν ενάμιση χρόνο σε άλλους 18 εργαζόμενους. Προφανώς, αυτή η τακτική της Σπίντεξ συνδέεται με την προσπάθεια του Σωματείου Εργαζομένων Ταχυδρομικών – Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής ( Σ.Ε.Τ.Τ.Ε.Α ) να θεσπιστούν ειδικότητες στον κλάδο, να ασφαλίζονται οι εργαζόμενοι με βαριά ανθυγιεινά ένσημα, να υπογραφεί νέα συλλογική σύμβαση, να σταματήσει η ηλεκτρονική παρακολούθηση των εργαζομένων μέσω καμερών, φορητών τερματικών. Την περασμένη Τετάρτη πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά της Σπίντεξ από πρωτοβάθμια σωματεία που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους ενώ μεθαύριο Τρίτη θα γίνει τριμερής επιτροπή στην Επιθεώρηση Εργασίας.

Ζητούν επίδομα

Την καταβολή εποχικού επιδόματος ζήτησαν από τον υφυπουργό Εργασίας Γ. Κουτρουμάνη, εκπρόσωποι του σωματείου εργαζομένων αποκλειστικών νοσηλευτριών Μακεδονίας. Ο υφυπουργός αναγνώρισε ότι το αίτημά τους λέγοντας ότι είναι «εύκολο να υλοποιηθεί», ενώ υποσχέθηκε τη θέσπιση ενός προγράμματος διετούς ενίσχυσης του κλάδου. Φυσικά, μένει όλα αυτά να γίνουν από υποσχέσεις, πράξη, αν και το οικονομικό πρόβλημα των εργαζόμενων δε λύνεται με επιδόματα φτώχειας.

ΒΑΣΗ

29^ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΤΟΕ

ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΑΠΟΝΤΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

Πετυχημένη παρουσία της Συνεργασίας

Με προειλημμένες αποφάσεις διεξήχθη στις 20-22 Νοέμβρη το 29^ο Συνέδριο της ΟΤΟΕ. Χωρίς όμως συγκεκριμένες διεκδικήσεις για τα ανοιχτά προβλήματα στο ασφαλιστικό (επικουρικό, διαφορετικά δικαιώματα), τη διάλυση ενιαίων εργασιακών σχέσεων, την άρνηση υπογραφής κλαδικής σύμβασης από τους τραπεζίτες. Επακόλουθο της αντίληψης της ηγεσίας της ΟΤΟΕ που στο πρόγραμμα δράσης της ζητά «οι υπερεθνικές ενώσεις και ιδιαίτερα η Ε.Ε. να γίνουν ανάχωμα στη νεοφιλελεύθερη λογική, ποιοτική-διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα ως βάση ανάπτυξης…».

Η εικόνα εκφυλιστική. Άδειες καρέκλες (από τους 630 συνέδρους παρακολουθούσαν 100-150), τραμπουκισμοί, παράλληλοι μονόλογοι μεταξύ των παρατάξεων. Καλεσμένοι ο υπουργός Εργασίας και βουλευτές, ενώ οι εργαζόμενοι δεν γνώριζαν καν ότι γίνεται συνέδριο. Στις εκλογές οργάνων ενισχυμένη βγήκε η ΠΑΣΚΕ (36%), η ΔΑΚΕ σημείωσε πτώση (17%), οι εργοδοτικές παρατάξεις των σωματείων Άλφα και Γιούρομπανκ στάσιμες και ισχυρές (16 %), οι δυνάμεις του ΣΥΝ (10 %) και του ΠΑΜΕ (7,4%) σημείωσαν μικρή άνοδο.

Οι ριζοσπαστικές ταξικές δυνάμεις εμφανίστηκαν ενωμένες με τη «Συνεργασία των: Πρωτοβουλίας Συσπείρωσης στην ΟΤΟΕ, Πρότασης Προοπτικής-Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης Εθνικής, Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Αγροτικής» (17 ψήφοι, 2 Γεν. Σύμβουλοι, 1 για συνέδριο ΓΣΕΕ), μετά από ενωτικό κάλεσμα του σχήματος της Αγροτικής, στο οποίο δεν ανταποκρίθηκαν δυστυχώς δυνάμεις που μιλούν στο όνομα του ανεξάρτητου εργατικού κινήματος κι επέλεξαν ξανά την ετερόκλητη εκλογική συνεργασία για την εκλογή έδρας.

Οι δυνάμεις της «Συνεργασίας» άσκησαν κριτική στην ΟΤΟΕ για τη διαχειριστική λογική, τη γραφειοκρατικοποίηση, την έλλειψη αγωνιστικής τροχιάς και νικηφόρας πορείας και τόνισαν την ανάγκη για ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Την αδυναμία της Συνεργασίας να εκφράσει καθαρά τους στόχους πάλης βάσει των εργατικών αναγκών (πχ.1400 κατώτερος μισθός) κάλυψαν τοποθετήσεις της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Αγροτικής και Πρότασης Προοπτικής Εθνικής, που τόνισαν και την αναγκαιότητα να ανοίξουν τα σωματεία στους εργαζόμενους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Η Συνεργασία πέτυχε να υιοθετηθούν ψηφίσματα καταγγελίας της Εμπορικής για τις αναδιαρθρώσεις και της Χαλυβουργικής για τις απολύσεις, υπεράσπισης των καθαριστριών της Αγροτικής και συναδέλφων της Αγροτικής που διώκονται γιατί εναντιώθηκαν στην ατομική στοχοθεσία. Είναι στόχος η Συνεργασία να συμβάλει στην ανάδειξη των σύγχρονων εργατικών αναγκών και την ανάπτυξη νικηφόρων αγώνων στον κλάδο.

ΘΕΑΤΡΙΚΟ

Στα πρόσωπα του μύθου των Ατρειδών, όπως παρουσιάζονται στους ποιητικούς μονολόγους του Γιάννη Ρίτσου,

Η επιστροφή της Ιφιγένειας, Χρυσόθεμις, κ.ά. είναι αφιερωμένο το έργο η Σονάτα των Ατρειδών, που προβάλλεται

στο Θέατρο της Άνοιξης.

«Όλα, λοιπόν, γι’ αυτή την ερήμωση…»

ΕΙΡΗΝΗ ΔΑΦΕΡΜΟΥ

Ο Ρίτσος τραβάει μια νοητή γραμμή συνέχειας από την εποχή των ηρώων στη δική του
Στο Θέατρο της Άνοιξης παρουσιάζεται για δύο ακόμη εβδομάδες το έργο-αναφορά στο Γιάννη Ρίτσο, η Σονάτα των Ατρειδών. Πρόκειται για μία παράσταση βασισμένη στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου και ιδιαίτερα στα πρόσωπα του μύθου των Ατρειδών, έτσι όπως αυτά παρουσιάζονται στους ποιητικούς μονολόγους Η επιστροφή της Ιφιγένειας, Χρυσόθεμις, Αγαμέμνων και Ορέστης, από τη συλλογή του ποιητή Τέταρτη Διάσταση.
Επί σκηνής δύο περσόνες, δύο εκμαγεία. Κι από μέσα τους θα γεννηθούν ο Ορέστης κι η Ιφιγένεια, ο Γιάννης και η Λούλα, ο Αγαμέμνονας κι η Κλυταιμνήστρα, ο Ελευθέριος και η Ελευθερία. Η μυθική οικογένεια των Ατρειδών σε ένα συνεχή διάλογο με την τραγική οικογένεια του ποιητή. Ο Ρίτσος τραβάει μια νοητή γραμμή συνέχειας από το Άργος ως τη Μονεμβασιά και από την εποχή των ηρώων στη δική του εποχή. Γιατί ο μύθος δεν ορίζεται χρονικά κι η ιστορία έχει ανάγκη πάντα από πρόσωπα να τη μιλήσουν. Χρειάζεται ήρωες, από το πρώτο τους βήμα τραγικούς, να ανοίξουν το νέο κύκλο. Η αφήγησή τους είναι εκεί και τους περιμένει σαν γυρισμός αναπότρεπτος στο χωνί του ανθρώπινου χρόνου.
Οι μονόλογοι της Τέταρτης Διάστασης γράφονται από το 1970 έως το 1972, εποχή κατά την οποία ο Ρίτσος ζει στη Σάμο εξόριστος από τη Χούντα και με επιδεινωμένη υγεία που τον οδηγεί στο νοσοκομείο για πολλοστή φορά. Κι όπως επισημαίνει η Χρύσα Προκοπάκη: «Το κέντρο βάρους μετατίθεται στο υπαρξιακό πεδίο. Είναι η ώρα των απολογισμών. Ο τρωικός πόλεμος, η θυσία της Ιφιγένειας, η καθαρτήρια μητροκτονία, θέτουν τώρα το τραγικό, αναπάντητο ερώτημα: “προς τι;”. Η έλλειψη νοήματος, το “μέγα τίποτα” κυριαρχεί. Η ιστορία είναι μία αέναη επανάληψη παθών και ο ζωοποιός λόγος αυτοακυρώνεται».
Την ίδια περίοδο ο Μανόλης Αναγνωστάκης έγραφε τους Νέους της Σιδώνος στηλιτεύοντας με πικρή ειρωνεία την απάθεια της νέας γενιάς μπροστά στη Χούντα. Ο Ρίτσος, λυρικότερος, την τοποθετεί στο κέντρο μιας σαρκοφάγου εποχής, στο χωνευτήρι των κοινωνικών και ιστορικών εμπειριών, προβάλλοντας πάνω της την προαιώνια αγωνία για νίκη επί του όποιου μύθου, επί του όποιου ιστορικού δεδικασμένου. Το παρελθόν έχει παρακμάσει και το μέλλον έρχεται καλπάζοντας, αλλάζοντας τους ρόλους και τις θέσεις των πρωταγωνιστών, αφήνοντας τους μετέωρους στο κενό νοήματος τοπίο της ίδιας τους της ύπαρξης. «Όλα, λοιπόν, για αυτή την ερήμωση. Για αυτή την ελάχιστη επιτρεπτή μας διάρκεια».
Η παράσταση δημιουργεί ένα άχρονο μπενγιαμινικό σύμπαν και το ντύνει με τα θραύσματα αναμνήσεων των ηρώων που κινούνται ανάμεσα στα παιδικά τους παιχνίδια και τα σύμβολα της καταστροφής παλεύοντας να δικαιώσουν προγονικές μορφές κι επιλογές. Κι ίσως έτσι δικαιώσουν και τη δική τους ζωή.
Η δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία γίνεται από τον Γιάννη Μαργαρίτη, ενώ το σκηνικό και τα κοστούμια από τον Δημήτρη Κακριδά. Η εξαιρετική μουσική και τα τραγούδια είναι του Θάνου Μικρούτσικου (ο οποίος και «δανείζει» τη φωνή του στον Πατέρα). Τα ποιητικά κείμενα ερμηνεύονται από τη Χρυσάνθη Δούζη ενώ τα τραγούδια από τον Κώστα Θωμαΐδη με ευαισθησία και σπασμένη τρυφερότητα.
Η παράσταση θα παίζεται μέχρι και τις 12 Δεκεμβρίου, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, στο Θέατρο της Άνοιξης, Γερμανικού 20 στον Κεραμεικό.
Τηλ. 2105238870. Εισιτήρια: 20 ευρώ κανονικό, 12 ευρώ φοιτητικό. Γενική είσοδος την Κυριακή 12 ευρώ.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ (άρθρο απο το "ΠΡΙΝ")

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ


Επιτροπή κηδείας του ασφαλιστικού ΔΙΑΛΟΓΟΣ - ΑΠΑΤΗ


Απ...ασφάλισε τη χειροβομβίδα αλλά ακόμη την κρατά στα χέρια της η κυβέρνηση. Ξεκίνησε την Πέμπτη ο λεγόμενος κοινωνικός διάλογος μεταξύ υπουργείου Απασχόλησης και φορέων των εργαζομένων και της εργοδοσίας. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για «στημένο παιχνίδι», όπου θα ανακοινωθούν σταδιακά προειλημμένες αποφάσεις, στις οποίες η κυβέρνηση φιλοδοξεί να προσδώσει συναινετικό χαρακτήρα.

Παρελκυστική ήταν άλλωστε η στάση που κράτησε ο Ανδρέας Λοβέρδος, σε μια επιχείρηση να καμουφλάρει τις πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης. Ο υπουργός Εργασίας τόνισε την πολιτική βούληση της κυβέρνησης για «τη διατήρηση του σημερινού πλαισίου παροχών του ασφαλιστικού συστήματος», όμως από την άλλη είπε πως το ασφαλιστικό σύστημα «χρειάζεται οπωσδήποτε δομικές αλλαγές». Έτσι παρέπεμψε τις όποιες συγκεκριμένες προτάσεις σε μια εννεαμελή «επιτροπή ειδικών» η οποία θα υποβάλει πόρισμα με συγκεκριμένες προτάσεις και αναλογιστική μελέτη τον Απρίλιο του 2010. Η επιτροπή αυτή θα αποτελείται από δύο μέλη που θα υποδείξουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δύο μέλη που θα ορίσουν οι εργοδοτικές οργανώσεις, τέσσερα μέλη ορισμένα από την κυβέρνηση και έναν πρόεδρο κοινής αποδοχής.

Το ότι οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί αλλά αναζητείται κατάλληλος τρόπος για να «σερβιριστούν» αποδεικνύεται και από γεγονότα: Μόλις πριν δύο εβδομάδες, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου υπέγραψε το κείμενο συμπερασμάτων του Εκοφίν για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρεται πως αποτελεί ζήτημα κλειδί η υιοθέτηση μέτρων για την επέκταση της εργάσιμης ζωής και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές επιπτώσεις και να αξιοποιηθούν τα κέρδη της μακροβιότητας. Και στο κυβερνητικό στρατόπεδο όμως υπήρξαν φωνές που αποκάλυψαν ό,τι δεν λέγεται για επικοινωνιακούς λόγους, όπως ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νάσος Αλευράς, ο οποίος σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο Κανάλι 1, ζήτησε να πέσει στο τραπέζι το θέμα των ορίων ηλικίας.

Παρά το θέατρο, η ΓΣΕΕ επέλεξε το ρόλο θλιβερού κομπάρσου με σκηνοθέτη την κυβέρνηση. Ο πρόεδρός της Γιάννης Παναγόπουλος συμφώνησε στη διαδικασία, είπε πως «μπορούμε να διαλεγόμαστε», υπερασπίστηκε το νόμο Ρέππα, ενώ διατύπωσε και ταυτόσημο αίτημα με την κυβέρνηση: Ζήτησε, όπως και το υπουργείο Eργασίας, ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων. Η ΑΔΕΔΥ αποστασιοποιήθηκε από το διάλογο, ζητώντας να γίνουν διμερείς συναντήσεις. Το ΠΑΜΕ οργάνωσε την πρώτη προγραμματισμένη ημέρα του διαλόγου (Δευτέρα) αποκλεισμό του υπουργείου και του χώρου όπου θα γινόταν η συνάντηση, ενώ η Αυτόνομη Παρέμβαση αποχώρησε την Πέμπτη ζητώντας απεργία.


Κυβερνήσεις και ΕΕ ρίχνουν σταθερά τα βάρη της «μαύρης τρύπας» των Ταμείων στους εργαζόμενους.

Κι όμως, ενώ 7 στους 10 συνταξιούχους παίρνουν λιγότερα από 600 ευρώ το μήνα, 7 στις 10 επιχειρήσεις

δεν καταβάλλουν τις εισφορές τους. Ενώ η μαύρη εργασία και τα σταζ που επιβάλλει το κεφάλαιο δημιουργούν έλλειμμα 8,3 και ενός δισ. ευρώ το χρόνο αντίστοιχα!


Μόνο το 2008 οι εργοδότες «έφαγαν» από το ΙΚΑ 4,2 δισ. ευρώ, που κράτησαν σαν εισφορές από τους εργαζόμενους!


Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

Θες να επιβάλεις αντιλαϊκές αποφάσεις, με τις λιγότερες αντιδράσεις; Κάνε μια επιτροπή. Αυτό φαίνεται πως είναι το δόγμα των κυβερνήσεων του δικομματισμού για το ασφαλιστικό. Πάνω από μια δεκαετία έχουν ιστορία οι επιτροπές «σοφών» που συστήνονται για να εμφανίσουν ως επιστημονικά τεκμηριωμένες και επιβεβλημένες τις αντιλαϊκές πολιτικές τους αποφάσεις. Πρωτοπόρο στην τακτική αυτή είναι το ΠΑΣΟΚ, με την κυβέρνηση Σημίτη η οποία σύστησε το 1997 την επιτροπή Σπράου. Ο ίδιος πρωθυπουργός το 2001 ανέθεσε στον εξωκοινοβουλευτικό υπουργό Εργασίας Τάσο Γιαννίτση να εκπονήσει ανάλογη μελέτη για το ασφαλιστικό την οποία ανέλαβε βρετανικός αναλογιστικός οίκος. Τη σκυτάλη πήρε η κυβέρνηση Καραμανλή, με τη σύσταση επιτροπής υπό τον πρώην πρόεδρο του ΣΕΒ, Νίκο Αναλυτή.

Όλες οι παραπάνω επιτροπές κατέληξαν στα ίδια πορίσματα, με το ίδιο σκεπτικό: Πρώτα απ' όλα θεώρησαν παραγεγραμμένα τα εγκλήματα που έχουν συντελεστεί επί δεκαετίες από το κράτος, τις επιχειρήσεις και τις διοικήσεις των ταμείων σε βάρος του ασφαλιστικού συστήματος. Έπειτα, έριχναν το βάρος της «λύσης» στους ασφαλισμένους, προτείνοντας καρατόμηση δικαιωμάτων, αποψίλωση της λίστας Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, αύξηση ορίων ηλικίας, αύξηση εισφορών και μείωση συντάξεων. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποδεικνύει κάποια διαφορετική πρόβλεψη και για τη νέα επιτροπή που εγκαινιάζει ο Ανδρέας Λοβέρδος και η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Παρά την αποσιώπηση των προθέσεων της κυβέρνησης, η αναφορά του υπουργού στην ανάγκη δομικών αλλαγών, παραπέμπει στη γνωστή συνταγή. Η ιστορία πάντως έδειξε ότι με εξαίρεση την επιτροπή της κυβέρνησης Καραμανλή και το νόμο της Φ. Πετραλιά που ακολούθησε, τα προτεινόμενα μέτρα απορρίφθηκαν από τους εργαζόμενους, που με κινητοποιήσεις μπλόκαραν αποφασιστικά την εφαρμογή των πορισμάτων.

Κοινός τόπος για όλες τις κυβερνήσεις που ανακίνησαν το ασφαλιστικό ήταν η αναφορά στα υπέρογκα χρέη, στην αδυναμία των ταμείων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, στον υπερδανεισμό και το δυσοίωνο μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης. Αν στο παρελθόν η καταστροφολογία αυτή είχε κάποιες δόσεις υπερβολής, ώστε να δικαιολογείται η σφοδρότητα της επίθεσης στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τώρα όλα δείχνουν πως η κατάσταση πραγματικά έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Φέτος μόνο τα ταμεία χρειάστηκαν σχεδόν 2,5 δισ. ευρώ έκτακτη χρηματοδότηση για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Πέρσι το αντίστοιχο ποσό ήταν 850 εκατ. ευρώ. Το ΙΚΑ ζητά επιπλέον 200 εκατ. ευρώ από το υπουργείο Eργασίας για να πληρώσει συντάξεις, ανάλογα ο ΟΑΕΕ ψάχνει για 450 εκατ., ενώ άλλα 50 εκατ. λείπουν από το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων για τα τρέχοντα έξοδα.

Στην άλλη πλευρά του φεγγαριού, εκείνη που δεν θα περιληφθεί στα στοιχεία του υπουργείου όπως τα παραπάνω ως ένδειξη παθογένειας του ασφαλιστικού συστήματος, είναι η κατάσταση που βιώνουν οι ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι: Στη χώρα μας δίνονται οι χαμηλότερες συντάξεις στη ζώνη του ευρώ. Εφτά στους δέκα συνταξιούχους παίρνουν λιγότερα από 600 ευρώ το μήνα. Για τους 850.000 συνταξιούχους του ΟΓΑ, οι κατά μέσο όρο μηνιαίες απολαβές είναι 413 ευρώ. Το 85% των συντάξεων του Ταμείου Συντάξεων Αυτοκινητιστών είναι κάτω από 500 ευρώ. Σε αναλογία λοιπόν με τη νέα γενιά των 700 ευρώ, υπάρχει και μια γενιά ηλικιωμένων των 400 ευρώ. Είναι λοιπόν κι αυτό σημάδι για τα χάλια του ασφαλιστικού, που πρέπει να διορθωθεί.

Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί γι' αυτή τη ζοφερή κατάσταση είναι το «ποιος φταίει». Είναι το ερώτημα που αποφεύγει να απαντήσει κάθε κυβέρνηση και επιτροπή «σοφών», γιατί ο καταλογισμός των ευθυνών συνεπάγεται και λήψη μέτρων σε ανάλογη κατεύθυνση. Και πριν ανατρέξει κανείς στις παλιές αμαρτίες, οφείλει να δει το «έγκλημα» που συντελείται σήμερα:

Η εισφοροκλοπή το 2009 μόνο, σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, αναμένεται να ανέλθει στα 7 δισ. ευρώ. Το διπλό έγκλημα των εργοδοτών απέναντι στο ασφαλιστικό σύστημα είναι ότι παρακρατούν τις εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι από το μισθό τους και δεν τις αποδίδουν στα ταμεία. Άρα δεν πληρώνουν αυτά που χρωστούν οι ίδιοι και παράλληλα, κρατούν για λογαριασμό τους τα λεφτά που θέλοντας και μη δίνουν οι εργαζόμενοι. Για το 2008 οι βεβαιωμένες οφειλές που δεν πληρώθηκαν στο ΙΚΑ, παρόλο που παρακρατήθηκαν από τους εργοδότες, ανέρχονται στα 4,2 δισ. ευρώ! Η ληστεία αυτή δεν είναι σαν την ανώνυμη φοροδιαφυγή, αλλά έχει ονοματεπώνυμο και προφανώς χαίρει ασυλίας. Μάλιστα, πάγια πολιτική των κυβερνήσεων ήταν να προσφέρουν μια σειρά από χαριστικές ρυθμίσεις στις εταιρείες που χρωστούσαν εισφορές, με απαλλαγές από τόκους και πρόστιμα και θέσπιση δόσεων, ώστε οι επιχειρηματίες να παίρνουν φορολογική ενημερότητα παρά τα υψηλά χρέη τους. Η πολιτική αυτή όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά αποθράσυνε τους εργοδότες, που κατάλαβαν ότι μπορούν ατιμωρητί να κλέβουν και έτσι σύμφωνα με στοιχεία των εργαζομένων στα ταμεία, ο αριθμός των οφειλετών συνεχώς αυξάνεται, με αποτέλεσμα σήμερα να χρωστούν εισφορές 7 στις 10 επιχειρήσεις.

Μεγάλη πληγή του ασφαλιστικού συστήματος είναι επίσης η πολιτική που διευρύνει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την ανεργία. Υπολογίζεται ότι το 50% του εργατικού δυναμικού της χώρας βρίσκεται σήμερα είτε στην ανεργία είτε σε καθεστώς επισφαλούς εργασίας. Κατ' αυτό τον τρόπο μειώνονται δραστικά τα έσοδα της κοινωνικής ασφάλισης. Οι απώλειες του ΙΚΑ μόνο από την ανασφάλιστη εργασία των σταζ και των συμβάσεων έργου (το μπλοκάκι) που υποκρύπτουν σταθερή εργασία, ανέρχεται σε 1 δισ. ευρώ. Συνολικά, υπολογίζεται ότι οι απώλειες των ταμείων απ’ την αδήλωτη εργασία ανέρχονται στα 8,3 δισ. ευρώ το χρόνο. Η «μαύρη» εργασία, που στερεί από τον εργαζόμενο στοιχειώδεις παροχές που δικαιούται αλλά και πολύτιμους πόρους στο ασφαλιστικό σύστημα, θερίζει: Σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΕ και εργατικών κέντρων, ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, ενώ για το 2008 οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του ΙΚΑ ανέφεραν πως σε 21.500 ελέγχους εντόπισαν 18.371 ανασφάλιστους! Αντί όμως οι έλεγχοι να εντείνονται, με στόχο το μηδενισμό της μαύρης εργασίας, αντίθετα οι υπεύθυνοι επικαλούνται την …κρίση και αραιώνουν τους ελέγχους. Αυτό τουλάχιστον καταγγέλλουν εργαζόμενοι του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας.

Το ίδιο το κράτος, που σήμερα εμφανίζεται να αγωνιά για το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος, αποτελεί το νούμερο ένα εχθρό του, όπως περιγράφεται αναλυτικά και στο βιβλίο του Βασίλη Μηνακάκη, Κοινωνική ασφάλιση: Από το “κράτος πρόνοιας” στην “ελαστασφάλεια” (εκδόσεις ΚΨΜ). Πρώτα απ’ όλα επειδή είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης. Το Δημόσιο σήμερα χρωστά στα ταμεία 12 δισ. ευρώ! Επιπλέον, πολιτικές αποφάσεις έχουν επιβαρύνει δυσβάσταχτα τα ταμεία: Πρώτον, με την πολιτική στην υγεία, που στηρίζει τα ιδιωτικά νοσηλευτικά και διαγνωστικά κέντρα, τα οποία χρεώνουν ασύδοτα τα ταμεία, υποκαθιστώντας το δημόσιο σύστημα υγείας που παρακμάζει. Αντίστοιχα προκλητικό είναι το καθεστώς αναρχίας στο οποίο δραστηριοποιούνται οι φαρμακευτικές εταιρείες σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης. Δεύτερον, πολιτικές αποφάσεις κρατικών αξιωματούχων αποτέλεσαν οι εθελούσιες έξοδοι σε ΔΕΚΟ, κάτι που λειτούργησε σαν «βόμβα» στα ταμεία. Το κόστος της εθελουσίας για τον ΟΤΕ π.χ. το 2006, όταν συνταξιοδοτήθηκαν ακόμη και στα 48 τους χρόνια 5.500 εργαζόμενοι του οργανισμού, ανήλθε σε 1,6 δισ. ευρώ. Δώρο στη νέα γερμανική ιδιοκτησία που δεν θα πληρώνει επιπλέον μισθούς, βαρίδι όμως για το ΤΑΠ-ΟΤΕ και συνολικά για το σύστημα. Τρίτο και σπουδαιότερο ίσως σε σημασία, είναι το θέμα της ληστρικής διαχείρισης των αποθεματικών. Πρόκειται για ένα μείζον σκάνδαλο νόμιμης κλοπής που συντελείται από το 1950, όταν αναγκαστικός νόμος δέσμευε τα λεφτά των ταμείων υποχρεωτικά στην Εθνική Τράπεζα με το εξευτελιστικό επιτόκιο του 4%, για να φτάσουμε στα δομημένα ομόλογα. Τη δεκαετία του ’80 ξεκίνησε η τοποθέτηση μέρους των αποθεματικών σε μετοχές, ενώ με σειρά νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θεσπίστηκε η τοποθέτηση των χρημάτων των ασφαλισμένων σε χρηματιστηριακά προϊόντα υψηλού ρίσκου. Τεράστια ποσά χάθηκαν τόσο το 1999, με το σκάσιμο της χρηματιστηριακής φούσκας όσο και το 2007 από τα δομημένα ομόλογα. Η απώλεια επί ΠΑΣΟΚ υπολογίζεται σε 25%, ενώ το σκάνδαλο της ΝΔ κόστισε 17%-20% απώλειες.

Οι μόνοι από τους συμμετέχοντες στην κοινωνική ασφάλιση που δεν έχουν κανένα μερίδιο ευθύνης για το σημερινό τέλμα στο ασφαλιστικό σύστημα, είναι οι εργαζόμενοι. Οι μισθωτοί πληρώνουν ανελλιπώς τις εισφορές τους κάθε μήνα. Οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες, είτε έχουν δική τους πραγματική επιχείρηση είτε είναι μισθωτοί που υποχρεώνονται να κόβουν «μπλοκάκι», πληρώνουν κάθε δίμηνο εισφορές, με σοβαρά πρόστιμα αν καθυστερήσουν. Πολλοί από τους νέους της εργασιακής περιπλάνησης στερούνται ασφάλισης, επενδύουν στην καλή τους υγεία και σκέφτονται τη σύνταξη μόνο σαν ανέκδοτο, δουλεύοντας «μαύρα». Χιλιάδες πτυχιούχων ή ανειδίκευτων μένουν άνεργοι ή οι δουλειές που βρίσκουν είναι μερικής απασχόλησης, με το μισό μισθό και τη μισή φυσικά ασφάλιση. Εκτός βέβαια από τους συμμετέχοντες σε προγράμματα σταζ, όπου δεν υπάρχει καθόλου ασφάλιση. Κι όμως, οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που θα πληρώσουν την κρίση του ασφαλιστικού.


Αύξηση εισφορών και ορίων ηλικίας

n ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ, ΕΝΩ ΟΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΟΙ ΑΠΑΛΛΑΣΟΝΤΑΙ


Οδοστρωτήρας δικαιωμάτων και σαρωτικές αλλαγές που θα κάνουν τη σύνταξη μακρινό όνειρο βρίσκονται ενόψει, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης. Άλλωστε, τα εγκαίνια του «διαλόγου» σημαδεύτηκαν από τη διγλωσσία του αρμόδιου υπουργού. Ο Α. Λοβέρδος παρέλειψε να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και αρκέστηκε να δεσμευτεί ότι δεν θα αιφνιδιαστεί κανείς. Παράλληλα όμως, στηλίτευσε τις «κατεστημένες στη χώρα μας αντιλήψεις και νοοτροπίες». Οι εργαζόμενοι έχουν μάθει πια ότι όταν οι κυβερνήσεις επικαλούνται τις κατεστημένες νοοτροπίες, επίκειται επίθεση σε κεκτημένα δικαιώματα. Ακόμα υπογράμμισε ότι «ο αγώνας για τον εξορθολογισμό των δαπανών (σ.σ. που ίσως σημαίνει μείωση συντάξεων) και τη διεύρυνση της βάσης εσόδων του ασφαλιστικού συστήματος (σ.σ. που μπορεί να σημαίνει αύξηση εισφορών) δεν αρκεί. Το ασφαλιστικό σύστημα χρειάζεται οπωσδήποτε δομικές αλλαγές». Ποιες μπορεί να είναι αυτές;

Ως προς τα όρια ηλικίας, η κυβέρνηση φαίνεται διατεθειμένη να προχωρήσει σε σταδιακή εξίσωση ανδρών και γυναικών, ίσως με μια μικρή αναστολή της εφαρμογής του νόμου Πετραλιά χωρίς να αναιρεί την υλοποίησή του. Ο επόμενος στόχος είναι η αναδιάταξη της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί μιλούν για σαρωτικές αλλαγές, με εξαίρεση 100 ειδικοτήτων και ένταξη άλλων.

Η γενική κατεύθυνση της πολιτικής όμως που θα ακολουθηθεί θα έχει σοβαρότερες τομές. Πρώτον, διαχρονική τάση είναι η μείωση των εργοδοτικών και η αύξηση των εργατικών εισφορών. Οι εργοδότες επιδοτούνται παντοιοτρόπως (για πρόσληψη ανέργων, για προγράμματα σταζ κ.ο.κ.) με το πρόσχημα των αναπτυξιακών κινήτρων. Από την άλλη, οι εργαζόμενοι έχουν συνεχώς αυξανόμενες εισφορές με διαρκώς λιγότερες παροχές. Δεύτερον, ειλημμένη απόφαση είναι η λεγόμενη παράταση του εργάσιμου βίου, η αύξηση δηλαδή των ορίων συνταξιοδότησης ή όπως το έχει θέσει κομψά ο σημερινός πρωθυπουργός σε παλιότερη τοποθέτησή του, η «ενεργός γήρανση». Τρίτον, η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων με προς τα κάτω εξίσωση των παροχών. Στόχος είναι να συμπτυχθούν οι 155 ασφαλιστικοί φορείς σε τρία ταμεία (μισθωτών, επαγγελματιών και αγροτών). Τέταρτον, η αναβάθμιση της ιδιωτικής ασφάλισης, ως τρίτου πυλώνα. Προηγούνται ο πρώτος πυλώνας, η δημόσια ασφάλιση, οι ελάχιστες δηλαδή αποδοχές πριν το επίπεδο της φτώχειας και ο δεύτερος, η επαγγελματική σύνταξη που να είναι πλήρως ανταποδοτική. Αυτές είναι άλλωστε οι βασικές κατευθύνσεις που έχουν δρομολογήσει σε όλη την ΕΕ οι αστικές κυβερνήσεις, με αφετηρία τη Σύνοδο της Λισσαβόνας το 2000.


ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Πάλη για μείωση του χρόνου εργασίας-ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ


Στον «πόλεμο» που μόλις άρχισε στο ασφαλιστικό δεν έχει πιθανότητες κανείς να νικήσει με …νεροπίστολο. Την τακτική αυτή επέλεξε πάντως η ηγεσία της ΓΣΕΕ με το πλήρως συναινετικό προφίλ που υιοθέτησε στην αρχή κιόλας του υποτιθέμενου διαλόγου. «Στις βασικές αρχές και θέσεις υπήρξε σύμπτωση απόψεων», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ μετά τη συνάντηση με τον Ανδρέα Λοβέρδο. Ο πρόεδρος Γιάννης Παναγόπουλος μάλιστα, μιλώντας σε εκδήλωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την Πέμπτη, έφτασε στο σημείο να υπερασπιστεί τον αντιασφαλιστικό νόμο Ρέππα, λέγοντας ότι «μπορούσε να δώσει ανάσες στο ασφαλιστικό σύστημα αλλά δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις του»! Ακόμα, δήλωσε προκλητικά ότι «τελική λύση δεν υπάρχει για το ασφαλιστικό», εννοώντας προφανώς ότι και οι όποιοι αγώνες οργανώσει η συνομοσπονδία θα είναι για να εκφράσουν αντίθεση σε αρνητικές πλευρές του νόμου που θα υιοθετήσει τελικά η κυβέρνηση. Στη λογική άλλωστε των εποικοδομητικών προτάσεων, συμφώνησε με την ενοποίηση των ταμείων.

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αλλά και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες παρέλειψαν να πουν το σημαντικότερο, το αφετηριακό σημείο για κάθε συζήτηση περί το ασφαλιστικό: Ότι πριν τη διατύπωση οποιουδήποτε αντιλαϊκού ή φιλολαϊκού μέτρου, οφείλουν το κράτος και οι εργοδότες να επιστρέψουν στα ασφαλιστικά ταμεία τα κλεμμένα και να αποδώσουν όσα χρωστούν. Το «σιωπητήριο» για τις πραγματικές ευθύνες όσων έφεραν την κατάσταση ως εδώ, δίνει άφεση αμαρτιών σε οικονομικούς «εγκληματίες» και καθιστά σημείο αφετηρίας για την επίλυση του προβλήματος τη σημερινή στρεβλή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί εδώ και 50 τουλάχιστον χρόνια. Αυτή όμως η ρεαλιστική δήθεν προσέγγιση, που μηδενίζει το «κοντέρ», θα αποβεί ολέθρια μόνο για τους εργαζόμενους, τους λιγότερο υπεύθυνους για το σημερινό τέλμα, ενώ παράλληλα, δεν θα αποτρέψει μια ανάλογη μελλοντική λεηλασία, αφού δεν «στοχοποιεί» τους πραγματικά υπευθύνους.

Στις δομικές λοιπόν αλλαγές που εισηγείται η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να αντιταχθεί μόνο μια αναλόγως δομική ανατροπή. Μια συνολική πρόταση που πρώτα απ’ όλα θα ζητά την επιστροφή των χρημάτων που υπεξαιρέθηκαν από τους εργαζόμενους, όπως από την υπόθεση των ομολόγων και του χρηματιστηριακού τζόγου που παίχθηκε σε βάρος των αποθεματικών, αλλά και από τις τρέχουσες οφειλές κράτους και εργοδοσίας.

Έπειτα, θα αντιμετωπίσει την κοινωνική ασφάλιση όχι ως ένα δημοσιονομικό και λογιστικό γρίφο για οικονομολόγους αλλά σαν ένα καθολικό κοινωνικό δικαίωμα για τους εργαζόμενους και σαν υποχρέωση της πολιτείας και της κοινωνίας απέναντι σε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως του φύλου, της προϋπηρεσίας του και των τυπικών προϋποθέσεων του νόμου. Βάση για ένα τέτοιο ασφαλιστικό σύστημα θα είναι η ριζική μείωση του χρόνου εργασίας καθώς και η εξάλειψη της ανεργίας και των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Αντικειμενικό έδαφος για μια τέτοια διεκδίκηση δίνει η μεγάλη άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας, η αύξηση του πλούτου που παράγει ο νους και το σώμα του σύγχρονου ανθρώπου. Αναγκαίο αίτημα είναι το βάρος της ασφάλισης να μεταφερθεί στο κεφάλαιο, μειώνοντας ή απαλλάσσοντας τους εργαζόμενους από εισφορές, αλλά και να αυξηθούν γενναία οι ασφαλιστικές παροχές στη σύνταξη και την περίθαλψη. Όρος βέβαια για μια τέτοια ανατροπή είναι να μειωθεί το ποσοστό εκμετάλλευσης, να μειωθεί η υπεραξία που καρπώνονται οι εργοδότες στην προοπτική της κατάργησης της ίδιας της εκμεταλλευτικής σχέσης και της αγοραπωλησίας της εργατικής δύναμης.

Η «κόκκινη γραμμή» λοιπόν δεν αρκεί να βρίσκεται μόνο στα όρια ηλικίας, το ύψος των συντάξεων και το ποσοστό των εισφορών, όπως ζητά η ΓΣΕΕ, επειδή με δεδομένη την ασυδοσία του κεφαλαίου και τις εξαρτήσεις της κυβέρνησης, αυτά είναι τελικά τα πιο ουτοπικά αιτήματα. Χωρίς ένα αντικαπιταλιστικό πλαίσιο διεκδικήσεων που θα διεκδικεί το κοινωνικά αναγκαίο, οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται διαρκώς στη θέση του χαμένου.

ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΙΝΕΖΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Το εργατικό ατύχημα που έγινε σε ορυχείο της Κίνας το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, οδηγώντας στο θάνατο περισσότερους από 100 εργάτες, έφερε στην επιφάνεια τις κυριολεκτικά μεσαιωνικές συνθήκες υπό τις οποίες δουλεύει η εργατική τάξη της Κίνας, οικοδομώντας με το αίμα της καθημερινά το θαύμα της οικονομικής ανάπτυξης.

Κινέζικο θαύμα με εργατικό αίμα

n ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΜΠΟΥΡΑΣ

Τουλάχιστον 100.000 εργάτες σκοτώνονται
κάθε χρόνο στην Κίνα
σε εργατικά ατυχήματα
Στις 21 Νοεμβρίου στη βορειοανατολική Κίνα, πάνω από εκατό εργάτες σκοτώθηκαν σε ορυχείο της περιοχής. Τα θύματα ήλθαν να προστεθούν στο μακρύ κατάλογο των εργατών που σκοτώνονται κάθε χρόνο στα ορυχεία (κυρίως άνθρακα) της Κίνας.
Μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο άλλοι 70 εργάτες σκοτώθηκαν σε ανθρακωρυχείο της επαρχίας Σανξί. Την τελευταία πενταετία έχουν καταγραφεί οι πιο πολύνεκρες καταστροφές των τελευταίων 50 ετών. Το Νοέμβριο του 2004 σε ορυχείο της επαρχίας Σαανξί 166 νεκροί, το 2005 το Φεβρουάριο και το Νοέμβριο 210 και 171 νεκροί στα αντίστοιχα περιστατικά, ενώ το 2007 σε ορυχείο της επαρχίας Σαντόνγκ 181 νεκροί και λίγους μήνες αργότερα, 105 νεκροί εργάτες σε ορυχείο στην επαρχία Σανξί. Τα στοιχεία –ακόμη και τα επίσημα– είναι συντριπτικά και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο: Πρόκειται για εγκλήματα εκ προμελέτης.
Την τελευταία δεκαετία κατά μέσο όρο πάνω από 4.000 εργάτες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στα ορυχεία της Κίνας, ενώ πάνω από 100.000 άνθρωποι κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους στα χαρακτηριζόμενα από τις αρχές ως εργατικά «ατυχήματα». Kάθε άλλη επιχειρηματολογία περιττεύει μπροστά στις ετήσιες εκατόμβες των θυμάτων στο βωμό της κερδοφορίας και της ανάπτυξης του κινέζικου καπιταλισμού.
Στα 30 περίπου χρόνια από τότε που δρομολογήθηκε από την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος η καπιταλιστική παλινόρθωση (αυτό που η ίδια αποκαλούσε «σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς») η κινεζική οικονομία και συνακόλουθα η κινεζική κοινωνία, μεταμορφώθηκαν ριζικά. Το μερίδιο της ιδιωτικής οικονομίας όσον αφορά π.χ. τα καταναλωτικά προϊόντα ανερχόταν το 2003 στο 96% σε τιμές αγοράς από το 3% που ήταν το αντίστοιχο ποσοστό το 1978. Επίσης, ήδη από το 2003 γίνεται ξεκάθαρο ότι η ιδιωτική παραγωγή είναι η κυρίαρχη όσον αφορά τη βιομηχανική παραγωγή συνολικά, αφού αντιπροσωπεύει το 52% της συνολικής προστιθέμενης αξίας. Ταυτόχρονα αυξάνει διαρκώς ο ρόλος των ξένων κεφαλαίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα σε μια δεκαετία από το 1990 έως το 2000, το μερίδιό τους στις συνολικές πωλήσεις βιομηχανικών προϊόντων στην Κίνα εξακοντίζεται από το 2% στο 30%.
Στο διάστημα των τελευταίων δεκαετιών η Κίνα από μια κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία μεταμορφώνεται σε μια οικονομία που την κυβερνούν οι νόμοι του κέρδους. Η οικονομία της παρουσιάζει ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης, με τη βιομηχανική παραγωγή να αυξάνεται π.χ. το 2003 κατά 16% ενώ οι ετήσιοι ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ την ίδια περίοδο ανέρχονται στο 9% ετησίως.
Η μεταμόρφωση αυτή έχει φυσικά ένα ασύλληπτο σε ό,τι αφορά τα μεγέθη κοινωνικό κόστος. Τριάντα εκατομμύρια εργάτες απολύθηκαν την περίοδο 1998-2004 από τις μέχρι πρότινος κρατικά ελεγχόμενες επιχειρήσεις. Τα πρώτα θύματα του πογκρόμ ήταν οι γυναίκες που στο πρώτο κύμα μεταρρυθμίσεων του Ντενγκ Xσιάο Πινγκ αντιπροσώπευαν το 64% των απολύσεων. Η εργατική τάξη των πόλεων που άλλοτε διακηρυκτικά και στα χαρτιά χαρακτηριζόταν ως η καθοδηγήτρια τάξη της χώρας, μεταβλήθηκε σε μια οικονομικά εξαθλιωμένη μάζα δευτεροκλασάτων πολιτών.
Στο τιμόνι του κόμματος και του κράτους βρισκόταν πια μια νέα αναδυόμενη τάξη επιχειρηματιών, προερχόμενη στο σύνολό της από τα ανώτατα και ανώτερα κλιμάκια των στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Οι ανάγκες των νέων επιχειρηματιών για κερδοφορία («πλουτίστε!» ήταν το σύνθημα που λάνσαρε το ΚΚ την περασμένη δεκαετία) καλύπτονται από την τεράστια δεξαμενή των εξαθλιωμένων χωρικών. Οι τελευταίοι, αν και η αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας, συνιστούσαν πάντοτε μια ιδιαίτερη κατηγορία, καθότι σύμφωνα με μια παλιά αυτοκρατορική ρύθμιση που διατηρήθηκε και στη μαοϊκή Κίνα, δεν είχαν δικαίωμα παραμονής στις πόλεις. Το καθεστώς έχει προχωρήσει τα τελευταία χρόνια σε μαζικό και βίαιο ξεριζωμό τους από την αγροτική επαρχία. Έναντι συμβολικής αποζημίωσης, η χρήση γης αλλάζει εις βάρος των καλλιεργήσιμων εκτάσεων και προς όφελος των κατασκευαστικών εταιρειών των ριάλ εστέιτ και της εγκατάστασης βιομηχανικών επιχειρήσεων. Επιπλέον, μάζες χωρικών εξαθλιώνονται μαζικά εξαιτίας του διεθνούς ανταγωνισμού στα αγροτικά προϊόντα (κυρίως της σόγιας). Την περίοδο 1995-2003, 150 εκατομμύρια χωρικών εγκατέλειψαν τη γη προκειμένου να αναζητήσουν εργασία ως εσωτερικοί - παράνομοι μετανάστες στις βιομηχανικές επιχειρήσεις των πόλεων. Αυτοί αποτελούν το νέο προλεταριάτο που χωρίς κοινωνικά αλλά και πολιτικά δικαιώματα, προμηθεύει με πάμφθηνα εργατικά χέρια τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το καθεστώς τους παρομοιάζεται από ευρωπαίους αρθογράφους με αυτό των μεταναστών χωρίς χαρτιά στην Ευρώπη.
Η πλήρης απουσία οργάνωσης της τάξης είναι ιδιαίτερα επικερδής για τις επιχειρήσεις. Το σχεδόν θεσμοποιημένο εργοστάσιο - στρατόπεδο (ή φυλακή αν προτιμάτε) θεωρείται βασικό προσόν της Κίνας όσον αφορά τους ξένους και ντόπιους επενδυτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο εσωτερικός κανονισμός εργοστασίου που προέβλεπε την ποινή της απόλυσης για τη μη τήρηση της «ουράς» στην καντίνα σίτισης. Η συγκεκριμένη επιχείρηση θεωρείται ιδιαίτερα παραγωγική. Η απρόσμενη και μαχητική απεργία των εργατών το 2008 κατεστάλη άγρια από τις αρχές.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι εργάτες δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια συνήθως 12 με 15 ώρες την ημέρα, χωρίς κανόνες ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους εργασίας. Ιδιαίτερα στα ανθρακωρυχεία, οι συνθήκες είναι ακόμη πιο άθλιες, καθώς η πίεση για ακόμη μεγαλύτερη παραγωγή είναι ασφυκτική: O άνθρακας είναι η πηγή των δύο τρίτων της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα. και κατεξοχήν τροφοδότης της κινεζικής ανάπτυξης. Το 80% των ιδιωτικών ορυχείων της χώρας είναι παράνομα ακόμη και για την κινέζικη νομοθεσία. Οι αρχές παρά τα διαρκώς εξαγγελλόμενα μέτρα για τις συνθήκες εργασίας, όχι μόνο ανέχονται το έγκλημα αλλά και συμπράττουν σε αυτό τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο αφού πολλά από τα ορυχεία είναι …ΣΔΙΤ.
Στην επέτειο των 50 χρόνων από την Επανάσταση και των 20 από την εξέγερση της Τιεν Αν Μεν, οι κοινωνικές αντιθέσεις στην Κίνα είναι πιο κραυγαλέες από ποτέ. Απ’ τη μια η νεόπλουτη και προκλητικά διαβιούσα αστική τάξη και τα μεσαία στρώματα των πόλεων της ακτής κι απ’ την άλλη το εξαθλιωμένο παλιό και νέο προλεταριάτο. Ο συνδυασμός μοιάζει εκρηκτικός παρά τις διακηρύξεις της κυβέρνησης και του ΚΚΚ για την οικοδόμηση μιας «αρμονικής κοινωνίας». Το ερώτημα είναι πότε και με ποιο τρόπο θα εκραγεί.

ΤΟΥΡΚΙΑ Επιτυχημένη απεργία

ΣΕΪΤ ΑΛΝΤΟΓΑΝ

Εδώ και καιρό σε όλη την Τουρκία και στο Κουρδιστάν συζητιέται πλατιά το κουρδικό ζήτημα, οι «υπερήφανες μεταρρυθμίσεις» του Ερντογάν, η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας κ.ά. Όμως οι δημόσιοι υπάλληλοι με τη γενική απεργία τους άλλαξαν την ημερήσια διάταξη και έβαλαν τη σφραγίδα τους.

Καταρχήν, οι δημόσιοι υπάλληλοι περίπου πριν ένα μήνα συζητώντας τη γενική απεργία σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία αποφάσισαν μια γενική απεργία 25 Νοεμβρίου. Εκατοντάδες κεντρικές και χιλιάδες τοπικές συνελεύσεις πραγματοποιήθηκαν για την επιτυχία της. Στη γενική απεργία αναμφισβήτητα έπαιξε κύριο ρόλο η Συνομοσπονδία των Δημοσίων Υπαλλήλων (KESK), τα σωματεία που ελέγχονται απ’ το επαναστατικό κίνημα, τα αριστερά κόμματα κ.λπ. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, υπενθύμισε στους δημοσίους υπαλλήλους ότι το Σύνταγμα, τους απαγορεύει να απεργούν και απέναντι σε όσους κατέβουν στην απεργία θα κινηθούν οι νομικές διαδικασίες. Όμως τα οξυμένα προβλήματα των δημοσίων υπαλλήλων, π.χ. ελαστικά ωράρια, ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις, χαμηλοί μισθοί, απολύσεις, συνθήκες εργασίας, συμβασιούχοι κ.λπ. δυνάμωσαν την ενότητα και τη μαχητικότητά τους.

Η απεργία ήταν ιδιαίτερα επιτυχής στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στις εφορίες, στην αυτοδιοίκηση. Τα νοσοκομεία μόνο ασχολήθηκαν με επείγοντα περιστατικά, σχεδόν όλα τα σχολεία ήταν κλειστά.

Όπως δήλωσε η KESK απ’ τους 2.300.000 δημόσιους υπαλλήλους, τα 2.000.000 συμμετείχαν στην απεργία και περίπου το 1.000.000 κατέβηκε δυναμικά στις διαδηλώσεις.

Το χαρακτηριστικό της απεργίας ήταν κάθε κλάδος, κάθε νοσοκομείο και κάθε σχολείο πραγματοποίησαν πρώτα τοπικές συγκεντρώσεις και πορείες και ύστερα κατέβηκαν στην κεντρική συγκέντρωση. Πρέπει να τονιστεί ότι ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, όπως Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Σμύρνη, Άδανα και στις κουρδικές πόλεις, κατέβηκαν μαζικά και τα εργατικά σωματεία.

Η συγκέντρωση της Κωνσταντινούπολης ήταν τεράστια και από κάθε περιοχή δεκάδες χιλιάδες με συνθήματα κατέβηκαν στην πλατεία Μπέγιαζιτ. Στη συγκέντρωση πήραν μέρος το Κόμμα Εργασίας ΕΜΕΡ, το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κόμμα (DHP), το Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης και τα συνδικάτα όπως Συνδικάτο Δέρματος, Μετάλλου, Τροφίμων, Ενέργειας κ.ά. Στην απεργία, παρόλο που η Kamu sen (συνομοσπονδία δημοσίων υπαλλήλων που ελέγχεται απ’ το κυβερνών κόμμα) δήλωσε τη μη συμμετοχή της στην απεργία, πάρα πολλά σωματεία της κατέβηκαν στην απεργία και στις συγκεντρώσεις.

Ίδιο κλίμα επικράτησε στην Άγκυρα και στη Σμύρνη. Και στις δύο μεγάλες πόλεις, στις ογκώδεις συγκεντρώσεις πήραν μέρος τα εργατικά σωματεία που ανήκουν στις δύο μεγάλες εργατικές συνομοσπονδίες Turk-is και Disk. Όπως και στην Κωνσταντινούπολη, στις συγκεντρώσεις ταυτόχρονα βρέθηκαν και οι φοιτητές και οι μαθητές. Στη συγκέντρωση της Άγκυρας κατέβηκαν και τα κόμματα, Κόμμα Εργασίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΑΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΠΟΛΙΤIΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΑΣΕ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΠΟΛΙΤΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Μαζική συμμετοχή στην πορεία ενάντια στον ΟΑΣΕ

την Τρίτη 01-12-09 (συγκέντρωση Προπύλαια στις 6:30 μ.μ.)

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ-ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ

ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ

Καθώς η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας που περιγράφει την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας προχωρά με γρήγορους ρυθμούς μετά την εκλογή Ευρωπαίου Πρόεδρου και Υπουργού Εξωτερικών, αποκαλύπτεται τι σημαίνει αναβάθμιση του ιμπεριαλιστικού-παρεμβατικού χαρακτήρα της Ε.Ε και τι ρόλο καλούνται να παίξουν οι Ευρωπαϊκές κατασταλτικές δυνάμεις. Η στρατιωτικοποίηση των σύγχρονων κοινωνιών και των διεθνών σχέσεων αποτελεί τη μια πτυχή του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού που συμπληρώνεται από την ανοικτή, βάρβαρη δράση των στρατιωτικών δυνάμεων στην πολιτική ζωή!

Επισημάνσεις που «μόνοι και παρεξηγημένοι» κάνουμε τόσα χρόνια, αλλά που επιβεβαιώνονται ωμά μέσα από τα σενάρια των ευρωπαϊκών στρατιωτικών ασκήσεων. Ο παγκόσμιος πλέον πόλεμος που ο κόσμος του κεφαλαίου διεξάγει εναντίον της εργατικής τάξης απαιτεί την καθυπόταξη των κινημάτων είτε στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, είτε στην περιφέρεια, τη στυγνή επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την εξολόθρευση της Αντίστασης και το ξαναμοίρασμα πηγών και δρόμων ενέργειας, των αγορών και της υπεραξίας που παράγουν οι εργαζόμενοι.

Ας δούμε επομένως ορισμένα γεγονότα που ξεκαθαρίζουν ότι υπάρχει απόφαση-σχεδιασμός για βάθεμα της εκμετάλλευσης-καταστολής σε παγκόσμιο επίπεδο και αποκαλύπτουν τον πραγματικό χαρακτήρα της Ε.Ε. ως καπιταλιστικής – ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης , που έχει ως επίσημο δόγμα τη βάρβαρη αντεργατική πολιτική, τον ωμό κρατικό αυταρχισμό και του πόλεμο , του ΟΑΣΕ-ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ ως στρατιωτικούς βραχίονες εξασφάλισης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, αλλά και την σαφή ενεργοποίηση-λειτουργία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων εντός αυτού του κατασταλτικού και πολεμικού πλαισίου. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τη διεξαγωγή Σχολείου Εκπαιδευτών που πραγματοποιήθηκε το διάστημα 16-20 Νοεμβρίου 2009, στο Πλαίσιο ασκήσεων «εντός Αστικού Περιβάλλοντος» του Ελληνικού Στρατού.

Στις 25-11-09 πραγματοποιήθηκε Διημερίδα στη Θεσσαλονίκη, στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς, της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) με θέμα «Λαθρομετανάστευση και Σύγχρονη Πειρατεία ως Απειλές της Διεθνούς και Περιφερειακής Ασφάλειας».

Από την ομιλία του διοικητή της ΑΔΙΣΠΟ Ι.Χάψου και τις ομιλίες που ακολούθησαν φαίνεται ότι επιχειρούν να δικαιολογήσουν την άγρια παγκόσμια κατασταλτική δράση και την ενσωμάτωση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων διαμέσου της αντιμετώπισης της «λαθρομετανάστευσης και της πειρατείας».

Για την «λαθρομετανάστευση» εντοπίζονται ως χώρες προέλευσης το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Νιγηρία, η Σομαλία και το Σουδάν, ενώ η «αναγκαιότητα αντιμετώπισης της πειρατείας» προκύπτει αν αναλογιστούμε «τον όγκο των αγαθών που διακινούνται παγκοσμίως μέσω των θαλάσσιων οδών, συμπεριλαμβανομένου και του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής, είναι ξεκάθαρο ότι απειλούνται συμφέροντα σε παγκόσμιο επίπεδο». Αξίζει να επισημάνουμε το ελληνικό ενδιαφέρον για την Σομαλία, καθώς από εκεί διέρχεται σήμερα το 10% του παγκόσμιου εμπορίου, ποσοστό που θα αυξηθεί λόγω της αναβάθμισης των εξαγωγών της Κίνας προς τη Δύση, με το ιδιωτικοποιημένο λιμάνι του Πειραιά να διεκδικεί κεντρικό ρόλο. Να θυμηθούμε το μέγεθος και το ρόλο των ελληνικών εφοπλιστικών συμφερόντων που ουσιαστικά επέβαλε και το διορισμό μιας «πρωταγωνίστριας του Πολυτεχνείου» σε Επίτροπο της Ε.Ε. για την Αλιεία και ναυτιλιακή ευρωπαϊκή πολιτική.

Αφήνοντας στην άκρη τους λόγους που τα δημιουργούν (επεμβάσεις, δικτατορίες, δράση πολυεθνικών συμφερόντων), τα ζητήματα αυτά αναγορεύονται σε «Σύγχρονες Απειλές κατά της Ασφάλειας» και μπαίνουν στο στόχαστρο του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας [αρκεί να θυμόμαστε ότι ο γερμανικός πολεμικός στόλος φτάνει σε ξένα χωρικά ύδατα- Κέρας της Αφρικής- για πρώτη φορά από το 1945, με αφορμή την προστασία των οικονομικών του συμφερόντων, την επιστροφή και αναβάθμιση των γαλλικών στρατευμάτων σε Αφρική και Περσικό Κόλπο, τη δράση του Ελληνικού Πολεμικού Στόλου με (2) φρεγάτες στη Σομαλία, προστατεύοντας εκτός των άλλων τα πλοία των Ελλήνων πλοιοκτητών και τα αλιευτικά που ψαρεύουν παράνομα!].

Σύμφωνα λοιπόν με τον Ι.Χάψο, τη θέση της Σινο-Σοβιετικής Απειλής για τη Δύση στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, κατέλαβε η «Ανθρώπινη Ασφάλεια και η ευθύνη για προστασία από όλους τους κρατικούς και μη δρώντες».

Ο ίδιος έδωσε και τον Ορισμό των σύγχρονων απειλών κατά της ασφάλειας εναντίον των οποίων καλούνται να σχεδιάσουν τη στρατηγική και τακτική τους οι στρατιωτικές δομές: «κάθε ενέργεια ή διαδοχή γεγονότων που απειλούν δραστικά και για σχετικά περιορισμένο χρόνο να μειώσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων μιας χώρας ή που απειλούν να μειώσουν σημαντικά το εύρος των διαθέσιμων επιλογών πολιτικής της κυβέρνησης μιας Χώρας ή μη κυβερνητικών οντοτήτων σε αυτήν»….

Αλήθεια, πώς θα μπορούσε να περιγραφούν καλύτερα οι προβλέψεις καταστολής που περιλαμβάνει ο ακραίος κρατικός αυταρχισμός του σύγχρονου Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού ;

Μήπως οι στερεότυπες εκφράσεις του ξύλινου γραφειοκρατικού στρατιωτικού λόγου περιγράφουν την Εξέγερση του Δεκέμβρη του μέλλοντός μας, αλλά και την ανάγκη πάταξης κάθε αμφισβήτησης, αγώνα, κατάληψης δημοσίου κτηρίου;

Ποιος ξεχνά τις κραυγές αγανάκτησης του «εμπορικού κόσμου», τον ορισμό σύμφωνα με το Βενιζέλο της αποστολής του Ελληνικού Στρατού «υπεράσπιση της Ανεξαρτησίας-Ακεραιότητας-Αξιοπρέπειας της χώρας», την απαίτηση Πάγκαλου-Καραμανλή-Μπακογιάννη-ΛΑΟΣ-μεγαλοδημοσιογράφων να βγει ο στρατός στους δρόμους να αντιμετωπίσει την Έκτακτη Ανάγκη της Εξέγερσης;

Οι σχετικές αποκαλύψεις της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων για την εκπαίδευση του Ελληνικού στρατού για την Καταστολή Πλήθους, ασκήσεις που αποτελούν καθημερινότητα στο Κέντρο Εκπαίδευσης Πολυεθνικών Δυνάμεων στην Νέα Σάντα Κιλκίς κλπ, δείχνουν ότι σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, οι Ένοπλες Δυνάμεις προετοιμάζονται να δράσουν στα πλαίσια ενός φάσματος θεμάτων της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.

Υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός σε επίπεδο ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-ΟΑΣΕ, που με την πλήρη στήριξη των κεντροαριστερών-κεντροδεξιών κυβερνήσεων, της Ακροδεξιάς και των ΜΜΕ, υλοποιείται μεθοδευμένα και αποκαλύπτεται μέσα και από την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων του Ευ.Βενιζέλου, αλλά και από τον Ι.Χάψο: «δημιουργήθηκε μια τάση ένταξης κάθε είδους και μορφής Απειλής στην έννοια της σύγχρονης ασφάλειας, η οποία πέραν των παραδοσιακών στρατιωτικών απειλών, περιλαμβάνει και αυτές που προέρχονται από μη κρατικούς δρώντες (τρομοκρατία), οικονομικές απειλές (διεθνής οικονομική κρίση), περιβαλλοντικές απειλές (υπερθέρμανση του πλανήτη, έλλειψη πόσιμου νερού), απειλές υγείας (πανδημία γρίπης), φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, τσουνάμι)κ.α.».

Ήδη το ΝΑΤΟ και ο ΟΑΣΕ στις τελευταίες συνόδους τους έχουν αποφασίσει ότι αποτελεί λόγο επέμβασης για τη σωτηρία του αστικού καθεστώτος μια εργατική εξέγερση εξαιτίας της οικονομικής κρίσης!

Για αυτό, όπως εξήγησε ο Ι.Χάψος «και το ίδιο το ΝΑΤΟ, στην 55η ετήσια σύνοδο Κοινοβουλευτικής Ολομέλειας που πραγματοποίησε τη 15η Νοεμβρίου 2009 στο Εδιμβούργο κατέληξε ότι απαιτείται καινούργιος Στρατηγικός σχεδιασμός, προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις νέες αναδυόμενες απειλές , στο περιβάλλον ασφάλειας του 21ου αιώνα».

Όμως και ο ΟΑΣΕ, που ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ-ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να καταδικάσουν, απέχοντας από τις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις εναντίον του, τονίζοντας «τον ειρηνικό του ρόλο και τη δυνατότητα εξισορρόπησης του πολεμικού τυχοδιωκτισμού των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ», αποκαλύπτεται δια στόματος του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών ότι έχει συμπληρωματικό ρόλο προς το ΝΑΤΟ «ο ΟΑΣΕ έχει καθιερώσει μια μακρά παράδοση συνδρομής στην οικοδόμηση δημοκρατικών θεσμών στα κράτη που φιλοδοξούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.(…) Έχει αναπτύξει μια αποτελεσματική δέσμη εργαλείων για την εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού και την παροχή συμβουλών σχετικά με την ήπια ασφάλεια. Δε χρειάζεται να υπενθυμίσουμε εδώ τις προσπάθειες του Οργανισμού να δημιουργήσει μια αστυνομική παρουσία στο Κόσσοβο προκειμένου να καταλάβουμε τι θα μπορούσε να επιτευχθεί εάν συγκεντρώναμε την πολιτική βούληση να προχωρήσουμε με τα προγράμματα εκπαίδευσης των δυνάμεων συνοριοφυλάκων και τελωνειακών στο Αφγανιστάν».

Εμείς να θυμίσουμε στον υπουργό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ την παράνομη Αποσκίρτηση του Κοσσόβου, που αφενός δεν έχει αναγνωρίσει το ελληνικό κράτος, αφετέρου πρόκειται για προτεκτοράτο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. , δυνάμεων που προκαλούν πλέον την οργή της αλβανικής πλειοψηφίας του πληθυσμού.

Η ουσία της Δυτική Δημοκρατίας που εισάγει ο ΟΑΣΕ στις χώρες του ανατολικού μπλοκ αποκαλύπτεται και μέσα από την απαγόρευση της δράσης των κομμουνιστικών οργανώσεων. Ενός ΟΑΣΕ που σε πρόσφατο ψήφισμά του ταύτισε Φασισμό-Κομμουνισμό, ξεχνώντας ότι οι αστικές κυβερνήσεις συνεργάστηκαν μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο με Χίτλερ-Μουσολίνι και τα ναζιστικά-φασιστικά καθάρματα αποτέλεσαν εξαιρετικούς συνεργάτες της Δύσης στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου!!!

Ταυτόχρονα ο ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στα Προτεκτοράτα των Βαλκανίων, επεμβαίνει ωμά στην Αφρική, έστω και αν αγνοείται από την αντιπολεμική σοσιαλδημοκρατική κριτική της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.

Στη συνάντηση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευ.Βενιζέλου και του Γάλλου ομολόγου του συζητήθηκαν εκτός των άλλων η ενίσχυση των πολεμικών δομών της Ε.Ε. και ο ρόλος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Έγιναν και οι εξής προτάσεις:

* Συμμετοχή γαλλικών πολεμικών πλοίων στην επιτήρηση του Θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου για την αντιμετώπιση των μεταναστών στο πλαίσιο ενός κοινού χώρου επιτήρησης της θάλασσας από τη Βαλτική μέχρι τη Μεσόγειο και το Αιγαίο.
* Συμμετοχή της Ελλάδας και στον κοινό ευρωπαϊκό στόλο αερομεταφοράς. Υπενθυμίζεται ότι ο ελληνικός στρατός δρα σε 15 χώρες με κόστος που υπερβαίνει τα 150 εκ. ευρώ το χρόνο, ενώ διπλασίασε τη στρατιωτική παρουσία του στο Αφγανιστάν αναλαμβάνοντας επιπλέον τον έλεγχο του αεροδρομίου της Καμπούλ, χρηματοδοτώντας με 3.5 εκ. ευρώ τους Αφγανούς Ταγματασφ-αλήτες και πολλαπλασιάζοντας την συμμετοχή της Πολεμικής Αεροπορίας στις πανάκριβες αερομεταφορές.
* Το συμπλήρωμα της επιχείρησης επιτήρησης των χωρικών υδάτων της Σομαλίας (ΑΤΑΛΑΝΤΑ) με την αποστολή 200 ευρωπαίων εκπαιδευτών-συμβούλων για την οργάνωση του Σομαλικού στρατού, πρόταση που έχει γίνει δεκτή από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η Ε.Ε. όμως δε μένει μόνο στις διαβουλεύσεις, αλλά προχωρά γοργά στην υλοποίηση συγκεκριμένων κατασταλτικών-πολεμικών σχεδιασμών. Στις 23-11-09 άρχισε και θα διαρκέσει μέχρι τις 4-12-09 η 5η άσκηση χειρισμού κρίσεων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας.

Στο σενάριο της άσκησης που πραγματοποιείται στις Βρυξέλες, αναφέρεται ότι «θα αξιολογηθούν οι ευρωπαϊκές δομές, διαδικασίες και διαβουλεύσεις που αφορούν στο χειρισμό κρίσεων, καθώς και ο σχεδιασμός των στρατιωτικών επιχειρήσεων και μη στρατιωτικών αποστολών στο θέατρο τν επιχειρήσεων. Τόσο το Ευρωπαϊκό Κέντρο Επιχειρήσεων, όσο και η Πολιτική Δυνατότητα Σχεδιασμού και Διεξαγωγής θα εμπλακούν στο πλαίσιο ενός κατάλληλου σεναρίου που απαιτεί την ταχεία αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην κρίση».

Πρόκειται για σενάριο Καταστολής, επιβολής ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ εντός και εκτός Ευρωπαϊκών συνόρων. Όχι μόνο θα λάβει και εσωτερικές διαστάσεις (εντός Ε.Ε.) αλλά «το σενάριο θα υποστηρίξει επίσης το σχεδιασμό μιας επιχείρησης υπό την Ε.Ε. με την ανάπτυξη όλου του φάσματος των στρατιωτικών και πολιτικών οργάνων πχ. Μια στρατιωτική δύναμη, αστυνομική αποστολή που περιλαμβάνει και στοιχεία από νομικές επιτροπές».

Η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας θα ασκεί τον πολιτικό έλεγχο και τη στρατηγική καθοδήγηση της στρατιωτικής και της πολιτικής αποστολής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας, περιλαμβανομένης της Ομάδας Πολιτικής Αντίδρασης.

Αντίστοιχη άσκηση θα πραγματοποιηθεί σε βαλκανικό επίπεδο. Πρόκειται για την Τακτική Άσκηση Άνευ Στρατευμάτων ΤΑΣΣ 2009 (4-10 Δεκέμβρη 2009), στο Κέντρο Προσομοίωσης Πολεμικών Παιγνίων ΑΤΤΑΤΟΥΡΚ στην Πόλη, με την συμμετοχή 65 στελεχών από την Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία, Αλβανία, Τουρκία, Βουλγαρία.

Βεβαίως, στο πλαίσιο τέτοιου είδους ασκήσεων, που στο βαλκανικό μνημονικό επαναφέρουν την εξέγερση των Αλβανών εργαζομένων εξαιτίας της κατάρρευσης των πυραμίδων, υπάρχει αγαστή συνεργασία των ελληνικών-τουρκικών-ΠΓΔΜ στρατιωτικών δυνάμεων, αφού ο εχθρός είναι κοινός: «Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ». Ε.Ε. και ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΟΑΣΕ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ δρουν αλληλοσυμπληρώνοντας την παγκόσμια καταστολή της αντίστασης στην επιβολή της Νέας Ιμπεριαλιστικής-Καπιταλιστικής Τάξης Πραγμάτων, συγκρουόμενοι στο πεδίο της μοιρασιάς.

Καταλαβαίνουμε όλοι ότι δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού και ψευδαισθήσεων για το δήθεν ειρηνικό ρόλο της Ε.Ε. και της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας. Πρόκειται για θεωρίες που προσδοκούν την ενσωμάτωση των κινημάτων στα σχέδια του ενός ή άλλου ιμπεριαλιστή, αφοπλίζοντάς τα, αφού αποκρύπτουν τους κοινούς σχεδιασμούς επιβολής ενός ιστορικών διαστάσεων καθεστώτος άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων σε παγκόσμια κλίμακα. Παράλληλα, επιδιώκουν τη μετατροπή της όποιας κινηματικής αμφισβήτησης σε διαπραγματευτικό χαρτί στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για το μοίρασμα των κερδών.

Απαιτείται η ανάπτυξη ενός νέου αντιπολεμικού κινήματος με σαφείς εργατικούς και διεθνιστικούς προσανατολισμούς, με ένα ουσιαστικότερο αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο. Η διαπλοκή εθνικών-διεθνικών αστυνομικών-στρατιωτικών δυνάμεων με τα έντονα μισθοφορικά χαρακτηριστικά τους, κάνουν ολοφάνερους τους κατασταλτικούς τους προσανατολισμούς εναντίον των εργαζομένων παγκόσμια. Έχοντας ως αφετηρία την εξασφάλιση κοινωνικής ειρήνης είτε με στημένο κοινωνικό διάλογο, είτε με τα ΜΑΤ, Ομάδες Δέλτα και τον Στρατό στους δρόμους, εφορμούν πρώτα από όλα στην Αθήνα, Παρίσι, Λονδίνο κ.α., για να ακολουθήσει η Καμπούλ, η Γάζα και η Κούβα.

Απαιτείται η ενωτική δράση εργαζομένων, νεολαίας και μεταναστών, που με πρωτοβουλίες συντονισμού της πάλης σε Βαλκανικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο θα παλέψουν ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε, στον ΟΑΣΕ, στον ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας.

Για την ανατροπή της πολιτικής και των κυβερνήσεων του Εργατικού Μεσαίωνα, του κρατικού Αυταρχισμού και των πολέμων.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ